hoe nog meer besparen
op (vaste) lasten? Ik heb wel wat ideeën maar misschien zie ik nog wel wat over het hoofd.
Opzeggen loterijen, kijken naar mobiele abonnementen (geen abonnementen op tijdschriften, tv gidsen of kranten hier), overstappen naar andere zorgverzekeraar, overstappen naar andere energieleverancier (kan volgend jaar nog niet, zitten nog een jaar vast aan 3 jarig contract). We hebben geen abonnementen op sportschool of hobbyclubs.
Als er iets aangeschaft moet worden, wordt er eerst gekeken waar dit het goedkoopst kan, eventueel 2e hands.
Het is niet zo dat we niet kunnen rondkomen maar ik wil toch graag weer een grotere buffer hebben, die hadden we tot vorig jaar wel maar die is door oa ziekte in het gezin toch aardig geslonken en dat geeft geen fijn gevoel. Ik heb een baan en daarnaast een bijbaan. Ook werk ik momenteel extra diensten om het werk wegens ziekte collega's op te vangen. Hiervoor heb ik tijdelijke contractophoging gekregen, zie mijn andere draadje met een vraag hierover. Die ophoging loopt binnenkort af en de kans zit erin dat er toch geen verlenging meer in zit terwijl eerst wel aan de orde zou zijn. Die ophoging moet door onze manager ook weer verantwoord kunnen worden aan zijn leidinggevende dus ik begrijp het wel.
Maar het is natuurlijk wel zo dat het tijdelijk extra salaris wel lekker meegenomen was, daardoor kon er weer iets meer gespaard worden. Helaas wel een partner met een gat in de hand, dat maakt het vaak wel lastig en dat levert me ook wel frustraties op. Het voelt dan soms als water naar de zee dragen. Dus we moeten zeker nog eens goed rond de tafel gaan zitten.
voor alle duidelijkheid
mijn partner heeft ook een baan. We verdienen ongeveer 1,5 modaal dus heus niet slecht. We konden altijd prima rondkomen en ook voldoende sparen. Het geld van mijn bijbaan ging destijds regelrecht naar de spaarrekening maar door die ziekte hebben we het ruim een half jaar financieel erg moeilijk gehad. Er moest flink ingeteerd worden op de buffer die daardoor flink geslonken is. Het salaris van mijn bijbaan was gedurende die tijd geen extraatje meer maar echt broodnodig om rond te komen. Vandaar dat ik, ondanks de onhandige werktijden en het feit dat het lichamelijk toch zwaar is, ook erg blij was met de mogelijkheid voor die tijdelijke contractophoging die nu dus bijna voorbij is. De kans dat er op korte of langere termijn extra uren vrijkomen op het werk is nihil.
We hebben geen openstaande schulden (behalve de hypotheek maar die is niet heel hoog, en we hebben een flinke overwaarde). Ook geen betalingsachterstanden overigens. Het gaat er mij vooral om te zorgen dat onze buffer weer wat sneller op het oude peil of nog hoger komt.
Dat gat in de hand dichten lijkt mij de beste optie
Maar dat is misschien een beetje flauw.
Toch krijg ik door die opmerking het gevoel dat je partner de ernst van de situatie anders inschat dan jij. Zoals je schrijft is er niet direct acute nood, maar je weet inmiddels uit ervaring dat dingen heel snel kunnen veranderen in het leven. En als jullie enige manier om te sparen (jouw bijbaan) binnenkort verdwijnt, moet je het in een andere hoek zoeken. Dat gat dichten dus.
Heel fijn dat er geen schulden zijn, maar die zijn er heel snel als je geen buffer hebt en koelkast, vaatwasser, auto en wasmachine begeven het kort na elkaar. En dat soort dingen gebeurt gewoon!
Ik zou met je partner de bankafschriften van de laatste 2 maanden doornemen en van alles wat niet tot de vaste lasten en standaard uitgaven behoort goed tegen het licht houden en optellen wat het alles bij elkaar gekost heeft. Dat maakt inzichtelijk hoe groot de uitgaven zijn, misschien schrikt je partner daarvan. En dan samen een budget afspreken voor uitstapjes en leuke dingen. Je hoeft natuurlijk niet alles rigoureus te schrappen, maar als je met elkaar afspreekt hoeveel je per maand mag uitgeven wordt je vanzelf kritischer lijkt mij.
