Spoedje: huis gaat plat
De gemeente waar ik woon wil in mijn wijk een parkeerterrein en het terrein van een bedrijf omtoveren tot nieuw woongebied. Ik woon precies in het midden en in de plannen gaat mijn (koop)huis plat. Een projectontwikkelaar kwam langs om te melden dat ik óf kon verkopen, óf kon blijven zitten, maar dan worden er flats aan weerzijde van mijn huis gebouwd. Nou weet ik heus wel dat de man aan het bluffen is, dus ik maak me voorlopig niet al te druk. Er moet een wet zijn die regelt dat nieuwbouw of aanbouw geen "licht en lucht" weghaalt bij de buren. Op de site van VROM kan ik iets vinden, maar niet genoeg om de ontwikkelaar mee om de oren te slaan. Ik heb een wettekst nodig die precies zegt hoeveel meter je minstens van bestaande bouw af moet bouwen en hoe dat zit met ramen en balkons. Wie helpt? Ik zal natuurlijk wel op zoek gaan naar een advocaat.
Tja
Wat bieden ze? Rechtzaken zijn ook duur en vreten energie.
Jaymza
Gemeente
Hallo
Informeer eens bij de gemeente. Daar kunnen ze je ook verder helpen volgens mij.
Verder is het zo dat niemand recht heeft op uitzicht. Je kunt wel planschadevergoeding aanvragen bij de gemeente. Informeer ook bij de gemeente wat voor bestemming er op je huis rust en wat het bestemmingsplan van de wijk is. Als daar namelijk in staat dat er tot een bepaalde (hoge) hoogte gebouwd mag worden, heb je geen poot om op te staan. Als woningbezitter wordt je namelijk geacht je daarin te verdiepen voordat je een huis koopt.
In het bestemmingsplan staan (maar dat weet ik niet helemaal zeker) de afstanden die aangehouden moeten worden tussen huizen en flats e.d.
Wellicht staat het bestemmingsplan van je wijk/gemeente digitaal op de website van de gemeente? En wellicht de Bouwverordening ook wel.
http://www.vrom.nl/gidsbouwregelgeving/bouwverordening.htm
succes
Nou, die gemeente...
De gemeente heeft het plan ontwikkeld en helpt mij niet verder. Ik sta in de weg dus moet ik het maar uitzoeken. Inmiddels heb ik wel begrepen dat het hele plan niet door kan gaan als ik niet weg ga, want ze hebben de grond nodig voor extra woningen (flat) en als ze die niet krijgen komt het plan financieel niet rond. De gemeente wil het plan per se doordrukken, dus zal er wel onteigend gaan worden. Maar de planontwikkelaar wil mij gewoon zo bang maken dat ik vanzelf wel wegga. Hij biedt ongeveer hetzelfde als ik er ooit voor heb betaald. Maar het huis was toen ik het kocht een koopje en hier in de buurt krijg je voor dat bedrag niks. Dan moet ik aan de rand van de gemeente in een flat gaan zitten. Ik denk dat ik op zoek moet naar een goede onderhandelaar.
Onderhandelaar
Ik zou zeker op zoek gaan naar een goede onderhandelaar of naar een advocaat. Doet me denken aan die boer in de polder die ze willen laten onderlopen. Die krijgt ook niet genoeg geld om iets soortgelijks terug te kopen. Dat vind ik zo schandalig! Als je weg moet en het werkelijk niet anders kan, alla, maar dan moeten ze je toch gewoon de huidige markt waarde betalen.
Ik wens je veel sterkte!
Vastgestelde grondprijs
"Als je weg moet en het werkelijk niet anders kan, alla, maar dan moeten ze je toch gewoon de huidige markt waarde betalen."
Nee. In het voortraject van dit soort plannen wordt de grondprijs voor de onderhandeling vastgesteld. Dat wordt het rekenmodel. Die prijs groeit niet mee met de prijsstijging in de loop der jaren.
Als je weggaat, krijg je dus per definitie niet voor je grond wat die grond op de markt op zou brengen.
Om na te kunnen gaan wat je krijgt, moet je dus terug in de tijd in alle papieren en stukken. Daar staat het bedrag in, plus de vergoedingsberekening voor eventuele schade.
Het is mogelijk dat je met de projectontwikkelaar een gunstiger deal kunt sluiten. Hoe eerder je weg bent, hoe eerder hij kan beginnen. Daar wil hij best extra voor betalen.
Dat wil niet zeggen dat je nu meteen accoord moet gaan, maar je poot stijf houden en op je bezit staan, pakt niet altijd gunstig uit.
Groet,
Miriam Lavell
Complicerende factor
Een deel van mijn huis is op de begane grond, een ander deel zit boven het huis van de buren. Het is een oud fabriekje waarin twee woningen zijn gemaakt. Door die rare bouw heb ik veel ruimte, maar als het om grondprijs gaat? Hoe zouden ze dat doen met een appartementencomplex dat plat gaat? Je kunt moeilijk de prijs van het aantal vierkante meters grond delen door het aantal mensen dat er boven woont, toch?
Ik had inmiddels begrepen dat het niet handig is al te lang mijn poot stijf te houden, maar aan de andere kant: ik heb het nu goed voor relatief lage lasten. Straks zit ik óf in een flat, óf ik betaal me scheel (en dat kan ik me dus niet veroorloven). In een flat heb ik jaren gewoond, dat vond ik echt niet fijn en dan verhuis ik nog liever naar een goedkoper deel van het land. Maar ik heb hier alles (werk, school voor kind, ouders, vrienden, sport etc.). Moeilijk hoor!
Miriam, welke papieren moet ik hebben?
Vve?
Als er 2 woningen in een oude fabriek zijn gemaakt op die manier denk ik dat jullie een vve moeten hebben. De grond zal wel gezamenlijk eigendom zijn. Heb je al overlegd met je buren over de te volgen strategie?
Jaymza
Ja, er is een VVE en ik heb de buren gesproken. Zij weten ook niet goed wat verstandig is. We hebben wel afgesproken dat we niks zonder de ander doen en dat we ons niet tegen elkaar laten uitspelen. Maar dit hebben we allemaal nog niet meegemaakt.
Mijn vader heeft iets vergelijkbaars meegemaakt. Met behulp van een goede advocaat heeft hij er aardig wat geld uit weten te slepen. Zijn net verbouwde huis, en een aantal buurhuizen, moesten wijken voor een uitbreiding van een industriegebied. Dat was jaren geleden, en het industriegebied is er zover ik weet nog steeds niet. Maar dat terzijde.
Advocaat
Hoe die papieren allemaal precies heten, weet ik niet. Ze zijn, als het goed is, te vinden bij de gemeente en bij de provincie (provincie moet toestemming geven voor dit soort plannen). Als het goed is zijn er in het verleden inspraak/bezwaar avonden geweest.
Maar omdat je met een vve zit, lijkt het me het handigst om samen een advocaat in de arm te nemen die het allemaal kan uitzoeken.
Groet,
Miriam Lavell
