Onduidelijkheid uitspraak klachtencommissie
In mei is bij mijn zoon een dyslexietest gedaan, dit gaat altijd samen met een IQ test. Er kwam een IQ-scoore uit waar wij ons absoluut niet in kunnen vinden, ook de klassenleraar en IB-er waren hoogst verbaasd (en eigenlijk iedereen die mijn zoon kent).
Dus heb ik bezwaar ingediend bij het betreffende begeleidingsdienst die het onderzoek heeft uit gevoerd. En heb daarbij oa verzocht om een nieuw onderzoek op hun kosten.
Na maanden bezig geweest te zijn en vele brieven, mailtjes en telefoontjes verder heb ik nu eindelijk een uitspraak van de 'onafhanelijke' klachtencommise van betreffende begeleidingsdienst.
Laatste stukje van de brief is voor mij onduidelijk.
Citaat:
"Op basis van bovenstaande constateringen, heeft de commissie besloten de beide eisen af te wijzen."
-Gezien de moeizame afhandeling van de klacht, geeft de commissiie de Begeleidingsdienst in overweging, om bij wijze van coulance, tegemoet te komen aan het verzoek om een eventueel noodzakkelijk extra inteligentieonderzoek voor de overgang naar het VO te bekostigen."
Kan ik hieruit opmaken dat ze het nu gaan betalen, of dat ze gaan overwegen dit te betalen?
Leg uit
P. je beweert veel, maar zegt weinig.
Vragen: Wordt de dyslexietest vergoed door de verzekering? Wat zijn de voorwaarden voor behandeling die vergoed wordt?
Groet,
Miriam Lavell
Dank je
Precies P. Het onderzoek komt onder voorwaarden voor betaling in aanmerking. Behandeling op dezelfde manier.
Dan is het evident dat er afspraken zijn tussen testbureau's en verzekeraars over de vraag hoe e.e.a. verwerkt, uitgewerkt en gecommuniceerd wordt.
Je hoeft niet te twijfelen aan het feit dát het gecommuniceerd wordt.
Het testbureau moet voldoen aan de regels van de verzkeraar om voor vergoeding van de test in aanmerking te komen.
Groet,
Miriam Lavell
Daar ga jij niet over
P>:"Dat lijkt me evident (testburo moet aan voorwaarden voldoen) maar die voorwaarden kunnen nooit zijn dat er X of Y of Z op de dyslexieverklaring staat want de dyslexieverklaring geeft niet aan of er vergoeding voor behandeling moet komen, dat staat in de bijlage of wat dan ook."
e.e.a is geheel onderwerp van overleg tussen verzekeraar en testbureau.
P:"Het is dus volstrekt nutteloos om iets als een verwijzing naar het IQ"
Voor het kind wel. Maar voor de vezekeraar kunnen er andere motieven gelden (anti shoppen).
Leef je in in het belang van de verzekeraar.
Groet,
Miriam Lavell
Wie was opdrachtgever en wie heeft betaald?
"Dan is het evident dat er afspraken zijn tussen testbureau's en verzekeraars over de vraag hoe e.e.a. verwerkt, uitgewerkt en gecommuniceerd wordt."
Dat zou zo kunnen zijn als het testbureau in opdracht van de zorgverzekeraar het dyslexie-onderzoek doet. Maar meestal klop je pas bij je zorgverzekering aan als je vergoeding van behandeling wil krijgen en is het onderzoekstraject al gepasseerd.
Een dyslexie-ondezoek kan door school gevraagd en betaald worden, die hebben daar in principe budget voor, maar ik ken weinig tot geen ouders die het onderzoek via school gedaan hebben waarbij school het betaald heeft. Je kan het ook via een eerstelijns psycholoog laten lopen, je vraagt een verwijzing bij de huisarts naar een psych met een algemene zorgvraag. Daar kan dan dyslexie bij gediagnostiseerd worden. Maar in veel (de meeste?) gevallen zullen er bij vermoeden van dyslexie de ouders zelf opdraaien voor de onderzoekskosten en zijn zij dus opdrachtgever en financier. Ik zou niet weten waarom in dat laatste geval het onderzoeksbureau naar de pijpen van een zorgverzekering zou dansen.
skik
Skik
Graag wil ik enkele dingen rechtzetten, die jij zegt want het is echt onzin.
