Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

anoniem

anoniem

04-08-2009 om 17:33

Het roer om na je 40e

Ik weet niet of ik hier goed zit met mijn vraag, maar ik probeer het maar.

Ben een moeder van 40, heb nu 3 kinderen waarvan de jongste 5 maanden. Momenteel heb ik vrij langdurig verlof ivm de kinderen, maar op een gegeven moment zal ik toch weer aan het werk moeten.

Ik ben echter mijn huidige baan (en de hele sector waar ik in zit en ook goed voor opgeleid ben) ontzettend zat. Ik wil wat anders, maar durf de stap niet goed te nemen.

Heeft iemand er ervaring mee? Echt helemaal het roer omgooien op deze leeftijd? Kom je nog aan de bak als nieuwkomer in een vak na je 40e? Kan dat dan goed in combinatie met kidneren (part-time dus) of moet ik nog langer wachten? Tips?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Ellen Wouters

Ellen Wouters

04-08-2009 om 23:48

Open deur

"Kom je nog aan de bak als nieuwkomer in een vak na je 40e?"

Open deur: dat hangt enorm af van het vak dat je wilt gaan doen.
Is er personeelstekort of overschot in dat vak, is er veel kennis en ervaring voor nodig, heb je ingangen via je netwerk en hoeveel risico zal een werkgever aangaan door jou aan te nemen?

"Kan dat dan goed in combinatie met kidneren (part-time dus) "

Ook weer afhankelijk van het soort werk, maar als nieuwkomer zonder relevante opleiding of ervaring kun je niet al te veel eisen gaan stellen.

anoniem

anoniem

09-08-2009 om 10:37

Bijvoorbeeld

gezondheidszorg, iets paramedisch als logpedist of fysiotherapeut? Ik heb een universitaire opleiding maar absoluut niet in die richting!

Ellen Wouters

Ellen Wouters

09-08-2009 om 14:25

Vaag

Je plan klinkt heel erg vaag en zolang jij het niet concreter weet, is het moeilijk er iets zinnigs over te zeggen.

De richtingen die je noemt vergen een studie van minstens 4 jaar. Zie je het zitten om dat te gaan doen als veertigplusser? En denk je dat dat makkelijk gaat icm kinderen?

Als je je zelfstandig vestigt kun je je eigen praktijkuren bepalen. In een instelling heb je dat niet, maar dan hoef je ook geen eigen bedrijf te runnen.

Als je iets wilt weten over de arbeidsmarkt voor een beroep kun je beginnen met googlen en rondvragen bij mensen met dat beroep. Ook hier op het forum, maar dan moet je je vraag wat specifieker stellen.

Met een vraag die in twee zinnen en heel algemeen gesteld is zul je weinig gedetailleerde antwoorden krijgen.

Gaia*

Gaia*

10-08-2009 om 21:34

Gedaan

Ik was 35 toen ik zo zat. Ik had toen twee kinderen. Ik besloot dat ik kindertherapeut wilde worden. Ook 4 jaar studie (ik deed er 5 omdat ik nog een theoretisch deel nodig vond). Tijdens de studie heb ik mijn derde kind gekregen. Een jaar geleden afgestudeerd. tijdens de studie een eigen praktijk gestart, naast mijn werk van toen. En nu heb ik een eigen praktijk die nog echt moet gaan groeien. met het oude werk ben ik gestopt.

Inderdaad, heerlijk mijn eigen tijden indelen. Derde gaat dit jaar ook naar school, dus ik kan meer of andere tijd erin steken. Volgende maand wordt ik 40. Ik moet er niet aan denken om nog 25 jaar dat werk te moeten doen wat ik toen deed. Ik zou het niet anders doen als ik het kon terug draaien.

Maar..... het is wel een heel drukke periode geweest.
Overigens waren er in die studie ook oudere vrouwen dan ik.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

10-08-2009 om 22:36

Gaia

Gaia, misschien een beetje impertinente vraag aan je. Maar je zegt dat je praktijk "nog echt moet gaan groeien".
Is je verwachting dat je er binnen zeg 2 jaar een serieus inkomen uit gaat halen? Het valt me nl op dat ik nogal eens zie dat vrouwen een praktijk in iets therapeutisch openen (dan bedoel ik dus geen fysiotherapie maar lichaamsgerichte therapie, kindertherapie, holistische therapie, etc), en dat dat vaak duidelijk een bijverdienste is, naast het grote inkomen van de man.
Het lijkt dan wel meer een kwestie van persoonlijke interesse en individuele ontwikkeling te zijn, dan dat er daadwerkelijk een nieuwe loopbaan wordt gestart (als in dat je van het nieuwe werk ook kunt rondkomen).
Vind je het erg om iets te zeggen over je inkomensverwachting?

