Uitzichtloze situatie: wat is mogelijk?
Hierbij wil ik anoniem een vraag stellen.
Een vriendin zit met haar gezin in een uitzichtloze financiele situatie. Zij en haar man hebben beide een baan maar door veranderingen in hun werksituatie is er veel veranderd op financieel gebied. Ze hebben net op tijd hun huis kunnen verkopen maar zitten met een restschuld omdat de opbrengst van hun huis minder is dan de hypotheeklasten.
Kortom: ze zitten financieel totaal aan de grond, moeten binnenkort hun huis uit (omdat het verkocht is) en houden zoals dat zo mooi heet "aan het einde van hun geld altijd een stukje maand over". Ik maak me enorme zorgen. Het zijn geweldige, lieve, verstandige en hardwerkende mensen (ze zijn met z'n 5-en) zijn en ze hebben helemaal niets meer. Letterlijk geen cent.
Omdat ik hier zelf geen ervaring mee heb en ook niet de middelen om ze financieel te steunen is mijn vraag: wat moeten ze doen? Is het schuldsaneringstraject de enige mogelijkheid?
Schuldsanering
Ja, een schuldsaneringstraject is de enige en beste oplossing om structureel uit de financiele problemen te komen. Als eerste moet het gezin zsm naar de gemeente gaan en zich aanmelden voor een minnelijk schuldhulpverleningstraject. Na een intake wordt de financiele situatie in kaart gebracht en wordt er een plan van aanpak opgesteld. De schuldeisers worden aangeschreven en alle incasso's worden stopgezet. Mocht een van de schuldeisers niet akkoord gaan is de enige optie nog het wettelijk traject, de WSNP.
Gedurende de periode van het traject, minnelijk of wettelijk, mogen ze geen nieuwe schulden maken, moeten ze zoveel mogelijk inkomsten genereren en een vast bedrag maandelijks afbetalen aan de schuldeisers. Daarnaast zijn er nog een heleboel andere regels en verplichtingen maar na drie of vijf jaar zijn ze wel van de schulden af.
Het is een heel zwaar traject. Ik heb net zelf vijf jaar schuldhulpverlening achter de rug (bijna twee jaar minnelijk en drie jaar WSNP) maar het is het waard geweest.
In de tussentijd kunnen ze bijv. via de site van het Nibud een financieel overzicht gaan maken en bijhouden om te kijken waar ze op kunnen besparen. Dat zit hem vaak in hele kleine dingen.
Ook kunnen ze zich wenden tot de kerk in hun gemeente. Veel diaconieen bieden kortdurende (financiele) ondersteuning in dit soort situaties. Maatschappelijk werk zou evt. ook nog iets kunnen betekenen maar zo snel mogelijk schuldsanering aanvragen is echt de beste mogelijkheid. Succes!
Eerst overzicht kosten-uitgaven maken
Ze hebben beiden een baan schrijf je, maar toch houden ze een stuk maand aan het einde van hun geld over. Daardoor wordt de schuld natuurlijk alleen maar groter dus daar moet gewoon iets veranderd worden. Het beste kunnen ze een overzicht maken van de maandelijkse inkomsten en de kosten die ze hebben en kijken waarom deze hoger zijn? Is de huur zo hoog of waar zitten de kosten in? Zijn ze in loondienst of werken ze voor zichzelf en verdienen ze te weinig? Hoeveel werken ze eigenlijk? Is er een mogelijkheid om meer te werken?
Verder is het misschien mogelijk om te kijken of ze in hun situatie niet voor allerlei subsidies en vergoedingen in aanmerking komen, die ze mis lopen doordat ze deze nooit aangevraagd hebben.
Verder zullen ze echt op elke uitgave moeten bezuinigen. Abbonementen weg, sporten die ze zich niet kunnen permiteren weg, eten alleen wat in de aanbieding is en je merkloos op de onderste planken vindt, biologisch is een luxe die je je niet altijd meer kunt permiteren, kleding moet afgedragen worden, vakanties vergeet het maar of kijk naar huizenruil. In een schuldsaneringstraject wordt je ook gedwongen om met zeer weinig per week te leven. Als ze zelf de inkomsten en uitgaven op een rijtje hebben en kunnen zorgen dat er een stukje geld aan het einde van de maand overblijft dan hoeft het schuldschaneringstraject niet en kun je zelf vaak een accooord voor de afbetaling van de schulden sluiten.
Als echter de schulden zo groot zijn, dat je die op die manier never nooit meer afbetaald heeft het zin om in de schuldsanering te gaan, want dan weet je tenminste dat je er na een aantal jaar (als het goed is 3) vanaf bent. Maar dat is wel loodzwaar omdat je heel veel eigen zeggenschap over je inkomsten verliest.
Je kan op twee manieren helpen. Als je er de tijd voor hebt informeren waar ze in jullie gemeente eventueel recht op hebben en aan de andere kant spullen die jezelf, familie en vrienden niet meer nodig hebben inzamelen zodat zij die niet hoeven te kopen. Denk aan kleding, kinderschoenen, huishoudelijke apparaten, schooltassen, misschien is er nog iemand met een eigen groententuin die een overdaad aan productie heeft, enz.
Groeten Primavera
