Help! Ik sta op instorten op mijn werk maar mijn leidinggevende begrijpt me niet.
Hallo
Ik wil onderstaande aan jullie voorleggen want ik heb dringend advies nodig.
Ik werk al geruime tijd op de boekhouding in een bedrijf dat veel mensen aanneemt die een beperking hebben. Ik heb ASS. Ik heb nood aan structuur, orde, voorspelbaarheid en een prikkelarme omgeving.
Tot voor kort lukte dat redelijk, maar nu zijn we met ons bedrijf aan het vernieuwen en is er al maanden onrust. Collega’s lopen gespannen en depressief rond, er is een voortdurend communicatieprobleem waardoor er voortdurende veranderingen in de planning zijn. Maar nog erger, al maanden zit ik in het lawaai en de bijhorende viezigheid. Door de renovatiewerken zit ik voortdurend middenin geklop, geboor, gehamer, drilboortoestanden waardoor heel mijn bureau de hele dag trilt. Soms lijkt het wel alsof de muren omvallen. Werkmannen die in en uit lopen. Als persoon met autisme is dit één grote ellende voor mij. Dagelijks!
Ik kom dus al maanden quasi elke avond zwaar overprikkeld naar huis. Ik heb het gevoel dat ik mezelf niet meer onder controle krijg.
Ik heb vorige week mijn leidinggevende aangesproken en heb hem gezegd dat ik op instorten sta, dat mijn zenuwstelsel dit niet lang meer draagt op de manier waarop het nu gaat. Ik vroeg om thuis te werken. Dat vond hij geen goed idee, maar hij ging kijken voor een oplossing.
Gisteren zei hij dus dat hij een oplossing voor me had. Ik mocht vandaag verhuizen naar een ‘stille’ kamer in het gebouw. Toen ik nog durfde protesteren dat ik dus gisteren nog meer dan 3 uur in het lawaai moest zitten, schreeuwde hij naar mij. Ik voelde me totaal niet begrepen. Toen ik in de andere kamer ging zitten, was ik blij, want het was er in ieder geval wel netjes, een strakke ruimte zodat ik weinig prikkels krijg en niet meer in het continue gedreun van een drilboor.
Maar… ook daar zijn er voortdurend werkmannen die voortdurend aan het zagen, boren of kloppen zijn. Bovendien is me gevraagd om op te letten dat er geen vreemde mensen naar binnen lopen. Resultaat: ik ben in continue waakzaamheid. Ik ben gisteren thuisgekomen en heb meteen geslapen. Ik was moe, misselijk, had hartkloppingen, hoofdpijn en ik heb verschillende pillen geslikt om tot rust te kunnen komen. Niets hielp! Ik dacht dat ik volgende keer misschien toch nog meer pillen moet slikken of misschien helpt een hele doos wel? Uiteindelijk ben ik met een slaappil in slaap gevallen. Vanmorgen opgestaan met een compleet geblokkeerde nek. Ik kan elk moment in huilen uitbarsten maar durf nu niet meer tegen mijn leidinggevende te zeggen dat het nieuwe kantoor nog niet optimaal is voor mij.
Ik heb gisteren al gezegd dat thuiswerken de enige voor mij haalbare oplossing is. Heb letterlijk gezegd ‘het is thuiswerken of me ziek melden’. Ik was eerder vanwege alle stress door alle prikkels op het werk al bij de huisarts en die had me meteen voor lange tijd thuisgeschreven. Dat heb ik echter geweigerd, ik wil namelijk wel werken, maar de omstandigheden zijn voor mij om er aan onderdoor te gaan. Elke dag voel ik weerzin en weerstand als ik eraan denk dat ik daar moet gaan werken.
Ik heb al een hele maand af en toe eens suïcidale gedachten en begrijp niet waarom er op mijn werk geen begrip is voor iemand met autisme. Ik zou echt alles doen om de situatie naar mijn hand te zetten, om te kunnen werken, want dat is wat ik wil, maar mijn leidinggevende werkt niet mee. En het is extra frustrerend want er is bij een andere afdeling iemand die al lange tijd wel thuis mag werken. Maar die heeft een fysiek probleem. Ik ben bang dat als ik weer erover begin tegen mijn leidinggevende dat ik thuis wil werken hij weer gaat schreeuwen. Of dat ik ontslagen word.
Wat zouden jullie doen? Morgen heb ik 's ochtends vrijgenomen, maar morgenmiddag moet ik weer werken.
Hebben jullie een bedrijfsarts of kun je naar een bedrijfsarts waar jullie bedrijf bij is aangesloten? Van je leidinggevende kun je geen steun verwachten, dus zou je een andere route kunnen proberen.