Succes!
latte factor
Misschien toch eens kijken naar de latte factor.
Dat zijn niet de vaste uitgaven maar juist die kleine dingetjes tussen door: kopje koffie buiten de deur, toch een broodje erbij, tijdschrift voor onderweg. Vaak gaat daar een groter bedrag heen dan je in eerste instantie denkt.
de bijbaan
blijft nog wel, daarbij pas weer een verlenging gekregen. Maar het is de tijdelijke contractophoging bij mijn andere baan, die met de meeste uren, die binnenkort verdwijnt, scheelt toch zo'n 200 euro per maand.
En ja, de latte factor ken ik wel. Dat zijn de kleine dingen die het leven net iets leuker maken maar die ook best veel geld kosten als je alles bij elkaar telt. Daarin valt uiteraard ook te besparen.
Maar omdat het bij ons niet om grote problemen gaat maar om de buffer wat sneller aan te vullen, hoop ik toch ook wat op vaste lasten te kunnen besparen waardoor er dan toch al meer overblijft om te sparen. We hebben inderdaad ervaren hoe snel een (deel van) de buffer kan verdwijnen bij tegenslag en ik wil graag het salaris van mijn bijbaan weer als extraatje kunnen beschouwen, geld dat gelijk naar de spaarrekening gaat dus, zoals voorheen.
Mijn partner weet heus wel dat we nog steeds op onze uitgaven moeten letten maar in de praktijk lukt dat blijkbaar niet. Dan komt er weer een zending van bol.com met een paar cd's, die latte factor dus, iets wat we ons momenteel nog even niet kunnen veroorloven. Hij zegt niks maar bestelt gewoon maar vanalles. En dat terwijl ik me maanden best veel ontzegd heb qua leuke dingen. En dat wekt dus die frustraties op, er iets van zeggen werkt even maar een paar weken erna gaat het weer mis.
auto de deur uit?
Geen idee hoe hard jullie hem nodig hebben, maar dat scheelt zo een honderd euro per maand. En eten kopen bij de Lidl ipv de Ap. Maar dat laatste is vooral als er veel gegeten wordt (groot gezin).
auto
we hebben een 2e hands auto, mijn partner heeft de auto nodig om op het werk te komen, ikzelf kan lopend of op de fiets naar het werk, ook de bijbaan is op die manier te bereiken. Boodschappen worden meestal bij de Lidl gehaald. Sommigen dingen haal ik wel bij de AH maar dat is meestal als het dan ook net in de reclame of bonus is. Bij drogisterij artikelen kijk ik van tevoren bij welke drogist het in de aanbieding is en sla dan eventueel een voorraad in.
Helaas rookt mijn partner, hij was gestopt maar na het vinden van een pakje sigaretten dat nog ergens in een kast lag, toch weer opnieuw begonnen. Dat is natuurlijk ook een flinke kostenpost en heel zuur omdat hij dus wel een tijdje gestopt was.
Ik denk dat ik hem dit weekend toch eens laat meekijken bij het internetbankieren, dat hij met eigen ogen kan zien wat er binnenkomt maar vooral ook wat we kwijt zijn.
Het is zeker niet de bedoeling dat we ons alles ontzeggen maar ook niet dat er (voorlopig) veel geld naar allerlei extra's gaat
meekijken
is inderdaad een goed idee!Dat geeft heel wat inzicht.
meekjiken
ja, meestal schrik ik ook als ik zie wat er allemaal verdwijnt aan vaste lasten. En dan de boodschappen nog, auto volgooien met brandstof enzovoort.
Wij zijn geen types die in het weekend veel uitgaan, we kijken graag een film of tv programma, glaasje wijn erbij, dat soort werk.
Wel denk ik dat er nog wat winst te behalen valt met bewuster boodschappen doen en een planning maken met name met de verse produkten.
