Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Huwelijks voorwaarden; hoe werkt dat? help

Mijn vriend is ongeneeslijk ziek en nu willen we in september trouwen om onze laatste tijd nog 'officieel' te maken.

Hij heeft bezittingen noch schulden, dus huwelijkse voorwaarden zouden eigenlijk overbodig zijn. Echter, hij heeft door zijn ziekte geen kinderalimentatie meer kunnen betalen en mijn vrees is dat zijn ex hier nog met terugwerkende kracht een rechtzaak van probeert te maken. Hiervoor wil ik uiteraard niet opdraaien en daarvoor lijkt het mij de enige mogelijkheid om huwelijkse voorwaarden op te stellen.

Nu begrijp ik dat deze rond de 500 euro kosten, een behoorlijke smak geld dus wat we niet hebben. Is er een manier op zelf onze huwelijkse voorwaarden op te stellen? Ik kan via mijn werk gratis gebruik maken van een notaris, maar die beeidigt het document enkel, hij stelt dus zelf niets op. Is dat dan wel rechtsgeldig. Wie kan mij uitleggen hoe dit in zijn werk gaat.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Volgens mij maak je je druk om niks

Ik krijg een deja-vu gevoel over deze vraag. Maar dat terzijde.

De hamvraag is even: is er een rechterlijke beslissing op grond waarvan vriend moet betalen, en doet hij dat nu niet? Of is er helemaal geen rechterlijke beslissing?

In het eerste geval zou de ex inderdaad alsnog de achterstallige bedragen kunnen (proberen te) incasseren. Daar heeft ze dan geen rechter voor nodig, maar een deurwaarder, of het LBIO.

Maar is de situatie (wat ik vermoed, gezien het deja vu) dat er nog helemaal geen rechterlijke uitspraak is, dan zou ik me maar niet druk maken. Je vriend moet betalen naar draagkracht, d.w.z. voor zover het mogelijk is. Wat draagkracht is wordt bepaald m.b.v. de zgn. Trema-normen, dus er is een zekere mate van objectiviteit. Goed, als vriend door zijn ziekte niet of nauwelijks inkomen heeft dan kan hij ook niet betalen. Dat doet hij dus nu ook niet. Als ex daar boos om wordt kan ze inderdaad naar de rechter stappen en vragen dat die vaststelt dat vriend betalen moet - kan zelfs met terugwerkende kracht - maar daartegen kan vriend zich dan weer met succes verweren door aan te tonen dat hij geen cent te makken heeft.

Ik zou dus gewwon maar afwachten. Wel alle financiƫle info van vriend bewaren en geordend houden. Met name belastingstukken (aangiftes en aanslagen) zijn van belang, evenals jaaropgaves.

Groeten,

Temet

O, dat vergat ik nog

Ik schets twee mogelijkheden (wel of geen rechterlijke uitspraak) maar werk de eerste niet uit.
Wat nou als er wel een rechterlijke uitspraak ligt? In dat geval kun je wijziging (zelfs met terugwerkende kracht) van de uitspraak vragen met als reden dat die niet meer aan de draagkrachtnormen voldoet.
Moet je wel voor naar de rechtbank. Heb je een advocaat voor nodig. Als je voor gefinancierde rechtshulp in aanmerking komt hoeft dat niet zoveel te kosten (zie de site van de raad voor rechtsbijstand www.rvr.org) maar het kan zijn dat huwelijksvoorwaarden toch nog goedkoper zijn.

Over die huwelijksvoorwaarden: er is volgens mij iets als een notaristelefoon. Gratis. Misschien kun je daar je vraag eens voorleggen.

Groeten,

Temet

Liaska

Liaska

21-06-2010 om 10:01 Topicstarter

Dus eigenlijk niet nodig

Dat deja vu kan kloppen, ik heb al es eerder iets gepost. Ex heeft inderdaad als es deurwaarder ingeschakeld, en zijn advocaat heeft dat afgehandeld.

Bleek dat er geen gerechtelijke uitspraak was, alleen een onderlinge afspraak in het convenant om de alimantie 3 jaar na opstellen convenant te laten herzien. Dit is echter nooit gebeurd, waardoor er volgens advocaat dus eigenlijk geen gerechtelijke eisen vastliggen.

We hebben echter nooit meer reactie hierop gehad en hopen dat het hier natuurlijk bij blijft. Advocaat geeft wel aan dat als rechtbank toch besluit dat hij met terugwerkende kracht iets verschuldigd is, bij overlijden ik met deze schuld opgezadeld kan worden. Kan is natuurlijk klein dat rechtbank dit zou beslissen, en we weten absoluut niet hoe ver zij hierin door gaat.

Wellicht maak ik me inderdaad druk om niks

Liaska

Liaska

21-06-2010 om 10:04 Topicstarter

Vergeten

en als hij ondertussen al overleden is .... Kan ik dat dan toch aanvechten en met terugwerkende kracht teniet laten doen denk je?

