Klikken bij leidinggevende
Hoe gaan jullie om met klikkende collega's? Afgelopen week heeft een collega gemaild naar mijn leidinggevende over iets dat ik was vergeten. De letterlijke tekst "Het verbaasd me dat dit niet is gemeld". Iedereen vergeet wel eens wat, mijn leidinggevende wordt daar niet boos over, maar ik vind het zo lullig als collega's dit doen zonder mij in ieder geval te cc'en. Ik ben even langs gegaan bij de collega die beweerde dat ik het niet moest opvatten als klacht. Zijn mail was bedoeld als 'open vraag' of wij een procedure hebben voor die bepaalde melding. Ja vast...
Ik heb één keer geklikt
Bij een leidinggevende.
En wat heb ik me "rot" gevoeld, ondanks dat ik wist dat het terecht was.
Hele summiere omschrijving: Een collega van de belvloer belde op met een valse naam en gebruikte "insider" kreten om informatie te krijgen die absoluut niet telefonisch doorgegeven mocht worden. Die collega zette mij ook nog onder druk, in de wetenschap dat als ik die informatie WEL zou geven, ik op staande voet ontslag zou kunnen krijgen.
Kijk... Dan ga je dus te ver.
Klikken in de situatie zoals jij hem omschrijft vind ik domweg kinderachtig, en komt op mij over alsof die persoon een wit voetje wil halen ten koste van jou.
Theezeefje
Sorry hoor, die leidinggevende heeft niet eens teruggemaild dat hij uitsluitend reageert op mailtjes in correct Nederlands?
Wat een knuppeligheid. Hidden violence noemen ze dat in het Engels 
Tirza
Jammer
Jammer dat zo iemand niet gewoon aan jou kan vragen "goh, ben je zusenzo niet vergeten?" Wat een oncollegiaal gedrag. Bah. Ik snap goed dat je er van baalt...
Tirza
passief-agressief in het nl (denk ik)
Balen niet
Ik heb er verder niet zoveel last van (in dit geval), maar het valt me vreselijk tegen van die collega. Wat zouden jullie doen in zo'n geval? Ik heb dan de onbedwingbare neiging om iemand er gelijk op aan te spreken, maar je kunt natuurlijk ook gewoon je schouders ophalen en denken 'zielig'.
My 2 cents
Sneu, zielig. Mijn jongste zou zo iemand een "no-lifer" of "low-lifer" noemen. Eigenlijk heb ik vooral medelijden met dat soort mensen.
Je kan die iemand erop aanspreken als het je oplucht, maar de kans bestaat dat collega erg overtuigd is van zijn/haar eigen gelijk. Tja... Laat dan maar. Zonde van de energie. Ik ben meer van: mijn uiterste best doen, voor zover de werkzaamheden het toelaten, dat soort mensen vér uit mijn aura te houden wegens kans op energielekkage (goh, ik lijk wel een Japanse kerncentrale 
) en auravervuiling .
Als jij sterk de behoefte/drang/whatever voelt om die pesoon toch aan te spreken moet je het natuurlijk wel doen! Maar hou rekening met het feit dat de reactie misschien niet is waar je op hoopt.
Laten gaan....
Je hebt het er al met je collega over gehad, een andere reactie zul je denk ik niet krijgen.
Het is flink l*llig en jouw collega maakt er zich met een Jantje-van-Leiden er vanaf.....dit sturen onder het mom van het willen weten of er een procedure is.....jemig, hoe doorzichtig kun je zijn.
Ik heb 1x ingestemd (om er maar vanaf te zijn) met een mail, waarin een klacht over een andere collega stond, om deze door te sturen naar de leidinggevende (zonder dat deze collega het wist). De daaruit voortvloeiende actie van de leidinggevende heeft mij doen besluiten actie te ondernemen, zodat de leidinggevende die collega persoonlijk te woord kon staan (de leidinggevende had namelijk vrij, maar is hiervoor teruggekomen). Ik heb daarna een goed gesprek gehad met mijn collega en mijn welgemeende excuses aangeboden (2 dagen later had ik een gesprek met degene die de mail had opgesteld, de bewuste collega en de leidinggevende. Ik heb aangegeven dat ik de frustratie heel goed begrijp, het was een terechte frustratie, maar dat het nooit zo ver had mogen gaan)
Tegen de rest heb ik gezegd dat als iemand weer problemen heeft met een andere collega ik daar niet meer in mee wens te gaan. Ik heb mijn les geleerd en ik heb mij dagen lang rot gevoeld (totdat die collega mij berichtte dat het echt goed zit tussen ons)