Gaia*

Gaia*

11-08-2009 om 14:17

Ellen

Ja hoor, dat wil ik wel zeggen.
Op dit moment is het inderdaad niet veel hoor wat ik er uit haal (financieel). ik heb 2 dagen gereserveerd voor dat werk. Maar zeker met het idee dat het tot nu toe ook nog niet veel kan zijn, met klein kind er naast. Maar ook met het bekend maken van mijzelf in de omgeving. Toch merk ik dat dat al wat gaat komen. Ik krijg de laatste tijd toch wat doorverwijzingen van serieuze instellingen.

Ik ken wel van die mensen die jij omschrijft. Je ziet dan zo'n praktijk al na een of twee jaar verdwijnen. Gewoon omdat het een soort droom lijkt ofzo. Maar ik ken wel wat collega's die echt wel een inkomen hebben aan het werk.

Tot nu toe heb ik het wel wat 'rustig' aan gedaan, maar zeker met een inkomen op het oog in de toekomst. En ik geloof daar zeker in. Ik zie het toch wel als zakelijk, ik heb een onderneming. Het inkomen van mijn man heeft er niet veel mee te maken, behalve dat dat het nu wel mogelijk maakt om die omslag te maken natuurlijk.

Is dat een beetje wat je bedoelt?

koentje

koentje

11-08-2009 om 14:28

Ik ben een laatbloeier waarschijnlijk

maar ik wordt volgend jaar 48 en gooi nu het roer nog om. Na jaren in de zorg doe ik de lerarenopleiding om les te gaan geven over zorg!!

Maar het is wel pittig. Huiswerk, stage, schooldagen en een gezin...

Ellen Wouters

Ellen Wouters

12-08-2009 om 09:26

Yep

Helder, dank je wel.

Gaia*

Gaia*

12-08-2009 om 16:49

Koentje

Spannend hoor. Beter laat bloeien dan nooit. Of misschien wel twee keer bloeien, maar dan net wat anders ha

corijn

corijn

14-08-2009 om 15:19

Koentje

Het is wat ik graag zou willen. Ik ben 41, ben vorig jaar gestopt met werken, heb nog 1 kind thuis. Heb het nog een jaar uitgesteld en wil dan de docentenopleiding verpleegkunde gaan doen. Ik denk dat jij daar nu ook mee bezig bent. Is het te bolwerken? Studeren vind ik leuk maar met 4 kids om me heen is natuurlijk wel wat anders. Ik ben even helemaal klaar met aan het bed te staan,hierarchie, bezuinigingen en onregelmatigheid. Docent zijn over m'n vakgebied lijkt mij wel wat.
Maar inderdaad het roer moet om. Best spannend en enerverend lijkt me. Heb er het laatste jaar veel over nagedacht; wat wil ik nu. Dit lijkt mij leuk. Maar soms denk ik ook ; ik ben al over de 40! Veel vaker denk iki dan; ik heb nog zoveel jar te gaan. En ik wil uiteindelijk wel weer buitenshuis aan het werk. Maar zie ook wel op tegen het geregel.

Corijn

koentje

koentje

14-08-2009 om 23:13

Corijn

de lerarenopleiding verpleegkunde bestaat niet meer als zodanig. Dat is nu lerarenopleiding gezondheidszorg & welzijn.
Ik ben al 47 dus, jij bent nog een jonkie joh! Je moet er toch niet aan denken dat je nog 20 jaar in de zorg blijft? Het is heel erg pittig./ Maar als jij niet je baan hoeft te houden erbij, valt het nog mee. Je moet 16 uur stage zien te lopen, een dag naar school en flinke huiswerktijd in zien te calculeren. Bedenk goed of je ervoor gaat want het is zwaar!

Corijn

Corijn

16-08-2009 om 23:45

Koentje

Ja, ik was op de hoogte van de lerearenopleiding gezonheidszorg & welzijn.Dus jij vindt het een zware opleiding? Lijkt mij ook maar dan met name de combi met een gezin. Ik verbaas mij wel over jouw stagedagen, ik heb geinformeerd en kwam op 1 lesdag per week en 26 stagedagen per jaar. Ik heb inderdaad de luxe dat ik er niet buitenshuis bij hoef te werken. Wat is een flinke huiswerktijd? Ik ben even helemaal klaar met de zorg ook al heb ik er ruim 20 jaar met heel veel plezier in gewerkt. Lesgeven lijkt me daarintegen erg leuk. Dus dan maar lesgeven over iets waarvan ik denk dat ik er verstand heb.