Lijkt mij wel

ben benieuwd of dat ooit eerder geprobeerd is: met terugwerkende kracht alimentatie eisen van iemand die al is overleden. Maar als dat kan, kan je je op dezelfde manier verweren als wanneer je vriend nog zou leven, namelijk door aan te tonen dat hij in de relevante periode geen cent te makken had. Gewoon de financiƫle spullen bewaren: loon- en uitkeringsstroken, jaaropgaven, bankafschriften, huurspecificaties.

Het allereenvoudigste is overigens als je vriend contact met zijn ex kan opnemen, de situatie kan bespreken, en haar verklaring krijgt dat zij geen aanspraak maakt op alimentatie voor de periode tot nu, omdat vriend geen geld heeft en in de afgelopen periode ook niet had. Is een gesprek van ex tot ex niet mogelijk?

Groeten,

Temet

Liaska

Liaska

21-06-2010 om 11:07 Topicstarter

Gesprek ex

Helaas is communicatie niet meer mogelijk nadat ze de deurwaarder op ons af heeft gestuurd, terwijl hij letterlijk voor zijn leven lag te knokken. Ze gaf aan dat ze dit verplicht was volgens haar accountant.

Kortom, het vertrouwen is volledig weg, dus op mondelinge afspraken valt niet te rekenen helaas.

Zure appel

Het vertrouwen is weg van jullie kant, begrijp ik. Dan zou ik toch eens kijken of je niet door de zure appel heen kan bijten en een gesprek kunt organiseren. Want nu blijf je je maar zorgen maken over iets dat voor je gevoel als een soort zwaard van Damocles boven je hoofd hangt. Als je nu in een gesprek afspraken kan maken (ja, daarna wel op papier zetten en laten tekenen) dan is dat opgelost. Hoef je je daar niet druk om te maken.

Dit is nu al het tweede draadje dat je over deze kwestie start, dus kennelijk vreet het een beetje aan jou (en je partner). En ik betwijfel ernstig of dat wel nodig is, want mijn vermoeden is dat ex heel goed weet dat er geen stuiver te halen is en het zelf dus ook al heeft opgegeven. En jij je maar zorgen maken om niks.

Groeten,

Temet

Vervolg

Wat ik me nog bedacht: kennelijk heeft ex destijds te horen gekregen dat ze niks kon, want geen rechterlijke uitspraak. Ze weet ook dat je partner ongeneeslijk ziek is. Lijkt het je ook niet dat ex, als ze een rechterlijke uitspraak zou hebben willen halen, daar al lang mee begonnen zou zijn? Hoe langer ze wacht, hoe moeilijker het voor haar wordt tenslotte. Maakt dat het niet heel waarschijnlijk dat zij het inderdaad gewoon heeft opgegeven?

Groeten,

Temet

Tinus_p

Tinus_p

21-06-2010 om 17:44

Haatdragend

Temet:
"En ik betwijfel ernstig of dat wel nodig is, want mijn vermoeden is dat ex heel goed weet dat er geen stuiver te halen is en het zelf dus ook al heeft opgegeven. En jij je maar zorgen maken om niks."
Nouja, sommige ex-en zijn enigszins haatdragend en gana gewoon door, kansrijk of niet.

Tja

Het is natuurlijk erg naar dat je vriend niet meer beter zal worden. Dat het niet leuk is dat zijn ex dan een deurwaarder stuurt, is ook te begrijpen. Maar probeer het ook eens van haar kant te bekijken. Ooit hebben je vriend en zijn ex samen een kind gekregen (of meerdere) met de bedoeling daar samen voor te zorgen. Nu staat ex er al jaren helemaal alleen voor. Je weet zelf wat een kind kost, het is echt heel zwaar om alles alleen te moeten ophoesten (ik spreek helaas uit langdurige ervaring). Waarschijnlijk was zij het even helemaal zat en kwam die deurwaarder op een ongelukkig tijdstip. Dat het vertrouwen er niet meer is, geldt niet alleen van jullie kant! Misschien ziet zij dat jullie bijvoorbeeld wel geld hebben voor vakantie en is dat bij haar in het verkeerde keelgat geschoten.
Als je vriend overlijdt, erven zijn kinderen trouwens wel, voor zover er iets te halen is.
Ik sluit me aan bij Temet: probeer toch door de zure appel heen te bijten en maak een afspraak. En bedenk dan even dat ex waarschijnlijk niet een valse heks is, maar een moeder die moe is van het harde werken en zorgen en die hoopt dat pa ook een steentje bijdraagt aan de opvoeding van de kinderen.

Tinus

Ik zat al te typen toen jij postte. Tuurlijk zijn er haatdragende exen, maar je moet de zaak van twee kanten bekijken.
Mijn eigen ex betaalt al tien jaar niet. En het gaat in ons geval uitsluitend om kinderalimentatie, dus niet om partneralimentatie. Ik heb ook een keer een deurwaarder gestuurd, toen heeft hij gewoon zijn baan opgezegd, want hij 'ging niet werken voor de alimentatie'. En in de kroeg maar klagen over die nare ex, die hem probeerde kaal te plukken. Je wil niet weten wat ik op straat allemaal naar mijn kop kreeg! Ik vind het zwaar, werken, opvoeden, alles zonder hulp van wie dan ook. Ik snap best dat die moeder de vader van haar kinderen er toe probeert te bewegen een bijdrage te doen, al is die nog zo klein.

