Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Poor Girl

Poor Girl

08-02-2012 om 11:58

Meetekenen voor lening

De zaak van mijn man staat op springen, hij heeft nu aanvraagformulieren in huis gehaald van de gemeente om een lening aan te vragen waar we een hele stapel papieren voor moeten verzamelen. Dat mag ik doen. Oja, en ik mag (lees: moet) ook mee tekenen voor deze lening.
Daar ben ik dus helemaal niet blij mee. We hebben verder helemaal niks op papier, geen samenlevingscontract, niks, maar wel samen het huis gekocht, een doorlopend krediet (ook tbv de zaak) en nu deze lening. Om zijn zaak te redden. Hopen we, want dat is nog maar de vraag. Er moeten jaarstukken worden ingeleverd voor die lening, maar die heeft hij niet omdat hij de accountant niet kan betalen. Kip-ei verhaal.
Alles werkt natuurlijk door op onze relatie, dat ben ik me bewust, en die is nu niet goed. Uit het verleden spelen nog meer dingen mee (bijna vreemdgaan, game verslaving) en ik merk dat er binnen onze relatie niet veel vertrouwen meer over is. En nu mag ik mee tekenen voor deze lening. Eigenlijk wil ik dat daar dan iets tegenover staat, al is het maar dat we een rekening openen om daar het terug te betalen geld op te storten. Want daar vertrouw ik hem niet in, hij maakt er naar mijn idee een potje van, die zakelijke administratie. Ik heb daar dus ook nooit iets van ingezien. Wel hele verhalen van hem over gehoord, maar nooit echt iets gezien. Ik heb, voordat ik aan kerels begon, nooit rood gestaan. Zegt dat wat over de kerels of over mij?.. Ik wil niet (nu) uit elkaar, voor de kinderen. Ja, nu staat tussen haakjes, maar daar gaat het even niet om. Nu speelt die lening. Mee tekenen en er iets tegenover zetten of weten jullie betere opties?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tihama

Tihama

08-02-2012 om 12:28

Ik zou niet tekenen

Je gaat een hoofdelijke aansprakelijkheid aan voor iets waar je 0 invloed op hebt.

Ik schrik overigens enorm van wat je zegt: samen een huis gekocht, samen nog een doorlopend krediet en niets geregeld. Ik weet uit onderzoek dat bijna de helft van de samenwonenden niet geregeld heeft, maar je leest hier vaak de ellende als er dan uit elkaar gegaan wordt.

Als je al iets gaat tekenen zou ik eens beginnen met een samenlevingscontract of een huwelijkscontract met voorwaarden. Misschien is het zelfs wel mogelijk (ik ben geen jurist) om in dat contract dan jouw deel van de schuld weer aan hem op te dragen. Ga je nog nat als het mis gaat, maar dan kun je het eventueel op hem verhalen (als hij geen kale kip is). Heeft hij de kinderen wel erkend?

Tihama

NaShA

NaShA

08-02-2012 om 13:19

Ik vermoed

dat het hier gaat om een BBZ, je hebt het over een eigen bedrijf en lening van de gemeente. Zonder al die stukken zal hij die lening niet gaan krijgen, dus als hij geen accountant heeft, dan gaat het "feest" niet door.
Bel even met het Juridisch Loket hoe het zit met aansprakelijkheid voor jou als je meetekent!

Kaaskopje

Kaaskopje

08-02-2012 om 13:41

Niet tekenen

Ik schrik net als Tihama ook van het feit dat je met een hypotheek en kinderen totaal niets hebt geregeld, maar dat is nu misschien je mazzel. Ik zou proberen de weg in te slaan waarin jij niet tekent, mits de gemeentelijke kredietbank dat accepteert, waardoor jij je inkomen (die heb je toch wel?) voor deze lening buitenschot houdt als het misgaat. Ik zou wel met je partner afspreken dat als jullie de relatie willen voortzetten er eerst zaken vastgelegd moeten worden in een contract. Of trouwen op huwelijkse voorwaarden. En staat zijn bedrijf als eenmansbedrijf genoteerd, enkel op zijn naam?

Massi Nissa

Massi Nissa

08-02-2012 om 17:54

Niet doen

Ik ken je niet, maar in je vrij korte posting staan meer dan genoeg redenen om dit absoluut niet aan te gaan. Straks zit jij jarenlang met de financiele brokken.
Groetjes
Massi

Roosje77

Roosje77

08-02-2012 om 19:56

Maakt niks uit

Vermoedelijk gaat de gemeente al niet eens akkoord als jij niet meetekent, maar mocht dat over het hoofd gezien worden, ben je hoe dan ook hoofdelijk aansprakelijk voor deze schuld. Je bent namelijk partner van de zelfstandige en die bijstand wordt ook voor jou verstrekt, nl. jij leeft ook van de zaak van je man. Trouwens, zie je draadje hieronder, het spaargeld van je kinderen wordt gewoon meegenomen.