En anders is het toch ziek melden. Ik snap je leidinggevende niet. Die heeft de keuze tussen het werk dat gedaan wordt, maar jij werkt thuis en het werk wordt niet meer gedaan.
Verder geloof ik ook niet dat kantoormedewerkers gedwongen kunnen worden op een bouwplaats te moeten werken tussen stof en lawaai. Ben je lid van een vakbond? Die kunnen je misschien ook adviseren over je rechten.
Je kunt ook terug naar je huisarts. Laat je niet ziek maken door je werk. Je hoeft niet zo loyaal te zijn door in deze omstandigheden te blijven gaan naar je werk en er suïcidale gedachten van te krijgen.
Zo dat klinkt niet best. Je bent duidelijk overprikkeld. Wel fijn dat je een andere werkplek kon krijgen. Minder fijn dat daar ook herrie is. Hoe lang gaat de verbouwing duren? Heb je daar beeld bij?
Mijn advies: Ga meteen vandaag naar personeelszaken!. Geef in duidelijke en korte bewoordingen aan dat je je niet goed voelt ivm de verbouwingsgeluiden en hektiek, en thuiswerken de oplossing is om niet ziek uit te vallen. Dat jouw leidinggevende jouw melding niet heel serieus neemt. Hoe het opgelost kan worden. Vraag verder een gesprek aan met de bedrijfsarts. Of als deze er niet is via de huisarts. Want de zwarte gedachtes die je hebt zijn niet okay.
Je hoeft niet eens naar personeelszaken. Je leidinggevende gaat niet over waarom jij ziek bent. Alleen een bedrijfsarts mag daar wat over zeggen. Je hebt duidelijk gezegd: thuiswerken of ziekmelden. Je leidinggevende zal zelf wel snappen waarom jij je ziekmeldt, dat hoef je niet nog eens te bespreken.
Meld vooral aan de bedrijfsarts dat jou is gevraagd ook nog even op te letten of er geen vreemden binnenkomen. Dat kan echt niet.
Intussen ga jij naar je huisarts, zorg dat je hiervan bijkomt en ga ander werk zoeken. Je hoeft nergens te melden waarom je ziek thuis zit (behalve dan aan de bedrijfs- en de huisarts).
Ik wens je veel sterkte!
Hoe lang gaat de verbouwing duren?
Annaniem2023: 《En anders is het toch ziek melden. Ik snap je leidinggevende niet. Die heeft de keuze tussen het werk dat gedaan wordt, maar jij werkt thuis, en het werk wordt niet meer gedaan.》
Helemaal mee eens!
Ook zonder ASS is het werken onder die omstandigheden verschrikkelijk. Ik had me ziek gemeld (zie advies huisarts).
Soccer-Mom schreef op 23-08-2025 om 10:44:
Ook zonder ASS is het werken onder die omstandigheden verschrikkelijk. Ik had me ziek gemeld (zie advies huisarts).
Het vervelende is dat alleen de arbo arts en kan bepalen of jij je werkzaamheden kan doen en niet de huisarts.
Ook voor je uitvalt kun je zonder kennisgeving aan je een afspraak maken bij de arbo arts.
Fie kan dan een verklaring opstellen waar heel precies staat omschreven wat jij nodig hebt om je werk goed en duurzaam te kunnen doen. Daarmee ga jij dan weer naar je werkgever. En dan mag je leidinggevende aan de slag, doet die dat niet, stapje hoger in de organisatie en terug naar de arbo arts. Dan komt er ern meer dringend gesprek met arts en werkgever.
Je ziek melden lost het onderliggende probleem niet op.
Ik spreek uit ervaring, ik zit in precies zo'n traject na een verhuizing van mijn locatie. Mijn voordeel is wel dat mijn leidinggevende misschien niet snapt waar ik last van heb maar wel de voor mij ideale omstandigheden wil faciliteren.
Elliss, heb jij een doelgroepverklaring? Daarmee heb je recht op een externe joboach, die kan je adviseren, klankbord zijn en intermediair naar je baas op het gebied wat jij nodig hebt om je werk te kunnen doen. Je kan jobcoaching (laten) aanvragen bij het werkbedrijf van je gemeente. Als je een doelgroepverklaring hebt (c.q. in het doelgroepenregister bent opgenomen) dan heb je ook een no-riskpolis, waarbij het UWV je loon doorbetaalt en je baas dat niet hoeft te doen. Als je baas niet passende werkomstandigheden kan regelen is ziekmelden een logische volgende stap. Als ik het zo lees ben je nu eigenlijk niet in staat om te werken, het gaat teveel ten koste van jezelf. De bedrijfsarts kan ook een rol spelen in het zorgen voor passende werkomstandigheden.