Tinus

Ik begrijp dat de ex in kwestie een tijd geleden de deurwaarder heeft ingeschakeld en toen tot de onaangename ontdekking kwam dat ze niks kon incasseren, want geen rechterlijke uitspraak. Je zou dan verwachten dat ex onmiddellijk naar een advocaat holt om die rechterlijke uitspraak alsnog te gaan halen. Nou heb je zo'n uitspraak niet direct, maar zoals jij vast ook wel weet kunnen de inleidende beschietingen snel beginnen: ex maakt afspraak met advocaat, en die stuurt binnen een paar dagen een briefje 'tot mij wendde zich ex, gaat u nog dokken of wordt het knokken?'
Kennelijk heeft Liaska's partner niets meer gehoord. Dat geeft mij het idee dat ex waarschijnlijk zelf al in de gaten heeft dat, hoe beroerd voor haar en kind ook, er simpelweg niets te halen valt. En dat ze dus de strijd heeft opgegeven.

Groeten,

Temet

Aan de andere kant...

Mijn deurwaarder ging pas op pad toen hij van mij de grosse van de beschikking had ontvangen. Zo'n deurwaarder moet toch iets hebben om mee aan te komen zetten. Hoe kan deze ex dan gewoon een deurwaarder langssturen en dan pas tot de ontdekking komen dat er niks te incasseren valt? Ik vind het een vreemd verhaal.

Liaska

Liaska

22-06-2010 om 08:19 Topicstarter

De andere kant...

Ik kan me heus vinden in de 'andere kant', gezien ik zelf ook een ex partner heb die niet geweldig is in de financiele ondersteuning.

In het geval van mijn vriend moet ik echter eerlijk zeggen, dat ik het als volledig onterecht beschouw. Ten eerste heeft ze een ver boven modaal inkomen en is op 43 jarige leeftijd al aan het rentenieren! Ten tweede heeft mijn vriend altijd trouw de alimentatie betaald, ook als hij financial geen cent meer over had over zichzelf. Daarnaast komen ze kinderen gewoon, krijgen alles wat ze nodig hebben, en gaan ze gewoon me op vakantie, mee uit eten, etc etc. op mijn kosten uiteraard. Nog nooit een dankjewel voor gehad!

Ex kan het gewoonweg niet aanzien dat lief weer 'gelukkig' is en iemand heeft gevonden die volledig achter hem staat. Zelf is ze nl jaren niet gelukkig geweest en door haar moeilijke karakter liepen haar relaties steeds stuk.

Ik vind het gewoon zo jammer dat lief in zijn laatste levensperiode hiermee moet worstelen. Sommige dingen begrijp ik gewoonweg niet...

Okee

Zo is het verhaal in ieder geval duidelijker. Het is geen financieel worstelende ex, ze kan het gewoon niet hebben. Overigens zou ik ook geen dank je wel zeggen als mijn kind mee uit eten mocht met haar vaders nieuwe gezin op kosten van zijn nieuwe vrouw. Zij wist dat ze dochter bij ex en zijn schulden er ook nog bij kreeg. Probleem hier is dat dochter overal buiten wordt gehouden, maar dat is een ander verhaal.
Als ik jou was zou ik even informeren bij een advocaat of de ex van je vriend een poot heeft om op te staan. Heeft ze die niet, dan kan je in gemeenschap van goederen trouwen. Anders kun je altijd nog besluiten tot de huwelijkse voorwaarden. Vraag dan meteen of jij niet in de tijd dat je vriend nog leeft op welke manier dan ook verantwoordelijk zou kunnen worden gehouden voor de alimentatie. Kost hooguit een uurtje advocaatkosten en jullie hoeven niet meer te worstelen. Sterkte ermee.

Liaska

Liaska

22-06-2010 om 09:25 Topicstarter

Ga ik zeker doen.

Ik verwacht trouwens zeker geen dankjewel voor een etentje, dat hoort er gewoonweg bij.

Maar een drieweekse vakantie vind ik een heel ander verhaal. Het is immers niet allemaal zo vanzelfsprekend in mijn mening. Ondanks het feit dat lief ook fysiek vaak geeneens in staat was zijn kinderen te verzorgen, zijn de kinderen blijven komen want anders kon zij haar leuke weekenden weg niet meer doen.

Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik hier ondertussen een einde aan heb gemaakt, nadat ik zelf met een burnout thuis kwam te zitten. Gelukkig gaat het lief nu fysiek vrij redelijk, maar mochten er weer tijden komen dat hij ze zelf niet kan verzorgen, ga ik daar ook niet meer voor opdraaien. Een samengesteld gezin van 7 personen runnen, en de strijd tegen kanker voeren is me dan toch echt teveel...

Maar enfin, nu even bellen voor dat bezoekje aan de advocaat

Liaska

Laat je het nog even weten?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.