Wat komt er bij jullie binnen?
Ik heb in het archief gezocht, maar niet echt gevonden wat ik wilde. Ik vraag mij af wat jullie als tweeverdieners (of 1,5) elke maand op je rekening krijgen. Ik vraag het omdat wij allebei een wat uitzonderlijk beroep hebben, daardoor heb ik weinig zicht op wat een gezin nu doorgaans eigenlijk te besteden heeft. Ik weet, geen enkele sitiatie is vergelijkebaar, maar ik zou toch graag eens wat bedragen voor bij zien komen. Ik zal beginnen met die van ons te noemen, anderhalfverdieners, op de rekening wordt maandelijks gestort: 2500 (man) en 1650 (ikzelf).
Hier
de een 2800, de ander een paar honderd meer. Ik weet het, het is luxe. En dan te denken dat veel vrienden daar nog weer ver boven zitten. Ik denk altijd dat ik ook wel weer zou toekunnen met minder maar als ik sommige bedragen zie zou ik niet weten hoe dat zou moeten. Petje af.
Inkomen
Alleenstaande ouder, 1 kind. Voordat ik wegens ziekte (eerst volledig, later gedeeltelijk) in de WAO terechtkwam verdiende ik met 23 uur per week werken omgerekend zo'n 1100 euro. Sinds die tijd (zo'n 10 jaar geleden) af en aan in de ziektewet en de WW. Nu alweer een tijdje een stabiel inkomen met gedeeltelijke WAO plus toeslag tot minimum. Geen alimentatie.
Sinds vijf jaar in de schuldsanering en net dus de schone lei voor de WSNP gekregen. Heb in die tijd meestal rond moeten komen van zo'n 150-200 euro per maand. Afijn, nu alweer dus bijna 15 jaar een inkomen rond bijstandsniveau. Het is geen vetpot en ik droom van de dag dat ik weer een geschikte baan heb en meer kan verdienen
Maar dan wel aardig wat meer anders krijg ik te maken met de beruchte armoedeval...
Money
Ik breng het volgende in per maand: 2100 netto voor 26 uur werken, 750 netto freelance opdrachten gemiddeld, 200 winst door te speculeren op de beurs. Echtgenoot stort ieder maand 2000 in de gezamenlijke pot, geen flauw idee wat hij verdient.
Goh
wat een hoge inkomens hebben jullie allemaal zeg! Nou snap ik waarom veel OO-ers zo vaak veel spaargeld hebben 
Maar goed, dat zegt ook niet alles, interessant is ook om te weten wat de vaste lasten zijn. Iemand kan dan wel een inkomen hebben van maar € 1400, maar als de vaste lasten niet meer dan zo'n 500 euro zijn dan is het redelijk goed te doen.
Hier, man full time: 1950 netto; vrouw parttime: 650 netto
Sus-anne
Je zegt dat je niet met 1100 euro rond zou kunnen komen, maar dat kun je wel hoor
Je zou wel moeten.
Wat ik eigenlijk best knap vind
is dat sommige mensen met een royaal inkomen er blijkbaar bewust voor kiezen om meer vrije tijd te hebben en daardoor minder geld. Ik weet werkelijk niet hoe ik daarop zou reageren. Met meer geld kun je nog meer doen. Zou ik dát belangrijker vinden? Ik denk het wel. Allebéi 32 uur werken zou wel lekker zijn.
Kaaskopje
Zodra je genoeg verdient om leuk van te leven, heb je niet meer het gevoel dat je nog meer kunt doen met meer geld. Ik tenminste niet.
De grens van wat genoeg is, zal bij iedereen anders liggen.
Ik ben blij dat ik een goed inkomen heb en de dingen/ervaringen die ik belangrijk vindt financieel kan doen. Dat voelt al als een enorme luxe.
Daarnaast ben ik opgevoed met het idee dat overdrijven nergens voor nodig is.
Genoeg is genoeg
Kaaskopje:
"is dat sommige mensen met een royaal inkomen er blijkbaar bewust voor kiezen om meer vrije tijd te hebben en daardoor minder geld. Ik weet werkelijk niet hoe ik daarop zou reageren. Met meer geld kun je nog meer doen. Zou ik dát belangrijker vinden? Ik denk het wel. Allebéi 32 uur werken zou wel lekker zijn. "
Naarmate je meer verdient, wordt het geld steeds minder belangrijk. Het gaat namelijk om het vrij besteedbare inkomen. Verdien je 1500 euro en heb je 1300 euro vaste lasten, dan heb je 200 euro per maand om leuke extra, onverwachte dingen te doen. Verdien je 3000 euro en heb je 2000 euro vaste lasten, dan heb je maar liefst 1000 euro elke maand die je aan leuke, extra, onverwachte dingen kunt doen. Naarmate je inkomen hoger is, stijgen de vaste lasten wel, maar niet in hetzelfde tempo.