"Zakgeld"
Kun je je man (en jezelf uiteraard) geen "zakgeld” geven? Maak een begroting per maand, inclusief een vast bedrag naar de spaarrekening en geef jullie allebei eenzelfde bedrag per maand om "vrij" uit te geven. Dan kan je man dara z’n cd's en voor mijn part sigaretten van kopen, maar zal hij toch keuzes moeten maken. En jij kunt ook iets leuks voor jezelf doen, of het apart zetten op een andere spaarrekening.
En het zakgeld hoeft natuurlijk jiet zo hoog te zijn he. 
Boodschappen
Mijn paardenmiddel: alleen boodschappen op vrijdag, dan heb je eten voor de hele week. Geef jezelf een budget per week, baseer dat op berekeningen van vaste lasten. Schrijf iedere cent op die je uitgeeft. Maak er een sport van elke week 2 of 3 dagen helemaal geen geld uit te geven. Ik moet ook een buffer opbouwen, dit werkt bij mij goed, naast de dingen die je zelf al opschreef in je eerste post (nagaan vaste laten etc).
Zakgeld!
Geef je man zakgeld en laat hem daarvan zijn latte factor betalen.
Volgens mij is dat je grootst mogelijke besparing.
Mijn paardemiddel 
Let op met een dikke knipoog lezen.
Dat is echt een rigoreuze maar na mijn scheiding houd ik veel meer over dan ervoor terwijl het totale inkomen toch over 2 huishoudens verdeeld moet worden.
Het is even investering in die scheiding, kost wat, maar het kan ook best wat opleveren.
sommige dingen
doe ik eigenlijk al. Ik probeer zo min mogelijk boodschappen te gaan halen maar meestal is dat toch 2 keer per week, 1 keer de grote boodschappen en dan later nog eens maar dat is dan een hoeveelheid die ik op de fiets kan meenemen. En eigenlijk vind ik het wel een uitdaging om zo weinig mogelijk geld uit te geven, ik improviseer ook best wel makkelijk als ik iets nodig heb maar dit niet in huis heb. Vaak denk ik eerst goed na of ik het echt wel nodig heb of het ook op een andere manier kan oplossen en meestal is dat laatste dan ook het geval.
Dat zakgeld is wel een goed idee, zal eens kijken hoe ik dat kan doen. Nu hebben we 1 gezamenlijke rekening waarop de salarissen gestort worden en waarvan alle rekeningen en andere zaken betaald worden. Dan zijn er ook nog 2 spaarrekeningen.
Tja, denk niet dat ik die scheiding al nodig heb maar zal het onthouden 
sparen is eerst jezelf betalen
wat ik doe is niet aan het eind van de maand sparen maar de dag voor mijn salaris gestort wordt maak ik een begroting wat ik die maand aan uitgaven verwacht.
De hele riedel vaste lasten, variabele lasten, alles, ook de vaste spaarbedragen.
Dan kijk ik wat ik overhoud die maand en dat bedrag zet ik klaar om halverwege de maand als de toeslagen en belastingteruggave gestort wordt ook naar de spaarrekening te storten. Alvast als overschrijving.
In dat eerste deel zitten de grote uitgaven: hypotheek, verzekeringen etc. De laatste 3 weken van de maand is niet zo veel meer, vrijwel alleen boodschappen.
En dan proberen niet meer terug te hoeven storten.
Ander geluid
Vooropgesteld vind ik roken echt een idiote hobby en duur ook dus hopelijk wil je man weer stoppen en nu voorgoed.
Dan:
Als je met je man het gesprek gaat over zijn behoefte te besteden vind ik het fair dat je ook stilstaat bij jouw behoefte om nog serieuzer te sparen. De juiste snelheid van jullie buffer aanvullen en welke ‘offers’ je daarvoor wilt brengen is natuurlijk heel persoonlijk. Ik weet natuurlijk niet wat er is gebeurd qua ziekte maar ik heb wel gezien dat mensen er heel verschillend op kunnen reageren als er zoiets in je leven gebeurd. Een vriendin en ikzelf hebben allebei een poos een hogere latte factor gewild na een heftige ziekte, wilden het gevoel hebben lekker te leven in het nu, juist omdat we niet wisten wat er straks kwam. Een andere vriendin (soort lotgenoten clubje) werd enorm zuinig als reactie op alle onzekerheid na de ziekte omdat ze een soort zekerheid zocht in het hebben van een buffer. Ook partners kunnen natuurlijk zo’n reactie hebben. Ik kijk naar geld in een relatie als middel en als symbool, crux is het te hebben over welke betekenis het heeft voor jullie, daarin ligt het antwoord. Zomaar ‘zakgeld’ geven aan je partner omdat jij harder wil sparen dan hij spekt je bankrekening wel maar of het goed is voor je relatie, Mwoah.
