Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Vic

Vic

10-07-2010 om 21:43

Hoe kom je erachter wat je wilt?

Al ongeveer 4 jaar ben ik aan het dubben waar het heen moet met mijn carriere. Ik heb me al eens geörienteerd op verschillende studies, maar toen was er geen budget voor studie of loopbaanonderzoek bij mijn werkgever (en bij mij). Onlangs heb ik een sollicitatie gehad voor een functie als leidinggevende. Dat gesprek ging heel slecht, maar tijdens de evaluatie heb ik wel de nodige inzichten op gedaan. Ik ben dus geen managerstype en moet er niet aan denken om de hele dag met mensen in gesprek te zijn. Dus wat nu? Waarschijnlijk krijg ik over een paar maanden wel mijn gewenste loopbaanonderzoek, maar ondertussen ga ik steeds meer vermoeden dat ik mijn huidige werk wel best vind. Anders zou ik toch wel meer moeite doen voor iets anders? Ik zou mijn werk ook in een hogere functie kunnen doen. Daar moet ik dan wel een opleiding voor volgen (WO 2,5 jaar en postdoc 1,5 jaar). Nu kan ik mijn eigen capaciteiten wel aardig inschatten en ik denk dat ik een aardige kluif ga krijgen aan die studie. En wat als het dan een bevlieging blijkt?
Hoe hebben jullie je loopbaan vorm gegeven? Heb je altijd geweten wat je wilde, of heb je dat op een of andere manier onderzocht? En is het niet een beetje vreemd om op je 38e nog aan 4 jaar studie te beginnen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Jong

ik heb studentes tot een jaar of 55 !

En verder geen tips, ik ben nu een dik half jaar bezig met los komen en overdenken en peinzen en wikken en wegen....

LaMama

LaMama

10-07-2010 om 22:44

Tja

Mijn 'carriere' hangt van toeval aan elkaar. Begonnen aan een universitaire studie, uiteindelijk op het HBO beland. Blijven hangen op mijn afstudeerplek (was fantastisch!), gestopt ivm moederschap, gevraagd voor de politiek (en ja gezegd), gestart met mijn eigen bedrijf (webwinkel in kinderkleding) en uiteindelijk mee gestopt. Niet echt een vantevoren vorm gegeven plan, hahaha! Ben inmiddels wel bekend in de medische wereld, in de politiek en in de handel. Da's ook wat waard!
Maar ik ben er gelukkig mee, hoor. En nu sta ik weer op zo'n punt in mijn leven: wat ga ik doen. Beginnen aan een studie (maar wat is dat duur!) vind ik heel erg leuk, maar dan moet ik wel zeker weten dat ik er ook nog wat mee ga doen als ik klaar ben. En ik vind mezelf al oud voor een 4-jarige studie en ik ben een stuk jonger dan jij, Vic!
De oplossing voor mij lijkt uit een andere hoek te komen: ik ga meewerken in het bedrijf van mijn man. En intussen dromen van de studie die ik ooit ga volgen als we er geld voor hebben.
Kan je dus helaas niet adviseren, want qua loopbaan ben ik niet echt een voorbeeld denk ik. En als je gelukkig bent in het werk dat je nu doet, MOET je dan veranderen?
LaMama

amk

amk

11-07-2010 om 07:25

Je bent nooit te oud om te leren

want dat heb je tegenwoordig nodig voor je employebility, of wel je inzetbaarheid in de toekomst.

Ik heb vorig jaar mijn universitaire studie afgerond en denk er nu sterk over er maar weer een te gaan doen. Uit interesse vooral. Dan zou ik over een jaar of 8 klaar zijn.

Verder weet ik dondersgoed dat ik geen management typ ben, dus het aanbod dat ik dit jaar heb gekregen heb ik afgewezen terwijl mijn collega het aanbod wel heeft aangenomen. Zijn we beiden blij uit de reorganisatie gekomen. Ik zie voor mezelf een horizontale cariere. Zelfde niveau, maar steeds andere onderwerpen. Nu zit ik bij qa (quality assurance) maar ik zou graag richting regulatory affairs gaan, dat zijn de mensen die zich bezighouden met wet en regelgeving. (Niet de advocaten)

Kari1

Kari1

11-07-2010 om 10:37

Net als didi

Nee, het is niet vreemd om op je 38e nog aan een studie te beginnen. Ook niet op je 48e of 58e of 68e. Áls dat is wat je wilt, als je daar echt zin in hebt, er handenwrijvend naar uitziet.
Aan de andere kant is er ook niks mis met het best vinden van je eigen werk. Niet iedereen is een carrièretijger en wil voortdurend verder in een soort stilstand-is-achteruitgang idee. Wat je vaak ziet gebeuren als je langere tijd in 1 functie zit is dat er toch wel veranderingen optreden. De wereld om je heen verandert, en daardoor verandert het werk inhoudelijk en organisatorisch mee. Dat kan verandering genoeg zijn om je niet vastgeroest te gaan voelen.
Ook hangt het af van de plek die "werk" inneemt in je leven. Er zijn mensen voor wie het een heel belangrijk deel van hun bestaan, hun persoon is. Voor anderen is het slechts een (liefst beetje gezellige) manier om aan de financiën te komen voor de levensuren buiten dat werk. Beide groepen zullen andere eisen stellen aan hun baan.
Kari

