Kindsdeel
Mijn ouders zijn 15 haar geleden gescheiden. Mijn vader was vroeger een heel betrokken ouder, maar sinds de scheiding is de relatie tussen hem en zijn kinderen behoorlijk bekoeld. Zodra mijn vader een liefje had moet aktes daarvoor wijken. 13 jaar geleden heeft hij mijn stiefmoeder ontmoet en 12,5 geleden zijn zij getrouwd. Mijn vader was vrij vermogend. Mijn moeder bleef achter met lege handen en dat heb ik hem best kwalijk genomen. Zeker omdat er ineens wel alles voor stiefmoeder en haar kinderen gekocht kon worden.
Laatst vertelde mijn vader dat hij zijn testament aangepast had. Wij kunnen pas aanspraak op ons kindsdeel maken als stiefmoeder ook overleden is. In de praktijk wil dit zeggen dat zij al het geld weg kan sluizen. Ik merk dat dit het zoveelste bewijs is van dat mijn vader is gewoon niet zo belangrijk vindt. Overigens is de relatie tussen stiefmoeder en ons ( mijn en mijn broer) minimaal. Ik verwacht niet dat ik haar ooit nog zie als mijn vader overlijdt.
Ik dacht dat het kindsdeel je nooit ontzegt mag worden, mijn blijkbaar toch wel. Ik merk dat ik hier echt heel veel last van heb. Het gaat me niet eens om dat k*tgeld. Maar ik gun het mijn stiefmoeder gewoon niet.
liefde maakt blind, helaas ook als je al wat ouder bent. Hij weet diep van binnen echt wel dat het een domme keuze is om je testament op die manier aan te passen. Maar het is de keuze van je vader, waar hij misschien later wel spijt van kan krijgen maar op dit moment kiest hij duidelijk voor haar. Ik sta echt niet achter de keuze van je vader maar zij geeft hem iets wat je niet van je kinderen kan krijgen daar is moeilijk tegen te strijden. Zij wint helaas. Het zou mij ook echt kwetsen maar het zal alleen maar al je energie vreten door met hun bezig te zijn. ik zou vooral op mij eigen toekomst concentreren en genieten door dit los te laten. Hoe moeilijk het ook is. Het zijn volwassen mensen die hun eigen keuses hebben gemaakt en ze zoeken het maar uit samen zou ik zeggen.
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 14-11-2023 om 20:40:
liefde maakt blind, helaas ook als je al wat ouder bent. Hij weet diep van binnen echt wel dat het een domme keuze is om je testament op die manier aan te passen. Maar het is de keuze van je vader, waar hij misschien later wel spijt van kan krijgen maar op dit moment kiest hij duidelijk voor haar. Ik sta echt niet achter de keuze van je vader maar zij geeft hem iets wat je niet van je kinderen kan krijgen daar is moeilijk tegen te strijden. Zij wint helaas. Het zou mij ook echt kwetsen maar het zal alleen maar al je energie vreten door met hun bezig te zijn. ik zou vooral op mij eigen toekomst concentreren en genieten door dit los te laten. Hoe moeilijk het ook is. Het zijn volwassen mensen die hun eigen keuses hebben gemaakt en ze zoeken het maar uit samen zou ik zeggen.
En waarom is dat een domme keuze dan?
Nick90 schreef op 14-11-2023 om 20:57:
[..]
En waarom is dat een domme keuze dan?
Nou omdat je dan als vader laat zien dat je meer geeft om je nieuwe liefje dan om je bloed eigen kinderen. Ik vind dat je je kinderen niet hun kindsdeel mag achterhouden zolang hun stiefmoeder leeft. Stel nou dat vader overlijdt, kinderen blijven achter met veel verdriet en stiefmoeder met verdriet én al het geld, ook niet leuk om je kinderen op die manier achter te laten en best oneerlijk. Hij mag zijn eigen keuze’s maken maar ik vind het een domme keuze. Ik zou het slimmer vinden om voor stiefmoeder én kinderen een deel achter te laten. Zodat hij zijn kids niet kwetst.
Het is bij mijn weten standaard al zo geregeld dat de langstlevende ouder vruchtgebruik heeft van de erfenis en het kindsdeel dus pas opgeëist kan worden na het overlijden van de tweede ouder. Nu is jouw stiefmoeder geen ouder van jullie, maar ik kan me wel voorstellen dat het ook niet wenselijk is als iemand bijvoorbeeld het huis moet verkopen of in de schulden komt zodra diens partner overlijdt, omdat de kinderen het kindsdeel komen opeisen, terwijl dat vermogen misschien grotendeels in stenen zit. Ik snap wel dat het voor jou heel pijnlijk voelt, zeker omdat je vader het zo recht in je gezicht vertelt dat hij het bewust zo geregeld heeft.
