Vraag over aflossingsvrije hypotheek.

Foutje

bovenstaande is de uitspraak van Angelina. En ik wilde daaraan toevoegen dat ik niet direct kan zeggen dat ik dat een hele slechte B-keus vind, omdat wij geen inzicht hebben in de verhouding tussen hypotheek en marktwaarde. Die kan in Angelina's geval best wel goed zitten.
Kari

Aanvulling kari (vraag is ietsje anders)

Kari:
Je kunt je ook afvragen: stel je bent 65, en je woont in een huis met een marktwaarde van 190k en een hypotheek van 110k. Is dat verantwoord naar je erfgenamen?"
De werkelijk belangrijke vraag is; is dat verantwoord naar jezelf?
Stel, he, stel. Nu leen je 190K tegen 5%, effectief (vanwege hra) minder dan 3%, dus 5700 per jaar.
Straks leen je 110K, maar mss tegen 8%, zonder hra. Dat is 8800 per jaar. Inflatie is op dit moment niet zo hoog, dus dat bedrag infleert maar deels weg. Dus straks moet je dat bedrag gewoon betalen -terwijl je tegelijk met pensioen gaat, en je pensioenfonds meldt dat je pensioeen niet geindexeerd wordt wegens dekkingsproblemen, en je ook nog eens een pensioenbreuk hebt vanwege carriereswitches en niet-gewerkte jaren als thuisblijfmoeder.

Vroeger, dus tot pakweg 1995, was aflossen de norm, en was het eigen huis als het ware onderdeel van je pensioenvoorziening: je woonde na je 65e ongeveer gratis. Nu betalen we juist door voor ons eigen huis, en zijn voor betaling afhankelijk van pensioenfondsen. Dat is een fundamenteel andere (en nmbm foute) manier om naar eigen huis en pensioen te kijken.

Tinus

Het was eigenlijk de vraag van rodebeuk, die zich afvroeg of een 65-jarige met 80k eigen geld er verstandig aan doet 110k bij te lenen om een huis te kopen. Ik draaide dat om naar een zittende 65-jarige in een huis van 190k met 110k hypotheek.
Je hebt gelijk dat men goed moet bedenken dat na pensionering de hra minder wordt. Dus (behalve op de marktwaarde letten) ook ruim tevoren goed bekijken of de hypotheeklasten dan nog op te brengen zijn. Voor de komende generatie gaat dat al eerder spelen, met een max. aftrektijd van 30 jaar.
Kari

Pessimisme

In het verhaal van Rode Beuk gaat het dus niet om een erfenis, maar om iemand die zijn huis moet verkopen vanwege niet meer zelfstandig kunnen wonen na verlies partner. Er is geen levensverzekering, de hypotheekrente is te hoog voor het resterende pensioen van de achterblijver en de verwachte verkoopwaarde is lager dan de restschuld. Dit is een heel specifieke situatie die lang niet voor iedereen opgaat.
Vraag is ook of bij verhuizing naar een huurwoning die huur lager is dan de eigen woning last. Huren hebben de neiging te stijgen, dit itt de hypotheeklast. (ja tenzij de rente bij renteherziening flink stijgt. En dan moet je nog maar een huurwoning in de sociale sector kunnen krijgen, die worden zeldzamer en de vraag groter.
Ieder situatie moet je op zich bekijken en niet generaliseren. En altijd maar bedenken wat er wel niet kan gebeuren als je invalide raakt en je inkomen of partner wegvalt maakt het leven wel heel schraal.
Carpe Diem!

Jaymza

Ik denk

Dat aflossingsvrij niet het probleem is, maar het geen cent te makken hebben.

Iemand die op latere leeftijd zijn huis verkoopt, de opbrengst in eigen zak steekt en dan aflossingsvrij een ander huis koopt kan daar leuk van leven en misschien ook net nog wel voor dat appeltje voor de dorst zorgen om de periode tot het huis verkocht is te overbruggen.

Ik vind het eigenlijk niet kunnen om van je ouders te verlangen dat ze een zo goed als volledig afbetaalt huis achterlaten. Is wel leuk voor ons, maar ik zou het prima vinden als ze het huis zouden cashen en van de opbrengst lekker gaan reizen. Helaas zijn ze al 75+ en komt de periode met de lichamelijke ongemakken er dus aan.