Je uitgaven stijgen wel: je koopt wat duurdere kleren, je gaat wat vaker uit eten, je gaat vaker op vakantie. Maar je besteedt niet opeens 300 euro per week bij de AH. Het beïnvloedbare deel van je uitgaven stijgt dus enorm. Daarmee heb je veel meer controle.
Als je moeizaam kunt rondkomen, is het misschien moeilijk voor te stellen dan iemand uit vrije wil 'geld laat liggen'. Maar als je genoeg geld hebt, dan wordt vrije tijd steeds belangrijker. De reden dat veel mensen met goedbetaalde banen desondanks vaak fulltime werken is vanwege het feit dat je meestal niet afgerekend wordt op je uren aanwezigheid, maar je resultaten. En die resultaten vragen tijd.
Tihama
Minimum inkomen
"En mijn complimenten voor degene die met een minimum inkomen kunnen rondkomen. Als je moet dan kan dat natuurlijk ook maar het lijkt me erg moeilijk en vind het vooral knap als je toch nog kan genieten van het leven."
Genieten van het leven hoeft geen geld te kosten (al maakt een beetje geld het wel makkelijker
Kaaskopje
je hebt gelijk,het zou me wel lukken,als iets niet anders kan,dan ga ik er wel voor en ben ik heel inventief,maar ik zou het wel heel moeilijk vinden,en zeker niet leuk.
Wat ik me trouwens afvraag...
Eigenlijk is dit voer voor een nieuw topic...
Toen ik nog getrouwd was hadden we een inkomen rond de toenmalige ziekenfondsgrens. We hadden aan het eind van ons geld altijd een stuk maand over.
Ik zit nu alweer vijf jaar in een huis dat qua huur niet veel minder kost dan de hypotheek van destijds. Wel wat minder vaste lasten (onroerend goedbelasting bijvoorbeeld), en er was 1 mond meer te voeden, maar toch... Er staan ook huidige hogere uitgaven tegenover die ik toen niet had (zo hou ik de auto beter bij dan mijn ex destijds de auto bijhield, en de kinderen kosten tegenwoordig meer dan toen ze nog kleiner waren).
Ik zit er al heel lang over na te denken maar ik kom er niet uit. Waarom was het destijds, toen er veel meer geld binnen kwam, altijd knijpen, en kost het me nu minder moeite om met veel minder rond te komen? Of zou ex stiekem een geheim achterdeurtje hebben gehad waar het geld door verdween
Ergens zie ik iets over het hoofd...
Fladder
Volgens mij hebben mannen allemaal een gat in hun hand. Bij ons kwam er een heel aardig inkomen binnen maar we stonden ook nog wel eens rood (*schaam*). Sinds ik het van mijn eigen salaris moet doen (2200 voor 36 uur + 400 ka) kom ik prima uit.
Twee kapiteins op 1 schip
Ik weet niet of het per definitie iets mannelijks is. Ik denk dat dit fenomeen bij veel meer stellen voor komt.
Veel mensen zien een bedrag op de rekening, maar hebben niet in beeld wat er allemaal nog van betaald moet worden. Vaak overzien ze dan alleen het stukje 'gewone' vaste lasten. Maar ze houden geen rekening met de 'noodzaken' die hun partner ziet. Bijv.: ik heb in mijn hoofd welk geld ik nog aan kleding voor de kinderen moet uitgeven. Man heeft daar geen idee van. Omgekeerd kan hij in zijn hoofd hebben dat de auto straks 4 nieuwe banden moet hebben. We hebben moeten leren dit soort dingen duidelijker met elkaar te bespreken. Het ging dan niet eens over verschil van mening over de noodzaak, maar gewoon niet weten.
Je bent uiteindelijk met 2 kapiteins op 1 schip en dan is het erg handig als je een scherp gezamenlijk beeld hebt van de koers en daar ook naar handelt. Communicatie is het eerste, het eens zijn over prioriteiten het tweede. Als het op 1 van beide, of zelfs beide fronten niet lekker loopt, dan is het logisch dat dit juist na de scheiding opvalt.
Tihama
Bloem
Ja,maar dat is ook een keuze,die duurdere vaste lasten,niet iets wat je overkomt natuurlijk.