MamaE schreef op 14-11-2023 om 21:11:
Het is bij mijn weten standaard al zo geregeld dat de langstlevende ouder vruchtgebruik heeft van de erfenis en het kindsdeel dus pas opgeëist kan worden na het overlijden van de tweede ouder. Nu is jouw stiefmoeder geen ouder van jullie, maar ik kan me wel voorstellen dat het ook niet wenselijk is als iemand bijvoorbeeld het huis moet verkopen of in de schulden komt zodra diens partner overlijdt, omdat de kinderen het kindsdeel komen opeisen, terwijl dat vermogen misschien grotendeels in stenen zit. Ik snap wel dat het voor jou heel pijnlijk voelt, zeker omdat je vader het zo recht in je gezicht vertelt dat hij het bewust zo geregeld heeft.
Helemaal met jou eens, met uitzondering van het laatste deel van je laatste zin. Ik vind het juist netjes dat vader het bij leven meldt hoe hij het geregeld heeft.
TO: ik snap dat er veel oud zeer zit, wat hierin de waarheid is en wat perceptie is weet ik uiteraard niet. Maar op zich is het keurig dat hij zijn vrouw, met wie hij al een hele tijd samen is, verzorgd wil achterlaten.
Als alles in goede harmonie verloopt is het ook heel gewoon en prettig geregeld zo. Hier was dat ook. ‘Nieuwe’ vrouw van schoonvader was al 25 jaar met hem samen en heeft goed voor hem gezorgd toen hij ziek werd. Maar zij heeft de nalatenschap ook goed beheerd, voelde zich al bezwaard als ze een keer een taxi nam met haar reumatische klachten. En nu ze overleden is blijkt de erfenis groter dan verwacht. Maar dat is natuurlijk een hele andere situatie dan bij TO. Ik snap dat het heel erg oneerlijk aanvoelt voor jou en je broer. Hij heeft jullie moeder en jullie in het verleden schandalig behandeld en doet dat nu vast vooruitlopen op de toekomst nog een keertje.
Je zou met hem kunnen bespreken dat hij in het testament vastlegt dat zij niet aan jullie kindsdeel of legitieme portie mag komen. Zeker als er verder genoeg voor haar overblijft om van te leven kan dat gewoon. Maar ja, dan moet de relatie met je vader dat wel toelaten. Hoewel, nee heb je, en ja kun je krijgen. Jullie band is toch op zijn best al slecht. Misschien is het zijn manier om jullie te ‘dwingen’ het contact te verbeteren? Geen idee, maar zou zomaar kunnen. Ik zou zelf denk ik wel nieuwsgierig zijn naar zijn beweegredenen…
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 14-11-2023 om 21:02:
[..]
Nou omdat je dan als vader laat zien dat je meer geeft om je nieuwe liefje dan om je bloed eigen kinderen. Ik vind dat je je kinderen niet hun kindsdeel mag achterhouden zolang hun stiefmoeder leeft. Stel nou dat vader overlijdt, kinderen blijven achter met veel verdriet en stiefmoeder met verdriet én al het geld, ook niet leuk om je kinderen op die manier achter te laten en best oneerlijk. Hij mag zijn eigen keuze’s maken maar ik vind het een domme keuze. Ik zou het slimmer vinden om voor stiefmoeder én kinderen een deel achter te laten. Zodat hij zijn kids niet kwetst.
Ze zijn al geruime tijd getrouwd; 12,5 jaar. En de relatie met de kinderen is bekoeld.
Ik snap dat het voor TO een bittere pil is maar hij geeft het wel eerlijk aan zodat ze niet na zijn overlijden voor een verassing komt te staan. Hij wil zijn vrouw verzorgd achter laten, is ook iets voor te zeggen.
Tja, het geld is van vader en hij mag er dus zelf over beschikken zoals hij wil. Hij zou het ook nu allemaal op kunnen maken, of aan zijn huidige echtgenote geven. Daar heb je ook niks over te zeggen.
Je hebt geen recht op een erfenis als degene van wie je wil erven nog leeft. Ik snap dat het zuur is, maar ik denk dat je dat beter kan accepteren dan je leven lang blijven griepen hierover.