Uiteindelijk gaat er niet om wat je doet, maar (daar gaat ie weer) dat je een plan hebt.

Hypotheek voor leuke dingen?

Een hypotheek is geleend geld, het is m.i. niet bedoeld om "lekkerder" te kunnen leven dan je eigenlijk kunt betalen. Je neemt daarmee een risico, zeker in de huidige economische situatie, wat je overdraagt aan je erfgenamen. Als je "leuke dingen" wilt doen van dat huis: verkoop het dan en ga huren.

Ach huren - kopen?

Wat maakt het uit? Het gaat erom dat je de maandlasten kunt opbrengen. En bij een koophuis dat je die dan ook voor een wat langere tijd kunt opbrengen.

En uiteindelijk is ieder huis verkoopbaar. Als je er maar de juiste prijs voor vraagt.

Wake up!

Snuggle's:"Dus dan maakt het toch niet uit hoeveel je ouders lenen, dat is dan het risico wat de bank neemt. "
Nou doe je net alsof die risico's die banken nemen geen enkel probleem vormen. Heb je laatstelijk nog een krant gelezen?
De realiteit: In Nederland leven onevenredig veel (goed betaalde!) mensen op de zak van de bank. Ze lossen niet af, lenen te veel, maken alles op.
Het resultaat is banken met schulden, pensioenfondsen met slechte rendementen, oninbare belastingen, kortom: kredietcrisis.
Ja, het maakt uit hoe je je handel achterlaat na je dood. Direct of indirect krijgen je kinderen (hun generatie) de rekening gepresenteerd.
Kari:"Huizen die je aan de straatstenen niet kwijt kan bestaan niet."
Die bestaan zeker wel. Niet alleen in de krimpgebieden zoals Rodebeuk al aangaf. Veel zakken helpt natuurlijk. Dat gebeurt op executieveilingen waar de prijzen zelfs onder de gangbare grondprijs zakken (het gebouw krijg je er gratis bij). Het zijn die verkopen die steeds meer invloed hebben op de waarde van onroerend goed.
Dat heeft invloed op iedereen, ook op de waarde van jouw huis.
Rosase:"Ik vind het eigenlijk niet kunnen om van je ouders te verlangen dat ze een zo goed als volledig afbetaalt huis achterlaten."
Ik vind dat ik dat van mijn ouders mag verlangen. Ik vind zelfs dat ik het van jouw ouders mag verlangen. Als ze het niet in bezit achter willen laten (mijn idee), dan moeten ze gaan huren.
Ze kunnen ook voor hun overlijden aan de kinderen verkopen en dan van de kinderen huren.
Je hebt als kinderen geen recht op een erfenis of een tegoed. Als maatschappij heb je er wel recht op dat mensen hun bestaan opgeruimd achterlaten. Dat is zonder schulden en zonder risico's voor derden.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Maak je maar geen zorgen om mijn ouders. Die hebben de oorlog nog meegemaakt

Je hebt in zoverre gelijk dat het niet correct is om bij leven alles te verbrassen en dan de nabestaanden achter te laten met een grote schuld. En dan maakt het voor de discussie verder niet uit of dit nou een huis betreft of iets beter behapbaarders als een overlijdensverzekering.

Maar dat is niet wat ik bedoelde. Ik vind het prima als mijn ouders hun geld zelf opmaken. Denk alleen dat het niet verstandig is om dat tot de laatste cent te doen. En wat dat betreft erf ik liever een zakje met geld dan een huis. Met dat zakje geld kan ik de tijd overbruggen totdat er een koper voor het huis is gevonden. Als het geld nog in het huis zit moet ik zelf de periode tussen de aanslag van de successierechten en de verkoop van het huis overbruggen. Zijn vaak ook geen misselijke bedragen.

Kari ot

Het appartement van mijn schoonouders heeft 4 jaar te koop gestaan.....pas na vier jaar eindelijk,eindelijk een koper. Behoorlijk onverkoopbaar, alleen al omdat er in dat gebouw zoveel te koop stonden....