Bastet
Dat is nou het gekke...!
Mijn ex is eerder een gigantische krent dan een big spender!
Bloem
Ik denk inderdaad toch ook aan hogere vaste lasten, gecombineerd met een slecht geheugen want het enige dat ik aan hogere vaste lasten kan herinneren is een duurdere verzekering en een hogere onroerend goedbelasting.
Enne bloem...
...ik zie er niks zieligs in, eerder een antwoord op mijn vraag!
En hier
En hier: hij meer dan voltijd met eigen bedrijf en ik 28 uur per week in dat bedrijf; samen 2200 netto, alles in één pot. En we vallen net buiten de toeslagen, subsidies of weet-ik-wat, da's jammer maar we redden het best (hoewel de kinderbijslag nu wel weer erg welkom is).
Hier
3800-4000 netto met zijn tweeën ongeveer, nog exclusief toeslagen.
Wij hebben de vaste lasten expres laag willen houden. Ik vind continuiteit voor de kinderen belangrijker dan een mooi huis. Ik wil nooit hoeven verhuizen door werkeloosheid of arbeidsongeschiktheid, en ik wil liever ook niet dat daardoor het bestedingspatroon wezenlijk verandert.
Dat betekent dus dat wij per jaar algauw 8000 euro sparen. Daarbij kopen we wel alles waar we zin in hebben. En dat betekent dan ook dat het verhaal van Tihama over liever tijd dan geld bij ons speelt: als we onze functies met minder uren zouden kunnen uitvoeren, zouden we dat niet nalaten. Maar helaas zou de inhoud van ons werk veranderen bij minder uur werken. We werken nu samen 52 uur. De verdeling wisselt wat. Twee dagen bso en in de vakantie een dag per week in de weken dat wij moeten werken.
Overigens hebben wij ons huis 'laat' gekocht, dus we wonen aanmerkelijk kleiner dan veel kennissen/vrienden in dezelfde inkomenscategorie.
Toevallig......
heb ik het eens in percentages uitgerekend. Onze vaste lasten zijn 22% van ons gezamenlijk inkomen.
De kinderen zijn eindelijk uitgestudeerd dus bakken met geld gewoon over.
Wij hadden 10 jaar geleden meer geld te besteden willen hebben maar zo loopt het nu eenmaal. Wij zijn nu de rijke 50tigers met een mini hypotheek als gevolg van kopen en verkopen met enorme winst.
Voor ons is vrije tijd nu ook heel belangrijk en we besteden ons geld aan vakanties en aan het fonds voor net afgestudeerde nog net niet werkende en net samenwonende kinderen
Bloem
Oh ik vond je niet zieligdoend overkomen hoor,maar je stelt dat een hoger inkomen vaak hogere lasten betekent,en dan vind ik: Dat is een keuze die je ooit hebt gemaakt.Snap je?
Inkomsten/uitgaven
Vaste lasten, noodzakelijke medicijnen/hulpmiddelen/huidsmeersels etc. is hier zo'n 700 euro per maand op een inkomen van zo'n 1100 Euro. Ik woon in een vrij goedkope huurflat. Dan moet ik nog 100 euro per maand afbetalen aan de belastingdienst (dubbele loonheffing ivm verschillende uitkeringen) gedurende een jaar. Hou ik in het gunstigste geval 250 a 300 Euro per maand over en daar moet ik verder alles van kopen/betalen alsook sparen. Net bijna 200 euro moeten betalen aan school voor schoolkamp, overblijfkosten etc. dus dat hakt er dan aardig in;-(
Uiteraard maak ik gebruik van allerlei toeslagen en subsidies maar de medicatie bijv. wordt niet vergoed; net zomin als de schoolkosten.
De laatste keer dat ik op vakantie was is in 1993; een lang weekendje Parijs. Sindsdien nooit meer kunnen gaan. Zoon gaat in de zomer vijf dagen op kamp (gesubsidieerd). Hij zit op voetbal en de contributie krijg ik gelukkig voor de helft vergoed. Schoenen en kleding krijg ik van andere ouders; daar ben ik heel dankbaar voor. Helaas kan hij niet naar de club waar hij het liefst naartoe zou gaan want ik heb geen geld voor vervoer (is niet in onze nabije buurt).
Alles hier is tweedehands; kleding voor mezelf koop ik nauwelijks. Ik onderhou mijn (dure) speciaal aangepaste schoenen zeer goed dus de meeste zijn al zo'n 10 jaar oud of nog ouder. Net zoals de meeste kleding.