Ik zou ook willen dat mijn alleen staande zus een testament maakt zodat haar geld niet weg erft als ze komt te overlijden, maar hoewel ze het wel met mij eens is dat ze dat zou moeten doen heeft ze dat nog niet gedaan. Niet mijn zaak, niet mijn geld. Hoe zuur ook dat als zij overlijdt, ik wel alles mag gaan regelen zonder dat er een testament ligt en ik dus een erfenis moet gaan uitvoeren die ik anders had willen zien. Het is niet anders, haar geld, haar rechten, en mijn plicht.
Omdat we van tevoren een idee hebben hoe de erf lijnen lopen en hoeveel geld mensen hebben, is het verleidelijk om te gaan denken in “daar heb ik recht op” en “dat krijg ik straks” maar vaak is dat helemaal niet zo (bij het overlijden van een ouder en een langstlevende testament heb je wel rechten, maar als de andere ouder ondertussen trouwt kun je waarschijnlijk uiteindelijk ook fluiten naar dat geld).
Het makkelijkste is toch om helemaal niet op erfenissen te rekenen en zelf je weg te vinden in het leven.
Gingergirl schreef op 14-11-2023 om 22:14:
[..]
Ze zijn al geruime tijd getrouwd; 12,5 jaar. En de relatie met de kinderen is bekoeld.
Ik snap dat het voor TO een bittere pil is maar hij geeft het wel eerlijk aan zodat ze niet na zijn overlijden voor een verassing komt te staan. Hij wil zijn vrouw verzorgd achter laten, is ook iets voor te zeggen.
Hier had ik overheen gelezen, zijn nieuwe vrouw moet het zijn ipv nieuwe liefje. ✅
ik denk dat het niet perse om het geld gaat maar om het gevoel, hij kwetst zijn kinderen met deze mededeling. Al heb je geen warme band met je kinderen het blijven wel je kinderen. Dan zou ik het fijn vinden wanneer ik dood ga ze weten dat ik veel om ze geef. Maar om te zeggen je krijgt pas wat als mijn vrouw ook overlijdt. Dat zegt veel over hoe onbelangerijk je het gevoel van je kind vind. Daar zit het probleem vind ik. Ik zou na die mededeling aangeven dat ik helemaal geen cent wil en hij mijn gevoelens heeft gekwetst met die mededeling. Ik sta dan liever niet op mijn vader’s testament.
ik zou geneens willen dat mijn man dit voor mij zou doen, een soort van keuze maken tussen mij en de kids. Maar iedereen heeft zijn eigen mening natuurlijk.
Hoho mijn vader heeft het laatst verteld dat het aangepast was. Hij heeft het meteen na de bruiloft aangepast. Hij kende zijn vrouw toen 4 maanden. Al het vermogen komt btw van mijn vader zodra zij getrouwd waren is ze gestopt met werken. Het is zijn geld, en hij mag het zelf weten. Ik zit er zelf financieel goed bij, maar het feit dat hij het enige recht dat wij als kinderen hebben ons ontzegd zit mij enorm dwars. Natuurlijk snap ik het dat zij in het huis kan blijven wonen. Maar dat er zelfs niets in vastgelegd over schenkingen/ verkoop van het huis dat vind ik echt heel erg. En het gaat dus niet eens om het geld. Het gaat om het feit dat sinds zij er is haar gezin, kinderen en kleinkinderen op 1 staan. Het voelt gewoon oneerlijk. Ik zou mijn kinderen nooit zoiets aandoen.
Hij ontzegt jullie geen rechten. Ook zonder testament zou zijn vrouw het vruchtgebruik krijgen.
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 14-11-2023 om 22:48:
[..]
Hier had ik overheen gelezen, zijn nieuwe vrouw moet het zijn ipv nieuwe liefje. ✅
ik denk dat het niet perse om het geld gaat maar om het gevoel, hij kwetst zijn kinderen met deze mededeling. Al heb je geen warme band met je kinderen het blijven wel je kinderen. Dan zou ik het fijn vinden wanneer ik dood ga ze weten dat ik veel om ze geef. Maar om te zeggen je krijgt pas wat als mijn vrouw ook overlijdt. Dat zegt veel over hoe onbelangerijk je het gevoel van je kind vind. Daar zit het probleem vind ik. Ik zou na die mededeling aangeven dat ik helemaal geen cent wil en hij mijn gevoelens heeft gekwetst met die mededeling. Ik sta dan liever niet op mijn vader’s testament.
ik zou geneens willen dat mijn man dit voor mij zou doen, een soort van keuze maken tussen mij en de kids. Maar iedereen heeft zijn eigen mening natuurlijk.