Vicieuze cirkel

Het vervelende is vooral dat juist door dit soort constructies er een prijsopdrijvend effect is ontstaan. Als je een aflossingsvrije hypotheek hebt, dan is je maandbedrag lager. En als je maandbedrag lager is, kun je dus een hogere hypotheek nemen, tot je aan het maandbedrag zit dat je maximaal kunt betalen. Een tweede opdrijvend effect in de afgelopen jaren is de hypotheekrenteaftrek geweest. En nog. Als je de belastingteruggaaf meerekent met je maandlasten, dan kun je meer lenen.
Onze eerste hypotheek was een spaarhypotheek. Een constructie bedacht om permanent de maximale teruggaaf te bereiken.
Als je beseft dat er in dit land elk jaar 10.000.000.000 euro (10 miljard) uitgekeerd wordt als rente-aftrek, dan schrik je. Je schrikt nog veel harder als je weet dat de helft (5 miljard) terecht komt bij de grote huizen en bij de mensen met een inkomen van 3 keer modaal en meer.
Een vierde reden voor het prijsopdrijvende effect is dat we ongeveer 20 jaar geleden begonnen zijn om dubbele inkomens ook beide volledig mee te tellen voor het toegestane hypotheekbedrag. Een emancipatoire afweging, maar wel een die de huizenprijzen liet stijgen.

De volgorde is namelijk niet: de huizenprijzen stijgen, dus we moeten wel meer lenen.
Nee, we mogen meer lenen en daardoor stijgen de huizenprijzen.

Tihama

Verder dan de kinderen

Rosase, ik maakte me niet echt specifiek zorgen om jouw ouders hoor En ik ben het met je eens. Je ouders mogen hun geld zelf opmaken. Ik heb mijn kinderen ook plechtig beloofd niets voor ze na te laten.
Maar dat is iets anders dan het schouderophalende voornemen om schulden na te laten. Die schulden laat je niet na aan je kinderen (die aanvaarden beneficiair), die laat je na aan de maatschappij.
Mark:"maar wat is dat dan? Zonder schulden? Betekent dat da tje je huis alleen volledig afgelost mag achterlaten?"
Het is niet per se een misdaad als je dat niet doet. Het gaat om groepsgedrag/mentaliteit. Schuldenrisico's bestaan bij de gratie van gedrag en dat wat het meeste voorkomt. Waar de generatie van mijn ouders er nog eentje was van geen schulden mogen hebben, was die enkeling die daarop een uitzondering vormde geen probleem.
In de huidige maatschappij is schulden hebben juist gewoon, niets om je voor te schamen en een oplossing is er altijd wel. Althans, voor jou persoonlijk of voor je kinderen (beneficiair aanvaarden). Maar de optelling van al die grote voet levers bij elkaar, vormen inmiddels een zodanig risico voor banken, pensioenfondsen, belasting, de maatschappij, dat ze bijdragen in de crisis die er nu is én die juist door hen veel langer zal duren dan strikt noodzakelijk zou zijn.
Tinus beschreef al het huis als pensioenvoorziening: afbetaald scheelt het in ieder geval huur. Er zijn nog andere manieren om het huis (of overwaarde) tot pensioenvoorziening te maken.
Lees en kijk het filmpje (onderaan) http://www.mejudice.nl/artikel/573/je-eigen-huis-als-pensioen-is-zo-gek-nog-niet
Dat is een mogelijkheid. Maar natuurlijk niet in die situatie dat de huizenprijzen dalen, de overwaarde slinkt, of dat er zelfs geen overwaarde is.
Het heeft bestaansrecht bij een maatschappelijke mores die mensen boven de 62 jaar met een tamelijk risicoloze overwaarde laat. Bij een mores die het hypotheekvrij maken van een huis tot deugd maakt. In Frankrijk (het besproken viager) bestaat dat. In Amerika zijn er door de grootte van het land voldoende mensen die ervoor in aanmerking komen, maar in Nederland bestaat die mores niet meer en zijn er steeds minder 62 plussers met een risicoloze overwaarde op hun huis.
Zie figuur 1 uit het artikel. De publicatiedatum is 2009, de cijfers zijn daardoor niet recenter dan van 2007: De top van de huizenmarkt. Met een natte vinger kun je het grafiekje naar rechts opschuiven, waarbij het break even point niet meer bij 45, maar bij 50 (of nog verder) ligt. De overwaarde lijn kan gevoegelijk naar beneden, terwijl de hypotheeklijn omhoog kan.
In Nederland is het niet gewoon om het huis helemaal van jezelf te hebben. In Frankrijk wel.
Dat wil niet zeggen dat een dergelijk product helemaal niet kan. Ik zou het kunnen doen als het verkocht werd in Nederland. Ik heb geen hypotheek. Verder kan iedereen die nu aflost, die aflossing zien als een investering in het eigen pensioen.
Viager of de omgekeerde hypotheek. Maar je kunt ook aan je kinderen verkopen, van dat geld leven en hen huur betalen.
Tihama:"Het vervelende is vooral dat juist door dit soort constructies er een prijsopdrijvend effect is ontstaan. "
Precies. Aflossingsvrij lenen zien als 'huren van de bank' mist het feit dat de constructie alleen maar houdbaar is als de prijzen blijven stijgen en de rente laag blijft.
Op dit moment stijgen de prijzen niet en is de rente kunstmatig laag. Een rentestijging van 1% levert zomaar een 'huur'(maandlasten)stijging van 25% op.
En de kinderen? Voor hen is er niks te koop of te huur. Veel te duur allemaal.
Groet,
Miriam Lavell

