Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Werknemer

Werknemer

15-03-2013 om 09:50

Waarom lukt het maar niet? (werk)

Waarom lukt het me toch maar niet om eindelijk eens een leuke baan te vinden die goed bij mij past? Op dit moment zit ik weer in een baan waar ik (aantoonbaar) het meeste werk moet doen en met de vervelendste college moet samenwerken. (En tot overmaat van ramp het meest onder de loep wordt gelegd....) Ik heb al meerdere kortere banen -tussen de 1 en 2 jaar gehad. Steeds kwam ditzelfde naar voren. Aanvankelijk dacht ik dat het wel lag aan mijn eigen perceptie, maar gaandeweg hoor ik van collega's iedere keer weer terug dat ze blij zijn dat ze niet in mijn positie zitten. Ik weet niet hoe ik hier steeds weer in beland en hoe ik hier uit moet zien te komen. Wie herkent dit en is het wel gelukt? Ik hoop dat ik ervaringen mag lezen van anderen die mij de tips aan de hand kunnen doen. Alvast bedankt voor het lezen, en hopelijk voor de tips.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
P

P

15-03-2013 om 10:06

Tja

Mensen gaan weg omdat de baan niet leuk is door allerlei factoren en jij neemt precies die plek in. Niet zo gek dus.

Gevalletje pech hebben?

Geen toeval en geen pech, denk ik

Ik geloof niet dat het steeds toeval is en ik geloof ook niet in pech als dingen steeds blijven gebeuren. Ik denk dat er een patroon is dat bij jezelf begint.

Ik zou eens een ontwikkelingsgerichte coach opzoeken en met hem of haar in gesprek gaan, om zo uit te zoeken wat er nu precies gebeurt en wat dat met jou zelf te maken heeft. Op basis van 3 zinnen die ik van jou lees kan ik namelijk niet precies aangeven wat er speelt. Ik geloof dat jij dat zelf wel weet, maar dat je je daarvan niet bewust bent. Door met een coach in gesprek te gaan krijg je die antwoorden boven, en dat werkt het meest effectief.

Werknemer

Werknemer

15-03-2013 om 16:00

Jasmine

Daarom zou ik graag ervaringen willen lezen van ervaringsdeskundigen. Eerlijk gezegd heb ik het niet zo op coaches. Ik heb niet het idee dat die de expertise en ervaring in huis hebben om hier echt iets mee te kunnen.

Kiezen

Het is volgens mij toch wel een deel toeval. Je kunt het ook onverwacht treffen met collega's en werk. En je kunt pech hebben. Ook zal het schelen dat vervelende werkplekken veel wisseling kennen, mensen gaan weer weg als het niet bevalt, en zo zie ik hier een aantal van die werkplekken waar steeds weer opnieuw een vacature is. Daar reageer ik niet meer op. Gewilde werkplekken blijven mensen natuurlijk veel langer zitten, die komen niet vrij. Zelf moet ik ook solliciteren. Ik heb me voorgenomen vooral te letten of het klikt met de mensen. Mijn intuitie te gebruiken en zaken na te vragen. Na te zoeken of de vacature soms zo'n herhaald gevalletje is waar iedereen gillend vertrekt. Ik hoop dat ik de nerve heb om ook werkkringen niet aan te gaan die me eigenlijk niets lijken. Dat kon natuurlijk wel in het verleden maar de markt is nu zo krap dat je gaat twijfelen. In het verleden heb ik nee gezegd tegen banen waarin de organisatie van het werk voor mij niet klopte.
Blijkbaar is het mij wel gelukt om in een sollicitatiegesprek duidelijk te krijgen dat ik ergens niet zou passen. Ik ben dan ook openhartig over mijn eigen wensen en opvattingen. Nee, dat heeft ook weer een keerzijde. Maar is in elk geval duidelijk. Ik ben ook nogal geneigd om te denken dat zaken aan de organisatie liggen en niet aan mijzelf. Ik zoek het toch in praktische dingen en niet in zweverige suggesties. Als ik jou was zou ik zo'n signalering oppakken en denken: de volgende keer zoek ik een plek waar ik gewoon een volwaardige collega ben en niet degene die de rotzooi opruimt. En dan goed opletten wat je geboden wordt. Vraag ook eens hoe lang de vorige medewerker er gewerkt heeft en wat de reden was van het vertrek. Of misschien kun je dat wel via een omweg te weten komen.

@werknemer

Werknemer schreef: "Daarom zou ik graag ervaringen willen lezen van ervaringsdeskundigen. Eerlijk gezegd heb ik het niet zo op coaches. Ik heb niet het idee dat die de expertise en ervaring in huis hebben om hier echt iets mee te kunnen. "

Ik weet zeker dat er coaches zijn die dit wel kunnen! Maar dat is geen coach van 13 in een dozijn en ook geen instrumentele coach, of één die alleen maar advies wil geven. Dit is echt een heel goede vraag om te onderzoeken met een goede ontwikkelingsgerichte coach. Ik kan je wel mensen aanraden.