Deyslexieonderzoek zit in de basisvergoeding; kind moet dan wel voldoen aan een aantal voorwaarden: bepaalde leeftijd, E-scores (hier geen E-scores maar wel een ontvankelijkheidsverklaring nav zijn extreem hoge IQ), didactisch resistent (lees: RT gehad). Een voorwaarde is ook dat er geen comorbiditeit aanwezig mag zijn. Heb je al een ADHD of ander etiketje dan kom je niet voor dyslexieonderzoek in aanmerking omdat onderzoekskosten uit rugzakje betaald kunnen worden.
Let op: dit zijn verzekeringsvoorwaarden en het zegt niet dat kinderen met ADHD, hoger dan E-scores, etc geen dyslexie kunenn hebben.
Veel scholen betalen onderzoek niet omdat het in de ziektekostenverzekering zit. Je kunt je geld maar een keer uitgeven dus ik vind het een vanzelfsprekend standpunt.Bovendien hebben scholen geen dyslexieverklaring nodig om een kind als dylectisch te behandelen, compensatie en dispensatie toe te kennen.
Verwijzing voor psychologische hulp via huisarts is een minder nette maaar wel doeltreffende oplossing.
Nog ingewikkelder
Skik:"Dat zou zo kunnen zijn als het testbureau in opdracht van de zorgverzekeraar het dyslexie-onderzoek doet. "
Precies. Maar het is nog ingewikkelder: de afspraken van verzekeraars met testbureau's, kunnen betrekking hebben op alle testen rond dyslexie die het bureau uitvoert, ook die die niet betaald worden door de verzekeraar.
Dat is te rechtvaardigen omdat het vervolg van zo'n test (er wordt dyslexie vastgesteld) wél tot recht op vergoeding (van behandeling) zou kunnen leiden.
De verzekeraar stelt dan eisen aan het werkprotocol.
Nogmaals: het is maar theorie, maar het is mogelijk en te rechtvaardigen. Het verklaart waarom dat testbureau dat IQ in die dyslexieverklaring noemt, waarom de klachtencommisse meldt dat dat gebruikelijk is en waarom men weigert het aan te passen.
Overigens is de onderzoeksvraag hier "De vraag was: het officieel vaststellen of Knijsterzoon dyslectisch is en zo ja of hij voor vergoede behandeling in aanmerking komt. "
Evident een verzekeringskwestie dus.
Ik heb me er niet in verdiept, maar het zou me niet verbazen als er in de regeltjes van de basisverzekering, of anders het vergoedingstelsel DBC iets over vermeld staat.
Groet,
Miriam Lavell
Miriam en pelle
Ik kan jullie discussie niet volgen. Maar misschien enkele verhelderende punten:
Het is niet gezegd dat kinderen met een laag tot zeer laag IQ geen dyslexie hebben. Echter er is geen sprake van (vermoeden van) 'enkelvoudige, ernstige dyslexie'. Er speelt meer mee (laag IQ). Deze kinderen komen niet in aanmerking voor vergoede behandeling (wel voor test omdat je dan IQ nog niet weet).
Pelle zegt zoiets als dat IQ een referentieschaal is voor mate van dyslexie. Dit is absolute onzin! Was het maar waar dan kwam mijn kind (zeer hoog IQ, D-scores) absoluut in aanmerking voor behandeling. De IQ test wordt afgenomen om te bepalen dat het IQ voldoende hoog is. Feitelijk hoef je daar dus ook niet een hele WISC voor af te nemen; bij ons onderzoeksbureau werd dat wel gedaan ter referentie maar ook om tijdens de WISC te kijken of er andere zaken opvallen (signalen ADHD, concentratie, etc).