Rosase

Rosase

08-02-2012 om 21:11

Niet doen!

Eerst openheid van zaken vragen, dus hup die administratie op tafel. En verder de rest dan ook goed regelen.

Maar iets zegt me dat je partner dat juist niet wil...

Poor Girl

Poor Girl

11-02-2012 om 18:02

Buikpijn

Al weken loop ik met buikpijn, die na jullie reacties alleen maar erger is geworden. Geen verwijt aan jullie, integendeel. Bevestiging van wat mij allemaal te wachten zou kunnen staan. Vaak zie ik eerst allemaal beren op de weg voordat ik oplossingen kan zien, maar hier kreeg en krijg ik echt buikpijn van. Dank voor de reacties.
@Tihama, ja ik denk ook een samenlevingscontract op te stellen, als voorwaarde bijna. Daar heb ik het al meerdere malen over gehad, alleen hield hij dat steeds tegen. Hij wilde op geen enkele voorwaarde hetzelfde nog eens meemaken als hij met zijn ex had meegemaakt: dat ze hem kaal plukte. Nu lijkt (voelt) het alsof hij mij kaal plukt? Of er was geen geld voor de notaris om het te regelen. Nou, mijn laatste spaarloon gaat er nu voor ingezet worden, of hij wil of niet. Weet jij of ik er inderdaad dingen in kan laten zetten als dat ik 'niet hoofdelijk aansprakelijk te stellen ben voor schulden die zijn bedrijf heeft gemaakt' of 'gezamenlijke rekening openen om schulden af te lossen' of zeg maar ook de concrete afspraken? Als de relatie stopt, mag hij van mij de hele huisraad meenemen, als ik maar schuldenvrij verder kan. Kan dat er ook in?
Hij heeft ons gezamenlijk kind erkend, ja. Waarom vroeg je dat?

@Beemer, lening op lening ja en dat al 10 jaar lang.. Hij weet daar altijd een mooi verhaal van te maken, hoe veel hij al heeft afgelost in de laatste 10 jaar, en dat hij dat onderhand wel zat is. Plannen, businessplannen die de banken vragen, heb ik nooit gezien. Hij zegt dat ik er toch altijd kritiek op heb. Ik weet van mezelf dat ik taalkundig beter ben dan hij is, en ik heb een keer een brief naar de bank van hem herschreven toen die een fout hadden gemaakt. Chronologisch en gewoon logisch zat die beter in elkaar, objectiever ook dan zijn emotionele tirade. Daarmee bereik je bij een bank toch niets, was mijn mening. En omdat ik mede eigenaar ben, heb ik erop gestaan de brief te herschrijven.
Toen we ons huis kochten, hadden we een hogere hypotheek genomen om te kunnen verbouwen. Die verbouwing is er nooit gekomen.
Ik heb regelmatig het gevoel, het idee dat ik de aanjager moet zijn van veel dingen, maar ik heb mijn handen meer dan vol aan mijn kinderen en werk, kan niet ook nog eens op hem gaan letten. Hij is een volwassen man, maar steeds vaker merk ik kinderachtige reacties bij hem op - ook naar de kinderen toe. Zelfs zo, dat ik wel eens denk dat hij ziek is ofzo.

Een zakelijke bedrijfslening, ja, voor zijn bedrijf, dat klopt. En ja, liefst wil ik daar niets mee te maken hebben. Kan ik dat in een samenlevingscontract regelen?

@NaShA, dank voor je tip het Juridisch Loket te bellen. Ga ik doen. Ik heb geen idee of het een BBZ is, dat zal ik nog opzoeken.

@kaaskopje: ja, ik heb een eigen inkomen en voor die regeling mag het niet meer dan 1400 netto per maand zijn. Dat is het niet. Zijn bedrijf is een BV die idd alleen op zijn naam staat geregistreerd. Hij verwijt zijn accountant dat die hem er niet op gewezen heeft dat hij beter een eenpersoonszaak had moeten worden, in de tijden dat het slechter ging. Omdat hij dan minder belasting had hoeven betalen. Maar dat is achteraf.

@Massi: jarenlang nog met de brokken zitten is ook mijn grootste angst. Nogmaals, ik hoop dat één van jullie weet of ik dat af kan dekken met een goed samenlevingscontract.