Misschien wel veel vragen maar ik wil goed beslagen ten ijs komen en ik ken niemand die de opleiding doet/onlangs gedaan heeft. Zou je mij er iets over willen vertellen? (misschien vervuil ik nu een draadje, ik wil anders morgen wel een nieuwe openen)

Corijn

Gewoon doen!!! (collega's)

Toevallig dat het verpleegkundigen zijn die in dit draadje het roer omgooien...
Ben zelf 48 (2 kids) en start 1 september met de opleiding tot Master advanced nurse practitioner zoals dat zo mooi heet (verpleegkundig specialist) Om toegelaten te worden moest ik een assesment doen, duurde 3 maanden, omdat ik in de 70er jaren was opgeleid en geen hbo diploma heb.
De opleiding zelf gaat 2 jaar duren.
Dus voor de jonkies van 40: doe het gewoon als je eraan toe bent, je bent dan goed gemotiveerd.

veel succes en groetjes Toos

mar-ank

mar-ank

30-08-2009 om 20:17

Ik ook

Ik ben ook veertig, en wil ook het roer omgooien. Voor de tweede keer...
Ik heb milieukunde gestudeerd en voor Rijkswaterstaat gewerkt (kantoorbaan). Tien jaar geleden ben ik gestopt toen oudste dochter geboren is. Toen ben ik studie Vertaler Engels gaan doen. Leek me handig; thuis werken, eigen baas, zelf je tijd indelen. Ik doe het nu ruim 4 jaar, en het valt me vies tegen. Het thuis werken is handig, maar wel saai, altijd in je eentje, geen collega's. En dan heb ik nu nog veel contacten buiten het werk om (via de kinderen), op het schoolplein, clubjes, etc. Maar over twee jaar gaat de oudste naar de middelbare school, dus het einde daarvan komt in zicht. Bovendien ben ik goed in vertalen, maar niet in het binnenhalen van opdrachten, onderhandelen over de prijs, administratie e.d. En daar gaat toch wel een heel groot deel van je tijd in zitten.
Ik ben er dus achter gekomen dat ik niet geschikt ben om eigen baas te zijn, en wil weer een 'gewone' baan. Maar niet terug naar kantoor. Ik zit nu te denken aan iets in de zorg. Niet in de verpleging, maar meer iets als assistent. Maar of dat haalbaar is op mijn leeftijd... Volgende week heb ik een afspraak met een onafhankelijk arbeidsadviseur. De eerste stap op weg naar een nieuwe carrière?!?

anoniem

anoniem

30-08-2009 om 21:31

Mar-ank

Mar-ank, jij hebt dus de stap al een keer genomen waar ik nog steeds oevr aan het twijfelen ben (wil ook eigen baas zijn ipv kantoorbaan in studierichting, en zal ws tegen dezelfde problemen aanlopen als jij hebt, het niet commercieel genoeg zijn mn).

Ben wel heel benieuwd wat er uit komt bij die adviseur. Laat je dat nog even weten??

mar-ank

mar-ank

31-08-2009 om 12:48

Doe ik

Ik zal zeker laten weten wat er uit het gesprek komt met de arbeidsaviseur. Ik ben zelf ook heel benieuwd.

Toen ik met de studie tot vertaler begon heb ik nooit goed nagedacht over wat het werk nou echt zou inhouden. Vertalen leek me leuk, de studie leek me leuk, alles wat met de Engelse taal te maken heeft vind ik leuk. En thuis werken leek me ideaal. Maar dat ik de helft van mijn tijd met andere dingen bezig zou zijn had ik me niet echt bewust gerealiseerd (of misschien heb ik het wel verdrongen). Ik dacht; dat loopt wel los. En in het begin was dat ook zo. Ik kreeg via-via een paar goede opdrachten, en dan loopt het een tijdlang eigenlijk vanzelf. Maar het afgelopen jaar wordt het steeds minder (crisis??). En dan moet je actief opdrachten gaan binnenhalen. En dat kan ik dus niet. Ik ben inderdaad ook niet commercieel genoeg ingesteld. Vind het nog altijd een soort van eer als ze mij uitkiezen (ipv dat ik zou moeten denken; het is een eer voor hun dat ik dit voor ze wil doen!). Dus ik kan alleen maar zeggen; denk er goed over na of eigen baas zijn echt iets voor je is. Het lijkt allemaal ideaal; eigen tijd indelen, eigen verantwoordelijkheid, thuis werken. Maar de praktijk kan wel eens vies tegenvallen, zeker als je nu al twijfelt of je wel commercieel genoeg bent ingesteld.

mar-ank

mar-ank

01-09-2009 om 17:59

Ik zie het zo

Wat ik nog even wou zeggen. Ik heb nog (minstens) 25 werkzame jaren voor de boeg. Dat is meer dan ik er achter me heb (zelfs al zou ik op mijn 20e begonnen zijn met werken, wat niet zo is, dan nog kom ik maar op 20 jaren). Dus waarom niet nu nog met iets anders beginnen? Alleen hoop ik maar dat werkgevers er ook zo over denken, en daar heb ik mijn twijfels over....