Ziektekostenverzekeringen werken op verschillende manieren samen met testbureaus. Allereerst moeten deze bureaus gecertificeerd zijn door ziektekostenverzekeraars. Sommige ziektekostenverzekeraars hebben overeenkomsten met bepaalde bureaus (vaak landelijke bureaus). Als deze bureaus een kind aanmelden, dan is het goed. In andere gevallen wordt er gewerkt met een ontvankelijkheidsverklaring. Bureau stuurt deze verklaring die aangeeft dat kind voldoet aan criteria naar ziektekostenverzekeraar. Op deze ontvankelijkheidsverklaring staat niets meer dan dat kind voor onderzoek in aanmerking komt. Uitslag van test gaat niet naar ziektekostenverzekering. Het is medische informatie en die is nog altijd privé. Ik zie niet het verschil met andere medische handelingen/behandelingen.
Daarom juist
Chippie:"Uitslag van test gaat niet naar ziektekostenverzekering. Het is medische informatie en die is nog altijd privé"
Precies. De informatie wordt ook niet gedeeld met andere door verzkeraars erkende bureau's. En dat maakt shoppen met een dyslexieverklaring zonder IQ vermelding mogelijk. Je gaat bij een ander bureau een andere IQ test halen en voilá, testbureau stuurt ontvankelijkheidsverklaring mbt behandeling aan verzekeraar.
Staat er wel IQ op de dyslexieverklaring vermeld, dan kan dat niet.
Groet,
Miriam Lavell
Miriam
Miriam, je shopt niet met een dyslexieverklaring. Ik weet niet of je wel of geen dyslexieverklaring krijgt als IQ te laag is (ik weet ook niet waar de grens ligt). Maar dat doet er niet toe.
Als je een dyslexieverklaring hebt, dan kun je daar niet mee shoppen. Daarin praten jij en Pelle langs elkaar heen.
Je kunt met de uitslag van een test waarin is aangetoond dat kind 'ernstig, enkelvoudig dyslectisch is' shoppen voor een behandeling. Dan moet wel aangegeven zijn dat je kind 'enkelvoudig, ernstig dyslectisch' is. Je hoeft het onderzoek niet op te sturen maar er wordt gewerkt met een ontvankelijkheidsverklaring: een verklaring waarin bureau aangeeft dat kind in kwestie voldoet aan alle voorwaarden om in aanmerking te komen voor vergoede behandeling. Daar staat geen info in over IQ (maar verzekering weet dan wel dat IQ voldoende hoog (want dat is een criterium). En op een of andere manier zullen bureaus worden gecontroleerd of ze de regels niet aan hun laars lappen. Net zoals ziekenhuizen op hun vingers worden getikt als ze relatief teveel keizersnedes uitvoeren.
Knijsterzoon is niet 'enkelvoudig, ernstig dyslectisch' volgens de test. Het IQ dat is gemeten is te laag om voor dit etiketje in aanmerking te komen. En er gaat dus geen ontvankelijkheidsverklaring naar welke verzekering dan ook, want er is geen ontvankelijkheidsverklaring. Er valt dus niets te shoppen.
Ik heb het al eerder aangegeven, ga voor een second opinion. Je twijfelt aan de uitslag van de test en wilt dus een second opinion. En dan krijgt Knijsterzoon wel een ontvankelijkheidsverklaring (als IQ boven bepaalde grens komt).
Ik heb al aangegeven dat ik jullie discussie niet kan volgen. Jullie praten langs elkaar heen.
Maar jij zegt toch heel erg duidelijk: "Dus dyslexie die in vergelijking met het IQ ernstig is (dus iemand die hoogbegaafd is mag waarschijnlijk beter presteren op het spellings/leesdeel van de test dan iemand met een laag IQ) en zonder dat er iets anders aan de hand is (co-morbiditeit) zoals bijv ADHD."