@Roosje77: Ja, ik leef van de zaak van mijn man, maar tot nu toe hebben we alle financiën daaromtrent gescheiden gehouden. We hebben een gezamenlijke rekening waar we allebei een afgesproken bedrag storten, hij 3/4, ik 1/4. Hij verdiende gewoon 5x zoveel als ik. Dat maakt ook dat ik me 'ondergeschikt' voel en erg veel hecht aan het behoud van een eigen rekening. Daarvan betaal ik mijn eigen dingen en spaar ik voor de kinderen. Sparen doet hij niet, voor niets. Ook zo'n voorbeeld: toen hij begon met zijn zaak, heeft hij niet vooruit gespaard voor de belasting die pas na 3 jaar komt, als je net een zaak bent begonnen. Dat wist ik en dat heb ik hem gezegd, meerdere malen. Desondanks was hij niet voorbereid op de toch wel flinke aanslag die hij kreeg. Hij had goed geld gemaakt, die begin jaren, maar niets gespaard. Het had wel gekund, en al had hij maar de helft gespaard, maar helemaal niets.

@Losase: openheid en administratie op tafel, ja, dat moet ik hem vragen. Ik heb ik al vaker gevraagd, maar dan krijg ik het hele verhaal weer te horen over hoeveel hij al de afgelopen 10 jaar heeft afgelost. Hoe dat allemaal zit, en als hij het voor de zoveelste keer vertelt, zegt hij er ook zuchtend bij dat ik het echt niet begrijp.
Ik wil gerust gesteld worden, ik wil rust. Daarom was ik ooit op hem gevallen, een rustige man die wist wat hij deed. Dacht ik. Maar daar ben ik allang niet meer van overtuigd. Hij doet ook maar wat. Misschien wel het beste wat hij kan, hoor, maar zeker weten doe ik dat niet.

Mbt het spaargeld van de kinderen (zie draadje hieronder), ja dat heb ik zelf gespaard in de loop der jaren. Ik had voor de oudste een spaarverzekering afgesloten en die heeft vorig jaar uitgekeerd. Hij is bijna 18, dus het zou wel heel zuur zijn als dat nu door de belasting in 1x ingenomen wordt. Ja, ik wilde dat mijn kinderen iets aan geld zouden hebben, en geen 'last' zouden hebben van onze financiële puinhoop - er toen nog zeker niet vanuit gaande dat die er zou komen!
Aan een oude sok, zoals een forummer suggereerde, heb ik ook gedacht. Maar kan de belasting dat niet zien dan, dat er een rekening is opgeheven, zonder dat duidelijk is waar het geld naartoe is gegaan?

Alle adviezen zijn nog welkom, vooral mbt samenlevingscontract, spaargeld en buikpijn..
Dank voor het meelezen en mee denken.

Fiscale partners

PG:"Nou, mijn laatste spaarloon gaat er nu voor ingezet worden, of hij wil of niet."
Maar dat heeft helemaal geen zin zolang je niet weet hoe zijn financiele situatie ervoor staat. Je weet niet waar je al in meegezogen bent, dus weet je helemaal niet wat je in een samenlevingscontract moet zetten.
PG:"Ik heb ik al vaker gevraagd, maar dan krijg ik het hele verhaal weer te horen over hoeveel hij al de afgelopen 10 jaar heeft afgelost. Hoe dat allemaal zit, en als hij het voor de zoveelste keer vertelt, zegt hij er ook zuchtend bij dat ik het echt niet begrijp. "
Dat klinkt niet goed en toch bijna of je er al een advocaat bij nodig hebt, eentje die werkelijk jouw belangen verdedigt, om de kluwe te ontwarren.
PG:"Aan een oude sok, zoals een forummer suggereerde, heb ik ook gedacht. Maar kan de belasting dat niet zien dan, dat er een rekening is opgeheven, zonder dat duidelijk is waar het geld naartoe is gegaan? "
Ja, dat gaat de belasting zien. En samenlevingscontract of niet, getrouwd of niet, jullie zijn gewoon fiscale partners.
http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/trouwen-samenlevingscontract-en-geregistreerd-partnerschap/vraag-en-antwoord/heeft-samenwonen-gevolgen-voor-de-belasting-die-ik-moet-betalen.html
Ik zou als ik jou was met alle paperassen naar een boekhouder of jurist en uitzoeken wat jij nog kunt doen om er zelf het beste uit te komen, welk geld en welk bezit je voor jou kunt reserveren (eventueel in een samenlevingscontract) en welk deel van de schulden jij op je moet nemen en van welk deel je gevrijwaard kunt zijn.
Daar hoef je je niet voor te schamen, want _hij_ wilde niet met jou want niet weer zo'n geval dat hem leegzuigt. Nu is het aan jou om te voorkomen dat hij jou en de kinderen leegzuigt.
Sterkte,
Miriam Lavell

Wisse

Wisse

11-02-2012 om 22:43

Juist liever geen binding?