Zakgeld wel overleggen natuurlijk
Dat zakgeld moet natuurlijk wel in overleg, je kunt het hem niet opdringen. Maar stel dat jullie elk 50 euro zakgeld "krijgen" per maand, laat hem dan eens uitrekenen of ervaren of hij het daarmee redt (roken en extraatjes). De kinderen moeten ook een paar maanden sparen voor een cd (o.i.d.) toch? Dat kan hij ook. Uitgestelde bedrediging is grotere bevrediging zeggen psychologen, misschien krijgt hij er uiteindelijk wel plezier in?
In het geval dat jij jouw zakgeld niet nodig vindt, kun je jouw deel of wat je overhoudt alsnog op de spaarrekening storten.
Zakgeld
Ik zou best wel beledigd zijn als mijn man mij voor zou stellen dat ik elke maand een bepaald bedrag aan zakgeld zou krijgen. Het is mijn geld. Ik werk er zelf voor en ik bepaal hoe ik het uitgeef. Als ik sigaretten en cd's belangrijker vind dan sparen dan is dat mijn keuze.
Onze oplossing: gewoon de financiën gescheiden houden en alle vaste lasten door 2 delen. Dan beslis ik wat ik doe met het geld wat ik over hou en hoeveel ik spaar en mijn man beslist hoe hij met zijn geld omgaat.
Ik hoef me er niet aan te ergeren, geen advies te geven of er over te stressen. Zijn inkomsten, zijn keuzes.
Toch even moeilijk doen
Het geld van mijn bijbaan ging destijds regelrecht naar de spaarrekening maar door die ziekte hebben we het ruim een half jaar financieel erg moeilijk gehad. Er moest flink ingeteerd worden op de buffer die daardoor flink geslonken is. Het salaris van mijn bijbaan was gedurende die tijd geen extraatje meer maar echt broodnodig om rond te komen. ===
Onder 'financieel moeilijk hebben' versta ik dat je amper rond kunt komen. De buffer die jullie hadden is flink geslonken, dat is iets anders dan het financieel moeilijk hebben. Fijn dat je de buffer had, zonder was het wel een probleem geworden. Dus alléén wat dit betreft: tel je zegeningen, het kon erger.
Verder is het natuurlijk echt lastig dat jouw (zeer begrijpelijke) streven om de buffer weer een beetje naar het oude niveau te brengen, totaal niet gedeeld wordt door je partner. Dat voelt als vechten tegen de bierkaai. Bij ons is dat het punt niet, man is meer op de knip dan ik. Maar vlees is bij ons bijvoorbeeld zo'n 'dingetje'. Afschaffen gaat gewoon niet gebeuren. Ons compromis is dat we minderen, dat vind ik al winst, onze gulden middenweg. Ik zou inderdaad de optie van het 'zakgeld' bespreken. Dat lijkt mij jullie gulden middenweg.
Precies Kyana
Ik verwoord het anders maar als mijn man tegen mij zou beginnen over zakgeld zou ik echt not amused zijn. Je kunt jouw oplossing niet opdringen aan hem als hij het niet als (zo’n groot) probleem ziet. Dat vind ik ongelijkwaardig overkomen.
Oh het woord zakgeld
Natuurlijk breng je het niet in de vorm van 'zakgeld'. Dat lijkt me logisch.
Ongelijkwaardig.
Ik zie dat toch anders. Als mijn man "alles" opmaakt en ik spaar me suf om bijvoorbeeld te reserveren voor een andere auto dan voelt dat voor mij ongelijkwaardig.