Hogere inkomens kunnen niet met geld omgaan

Tihama liet al even het cijfer over hypotheekaftrek vallen. 10 miljard, waarvan 5 miljard naar 3xmodaal of meer.
Beluister http://www.radio1.nl/contents/40427-nu-ook-hogere-inkomens-in-de-schulden
Het geeft pijnlijk weer waar de reële schuld nu echt ligt. Dat is niet bij de buitenlanders die geen zin hebben om te werken of bij de linkse kerk die leven van de staat predikt.
Het werkelijke leven van de staat (schulden maken, hypotheek aftrek genieten) is een kwaaltje dat vooral bij boven modale inkomens hoort.
Groet,
Miriam Lavell

Rosase

"En hoe zit het dan met de risico's voor derden? Als je weigert of beneficiair aanvaardt, wie betaalt er dan de schuldeisers af?"

De schuldeisers worden betaald uit de boedel. De opbrengsten van het huis en al het andere waardevols. Dat wordt bij opbod verkocht. Verder evt. uit overlijdensrisicoverzekeringen. Als dat niet voldoende is om alle schulden af te betalen is dat pech voor de schuldeisers, en zo hoort dat ook, zij hebben destijds een inschatting van de risico's gemaakt en zich blijkbaar vergist. En wat betreft risico's voor derden, iedereen die geld leent aan mensen op leeftijd voor wat dan ook zou zo slim moeten zijn om het risico van overlijden in te calculeren. In de praktijk is dat ook zo. Als vijftigplusser kom je niet snel in aanmerking voor een tophypotheek.

Kwartje nog niet gevallen

Mark, je bedoelt Rodebeuk (niet Rosase).
Mark:"Als dat niet voldoende is om alle schulden af te betalen is dat pech voor de schuldeisers, en zo hoort dat ook, zij hebben destijds een inschatting van de risico\'s gemaakt en zich blijkbaar vergist."
Je mist de crux. "Zij" zijn wij. Banken lopen risico's met ons geld. Als die risico's te hoog blijken, dan kost dat ons geld.
Mark:"En wat betreft risico\'s voor derden, iedereen die geld leent aan mensen op leeftijd voor wat dan ook zou zo slim moeten zijn om het risico van overlijden in te calculeren. "
Je blijft maar hangen bij kwesties tussen enkele burgers onderling. Je mist de crux. Het maatschappelijk effect. De optelling van wanbetalers en restschulden die uiteindelijk door de burgers betaald moeten worden. Zo betalen wij met zijn allen het failliet van DSB, de redding van ABN en ING, maar ook die van Griekenland want ook dat is in feite een schuldenpositie van onze banken met ons geld.
Groet,
Miriam Lavell