Ik reageer er op dat dit dus onzin is, want dat is het ook. Daar doet het voorbeeld van mijn zoon niets aan af. Het IQ moet hoog genoeg zijn. Punt. Er wordt op geen enkele manier rekening gehouden met het IQ, en er is dus niet te vergelijken met het IQ (vergelijken doe je met een referentieschaal).
Ik begrijp ook niet wat je wilt zeggen.
Second opinion
Chippie:"Miriam, je shopt niet met een dyslexieverklaring."
Waarom zou dat niet kunnen? Dat ding is je hele leven geldig, wordt steeds beweerd.
Chippie:"Ik weet niet of je wel of geen dyslexieverklaring krijgt als IQ te laag is"
Ja, zie Knijster. Dat is de kwestie juist. Ze heeft er een die ook het iq vermeldt (co-morbiditeit).
Chippie:"Je kunt met de uitslag van een test waarin is aangetoond dat kind \'ernstig, enkelvoudig dyslectisch is\' shoppen voor een behandeling. "
Ik had het niet over shoppen voor behandeling. Ik had het over shoppen voor een uitkomst van onderzoek die op enkelvoudige dyslexie duidt.
In dit concrete geval: wel de dyslexieverklaring overnemen, niet de IQ uitslag en voor een andere IQ uitslag elders shoppen. Samen levert dat dan een andere uitkomst op, namelijk enkelvoudige dyslexie.
In dat licht vind ik het niet gek dat een testbureau (mogelijk op last van de verzekeraars) alleen maar een dyslexieverklaring afgeeft waarin mogelijk gevonden co-morbiditeit ook wordt vermeld.
Chippie:"Ik heb het al eerder aangegeven, ga voor een second opinion. Je twijfelt aan de uitslag van de test en wilt dus een second opinion."
Wat moet er over gedaan worden: het hele onderzoek (dyslexie en IQ), of alleen IQ (er is tenslotte al een dyslexieverklaring)?
Volgens mij zit het probleem trouwens in het feit dat die dyslexieverklaring je leven lang geldig is, terwijl uitkomsten van andere onderzoeken dat niet zijn.
Laat ik raden: verzekeringstechnisch heb je maar één kans om voor vergoeding van test en/of behandeling in aanmerking te komen. Die uitslag (inclusief mogelijk co-morbiditeit) gaat je leven lang mee, ook als je IQ stijgt (dat kan) of symptomen van ADHD zo wegebben dat er van co-morbiditeit geen sprake meer is.
Second opinion.. tja.. maar betaald en alsnog recht op een vergoede behandeling krijgen... ik waag het te betwijfelen.
Groet,
Miriam Lavell
Miriam en pelle
Jullie zitten met elkaar te katten en ik krijg de volle laag. Geen zin in.
Er staat geen IQ op een dyslexieverklaring. Daarin heeft Pelle gelijk.
Miriam, je goochelt met termen. Een dyslexieverklaring is compleet iets anders dan een ontvankelijkheidsverklaring. Een dyslexieverklaring is geen document (of hoe jij je dat dan ook voor je ziet) waarmee je langs verschillende ziektekostenverzekeraars kunt om te kijken of je een behandeling vergoed kunt krijgen. Je hebt een ontvankelijkheidsverklaring nodig. (En zelfs daar staat geen IQ op). Je kunt wel blijven vragen 'waarom niet' dat heeft geen zin. En ik zeg nu voor de derde keer, en dat bedoel jij ook, ga eventueel met dyslexieonderzoek naar een ander bureau voor een second opinion. Eigenlijk zou het mij worst zijn of ik het zelf moet betalen of niet, je wilt zekerheid. Het is aan het andere bureau of ze het dyslexieonderzoekgedeelte willen overnemen. Ik als ouder zou dat niet willen; als het bureau al zo de fout ingaat met IQ (stel dat) dan vertrouw ik ze ook niet voldoende met dyslexietest. Dit staat los van de eigenlijke discussie inzake vergoeding.