Dus als de auto van "mijn geld" wordt gekocht dan is het dus "mijn auto?" Het woord zakgeld klinkt idd wat kinderachtig en betuttelend maar het idee erachter is niet zo vreemd.
Als partner zijn verkwistingen beter onder onder controle kan houden met een vastgesteld bedrag per maand, kan dat een oplossing zijn.
Ieder een vrij bedrag, vrij te besteden. Dat voorkomt misschien irritatie door tegenvallend saldo. Maar idd, het woord zakgeld is geen positieve opening bij het voorstel
ik ben er nog niet uit
wat betreft "het zakgeld". Mijn partner werkt best lange dagen, zijn salaris is hoger dan het mijne en dan voelt het toch nogal rot om dan over zakgeld, of hoe je het dan noemt, te beginnen. Hij zeurt er ook niet over als ik iets aanschaf. En ik gun het hem ook wel maar als er die maand dan ook nog onverwacht extra kosten zijn, dan komt het gewoon heel slecht uit als hij zomaar van alles gaat kopen bij bol.com of elders. En soms is het zo zonde dat er dan iets besteld wordt waar dan verzendkosten bij komen (minder dan 20 euro) en dan een paar weken later weer van hetzelfde. Dan heb ik zoiets van: als je dan toch iets wil kopen, plan het dan verstandig zodat je niet 2 keer verzendkosten moet betalen, zoiets vind ik dan zonde van het geld. Of geef het ff aan, ik kan vaak via diverse webshops een korting krijgen of soms hebben we nog een voucher van bol.com die gelijk verzilverd kan worden.
Verder kwam het hier over eerst jezelf betalen zodra het salaris binnen komt, dat gebeurt hier eigenlijk al. Maar doordat mijn partner bijna een half jaar lang ziek was (intussen weer hersteld na rugoperatie) had hij gedurende die tijd een ZW uitkering die toch beduidend lager lag dan zijn salaris en dat merk je gewoon. Rondkomen kon wel zolang er geen tegenvallers waren maar sparen lukte niet of het bedrag moest na een paar weken alsnog terug geboekt worden naar de betaalrekening. Nu komt het sparen weer langzaam op gang maar het bedrag is nog steeds een stuk lager dan voorheen.
Vandaar dat ik het afgelopen half jaar zowat alle mogelijkheden heb aangepakt om wat bij te verdienen, die bijbaan en de tijdelijke contractophoging. Dit terwijl het lichamelijk toch erg zwaar is want aan het eind van de week ben ik echt gevloerd.
Eerlijk kijken naar inkomsten en uitgaven
Dus samen achter de laptop. Wat komt erin, wat gaat eruit, en wat vinden we daarvan.
Wij kunnen hier van alles verzinnen, maar dat is toch het enige juiste uitgangspunt voor gezond financieel beleid.
Kaaskopje
zolang er geen tegenvallers kwamen, konden we rondkomen met zo'n 600 euro per maand minder. Maar in een maand tijd een paar rekeningen van de ziektekostenverzekeraar die van het eigen risico af gingen, maakten het toch erg lastig. Rekeningen werden toen af en toe wel eens een paar dagen te laat betaald, dus even gewacht totdat er weer geld binnenkwam. We hebben een aantal weken zowat geen budget gehad voor boodschappen terwijl er toch gegeten moet worden. Dus voor ons voelde het wel als financieel moeilijk zitten, al wisten we dat dit niet jarenlang zou duren. En ja, we hadden en hebben nog een buffer maar die is gewoon veel te laag en dat geeft geen fijn gevoel.
bij mij
zijn de inkomsten en uitgaven wel bekend, niet tot op de euro uiteraard. Maar ik weet wel wat we per maand kwijt zijn aan hypotheek, verzekeringen, energiemaatschappij, zorgverzekeringen en dan nog wat zaken. Ik kijk ook regelmatig naar het saldo van de betaalrekening. Mijn partner is daar amper van op de hoogte dus we moeten inderdaad binnenkort eens samen een kijkje nemen op internetbankieren.