Aaaaah [leunt achterover]

Wind in de rug!
Die kan ik wel gebruiken want voor 1 november moesten successie en IB2010 geregeld zijn voor de nalatenschap. Hele ochtend met de Belastingtelefoon aan de lijn gezeten.
Bedankt Mirjam. Kan ik me nu aan het achterstallige huishouden gaan wijten tot ik weer in de kinderen moet Investeren (lees: muziekles. nog een reden voor een flink stuk aflossingsvrij|!).

Back on topic: we hoeven het niet allemaal met elkaar eens te zijn. En ik hoef ook niet te weten of andere mensen mijn hypotheekkeuze verstandig vinden. Maar ik moet EindelijkVrij wel gelijk geven dat het me hogelijk verbaast hoezeer de teneur in NL is omgeslagen (zoals Tinus ook aanhaalt; voor 1995 was afbetalen normaal).
Ik had gedacht dat het vooral verkooppraatjes waren geweest van gladjakkende verkopers die NL die hypotheken aansmeerde. Maar nu blijkt dat het geïnternaliseerd is, een grote meerderheid denkt echt dat we met zijn allen tot in de oneindigheid op de pof kunnen leven.

Daar schrik ik wel even van.

Mark

Was ik niet.

Maar ik vond/vind het wel een goeie vraag

We zullen allemaal wakker moeten worden

daar zit niks anders op. We hebben met z'n allen (de verstandige niet te na gesproken) enorm boven onze stand geleefd en zijn dat vanzelfsprekend gaan vinden.
Ik heb ook weleens gemopperd dat mijn vriendin (die al járen een of ander krediet heeft lopen en voor van alles heeft geleend, keuken, uitbouw, auto) zo lekker ruim leeft. Terwijl mijn geliefde ons 'kort houdt' en zegt: hoor eens, alleen voor een huis mag je lenen en daarbij elke maand afbetalen, zodat je ruim voor je pensioenleeftijd het huis vrij hebt. Ouderwets dus.

Maar bij nader inzien verstandig. Alleen wel jammer dat verstandige mensen even hard lijden onder de onvermijdelijke neergang als degenen die al jaren op de pof leven. Het is niet anders.

Miriam, nalaten aan kinderen

Uit je antwoord aan Rosase begrijp ik dat je vindt dat het een goede zaak is als ouders zorgen dat hun hypotheek (zo goed als volledig) is afbetaald tegen de tijd dat het einde in zicht komt, zodat de kinderen daarmee niet opgezadeld worden. Ik neem aan dat jij dat ook zo van plan bent?
Maar, je hebt ook je kinderen plechtig beloofd niets voor ze na te laten. Hoe rijm je dat?
Kari

Hmm

Hoe kun je nu weten dat je hypotheek te hoog is tov de waarde? Soms zijn wijken "top", wil iedereen er wonen en zijn de prijzen hoog. 10 jaar later is die wijk uit...
Het is niet te voorzien of jouw huis/wijk zich op een hoogtepunt of dieptepunt gaat bevinden bij de verkoop.
Je hypotheek afstemmen op je inkomsten en een levensverzekering nemen, meer kun je niet doen. Met die voorwaarden vind ik dat je rustig een aflossingsvrije hypotheek kunt nemen, mits die niet zo hoog is dat hij de onzekere verwachte verkoopwaarde op een onbekend moment in de toekomst overtreft.
Ik wil wel bekennen dat wij zelf wel aflossen, onze hypotheek is afgesloten in de tijd dat de aflossingsvrije hypotheken nog niet in de mode waren en je maximaal 3x 1 inkomen kon lenen. Toen een tophypotheek, inmiddels zijn de huren dusdanig gestegen dat ik goedkoper woon dan mijn hurende kinderen.
Maar wanneer onze pensioenen afbrokkelen zal ik wellicht toch mijn geld zelf op moeten maken en niet veel kunnen nalaten. Hopelijk zijn mijn kinderen tevreden met de opvoeding en opleiding die ik ze gegeven heb. Het is de bedoeling dat ze selfsupporting zijn.