Pelle, jouw reactie vind ik onfatsoenlijk. De eigenlijke vraag heb ik al twee keer beantwoord. Maar ik wijs je op de door jouw gegeven onjuiste informatie. Ik heb een hekel aan onjuiste informatie. Het gaat zijn eigen leven leiden en je zit er zo verschrikkelijk naast. Zou fatsoenlijk zijn om dat gewoon toe te geven.
Dat zeg ik niet
Ik geef je niet de volle laag. Lees nou goed wat ik schrijf.
"Een dyslexieverklaring is compleet iets anders dan een ontvankelijkheidsverklaring."
Helemaal mee eens. Nergens heb ik iets anders beweerd.
"Een dyslexieverklaring is geen document (of hoe jij je dat dan ook voor je ziet) waarmee je langs verschillende ziektekostenverzekeraars kunt om te kijken of je een behandeling vergoed kunt krijgen. "
Ook dat heb ik nergens beweerd.
Maar als een dyslexieverklaring geldigheidswaarde heeft, dan is het een deel van het onderzoek dat nodig is voor een ontvankelijkheidsverklaring. Onderzoek naar dyslexie hoeft dan niet meer. Wel onderzoek naar mogelijke co-morbiditeit. Je kunt met een dyslexieverklaring naar een testbureau om die co-morbiditeit uit te laten sluiten (andere iq-test laten doen). Dyslexieverklaring en iq-test samen zijn vervolgens grond genoeg om een ontvankelijkheidsverklaring af te laten geven door het testbureau.
Mat een dyslexieverklaring waar al co-morbiditeit op vermeld staat, kun je dat niet doen.
Groet,
Miriam Lavell
Ja, dat mag
"mag er een IQ aanduiding op de dyslexieverklaring staan, mag een zorgverzekeraar dat eisen (zodat je niet kunt shoppen om eens een IQ te halen die wel hoog genoeg is)."
Ja, dat mag. Het grootste belang van dyslexie-onderzoek is dat het onderzoek en mogelijke behandeling voor vergoeding in aanmerking kan komen.
Dat is het enige recht dat je zwart op wit aan dyslexie-onderzoek zou kunnen ontlenen.
Al het andere dat scholen op basis van een dyslexieverklaring zouden kunnen doen, vormt geen recht maar een gunst. De school hoeft niks aan te passen. De school mag van mening zijn dat er (ondanks dyslexieverklaring) geen sprake is van dyslexie.
Bovendien en het belangrijkste: Als er zorgtechnisch consensus is over de gedacht dat er bij co-morbiditeit geen baat is van dyslexiebehandeling (en dat is er, je krijgt het niet vergoed), dan kunnen scholen hun diensten bij dyslectie ook beperken tot de doelgroep enkelvoudige dyslexie.
Dat IQ hoeft niet op de verklaring te staan als er wel sprake is van enkelvoudige dyslexie (en dan mag het er ook niet op staan).
Groet,
Miriam Lavell
Gebruikelijk
P:"moet je dus ook op een dyslexieverklaring zetten dat iemand ADHD heeft! "
Dat moet niet. Het mag wel, al zou je wellicht ook kunnen volstaan met 'dyslexie met co-morbiditeit'.
Het probleem dat jij ermee hebt, snijdt geen hout. Die dyslexieverklaring hoef je namelijk niet te laten zien. Alleen als je er een voorrecht mee wilt claimen komt dat ding uit de kast. Aan jou de keus de afweging te maken of de (aard van de) co-morbiditeit bekend wordt bij school of niet.
P:"Kun je nergens opgooglen wat er op een dyslexieverklaring hoort te staan? "
Waarom moet ik dat doen?