Onze flat ziet er nog bijna net zo uit als toen we er vijf jaar geleden kwamen wonen dus afgebladderd behang, oude lappen voor de ramen met gaten erin; alles zit met plakband en elastiek aan elkaar. Koken doe ik op een gasstelletje. Klein portable tv'tje, geen DVD-speler. Diepvrieskastje is stuk. Ook onze flat zou ik zo graag echt eindelijk eens op orde willen hebben.
Maar goed, we hebben tenminste een dak boven ons hoofd en te eten.
De afgelopen vijf jaar in de schuldhulpverlening wist ik af en toe niet eens hoe ik fatsoenlijk eten op tafel zou moeten zetten. Een voedselbank is er niet in onze gemeente. Er zijn maanden geweest dat ik 100 euro per maand of minder had om te besteden (de belastingdienst heeft bijna twee jaar ten onrechte diverse toeslagen ingehouden en ook het UWV heeft meerdere keren een aantal maanden verzuimd om uit te betalen).
Zonder spaargeld heb je dan ook geen buffer. En ik mocht ook geen dingen verkopen bijvoorbeeld; dat is een WSNP-regel.
Meer inkomen genereren kon/kan niet ivm ziekte. Daarnaast ben ik nu dus al 10 jaar werkloos; ze zitten niet te springen om een alleenstaande moeder met een gedeeltelijke WAO-uitkering en een arbeidshandicap die ook nog eens krap parttime kan werken ivm de vele specialistenbezoeken. Hopelijk kan ik nu ik uit de WSNP ben meer ontspannen en word ik lichamelijk eindelijk eens fitter zonder tegenslagen. Ik wil zo graag weer werken, meer verdienen, sparen en eindelijk eens wat financiele ruimte! Geen geld hebben maakt beslist ongelukkig. Een beetje armslag zou heel erg schelen. Of natuurlijk eindelijk eens een leuke vent vinden Maar dan nog wil ik financieel zelfstandig blijven want dat stuk onafhankelijkheid geef ik niet meer uit handen...
Bloem
Huurtoeslag, zorgtoeslag en kindgebonden budget is zo'n 340 euro per maand.
De gemeentelijke subsidies zijn niet overal hetzelfde; ook de inkomensgrens is afhankelijk van de bewuste gemeente. Zo kunnen ze de grens trekken bij 110% van de bijstandsnorm maar ook 125%. Voor bepaalde zaken zat ik net enkele euro's te hoog met mijn inkomen. Zo had ik helaas net geen recht op de computer die verstrekt werd aan gezinnen met een inkomen op bijstandsniveau. Alsmede geen recht op bijzondere bijstand.
Maar dat kwam vooral omdat ik de afgelopen jaren dan weer WAO+WW+toeslag had, dan weer WAO+ZW zonder toeslag etc. Eerst 35-45% WAO, later minder. Dan weer meer vakantiegeld, dan weer minder. Echt het UWV is niet blij met mij En de Belastingdienst ook niet...
Ik geloof dat ik nu met WAO+toeslag echt op het voor mij geldende minimum zit dus zou ik wel gebruik kunnen maken van gemeentelijke regelingen, bijzondere bijstand etc. Zou een stuk schelen want dan zou ik ook die medicatie en hulpmiddelen voor een groot deel vergoed kunnen krijgen en dat hakt er aardig in maandelijks. Maar ik ben maar sinds twee weken uit de WSNP dus ik moet nog even goed gaan kijken hoeveel ik precies heb om te besteden.
Als ik 10 euro boven die gemeentelijke norm zit heb ik geen recht op veel van die regelingen.
Dus als ik weer parttime zou gaan werken moet ik zoveel gaan verdienen dat ik ook zonder al die subsidies en met lagere toeslagen toch meer overhou. Het is allemaal best lastig. Maar ik ben al zo blij en opgelucht dat ik de afgelopen vijf jaar ben doorgekomen dat het me allemaal op dit moment niet zoveel uitmaakt... Ik wil nu eerst echt maandelijks wat gaan sparen, ook al is het maar 20 euro per maand. Ik heb al ontdekt dat 50 te veel is. En zoonlief wil nu ook weleens zakgeld krijgen natuurlijk=P
Hoe anderen het doen met zo weinig geld weet ik ook niet; ik snap dus bijvoorbeeld niet hoe men van een bijstandsuitkering een auto kan rijden en op vakantie kan gaan. Tenzij je idd recht hebt op veel gemeentelijke regelingen en subsidies en niet veel geld kwijt bent aan medisch noodzakelijke dingen etc.