En wat betreft ervaringen van anderen: welke ervaringen zoek je dan precies. Jouw bericht is zo kort dat het heel moeilijk is om zaken te vergelijken...

Werknemer

Werknemer

15-03-2013 om 18:02

Anne j

Ik kan mij wel vinden in jouw posting. Nu ik zo eens nadenk over de werkplekken die ik heb gehad kan ik concluderen dat er idd steeds een groot verloop van werknemers was. Daarnaast heb ik iedere keer dat ik ergens weg ging (steeds zelf voor gekozen) uitstekende referenties meekreeg. Het zal een kwestie zijn van kritischer worden op wie en wat je voor je hebt tijdens een sollicitatiegesprek. Er vanuit gaan dat alleen het beste goed genoeg is voor jezelf en dus geen genoegen nemen met alle rotzooi die een ander heeft gemaakt oplossen.

Werknemer

Werknemer

15-03-2013 om 18:03

Jasmino

Maar wat kan een ontwikkelingsgerichte coach dan volgens jou precies betekenen? Leg eens uit hoe jij dat ziet in relatie tot hetgeen ik in mijn eerst posting heb geschreven?

Past niet

Onlangs een gesprek gehad voor een echt leuke functie. Het werd me al snel duidelijk dat men niet echt door had wat de bedoeling was en hoe de functie ingevuld zou kunnen worden. Alles wat ik vroeg was tegen het zere been. Inmiddels werkt daar iemand die minder expliciet is dan ikzelf en ik zou niet met haar willen ruilen. Inderdaad een functie waar je de hele tijd onder de loep ligt, het altijd gedaan hebt, zonder mogelijkheden om je werk goed te doen. Pfffffff. Waarschijnlijk ben ik daar niet nederig genoeg voor.

De vraag...

De vraag is of je het gebeuren als incident of als patroon ziet. In het eerste geval toeval, in het tweede geval speelt er iets bij jou. In het eerste geval heb je weinig invloed, gevalletje domme pech. In het tweede geval kun je wel iets doen, patroon doorbreken en met jezelf aan de slag.
In die zin ben ik het helemaal eens met Jasmino. En op je laatste vraag heeft ze volgens mij al antwoord gegeven...: ".... om zo uit te zoeken wat er nu precies gebeurt en wat dat met jou zelf te maken heeft.... Ik geloof dat jij dat zelf wel weet, maar dat je je daarvan niet bewust bent. Door met een coach in gesprek te gaan krijg je die antwoorden boven, en dat werkt het meest effectief."

Een goede coach hoeft niet de expertise te hebben voor jouw situatie. Die heb je namelijk zelf. Een goede coach spiegelt jou en laat jou jouw antwoorden vinden. Je zult zelf aan het werk moeten....

Oh ja...

En als antwoord op jouw vraag: ik denk dat het niet lukt omdat je het antwoord buiten jezelf blijft zoeken.

Werknemer

Werknemer

16-03-2013 om 01:58

En dus

En dus vind je dat ik een coach moet zoeken? Sorry, maar dat coachings gebeuren zie ik echt niet zitten. Mijn omgeving spiegelt mij namelijk ook al. (Zeker kinderen, die zijn daar heel erg goed in.) Serra, je stelt dat ik het buiten mijzelf blijf zoeken. Zou je willen aangeven waar je dat in mijn woorden terugvindt? Ik voel en zie dat namelijk niet zo. Wat AnneJ schetst, daar herken ik mij veel meer in. Het instromen in een functie die "niemand wil", en daar goed in functioneren maar vervolgens zelf daar vertrekken omdat je daar niet gelukkig van wordt.

Serra heeft het al gezegd

Serra heeft het allemaal al gezegd. En spiegelen door je kinderen is echt niet hetzelfde als coaching. Maar goed, je hebt er duidelijk vooroordelen over, en je lijkt niet bereid te zijn te kijken of er een patroon is en wat dat met jou te maken heeft.

Werknemer

Werknemer

16-03-2013 om 09:39

Jasmino

Beveel je jezelf soms aan?

Werknemer

Werknemer vroeg: "Beveel je jezelf soms aan? "

Nee.

Eikpunt

Jij vraagt je af hoe je toch steeds we in zo'n situatie terechtkomt, Anne oppert dat het gewoon stomme pech/toeval is, Jasmino raadt je aan het mbv een coach bij jezelf te zoeken, jij wil geen coach, jij kunt je wel vinden in de reactie van Anne: dat het toeval is.