Dat is natuurlijk heel persoonlijk hoe je het opvat. Mijn vader heeft het ook ooit zo geregeld met zijn partner en ik heb het helemaal niet kwetsend ervaren of als dat hij minder om mij gaf. Ik vond het goed van hem dat hij zo goed voor zijn partner zorgde en vond het logisch dat zij het eerst zou erven. Bij TO zit een hoop oud zeer hoe haar vader de scheiding met haar moeder heeft afgehandeld en dat zij het haar stiefmoeder simpelweg niet gunt. Dat kan en mag. Net zoals dat vader dit ook zo mag doen.
Gingergirl schreef op 15-11-2023 om 09:09:
[..]
Dat is natuurlijk heel persoonlijk hoe je het opvat. Mijn vader heeft het ook ooit zo geregeld met zijn partner en ik heb het helemaal niet kwetsend ervaren of als dat hij minder om mij gaf. Ik vond het goed van hem dat hij zo goed voor zijn partner zorgde en vond het logisch dat zij het eerst zou erven. Bij TO zit een hoop oud zeer hoe haar vader de scheiding met haar moeder heeft afgehandeld en dat zij het haar stiefmoeder simpelweg niet gunt. Dat kan en mag. Net zoals dat vader dit ook zo mag doen.
TO: Mijn vader was vrij vermogend. Mijn moeder bleef achter met lege handen en dat heb ik hem best kwalijk genomen. Zeker omdat er ineens wel alles voor stiefmoeder en haar kinderen gekocht kon worden. Vader van TO heeft zijn kids hier ook mee gekwetst , als dat klopt. Dit soort dingen zeggen veel over een persoon, moeder van je kinderen met niks achterlaten en nieuwe vrouw krijgt alles, bij overlijden erfdeel achterhouden. Zijn acties zijn in mijn ogen andere woorden voor I dont care. Mijn mening is hier gebaseerd op betreffende vader. Ik vind het ook goed dat een vader voor zijn(nieuwe) vrouw zorgt en haar goed achterlaat maar doe dan dan ook voor je kinderen denk ik dan. Ieder zijn eigen ding.
Mijn persoonlijke mening is Ik hoef echt geen cent te krijgen van mijn vader na zijn overlijden , ik ben al blij als ik zijn favoriete pet mag houden als herinnering. Maar mijn vader is een hele lieve man met een hart van goud dus dat zal wel de reden zijn denk ik en dat hoor ik TO (nog) niet over haar vader zeggen.
Mijn vader heeft het ook ooit zo geregeld met zijn partner en ik heb het helemaal niet kwetsend ervaren of als dat hij minder om mij gaf.
Dan neem ik aan dat je een goeie band met je vader hebt en hij het op de goeie manier heeft overgebracht zonder kwetsend over te komen.
Kimdekim schreef op 15-11-2023 om 07:18:
Hoho mijn vader heeft het laatst verteld dat het aangepast was. Hij heeft het meteen na de bruiloft aangepast. Hij kende zijn vrouw toen 4 maanden. Al het vermogen komt btw van mijn vader zodra zij getrouwd waren is ze gestopt met werken. Het is zijn geld, en hij mag het zelf weten. Ik zit er zelf financieel goed bij, maar het feit dat hij het enige recht dat wij als kinderen hebben ons ontzegd zit mij enorm dwars. Natuurlijk snap ik het dat zij in het huis kan blijven wonen. Maar dat er zelfs niets in vastgelegd over schenkingen/ verkoop van het huis dat vind ik echt heel erg. En het gaat dus niet eens om het geld. Het gaat om het feit dat sinds zij er is haar gezin, kinderen en kleinkinderen op 1 staan. Het voelt gewoon oneerlijk. Ik zou mijn kinderen nooit zoiets aandoen.
Weet jij hoe de scheiding destijds is geregeld? Want ik kan me slecht voorstellen dat als je vader ‘vermogend’ was je moeder ‘met niets’ achterbleef. Maar wel met de kinderen blijkbaar. Dat je er op achteruit gaat is logisch, maar dit is wel een heel rare verdeling. Snap niet dat een rechter daarmee akkoord is gegaan.
Als jouw stiefmoeder overlijdt, dan hebben jij en je broers/zussen wel degelijk recht op jullie kindsdeel. Mocht hij jullie daadwerkelijk onterfd hebben, dan hebben jullie nog altijd recht op je 'legitieme portie'. Dat is de helft van het kindsdeel.
Dat zou ik ook pijnlijk vinden, want dat is duidelijk wel een signaal dat die kinderen van haar belangrijker voor hem zijn. Ik zou het ook niet gek vinden om hem te laten weten dat hij je daar veel pijn mee heeft gedaan. Niet om het geld, maar om het gevoel er niet of minder toe te doen.