Man gebruik geld voor eten voor andere doeleinden.
Graag zou ik uw mening willen. Sinds kort stort ik iedere maand op de bankrekening van mijn man huishoudgeld, want sinds hij helaas zonder werk is gekomen, wil hij omdat hij zelf de taak om boodschappen te doen. Sinds kort heb ik op aanraden van de huisarts een eigen bankrekening. We hebben ook een en-of rekening sinds we bij elkaar zijn, dus al 27 jaar. Die aparte bankrekening voor hem en mij is, omdat er alcohol en canabis gebruikersproblemen bij hem waren. Nu gebruikt hij dit huishoudgeld niet alleen voor boodschappen, maar ook voor bijvoorbeeld de stomerij, shag, busrit voor zoon, zakgeldvoor dochter. Voorop gesteld vind ik het leuk dat hij nu ook boodschappen doet. Maar hoe moet ik het nu duidelijk maken dat hij met dit geld uit moet komen en alleen eten voor kopen en geen andere dingen. Als ik zeg `gebruik dit alleen om eten van te kopen` dan komt het niet over. Hoe moet ik het dan zeggen?
Zelf geld beheren
Mijn moeder had ook zo'n situatie. Problemen waren opgelost zodra zij het geld weer ging beheren en dat heeft zij tot de dood van mijn vader dus altijd gedaan. Mijn vader kreeg "zakgeld" maar de rest betaalde zij (dus ook de shag van mijn vader en zijn strippenkaart). Hij deed regelmatig wel de boodschappen maar moest de bonnetjes bewaren en mijn moeder controleerde deze. Zodra hij er iets van had gekocht wat niet de bedoeling was hield ze dat af van zijn zakgeld.
Tja, mannen zijn soms net kleine kinderen
Als je iemand niet kan vertrouwen en hij verknalt de kansen die je hem geeft is het gewoon over en uit en kan je beter zelf de regie in handen nemen.
Vraag
Als de stomerij, de buskaart en de shag niet onder huishoudelijke uitgaven vallen, waar vallen ze dan wel onder? En hoeveel geld krijgt hij voor de boodschappen?
Wie koopt dan de rest?
Als hij enkel eten mag kopen van dat geld, wie koopt dan al de rest? Moet/mag hij dat ook kopen? Krijgt hij daar dan apart geld voor?
Ik zou het zelf raar vinden als ik enerzijds wel 'de boodschappen' mag doen, maar alles wat geen voeding is, moet laten staan. Hoe zit het met bijvoorbeeld wasmiddel, zeep, tandpasta, wc-papier, enz? Ook huishouddingen, maar geen eten. Mag/moet hij die ook kopen of ga jij nog eens apart naar de winkel voor alles wat geen voeding is?
Ik vind het persoonlijk een beetje een vreemde regeling dat iemand wel de boodschappen mag/moet doen, maar enkel voeding mag kopen.
Katrien
Boodschappenbriefje
Je kunt samen met hem een boodschappenbriefje maken, en dat meegeven. Dan komt hij ook minder in de verleiding om andere dingen te kopen.
Gr. Poezie.
Dat ligt
Poezie schreef:
"Je kunt samen met hem een boodschappenbriefje maken, en dat meegeven. Dan komt hij ook minder in de verleiding om andere dingen te kopen. "
Dat ligt echt aan de man hoor, niet dat hij een briefje meekrijgt. Je kan iemand die dat niet zelf wil, bestieren.
Snap het niet
Een klein vraagje: komt je man nou wel of niet uit met dat geld iedere week/maand?
Want wat maakt jou het uit hoe hij dat geld besteed als er maar voldoende te eten is? Als hij nou supervoordelig boodschappen doet en daar geld aan overhoudt om andere dingen van te doen is dat toch geen probleem??
Kate
Lijkt me
gezien de vraag dat man niet uitkomt met het boodschappengeld.
Mijn oplossing zou zijn: samen een budget opstellen voor dat soort zaken. En als dat niet lukt weekgeld invoeren en zelf wat geld achter de hand houden voor noodgevallen.
Vraag me trouwens ook af waar hij dan buskaarten en andere dingen van moet betalen. Is dat alleen voor hemzelf?