Plien
Het geloof ook wel dat het een moeilijke tijd geweest is hoor. Zeker omdat de kosten voortkwamen uit een gezondheids-situatie. Dan is het niet alleen het geld, maar ook de gezondheid zelf die de stemming gedrukt zal hebben.
Mocht je ooit weer in zo'n situatie komen, dan weet je toch wel dat je het eigen risico weer terug kunt storten en kan bellen voor een betalingsregeling? Of als nu al bekend is dat je het hele bedrag vol zult maken, nu al laten instellen dat je het gespreid wilt betalen? Dat is bij een aantal verzekeraars mogelijk.
Oh...
Het geloof ook wel = ik geloof ook wel
Kaaskopje
ook bij onze ziektekostenverzeraar kun je gespreid je eigen risico betalen. Maar omdat wij een aantal jaar naast het verplichte eigen risico ook een vrijwillig bedrag betaalden (100 euro pp) kon dat dus niet. Daardoor hebben we besloten het volgend jaar toch maar te houden bij het verplichte eigen risico. Of we gaan kiezen voor gespreid betalen weet ik nog niet.
Onze financiele situatie is natuurlijk ook niet schrijnend, we zijn alweer geleidelijk aan wat aan het sparen dus we komen op den duur wel terug op het punt waar we vorig jaar zaten. Maar ik hoop toch dat we dit kunnen bereiken zonder dat ik steeds het gevoel heb dat ik elke kans tot extra diensten draaien of contractverhogingen moet aangrijpen terwijl het lichamelijk toch erg zwaar is. Vandaar dat ik probeer op andere gebieden te besparen, daar waar het geen pijn doet (loterij opzeggen bijvoorbeeld, we winnen toch zelden iets), alle beetjes helpen namelijk.
Verzendkosten
Dat voorbeeld van de verzendkosten zou ik me ook aan ergeren. Vandaar dat ik gewoon liever helemaal niet wil weten waar mijn man zijn geld aan uitgeeft. Ik vind namelijk een deel van wat hij koopt en doet ook onzin, niet efficient of verspilling (en hij andersom bij mij ook). Ik weet dat hij het bijvoorbeeld onzin vind dat ik regelmatig een koffie op het station koop. Hij neemt een thermoskan van huis mee.
Ik heb geen zin om verantwoording af te leggen en ik heb ook geen zin om me te ergeren.
Dus persoonlijk houd ik het gewoon gescheiden. De vaste lasten door de helft en de rest houden we op onze eigen rekening. We hebben een gezamenlijke spaarrekening en daar storten we een vast bedrag op. Verder hebben we onze eigen spaarrekeningen en daar sparen we allebei ook nog op. Maar dat is dus ons eigen spaargeld en dat besteden we vrij naar inzicht (of sparen op vrij naar inzicht)
Kyana
maar jullie hebben dat misschien vanaf het begin van jullie relatie/huwelijk al zo geregeld met die gescheiden rekeningen?
Wij hebben alles vanaf het begin op 1 hoop gegooid, salarissen komen op een en dezelfde betaalrekening binnen, de vaste lasten gaan daar ook vanaf evenals boodschappen doen. Dus ook de sigaretten van mijn partner, de koffiekoeken in het weekend van de bakker enzovoort.
Er gaat elke maand geld naar een spaarrekening en daarnaast is er nog een termijnspaarrekening, hier moet het (bij ons) 30 dagen van tevoren aangegeven worden als je daar geld vanaf wil halen, is dus eigenlijk de buffer spaarrekening. Die wordt gebruikt voor echt grote aankopen zoals een auto maar ook worden daar studiekosten van studerende kroost van betaald.
Normaal gezien heb ik er minder problemen mee als er geshopt wordt bij bol.com. En hij hoeft daar ook geen toestemming voor te vragen. Maar ik vind het gewoon zo zonde van de onnodige verzendkosten zoals het nu gebeurt. Gaat niet om grote bedragen maar geld is geld. Wat efficiënter handelen kan toch geld schelen.
Van het roken baal ik wel enorm, ook al vanwege de stank. Maar dat is iets wat alleen hij kan stoppen als hij echt gemotiveerd is.