Jaymza

A: Kijken jullie wel uit met oversteken?
Je hebt zeker geen inboedel/opstal verzekering afgesloten?

Schoon op want pensioen

Kari:"dat je vindt dat het een goede zaak is als ouders zorgen dat hun hypotheek (zo goed als volledig) is afbetaald tegen de tijd dat het einde in zicht komt, zodat de kinderen daarmee niet opgezadeld worden."
Nee. Ik vind dat je de maatschappij niet met jouw schulden mag laten zitten. Die kinderen hoeven die erfenis niet te accepteren.
Overigens kun je dat ook regelen met een levensverzekering die uitbetaalt bij overlijden. Nou ja, dat is voor de tussentijd dan. Ik neem aan dat het sluiten van zo'n constructie als je > 60 bent, tamelijk onbetaalbaar is.
Ik heb al geen hypotheek meer. Het gezinshuis is verkocht, we zijn kleiner (goedkoper) gaan wonen. Aan mijn kinderen zal geen hypotheeklast worden nagelaten. Volgende streven is om zelfs dat huis in waarde niet na te laten. Dat betekent weer verhuizen: Huis verkopen en gaan huren (mijn ouders hebben dat ook zo gedaan). Het kan ook zonder verhuizen door verkoop aan de kinderen en van hen huren (als zij dat willen), aan de bank (als zij een omgekeerde hypotheek willen verstrekken), viager (als dat product hier in zwang raakt).
Ik ga ervan uit dat wij dat geld ook werkelijk nodig hebben om van te leven. Het is ons pensioen.
Ondertussen weet ik niet of wij ons voornemen waar kunnen maken. Als we morgen samen onder de tram komen, dan laten we een huis na. Dat is dan overigens een huis dat precies past bij de levensfase waar onze kinderen in zitten. Ze kunnen het wonen erin ook werkelijk betalen (onderhoud, gas, licht). Het gezinshuis hadden ze niet kunnen bewonen (te groot, te duur).
Schulden laten we niet na. Niet aan onze kinderen en niet aan de maatschappij.
Groet,
Miriam Lavell

A: "Maar er zijn geen garanties in het leven."
en "Je kunt nu eenmaal niet alle risico\'s afdekken."
Ik ben het helemaal met je eens. Ik denk, dat we verschillen in de manier waarop we naar een hypotheek kijken.
Voor mij is een hypotheek geleend geld. Geld wat (nog) niet van jezelf is. Je verhoogt je risico en niet al je risico's afdekken is iets anders dan je risico verhogen. - Door bijvoorbeeld niet uit te kijken als je oversteekt ) - Dat risico draag je over aan je kinderen en zoals Miriam aangeeft aan ons allemaal. Als je dan besluit je hypotheek niet af te betalen leef je wat mij betreft van het geld van iemand anders.
Het gaat mij niet om "gedoe bij een overlijden" en ook niet om de "erfenis". Het gaat mij om het idee over geleend geld.