Ik vind de tip om oneigenlijk gebruik van de huishoudpot te verrekenen met zijn zakgeld overigens een heel goede hoor.
Oneigenlijk gebruik
is gebruik van geld uit het verkeerde potje voor de verkeerde doeleinden.
Als je afspreekt dat strippenkaarten voor persoonlijk gebruik en shag niet uit de huishoudpot betaald dienen te worden, is het dus oneigenlijk van de huishoutpot als je dat toch doet gebruik.
Mee eens
Ik zou hevig obstinaat worden als ik zo behandeld zou worden, en zou dat dus ook niet doen bij mijn man.
Financiëleonafhankelijkheid
Ik begrijp Gerrie heel goed gezien de eerdere ervaringen met alcohol- en drugsgebruik van haar man. Het is heel lastig om dan iemand dat vertrouwen terug te geven dat er van dat geld geen oneigenlijke zaken worden gekocht.
Aan de ene kant wil je iemand dan kunnen vertrouwen, aan de andere kant is het wel zo dat ook al gebruik je niet meer, dat verslavingsgedrag- en denken en de verslavingsgevoeligheid altijd blijven.
Dat vertrouwen winnen gaat langzaam en in stapjes. Je moet allereerst de regels heel duidelijk samen afspreken en zeker in het begin blijven controleren. Dan langzaam de boel steeds meer loslaten tot een bepaald punt.
Gerrie moet dus heel duidelijk zwart op wit gaan zetten samen met haar man wat de inkomsten zijn, hoeveel geld er aan de boodschappen kan worden uitgegeven en wat er onder die boodschappen valt. Verschillende potjes maken, een boodschappenlijstje meegeven en de bonnetjes laten bewaren en controleren.
En nee, dat is misschien niet leuk voor haar man maar het is ook niet leuk voor Gerrie maar wel noodzakelijk. Zeker als je toch al op de kleintjes moet letten omdat er een inkomen weg is gevallen.
Ik vind het bijzonder verstandig dat Gerrie en haar man allebei een aparte rekening hebben en dat Gerrie de financiële touwtjes in handen heeft. Die moet ze ook blijven houden, in ieder geval totdat deze regeling soepeltjes loopt en haar man dat vertrouwen en die verantwoordelijkheid kan dragen.
Zelazny
Jouw man is blijkbaar niet Gerries man en jouw dochter heeft blijkbaar een groter financieel verantwoordelijkheidsgevoel dan de man van Gerrie.
Dat soort dingen kun je dus niet met elkaar vergelijken.
Lees het draadje er maar eens goed op na.
Overigens denk ik dat Gerries man dat soort dingen van zijn eigen (zakje)geld zou moeten betalen, mits de financien de aankoop van shag en buskaarten toelaat natuurlijk. En daar moeten Gerrie en haar man denk ik dan maar eens een goed gesprek over voeren.
En om het even breder te trekken: wij werken ook met potjes en mijn man heeft zijn eigen potje waar hij zijn dingetjes van betaalt. Nu zitten wij redelijk ruim bij kas en wordt er hier eigenlijk zelden of nooit iets verrekend, en kan mijn man beter met geld omgaan dan ik. Maar het is hier wel de basisafspraak. Als je echt krap zit is dat volgens mij ook zowat de enige wijze. Anders heb je a. nooit geld voor dat soort privé aankopen of b. nooit geld voor je boodschappen omdat er altijd teveel geld naar je privé aankopen gaat. De potjes geven je overzicht en bieden je een mogelijkheid om toch nog een beetje te sparen.
Obstinaat
"Ik zou hevig obstinaat worden als ik zo behandeld zou worden, en zou dat dus ook niet doen bij mijn man."
Ik lees in de orginele posting niet dat ze dit graag wil maar dat dit nodig is. Gelukkig heeft jouw man het dus niet nodig. Maar er zijn ook mensen die dat juist nodig hebben, of ze het nu leuk vinden of niet. Zeker bij iemand die drinkt en blowt dan denk ik richting het zich kunnen houden aan grenzen, van welke aard dan ook ,, en ook aan het wanen dat je alleen op de wereld bent/alleen rekening met jezelf hoeft te houden. Dat hoeft geen resultaat te zijn van drinken of blowen maar het gedrag kan wel uitmonden in een verslaving bijv.