P:"Dat is je recht: hulpmiddelen bij onderwijs! "
Dat zou ik dan nog wel eens willen zien. Ik ken geen wet die er iets over zegt. Die is er wel als het over (vergoeding voor) behandeling gaat.
Bovendien: de school mag dit soort gunsten ook op eigen titel verstrekken. Daar is geen testbureau-uitslag voor nodig.
P:"anders zoek je een andere school en geef je deze aan bij de inspectie. "
En dan?
P:"op de verklaring staat NIET/NOOIT dat er sprake is van enkelvoudige ernstige dyslexie! "
Dat mag je wel heel hard roepen, maar die klachtencommissie spreekt over 'gebruikelijk'. Misschien wordt het binnenkort wel gewoon zelfs.
Ik snap dat ik met deze gedachte je dyslexie-beeld in de war schop. Maar dat doe doe ik niet om je te pesten.
Groet,
Miriam Lavell
Pelle
"Is het zo dat je bij een hoog IQ niet beter mag presteren op het spellings/leesonderdeel dan bij een laag IQ?"
Hoezo MAG je beter presteren? Het is wetenschappelijk bewezen dat kinderen met een hoog IQ vaak redelijk kunnen compenseren dmv tekstbegrip. Daardoor halen ze hogere scores. Deze groep glipt er dus doorheen. En ik heb het dan niet alleen over de HB-ers, ook iets bovengemiddeld intelligente kinderen slippen er dan doorheen.
"Iemand met een wat hoger IQ kan dus nooit voor vergoeding in aanmerking komen?" Jawel, als je E-scores scoort kom je voor vergoeding in aanmerking komen. Maar het maakt daarbij niet uit of je een hoog IQ hebt of niet. Dát is het criterium, nergens speelt het IQ een rol in die afweging.
(Bij ons heeft psycholoog met IQtest in de hand en geen E-scores toch een ontvankelijkheidsverklaring opgesteld voor vermoeden tot ernstige, enkelvoudige dyslexie. Maar dat is een hele grote uitzondering en ik heb me wel eens afgevraagd of dit geheel conform de regels is/was. Voor behandeling is het heel erg duidelijk: je moet E-scores scoren. Dat betekent dat iedereen die geen E-scoort geen recht heeft op vergoede behandeling.
En dat is soms heel erg cru. Want al die dyslectische kinderen die geen E scoren maar eindeloos hebben geoefend, goed kunnen compenseren door hoog IQ, kinderen met ADHD etc, kinderen met laag IQ hebben niet minder last van hun dyslexie dan kinderen die wel een E scoren.
Voorbeeld: als ik met mijn kind een half jaar niet thuis zou hebben geoefend (kind leest thuis minimaal 6 x 30 minuten) dan had hij geheid E-scores gehaald.
"Bij een laag IQ is het misschien niet zo snel dyslexie bij een bepaalde score op het lees/spellingsdeel als bij jouw zoon?" Ik begrijp niet wat je bedoelt. Een laag IQ is een comorbiditeit net als ADHD. Het kind heeft dyslexie, heeft er last van maar komt niet in aanmerking voor vergoede behandeling (en ook niet voor een test als je vooraf weet dat kind laag IQ heeft).
Miriam
Pelle: "Dat is je recht: hulpmiddelen bij onderwijs!"
Miriam: "Dat zou ik dan nog wel eens willen zien. Ik ken geen wet die er iets over zegt. Die is er wel als het over (vergoeding voor) behandeling gaat....Bovendien: de school mag dit soort gunsten ook op eigen titel verstrekken. Daar is geen testbureau-uitslag voor nodig."
Dyslexie is een handicap en valt dus onder regelingen ihkv handicap en onderwijs. Helaas kun je hier geen recht aan ontlenen dat school dyslexiehulpmiddelen moet inzetten, aan de andere kant heb je wel het recht om die hulpmiddelen te gebruiken tijdens les en Cito (onlangs is hierover nog een rechtszaak geweest over gebruik van Kurzweil tijdens Cito).
