Mijn slechtste baan ooit

Ik heb een jaar lang post rondgebracht voor Sandd, dat was twee dagen per week. Ik deed het voor de beweging, niet eens voor de inkomsten. Toch heb ik ontslag genomen vanwege de slechte betaling, want ik vond het gewoon uitbuiting. (Overigens is Sandd nu opgegaan in PostNl).

Je kreeg een of meer kratten met post, die moest je zelf sorteren. Daarna rondbrengen. Sandd schatte de tijd in die je nodig had voor het sorteren en rondbrengen, en dat was altijd de helft van de werkelijke tijd. Een beetje Googlen leerde dat het hun standaardbeleid was en dat het nooit te doen was in de door hun opgegeven tijd. Daardoor verdiende je minder dan het minimumloon.

Ik heb na deze periode overigens nooit meer een nieuwjaarsfooi gegeven aan bezorgers van h-a-h krantjes. Postbezorgers halen het niet in hun hoofd om zo'n fooi te vragen, terwijl ik ze die hun veel meer gun.

Echt vervelende baantjes heb ik nooit gehad. Wel baantjes  waar ik me verveelde😉

Middag lang met folders naast de slagboom v d de uitgang staan van het plaatselijke pretgebeuren om folders van t dichtsbijzijnde restaurant te geven. 

 Bij een gemeentehuis koffie schenken en de vaatwasser doen. Moest van 9 tot 16 werken. Koffie zetten,ronde lopen,ophalen en vaatwasser in en uitruimen. Dat ding was in kwartier klaar. Dus van 10.50 tot 12.00 was t alleen koffie zetten. Ik ging de keuken maar wat schoonmaken. Kwamen ze verbaasd vragen wat ik deed. Dat hoefde niet want daar was iemand anders voor. Dag erop maar boek meegenomen.

lippenstiften en deo in elkaar zetten, zo saai. Rest was marrokaans en praatten alleen hun eigen taal. Ik mocht 1 x met die man zijn auto pakketje wegbrengen, een uur verderop.Ik had net mijn rijbewijs en was nooit verder dan  10+kilometer van huis geweest. Gruwelijk verdwaald en eindelijk daar redelijk in paniek aangekomen,want geen idee hoe ik terug moest. Gelukkig was er een vrachtwagenchauffeur die zei rij maar achter mij aan en als ik toeter moet jij naar rechts de wegvolgen en ga ik rechtdoor. Wat was ik hem dankbaar!

En bij conservenfabriek de rotte aardbeien etc eruit halen. En beestjes:die leverden geld op. Daar waren we dus wel tuk op. Ik was vaak redelijk dapper en had nogal eens een krekel of zo. We stonden met verschillende langs de lijn te werken. Er kwam een keer een half open muis langs. Ik hebm laten gaan.... en de rest ook😂

Zij konden er ook niet aan doen, maar bij mijn eerste vakantiebaantje in de kassen werd het zomers overdag tussen de 50-60 graden binnen. Dat was niet te doen. een ander meisje in mijn groep viel flauw en dat was het moment dat de leidinggevenden besloten dat we misschien niet meer op het heetst van de dag moesten komen werken. Het waren tropische potplanten die dergelijke temperaturen nodig hadden. Je begrijpt, ik heb dat maar één seizoen gedaan

Heeeeeel veel idiote baantjes gehad. Maar bij de traiteur, waar ik als enige nieuwe binnenkwam in een groep mensen die al jaren elkaars collega waren (het was een familiebedrijf) dat was echt een dieptepunt. De eerste dagen werd ik compleet genegeerd, en toen uiteindelijk iemand mij aansprak was hij 'mijn naam vergeten' (ik heb ongeveer de meest voorkomende naam uit de jaren '70).
Of de diepvriesloods, waar ik pallets met diepvriesproducten moest samenstellen voor supermarkten. in een te groot thermopak (want verder alleen maar mannen werkzaam) ramde ik met het wagentje een stapel pakken diepvriesspinazie. En mijn neus droop voortdurend. Na twee uur vertrokken.
O ja en nog een supermarkt waar ik alle prijzen van de zuivel in een schrift moest noteren en uit mijn hoofd moest leren. en iedere zaterdag kwamen daar nog de prijzen van de versproducten bij.