Ik wil ook maar hoe?

Ik ben bijna 38, werk 15 jaar in het basisonderwijs en zou ook graag iets anders gaan doen, maar weet totaal niet hoe. Heb wel wat ideetjes in mijn hoofd wat me leuk lijkt, maar zie daar niet echt vacatures voor of ik heb de opleiding die ze willen niet Ik heb alleen de Pabo gedaan. Ik ben daarnaast een aantal jaar intern begeleider geweest (heb daar een cursus voor gedaan). Heb wat ict taken gedaan binnen de school. Maar heb het gevoel dat ik daar geen andere baan mee vindt.
Ik ben ook heel benieuwd naar die onafhankelijk arbeidsadviseur. Hoe ben je daar aangekomen en moet je daar voor betalen? Je hoort het ben erg nieuwsgierig!

mar-ank

mar-ank

04-09-2009 om 15:11

Youfa

De onafhankelijk arbeidsadviseur is eigenlijk voor mensen die willen re-integreren. Dus die werkeloos zijn, of ziek oid en weer aan het werk willen. Officieel val ik niet in die categorie (ben freelancer), maar ik heb een email gestuurd en mocht komen. Verder weet ik nog niet wat ze voor me kan betekenen, daarover volgende week meer. Het is gratis, dus proberen kan altijd.

O ja, website: www.onafhankelijkarbeidsadviseur.nl

Ellen Wouters

Ellen Wouters

04-09-2009 om 17:36

Gesubsidieerd

Zie http://www.onafhankelijkarbeidsadviseur.nl/voorwie.htm

Niet bedoeld voor mensen in loondienst dus, als ze niet met ontslag bedreigd worden. Tenzij ze toevallig wat tijd overhebben en coulant zijn.

Met advies (of het nou gaat om hypotheken of arbeid) werkt het zo:
- óf het wordt betaald door bedrijven, en dan is het niet onafhankelijk;
- óf het wordt betaald door de klant, en dan kost het geld maar dan kun je wel een echt onafhankelijke adviseur kiezen
- óf het wordt betaald door de overheid, en dan is het bedoeld voor bepaalde doelgroepen (armen, uitkeringstrekkers, allochtonen, arbeidsongeschikten, noem maar op). En dan is het ook primair gericht op het vinden van werk. Niks mis mee, maar dat is een ander soort traject dan "is dit alles, en ik zou wel eens wat anders willen doen".

mar-ank

mar-ank

07-09-2009 om 17:10

Gesprek gehad

Vanmiddag het gesprek met de onafhankelijk arbeidsadviseuse gehad. En ik ben helemaal enthousiast! Eerst ging ze uitleggen wie ze was en wat ze precies deed, en toen dacht ik; ik zit hier helemaal verkeerd! Ze had het over 'een weg helpen wijzen in het land van de regeltjes' e.d., en dat hoeft voor mij niet, ik zoek hulp bij het vinden van een leuke baan.
Maar toen we echt gingen praten over wat ik wil en kan, wist ze meteen de vinger op de zere plek te leggen. Ik ben heel onzeker als het gaat om wat ik kan. Als ik ergens geen diploma voor heb denk ik; dat kan ik dus niet gaan doen. En zij had zoiets van; je hebt twee HBO opleidingen gedaan, en je houdt een gezin draaiende: je kan veel meer dan je denkt, en je hoeft niet overal precies dat juiste papiertje voor te hebben. Ze had ook binnen een mum van tijd, op basis van ons gesprek, een lijstje bij elkaar van dingen waar ik goed in ben, en die ik leuk vind om te doen. En dat klopte precies.
Ze heeft me nu doorverwezen naar het CWI om een competentietest te gaan doen (zie www.competentieatlas.nl voor een vereenvoudigde versie daarvan). Dan gaan ze kijken wat ik allemaal kan (dus onafhankelijk van opleiding), in wat voor sector ik zou willen werken, en wat voor banen daar dan bij horen. Verder stelde ze voor om er een maand of drie, vier voor uit te trekken om me aan de hand van de uitslag van die test, goed te oriënteren op wat er allemaal voor banen zijn (nieuw voor mij; ik begon altijd met een leuke opleiding en kwam dan na afloop tot de conclusie dat ik daar helemaal geen leuke baan mee kon vinden). En als ik dan iets vind waarvan ik denk; dat is het, om dan te proberen eens met iemand te praten of mee te lopen die die baan heeft. En bedenk wat je passie is (boeken en geschiedenis in mijn geval) en zoek daar een baan bij, dan heb je de meeste kans op succes (voor jezelf).