En dan gaan ze ook nog eens de TOG afschaffen, zucht. Die ruim 200 Euro per kwartaal kon ik heeeel goed gebruiken...
Bastet
'Oh ik vond je niet zieligdoend overkomen hoor,maar je stelt dat een hoger inkomen vaak hogere lasten betekent,en dan vind ik: Dat is een keuze die je ooit hebt gemaakt.Snap je? '
Niet per se. Als je een hoger inkomen hebt, kom je bijvoorbeeld niet in aanmerking voor bepaalde huurhuizen in een bepaalde prijscategorie (en al helemaal niet voor huursubsidie). Je wordt dan gedwongen om duurder te wonen. Zo kan het zijn dat iemand met een modaal inkomen na aftrek vaste lasten uiteindelijk even veel te besteden heeft als iemand met een laag inkomen.
Elisa
Jij had toch onlangs laminaat gekocht met geld van bijzondere bijstand? Kwam je er toen wel voor in aanmerking, en nu niet meer?
Bijzondere bijstand
Ja, daar kwam ik idd toen gelukkig voor in aanmerking omdat ik in de WSNP zat en mijn inkomen ver onder bijstandsniveau zat met mijn uitkeringen en inhoudingen.
Was een speciale vorm van bijzondere bijstand dus weer volgens andere regels (regeling duurzame gebruiksgoederen). Had het bijna toch niet gekregen maar met een medische verklaring ivm de allergieen van zoon is het gelukkig toch toegewezen.
Die regels sociale voorzieningen zijn hartstikke ingewikkeld, per gemeente verschillend en wijzigen ook nog eens vaak.
Als je inkomen rond bijstandsnorm zit kan je het beste gewoon proberen van alles aan te vragen; niet geschoten is altijd mis. Soms voldoe je wel aan de norm, soms niet. Dat kan op 10 euro mislopen maar goed, proberen kan geen kwaad. Maar het betekent dus niet dat als je het ene wel vergoed krijgt je het andere ook automatisch vergoed krijgt. En het kost tijd, veel papierwerk en geduld.
Veel mensen laten dit soort regelingen liggen vanwege de ingewikkelde regels en het papierwerk maar het loont toch de moeite van het proberen.
Toevallig net de papieren binnengekregen voor het opnieuw vaststellen van mijn draagkracht omdat ik uit de WSNP ben dus ik hoop dat ik met mijn huidige inkomen in aanmerking kom voor de meeste regelingen (en dat dit inkomen nu stabiel blijft voorlopig). Zou fijn zijn als in ieder geval de medicatie (gedeeltelijk) wordt vergoed. Alsmede bijv. een bibliotheekpas en volgend jaar een gedeelte van de schoolkosten...
Alle beetjes helpen, nietwaar?
En hier
Man werkt ft en verdient € 4500,00 per maand. Wegens bezuinigingen op het werk ben ik per 1 september van 16 uur naar 10 uur gegaan en ik weet niet hoeveel ik nu krijg. Voor 16 uur kreeg ik € 800,00. Verder declareert man zijn kilometers en krijgt daar gemiddeld € 1.000,00 per maand voor.
Km vergoeding?
sinds wanneer is kilometervergoeding inkomen?
het is toch een vergoeding voor gemaakte kosten?
Modaal
Jaja,dat weet ik,aangezien ik ook net teveel verdien voor welke toeslag dan ook.Maar veel duurder gaan wonen met meer modaal is wel een keus.Overigens vind ik niet dat ik net zo slecht rond kom als iemand in de bijstand,door het ontbreken van de toeslagen.Want dat is echt niet het geval natuurlijk.
Bastet
Extra kosten...
Hoi,
Naast de inkomens en de kosten die men kwijt is aan vaste lasten zoals huur/hypotheek, merk ik dat bij ons de terugbetaling van de stufi (400 euro per maand en nog 7 jaar lang) alsmede de slechts gedeeltelijk vergoede medicijnen voor oudste, er flink inhakken.
Ik wil ons echt niet vergelijken met mensen in de bijstand, schuldsanering etc, maar merk dat dergelijke vaste kosten wel het beschikbare geld (dus "wat komt er bij je binnen" vanuit de originele vraag), duidelijk beinvloeden. Hier dus ook geen toeslagen, zitten er net boven, maar door dergelijke lasten zijn "extra's" niet snel mogelijk.
groeten,
duppie