Ga richting conflict met leidinggevende: tips?
beste allemaal
ik voel op mijn werk een conflict aankomen met mijn leidinggevende, wat nu te doen?
de situatie: we werken (al vijf jaar) heel nauw samen, en kunnen het goed met elkaar vinden. Formeel gezien is zij mijn directeur, de omgangsvormen zijn zeer informeel. Onze competenties vullen elkaar goed aan. Zij is sterk in gesprekken en daadkrachtig. Ik ben schriftelijk goed, en meer een voorzichtig type. Voor ik kwam heeft deze collega het werk jarenlang in haar eentje gedaan, en ze weet er buitengewoon veel van.
Wat gaat er fout: in die vijf jaar heb ik een kleine aanstelling gehad, met een beperkt aantal taken. Nu heb ik echter meer uren, en werken we intensiever samen aan bepaalde projecten. Dit levert problemen op.
Ik voel me steeds een soort tweederangs. Zij weet veel meer, en ze zal niet bewust informatie achterhouden, toch denk ik wel eens Kennis is Macht, en dat ze daar ook wel gebruik van maakt. Ik deel alle informatie die mij belangrijk lijkt om te delen, maar zij doet dat niet, zodat ik soms met zaken geconfronteerd wordt, waar ik niet voldoende vanaf weet. En dan voel ik me een kluns.
Ook voelt het af en toe of ze dingen 'inpikt'. Bijvoorbeeld: ik geef trainingen en zorg dan voor de koekjes. Maar dan komt zij langs, en heeft ook koek meegenomen. Waar gaat het over, denk je, maar ze trekt makkelijk alles naar zich toe.
Ander voorbeeld, we besloten deze week een brief aan een aantal personen te schrijven. Ik zou de brief schrijven, zij zou hem nog even nakijken, en dan versturen. Ik had de brief met ons beider namen ondertekend, heeft ze mijn naam weggehaald.
Nou ja, een opeenstapeling van dit soort kleine dingen, die toch vervelend begint te worden.
Ik heb het een keer aangegeven, en daar reageerde ze wel goed op. Maar er is voor mij te weinig veranderd.
Deze week dus weer dat incident met die brief. Ik heb overigens voorgesteld (per mail) mijn naam er toch ook onder te zetten, en ze stuurde een buitengewoon korte mail terug ('oke' (dat was echt alles)).
Dit gaat dus niet goed.
Ik vraag me soms af of ik overgevoelig ben.
En zij is de directeur, dus mijn leidinggevende, dus heeft het uiteindelijk voor het zeggen. Ik heb trouwens in eerdere banen nooit gemerkt dat ik problemen heb met autoriteit oid. Maar misschien komt dat nu opzetten?
Nou, een lang verhaal, weet niet of iemand er wat mee kan
Iets van je afschrijven, schijnt ook al te helpen.
Maar als iemand een tip voor me heeft, ik hou me aanbevolen!
groet
Dihanne
Wees op je hoede
Het lijkt erop alsof ze zich ten koste van jou populair/succesvol wil maken. Dat heeft niets te maken met het wel of niet mogen van jou, maar een puur zakelijke instelling t.a.v. werk.
Vertrouw haar op geen enkel moment, maar doe haar geloven als jouw vertrouwen in haar rotsvast is.
Gr. Poezie.
Eens met poezie
Ik heb ooit eens zo'n collega gehad (oke geen leidingevende, maar ze had zeker invloed op onze leidinggevende). 1 keer had ik een geweldig idee...dit gedeeld met haar, wat vind je ervan? Slecht idee volgens haar, niet uitvoerbaar, zet 't 's op papier kijken we erna (dat uiteindelijk niet gedaan, waarom een slecht idee op papier zetten? tijdverspilling toch?). Jaartje later komt leidinggevende, je collega had een gewéldig idee! En komt met 'mijn' idee voor de dag. Ik spreek collega erop aan, zeg ook tegen leidingevende: dat was mijn idee! En denk dat zij (collega dus) dat beaamt, het is vast een foutje niet dan? Maar nee hoor, collega zegt zonder een beetje rood te worden gewoon 'hoe ik erbij kom??' en maakt er een geintje van......
Sindsdie nooit meer vertrouwt.nooit meer wat verteld.
Niks laten merken, alleen altijd wantrouwen.
groeten albana
Bijna gelijkwaardig lukt bijna nooit. Er is er altijd 1 de baas. Mogelijk is zij zich van geen kwaad bewust en denkt vooral aan het belang van de zaak. Goed om het hier eens over te hebben. Iemand zijn naam weghalen is wel onbeschoft. (vraag haar gerust waarom: is zij bang dat jij ooit weggaat en klanten meeneemt? Is zij te lui om zelf een brief te schrijven, maar wil ze niet dat iemand daarachter komt?)
Handig is om de zaken echt goed af te schermen, wat zijn jouw taken en wat doet zij (eigenlijk echt 2 afdelingen van maken).
Daarnaast duidelijke afspraken over de omgangsvormen. Wat wil jij dat zij niet doet (jou in verlegenheid brengen door niet alle info te geven, koekjes,enz) en omgekeerd + dit duidelijk vastleggen.