Je laatste reactie doet er voor mij een schepje bovenop: "Het instromen in een functie die "niemand wil", en daar goed in functioneren maar vervolgens zelf daar vertrekken omdat je daar niet gelukkig van wordt." Hoe kun je nou goed functioneren en niet gelukkig zijn. Hoe oed functioneer je dan? En, nu komt het, volgens wie is het dan goed? Hoe kan iets waar jij ongelukkig van wordt goed zijn...? Je bedoelt waarschijnlijk dat je naar verwachting (van anderen) functioneert. Ook weer het eikpunt buiten jezelf...

En je moet natuurlijk niets (dat je een coach zou moeten zoeken), de vraag is wat helpt en handig is om dit patroon te doorbreken.

Waar ik het dus in vind

@Werknemer: Mijn reactie hierboven is het antwoord op je vraag waar ik uithaal dat je het buiten jezelf zoekt.

Werknemer

Werknemer

16-03-2013 om 10:22

Re: eikpunt

Hier kan ik wat mee Serra. (Dankjewel!) Het is idd zo dat "de ander" uitermate tevreden is over wat ik doe. Wat ik al eerder noemde in een posting aan Anne J is dat ik er meer vanuit moet gaan dat "alleen het beste goed genoeg is voor mij". Het kritischer zijn op hetgeen ik nu doe, en niet akkoord gaan als ik dingen doe waar ik niet gelukkig van wordt. En sowieso voordat ik ergens nieuw instap kritisch zijn op hetgeen er geboden wordt. In deze tijd van schaarste op de arbeidsmarkt is het wel lastig om je daaraan vast te houden, maar gezien ik vanuit een werkende positie reageer is dat voor mij wel mogelijk. Hm ik ga vandaag eens een web op papier zetten, met IK in het midden en daaromheen wat IK nodig heb om mij goed te voelen.

Mooi

Mooi, en alleen het beste is goed genoeg voor mij is dus wat voor jou het beste is. Wat het beste aansluit bij wat jij wil, nodig hebt etc. Bedenk dat goedkeuring en veiligheid van anderen willen hebben en je aanpassen aan wat zij willen/verwachten etc kan ook een behoefte zijn, maar dan een die ten koste gaat van jezelf. Dan blijf je in je comfortzone/patroon en dat is misschien niet fijn maar wel vertrouwd en voorspelbaar. Dus uit die comfortzone! Jezelf voorop en vanuit daar kun je ook veel meer betekenen voor anderen, jouw unieke bijdrage etc.
Plezier en succes gewenst!

Vic

Vic

16-03-2013 om 15:04

Niet in jouw positie willen zitten

Misschien moet je ook een vergelijking maken tussen wat je werkelijk zelf niet leuk vindt en wat anderen vinden die 'niet in jouw positie willen zitten'. Ik heb mijn functie ook alleen omdat niemand anders hem wilde. Toen ik met zwangerschapsverlof was, hebben twee collega's zich erop stuk gebeten en ze waren blij dat ik weer terug was. Mijn baan voldoet ook wel aan de criteria die jij noemt (meeste werk, meest onder de loep, weerstand van collega's), maar ik heb het over het algemeen erg naar mijn zin.

Grenzen stellen

Wat mij opvalt in jouw eerste posting, Werknemer, is dat het erop lijkt dat je beter zou kunnen aangeven bij je leidinggevende wat jouw grenzen zijn. Ik ben net van baan veranderd en bij het overdragen is mij pas gebleken dat ik veel te veel werk had voor de uren die ervoor stonden. Het werd wel erkend (met een bijzondere beloning) maar het was beter voor mezelf geweest als ik eerder had aangegeven dat het eigenlijk niet meer ging. Dat wat betreft de hoeveelheid werk.
Wat betreft het werken met de vervelendste collega: dat is lastig om iets over te zeggen, maar jezelf blijven en op je strepen staan wanneer nodig (dus een wat hardere opstelling dan je normaal bij iemand zou hebben) is misschien een goede standaard-opstelling richting die persoon.
Dat je het meest onder de loep wordt genomen kan aan verschillende dingen liggen; de aard van de functie, de verantwoordelijkheden die je hebt, je leidinggevende. Ook daar valt over te praten. Het lijkt er een beetje op dat je jezelf veel laat welgevallen (en dat is voor mij nogal herkenbaar!) gecombineerd met pech. Of het nou aan jou ligt of aan anderen, dat maakt eigenlijk niet zoveel uit: alleen jij kunt een verandering in gang zetten. Mocht het te persoonlijk worden, of je krijgt op je werk te maken met echt nare dingen: zo snel mogelijk wegwezen want sommige dingen kun je nooit winnen.

Groetjes en succes,
Vonda

GS

GS

19-03-2013 om 14:09

Grappig

dat je zo blij bent met de posting van Serra. Ze klonk mij nogal coacherig namelijk ...
En zo'n opdracht waar je nu mee aan de slag gaat, is precies iets waar een coach je ook mee aan de slag zou laten gaan.

Ik wilde het al niet zeggen...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.