Voor jezelf

"Een huis of appartement koop je in eerste instantie voor jezelf, ook op latere leeftijd."
Zo is dat. Die kinderen zijn ook niet zo relevant.
Maar toch: tot voor kort (ik weet niet hoe het nu zit) werden dure serviceflats met hoge maandlasten nog gefinancierd door banken met als argument dat daarmee iets waardevols nagelaten zou worden aan de kinderen.
En dat is niet zo. Die dure dingen zijn inmiddels onverkoopbaar. Dat betekent dat er niks is voor de kinderen (aanvaarden de erfenis niet), maar vooral ook dat er wel een schuld achterblijft voor de maatschappij.
Daar zit het probleem.
Veel eerder al ontstaat het probleem dat tinus beschreef. Waar het afbetaalde huis vroeger voor gepensioneerden op zijn minst betaalbare woonzekerheid bood, is dat niet het geval als op dat ding hypotheek rust. De maandlast is hoger en wordt nog hoger als de aftrekbaarheid stokt en/of het inkomen daalt (andere belastingschaal, minder aftrek).
Dat gaat niet alleen op voor gepensioneerden, maar zelfs voor 50+ers die vanaf 2001 een huis hebben gekocht. In een klap geen aftrekbaarheid meer: een maandlastenverhoging van ruim 40%. Dat is precies het moment waarop je kinderen studeren.
De gedachte was altijd dat je, tegen die tijd dat dit soort persoonlijke omstandigheden zich voor zouden doen, je huis met winst kon verkopen en goedkoper kon gaan wonen.
Maar dat is een fabeltje. Want met jou zijn er nog 200.000 die in 2001 een huis hebben gekocht die en aan het einde van hun aftrekbare hypotheek belanden. Als die allemaal hetzelfde plan hebben, dan komt er een stuwmeer aan huizen vrij dat binnen een jaar verkocht moet worden. Gaat niet lukken.
Los daarvan is het maar de vraag of de hypotheekaftrek tot 2031 blijft bestaan.
Voor jezelf doe je er dus goed aan om af te lossen. Je kunt zelf voor jezelf het geld dat er in het huis zit verzilveren. Los daarvan scheelt het maandlasten. Nu, nu de rente laag is, niet zoveel. Maar zodra de rente zelfs maar 1% stijgt, merk je het dubbel en dwars.
Blijft het probleem van Kari: Aflossen zorgt mogelijk voor een restkapitaal bij overlijden. En dat is nou ook weer niet nodig, want voor wie doe je dat dan? Dat is een kwestie van anticiperen. Op tijd je koophuis verkopen en gaan huren, kan dat oplossen.
Zie http://www.wegwijs.nl/artikel/2011/09/maximaal-30-jaar-rente-aftrekken-zo-werkt-het! voor de consequenties van de beperkte aftrek.
Groet,
Miriam Lavell

Hypotheekrente 13%

Iets geheel anders: de hypotheekrente.
Toen wij ons eerste huis kochten, begin jaren 90, betaalden we 9% rente. We hadden nog de waarschuwingen van onze ouders in de oren, die zelfs ooit 13% betaald hadden. Onze eerste hypotheek was ultraveilig.
Toen we ons volgende huis kochten, durfden we iets meer. Er was inmiddels ook een kind en we wisten dat we werk en kinderen wel konden combineren. Bovendien hadden we een fikse overwaarde overgehouden uit de verkoop.

Een jaar of 3 geleden hebben we ons huis flink verbouwd en de hypotheek (wat hoger) overgesloten. Er is ook flink wat spaargeld in de verbouwing gegaan. Toen we onze mogelijkheden bekeken hebben we een paar rampscenario's bekeken.
- Wat als de huizenprijzen fors gaan dalen, zeg 30%? Hoe verhoudt dan onze hypotheek zich ten opzichte van de waarde?
- Wat als de rente naar 13% gaat?
- Wat als de hypotheekrente-aftrek verdwijnt?

En verder natuurlijk de varianten: kosten voor studerende kinderen, baan kwijt, beide banen kwijt, WIA etc.

Al die varianten hebben we in een Excelsheet gezet, doorgetrokken tot 2031 en bestudeerd. Sommige risico's moet je durven nemen, omdat je anders moet stoppen met leven. Het risico: allebei definitief onze baan kwijt, de rest van ons leven in de bijstand, is een vrij onwaarschijnlijk risico, maar als dan de huizenprijzen ook net 30% gekelderd zijn en we ons huis moeten verkopen: dat is dan maar zo. Dat redden we dan nog net schuldenvrij.

Maar het risico op 13% hypotheekrente is door de diverse adviseurs weggelachen. En door bekenden. Heel vreemd vond ik dat. Ik ben pas 45, maar ik vind dat scenario in een best vers verleden liggen. Ik zat op de middelbare school toen dit aan de orde was. Ik begrijp dan ook niet dat zoveel mensen zelfs een rente van 6 of 7% 'heel hoog' vinden. De huidige rentes zijn gewoon absurd laag als je dit terugziet in de tijd. Vanaf midden jaren 60 waren ze stukken hoger.

Het verbaast me dat dit scenario niet aan de orde is.

Tihama