Ik ben absoluut geen financieel expert, maar is het in deze situatie niet juist veiliger om zo min mogelijk binding te hebben? En natuurlijk niet tekenen voor de lening. Maar maakt trouwen, samenlevingscontract, etc., je niet juist meer verantwoordelijk voor zijn schulden? Ik zou dit heel goed bekijken alvorens een een samenlevingscontract te "eisen".

Ik zou denken: zorg dat je zo min mogelijk "partners" bent, administratief/zakelijk gezien dan, in deze linke situatie. Het lijkt mij dat jij alleen beter op je financiële benen kunt staan dan samen met hem.

Wisse

Wisse

11-02-2012 om 22:55

Je verantwoordelijkheid als ouder

Je schrijft dat je voor de kinderen voorlopig nog bij je partner wil blijven.

Ik vind dat een heel belangrijke verantwoordelijkheid voor een ouder is om te zorgen dat de kinderen een huis hebben en ook genoeg te eten etc. De primaire behoeften. Natuurlijk ook liefde etc. Maar wat is beter voor een kind: samen met twee ouders dakloos zijn, of met moeder in een huis wonen, genoeg te eten hebben, stabiliteit, en een vader die je vaak of minder vaak ziet, ergens anders woont of dakloos is?

Wat ik bedoel is: zorg voor je eigen hachje en dat van je kinderen, dat is in deze situatie misschien wel belangrijker dan het pappen-en-nathouden van de relatie.

Zorg dat je (recht op of mogelijkheid tot) een woning hebt, als je partner failliet gaat of als jullie uit elkaar gaan. Liefst natuurlijk met voldoende ruimte voor de kinderen, in de buurt van school, etc. – maar de eerste vereiste is een woning überhaupt. Als je alleen woont zal een bijstandinkomen wel te regelen zijn, als je zelf niet al sowieso genoeg verdient. Maar een woning, dat is volgens mij het lastigst (hangt ook van de streek af waarin je woont). En natuurlijk: zorg dat je niet met de schulden wordt opgezadeld!

Ik zou zeggen: ga dat zo snel mogelijk regelen. Ook al blijf je bij hem wonen, zorg dat je altijd ook elders kunt wonen met de kinderen.

Overigens heeft je partner natuurlijk precies dezelfde verantwoordelijkheid t.o.v. de kinderen, maar jij hebt niet in de hand of hij die ook neemt. En beter twee verantwoordelijke ouders dan geeneen. Dus, puur vanuit jezelf gezien: regel het goed (genoeg) voor jou en je kinderen. Ook al is het een kleine woning met een minimum inkomen: dat is oneindig veel meer dan niets!

Minder binding

"Ik ben absoluut geen financieel expert, maar is het in deze situatie niet juist veiliger om zo min mogelijk binding te hebben?"
Ja, dat is veiliger.
Er is wel een kwestie: schuldeisers mogen aannemen dat alles wat in huis is van de schuldenaar is. Ze mogen daar beslag op leggen. Dat kun je aanvechten (kost veel geld, juridische procedure), maar dan ook alleen als je kunt bewijzen dat het van jou is (Ik heb het gekocht van mijn rekening zie bonnetje, afschrift).
Kortom: samenwonen is op zich al een activiteit die tot samen doen en samen dragen leidt.
Tenzij heel helder op papier staat (notaris) wat van jou is en wat van de ander is.
In dit geval is er echter sprake van de vergelijking 'een brandend huis kun je niet verzekeren'. Als de schulden van hem nu al torenhoog zijn (kennelijk is dat niet bekend), dan wordt het lastig om nu alsnog bij een notaris met elkaar en op afspraak tussen elkaar (dus zonder bonnetjes), inboedel en bezittingen op haar naam te zetten.
Dat ziet er dan toch al snel uit alsof hij zijn vermogen en bezit uit de schuld wil houden.
Samenwonen en niet voor elkaar op willen draaien, kan alleen als je ook feitelijk gescheiden administratie voert en niet alles samen en ongeregistreerd op de grote hoop gooit.
PG kan nu alsnog proberen om de grote hoop die er is te ontwarren. Voorzover dat lukt, voorzover aantoonbaar is (met bonnetjes en afschriften) wat van haar is, is daar dan geen samenlevingscontract voor nodig.
Groet,
Miriam Lavell

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.