Goed, een heleboel informatie dus (dit was nog lang niet alles), die ik nog moet verwerken, maar waar ik zeker mee verder kan. Waar ik uiteindelijk terecht ga komen is me nog steeds niet duidelijk, maar de eerste stap is gezet!

anoniem

anoniem

10-09-2009 om 17:28

Mar-ank

FIjn dat je er een goed gevoel aan hebt overgehouden! Een steuntje in de rug dus, zeker als je (aan je) zelf twijfelt. Ben heel benieuwd wat er bij jou uitkomt.

In mijn geval, ik werk bij de overheid, en nu is officieel mijn functie opgeheven, dus dat is ook wel een soort duwtje waar ik op zat te wachten. Geen zin om te solliciteren bij een andere (commerciele!) tent in dezelfde functie, en ik krijg wel een soort loopbaanadvies met evt begeleiding en cursussen enzo. Dat is dus super. Weet alleen niet of ze ook begeleiden naar dingen die de overheid niet doen (free-lance bijv. of paramedisch). En daarnaast speelt dat ik met 3 kids, waarvan 1 baby van 4 mdn thuis zit met verlof, en denk stiekum ook wel eens aan een paar jaar thuismoederen...

Meike

Meike

12-09-2009 om 17:31

Valt best wel tegen

Behoorlijk eind in de veertig en werkzaam in de zorg wou ik dus ook wat anders. Via mijn werkgever heb ik een traject gevolgd om vaardigheden op te doen in het vinden van ander werk en gesprekken gevoerd om te kijken wat mijn competenties en interesses zijn. Hele leuke gesprekken en je staat er van te kijken wat je allemaal wel niet kan. Ik maak nu de prachtigste cv's, ik weet dat ik veel meer kan dan alleen verpleegkundig werk maaar zodra ik buiten mijn vakgebied solliciteer maak ik geen enkele kans en dat is ook logisch. Middelbare leeftijd en geen ervaring. Als ik in een andere sector aan de slag wil dan is het salaris bijna de helft van wat ik nu verdien en zit ik tussen collega's met de leeftijd van mijn kinderen en een chef die lager op geleid is dan ik. Dat is wel de realiteit en daar heb ik mij nu bij neer gelegd. Ik wil wat anders maar de enige mogelijkheid is binnen mijn vakgebied en dan een treetje lager of een andere sector, dat is een heel wat realistischer doel. Ik heb mij een beetje gek laten maken door mijn begeleider van het loopbaanadviesbureau, ze kunnen het zo mooi vertellen en daar verdienen zij weer aan. Was wel ontnuchterend die constatering.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

12-09-2009 om 20:41

Adviseurs

Ik vraag me wel eens af of die adviseurs in hun advies ook alle bijkomende aspecten van een bepaald beroep meenemen. Dus niet alleen de inhoud van het werk, maar ook welke positie je daarmee hebt in een organisatie, werktijden, eenzaam werk of niet, etc.

Bv het voorbeeld van de vertaler eerder in dit draadje. Vertalen bleek in de praktijk nogal eenzaam te zijn, thuis achter de computer.

Of wat ik in mijn eerste baan had: inhoudelijk was het werk precies wat ik wilde hebben, maar ik had er nooit bij stilgestaan dat het een staffunctie was en dat iedereen in de organisatie die "het eigenlijke werk" deed die staffuncties maar als een lastig bureaucratisch aanhangsel beschouwde.

Of het verhaal van Meike hierboven.
Juist dat soort dingen is zo moeilijk te overzien als je van baan wilt veranderen. Wat is jullie ervaring met adviseurs, denken ze ook een beetje mee over de daagse praktijk van je werk, of is het alleen maar: "je vindt taarten bakken leuk dus word maar banketbakker"?

anoniem

anoniem

22-09-2009 om 22:55

Had juist gehoopt

op het laatste! Dat ik bakker moet worden als ik van taarten maken houd kan ik zelf ook verzinnen. Heb juist veel meer aan praktische tips, wat kun je nog op deze leeftijd, hoe is de markt, wat kan je met die en die persoonlijkheid... Maar tot nu toe nog niet zo iemand gevonden.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.