In de basisschoolperiode hoef je niet te testen voor de voordelen die een dyslexieverklaring je biedt. Scholen mogen hulpmiddelen naar eigen inzicht inzetten. Klopt als een bus. Maar daarbij ga je volledig voorbij aan het feit dat het goed is (kind, leerkracht, ouders, etc) om te weten wat er aan de hand is en daar de begeleiding (ook emotioneel!) op aan te passen. Ik wilde weten wat er aan de hand is, dyslexieverklaring heb ik alleen gebruikt voor aanvragen van digitale boeken bij Dedicon.
Wat zou helpen
P. wat in deze discussie zou helpen is als je met links en tekst en toelichting je stelling onderbouwt dat co-morbiditeit als geformuleerd in de ziektekostenverzekeringsvoorwaarden, NIET op de dyslectieverklaring mag staan.
Ik geef toe dat mijn onderbouwing om dat juist wel te doen vooralsnog een theoretische is. Nou ja, met als onderbouwing dan nog wel dat die klachtencommissie het al over 'gebruikelijk' heeft.
Groet,
Miriam Lavell
Interessant
"aan de andere kant heb je wel het recht om die hulpmiddelen te gebruiken tijdens les en Cito (onlangs is hierover nog een rechtszaak geweest over gebruik van Kurzweil tijdens Cito)."
Je bedoelt als je ze zelf van thuis meeneemt?
Heb je een link naar die uitspraak of een commentaar erop? Ik kan het niet vinden.
Groet,
Miriam Lavell
Na al deze zijpassen (knijster)
Ik weet helemaal niet hoe dat zit met second opinions. Je zou daarvoor eigenlijk de voorwaarden van je ziektekostenverzekering moeten raadplegen.
Maar ik denk eigenlijk dat je het over een andere boeg moet gooien. Ja, er moet een nieuw onderzoek komen. Maar dan nu niet naar dyslexie. Een IQ test. Is hij zwakbegaafd en zo ja, hoe dan? Is er iets dat zijn gemiddelde naar beneden haalt? Of blijkt uit die test dat hij helemaal niet zwakbegaafd is?
Ik weet niet onder welke omstandigehden je dat door de verzekering vergoed kunt laten doen.
Pelle schrijft:"Er mag inderdaad geen dyslexieverklaring bij een IQ van onder de 70 "
Ik weet het niet. Volgens mij zijn er geen vaste regels. It's a jungle out there en alles wat je kunt verzinnen gebeurt. Er zijn hooguit afspraken tussen testbureau's (samen werkend onder een erkenningslabel) en tussen testbureau's en verzekeraars, maar er zijn er beslist die op andere manieren te werk gaan.
Je zou eens rond kunnen bellen. Wat vind een ander gerenommeerd bureau ervan?
Aan die dyslexieverklaring heb je niks. Zelfs als er geen IQ op vermeld zou staan, kun je ook zonder. Gooi 'm weg. Of bewaar 'm, maar laat 'm aan niemand zien.
Ik weet niet hoe oud je zoon is. Je kunt het laten rusten misschien. Een jaartje of twee. Gewoon met de school doen wat je goeddunkt. Hard werken en de aanpassingen doen die de school nodig acht. Dat kan ook zonder dyslexieverklaring.
Het is wel ellende dat getest. Denk je naar een oplossing te werken, heb je er een probleem bij.
Groet,
Miriam Lavell
Chippie
"Dyslexieonderzoek zit in de basisvergoeding; kind moet dan wel voldoen aan een aantal voorwaarden: bepaalde leeftijd, E-scores, didactisch resistent (lees: RT gehad)."