Je vat het te zwaar op denk ik
Bij ons is het heel gebruikelijk dat alle brieven ondertekent worden door de directeur, ook die brieven waar hij of zij inhoudelijk niets mee te maken heeft.
Het koekjes voorbeeld lijkt spijkers op laag water zoeken, wat maakt het uit (beter dubbel dan niet) en dat zij beter geïnformeerd is dan jij lijkt me vrij logisch als zij de directeur is. Zolang jij maar voldoende info hebt om je werk te doen.
Bedankt dames
bedankt dames (tenminste: ik ga er maar even vanuit dat jullie allemaal vrouwen zijn),
stof tot nadenken.
Jullie hebben gelijk dat erover gesproken moet worden. Ga ik doen. En goed om daarbij het belang van de organisatie centraal te stellen. Daar kunnen we elkaar op vinden. En het is niet goed voor de organisatie als ik niet kan functioneren.
En ik blijk geregeld niet genoeg informatie te hebben om mijn werk goed te doen.
het is een fout van mij geweest om meer uren te gaan werken voor een tijdelijk project.
ik had altijd twee banen, waardoor dit er eentje 'bij' was. Mijn collega was de spil, en ik deed naast haar een aantal vastgelegde eigen taken. Ik was dus ook helemaal niet bedreigend ofzo.
Nu moeten we meer samenwerken, en dat gaat dus fout. En stom van me, want ik was er al bang voor toen we deze constructie bedachten. Ik ben projectleider van het nieuwe project, nou ja, als ik er een dag niet ben dan worden zonder overleg allerlei beslissingen genomen. Ik voel me zo'n lulletje-rozenwater.
(het leek me ook wel eens rustig om 1 baan te hebben, nu slapeloze nachten dus spijt)
Ik merk dat het verlammend werkt. In mijn vorige baan functioneerde ik heel zelfstandig en nu ga ik steeds meer twijfelen aan mezelf. Ik voel dat ik ver onder mijn kunnen functioneer, dat is een naar gevoel.
En ook niet goed voor onze organisatie natuurlijk.
Ik denk dat we het inderdaad nog eens moeten bespreken. En dat ga ik ook doen. Maar het zit wel in haar persoonlijkheid. Een andere collega is hierom ook weggegaan.
En ik moet ook (zodra het project is afgelopen, december 2011) weer terug moet naar mijn oorspronkelijke aanstelling. Met een leuke klus ernaast.
Of natuurlijk nu een stap gaan zetten naar een andere plek. Is lastig momenteel, maar ik zal toch maar eens om me heen gaan kijken.
dank voor jullie meedenken,
Dihanne
Conflict?
Op basis van wat je hier schrijft, zie ik echt niet waarom je een conflict moet verwachten. En ik ben dus geneigd te zeggen dat je het inderdaad wat te zwaar oppakt.
Praat je wel eens met haar over hoe jij dingen ervaart? Wat dit soort gebeurtenissen het met jouw zelfvertrouwen doet? Mijn ervaring is dat dat goed werkt. Houd het bij je zelf, beschrijf een concrete situatie en leg uit wat het met jou doet. Nou ja, de gulden feedback regels zeg maar.
Wel of geen conflct
Zelfs al wil jij geen conflict als een ander wel, willens en wetens of zonder vooropgesteld doel, daarop aanstuurt, dan komt het er hoe dan ook van. Ik zou alle tekenen aan de want goed opnemen en bedenken of het zin heeft erover te praten, wat je doel is en daarop het gesprek afstemmen. Ondertussen zou ik heel hard zoeken naar een andere baan. Soms is de (prettige) samenwerking tussen mensen op omdat de een groeit en de ander dat niet heeft bijgehouden en op een andere manier is gegroeid. Ik zou idd voorzichtig zijn want: wel of geen conflict daar heb je helaas zelf lang niet altijd iets over te zeggen.
Oeps
aan de wand natuurlijk!
Maar...
"Ik zou alle tekenen aan de wand goed opnemen"
Wij weten natuurlijk alleen maar wat Dihanne hier heeft geschreven. En op basis daarvan zie ik juist helemaal geen echte tekenen aan de wand... Mijn indruk is meer dat Dihanne onzeker is en zichzelf wat achtergesteld voelt. En hier slechts één keer over heeft gesproken. Dat vind ik weinig!
Ik ben binnen onze organisatie ook de zogenoemde 'tweede man' naast de directeur, en heb geregeld dit soort gesprekken. Hij is een vrij eigenwijze en zeer directe man, en het is héél makkelijk om je dan 'tweederangs' te gaan voelen. En dat kan ik alleen maar voorkomen dat er zelf bovenop te zitten, en goed voor mijzelf te blijven zorgen. Dus als er situaties zijn, waar ik mij niet happy bij voel, dan praat ik daar de volgende dag direct met hem over. Gewoon met een bak koffie erbij: "Zeg X, ik wil even terugkomen op wat er gisteren gebeurde. Jij deed/zei dit of dat, en ik wil dat je weet dat ik hier niet blij van word." Prettig voor mij (want dan ben ik van het vervelende gevoel af), en belangrijk voor hem: ook directeuren hebben behoefte aan feedback over hun functioneren. Dit soort gesprekken hebben onze samenwerking alleen maar verbeterd.