Sancy

Sancy

11-07-2010 om 11:02

Tsja

carrièreplanning... ik doe er niet aan
Maar net als de anderen vind ik leeftijd geen reden om niet meer aan een studie te beginnen. Ik ben nu 3 jaar bezig met een opleiding in deeltijd (HBO) en wil daarna de Master ook nog doen. Dat is nog een 2,5 jaar waarschijnlijk, als ik het snel kan. Dan heb ik ook nog half-en-half mijn oog op een post-doc opleiding die, als ik daarvoor aangenomen zou worden, 6 jaar in beslag neemt. Stel dat ik dit allemaal doe, dan ben ik euh... (reken reken) tegen de 50 als ik klaar ben. Heb ik nog 15 tot 20 jaar de kans om dat beroep uit te oefenen, gerekend van het moment dat ik al die opleidingen achter de rug heb. Maar ik ga natuurlijk al veel eerder die investering in mezelf terugverdienen. En laten we wel wezen, mijn carrière tot dusver is nog geen 20 jaar oud, dus ik ben nog niet eens op de helft van mijn werkzame leven.
Maar ook als er geen glanzende carrière uit voortkomt, vind ik de studie meer dan de moeite waard. Ik geniet ervan dat ik bezig ben met persoonlijke ontwikkeling.

Tja eye-opener

Ik zit op dit moment op zo'n zelfde knooppunt als Didi 9 jaar geleden.

Ik vind mijn werk (ook beleidswerk) superleuk maar ik doe het ook al een hele tijd. Dus tja, wat gaan we doen.

Een coordinerende functie lijk me wel leuk. Maar is het dat ook echt? En past dat wel in deze fase van mijn leven? 5 jaar geleden had ik volmondig ja gezegd. Nu vind ik zitten blijven waar ik zit steeds aantrekkelijker worden. Okee, qua salaris ga ik dan niet veel meer groeien en ik zie ook dat ik stilletjes aan links en rechts wordt ingehaald door meerverdieners. Maar mijn werk is leuk en blijft leuk, verandert ook nog steeds wel een beetje, denk ik. En inhoudelijk bezig zijn trekt me toch ook wel aan. Een managementfunctie lijkt me dus ook echt niets. Een tussenfunctie wellicht wel. Maar dat zit er in deze organisatie niet in. En overstappen naar een andere organisatie? Mmm, tja, moeilijk, ik werk hier namelijk nu onderhand al zolang dat ik bijna bij het meubilair hoor. Ik heb in ieder geval besloten om de beslissing nog een paar jaar voor me uit te schuiven.

Ben trouwens wel een beetje via een omweg in dit werk terechtgekomen. Wilde ooit iets gaan doen om het milieu te verbeteren. Al studerende en werkzoekende bleek dat toch nog niet zo eenvoudig. En nu doe ik dat er dus maar een beetje bij in mijn huidige functie. Ik doe dus wel waar ik voor geleerd heb (min of meer, want een echte opleiding is er eigenlijk niet voor dit werk), maar wel heel iets anders dan dat ik bedacht had toen ik 15 was en een vakkenpakket ging kiezen voor later.

Ik ben trouwens op mijn 29e aan een universitaire studie begonnen. Geen moment spijt van gehad. Dat was eigenlijk toch wel zowat de mooiste tijd van mijn leven. Man werken en ik de hele dag een beetje intellectueel bezig zijn. We hadden toen trouwens nog geen kinderen, dat scheelt wel denk ik. Vond ik ook wel een mooi moment om zwanger te worden en een gezin te stichten.

Ik denk dat dit soort vraagstukken vaak naar bovenkomen op het moment dat je je op een keerpunt in je leven bevind. Bij mij was het nog een keer zwanger worden of verder gaan met carriere maken. Bij mij is het zwanger worden geworden....

Vic

Vic

12-07-2010 om 22:07

Blijven waar je bent

Dat zie ik dan ook weer niet zitten. Mijn werkgever hecht veel waarde aan mobiliteit. Daar zorgt hij zelf voor door om de haverklap te reorganiseren, waardoor ik na 10 jaar in dezelfde functie al vier locaties heb gezien en in drie verschillende teams heb gezeten Mijn gevoel zegt dat ik 'hogerop' wil, maar het management is dan weer niets voor mij. Ik ben nu (naast gewoon medewerker) coördinator maar dat is puur gericht op de inhoud en niet op de mensen. Omdat ik (sorry) best goed ben in mijn werk, ben ik gevraagd om een aantal collega's inhoudelijk te coachen. Dat lijkt me echt heel erg leuk (ik ga ze helemaal gek coachen Dus die studie is een mogelijkheid om hetzelfde te blijven doen als wat ik nu doe, maar dan voor een hoger salaris. Maar ja, is dat dan wat ik wil?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.