En vanwege die voorwaarden zijn er dus ook ouders die zelf opdracht geven tot onderzoek en het dus zelf moeten betalen. Als het kind in 2011 ouder was dan 10, als het geen RT heeft gehad (omdat school dat niet biedt of niet nodig vindt) of omdat het geen E-scores haalt, omdat het bijvoorbeeld slim genoeg is om te compenseren, maar nog niet middels een IQ-test 'bewezen' is dat het dusdanig intelligent is.
"Bovendien hebben scholen geen dyslexieverklaring nodig om een kind als dylectisch te behandelen, compensatie en dispensatie toe te kennen." Yep. Maar ze kunnen het ook niet doen. Als je kind vanwege leeftijd, net geen E-scores, vermoede intelligentieniveau of whatever niet in aanmerking komt voor een vergoed onderzoek en school doet niks zonder verklaring, dan zal je als ouder toh zelf opdracht moeten geven en betalen.
Verder twijfel ik niet aan het feit dat zorgverzekeraars afspraken maken met onderzoeksbureau's. Wie betaalt, bepaalt. Daarom vroeg ik aan Knijster wie de opdrachtgever van het onderzoek was.
skik
Welles-nietes
Ik zie dat er een hele welles-nietes discussie is ontstaan.
Het onderzoek gewoon niet gebruiken gaat niet meer. We hebben Knijsterzoons leerprobelemen via de huisarts nog verder bij een psychogoloog laten onderzoeken. Die heeft een andere test bij hem afgenomen (omdat de WISC binnen korte tijd niet herhaald mag worden) waar hij aanzienlijk hoger mee scoorde maar nog net iets beneden gemiddeld. En we hebben het advies gekregen dat hij beter op zijn plek is op het speciaal onderwijs. Die nieuwe test blijkt helaas niet zo erkent te worden en schijnt verouderd te zijn. Daarom zijn beide testen gebruikt om hem op speciaal onderwijs te krijgen. We zien hem nu met wat extra begeleiding met sprongen vooruit gaan dus we hebben goede hoop dat hij, wanneer over 2,5 jaar naar het VO gaat, weer in het reguliere onderwijs mee kan draaien. Vandaar dat ik dus een verklaring wil zonder dat regeltje van die co-morbiditeit.
En zoals ik al schreef: Knijsterdochter heeft ook een dyslexie verklaring en daar staat niks in wat haar IQ betreft. Het kan dus heel goed.
Begeleidingsdienst verwees naar 2 instanties volgens welke richtlijnen ze werken. Ik heb contact opgenomen met die beide instanties en die zeggen dat regeltje nooit in de verklaring te zetten of dat het in niet noodzakelijk is dit in verklaring te vermelden. Dit heb ik teruggekoppeld naar begeleidingsdienst maar zijn dan opeens oost-indisch doof. Eerst al toen ik hier gewoon met ze over in disucssie was en daarna gaat de klachtencommissie er ook niet op in. Ze zijn dus gewoon aan het treiteren.
Miriam
Ik kan het artikel wat ik bedoel niet zo snel vinden, maar dit is een soortgelijk artikel (over dyscalculie): http://www.lexima.nl/media/171023/toch_hulpmiddelen_bij_het_examen_balans_magazine_7_2011.pdf
Miriam
Ik heb het artikel nog steeds niet gevonden maar onlangs heb ik iets getwitterd over een zaak van een gymnasium leerling (zoektermen: oordeelnummer 2011-157, Rijnlands Lyceum Wassenaar, dyslexie, wet gelijke behandeling of chronische ziekte, dictum verboden onderscheid.
3.4 en 3.5 van volledige oordeel zijn interessant.
Miriam
Gevonden: http://www.lexima.nl/artikelen/dyslexie/wettelijke-voorzieningen/commissie-gelijke-behandeling
Chippie
Miriam
Gevonden: http://www.lexima.nl/artikelen/dyslexie/wettelijke-voorzieningen/commissie-gelijke-behandeling
Chippie
Dank
Chippie. Maar Daan had ook al een link gegeven 
Groet,
Miriam Lavell