Weer 32 uur gaan werken...wie heeft hier ervaring mee en tips?
Ik heb een ontzettende leuke baan aangeboden gekregen. Voor 32 uur in de week en op wisselende dagen en met gemiddeld een uur reistijd om er te komen. Na maanden werkeloos thuis te hebben gezeten komt dit echt als het ultieme kerstkadootje en zeker in deze tijd! Ik heb dus enorm geboft vind ik zelf. Ik heb een druk gezin met kinderen in verschillende leeftijden. Die zijn nu een "mamma-is-altijd-thuis-situatie" gewend. Ze vinden het echt geen probleem dat ik weer ga werken en zijn juist erg blij voor me. De 2 oudsten zijn al redelijk zelfstandig. Nummer 3 gaat nog naar de basisschool (groep 3). Ik heb echter last van koudwatervrees en vraag me af hoe ik alles kan gaan realiseren. Partner werkt fulltime. Minder werken is voor hem helaas geen optie.
Wie werkt er als vrouw zijnde ook zoveel uur, heeft een gezin en begrip voor deze situatie en wie heeft er tips? Is het te doen en wat doen jullie bv met het avondeten.
Lisbeth
Hm Lisbeth, zijn dat allemaal wekelijkse afspraken? Dan zou je dus op 4 per week komen. Dat is wel veel om naast een (bijna) volledige baan te organiseren. Ik neem aan dat er niets in het weekend kan?
ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar mijn jongste is nu 11 en dat scheelt heel veel. Hij kan zelf naar sporttrainingen toe (behalve nu het zo donker is want dat durf ik niet maar dat is andere discussie). Dus misschien moet je nog even een paar jaar geduld hebben tot ze wat zelfstandiger worden.
Lisbeth
Afspraken: daar kies je voor een deel zelf voor. Ik doe maximaal 1 afspraak per kind. Dus geen psycholoog, remedial teacher en kinderfysio.
Ook ben ik best goed in dingen even aankijken. Niet goed kunnen schrijven betekent bij mij niet dat ik naar kinderfysio moet. Dan moet er eerst eens wat extra gebeuren, een achterstand is echt geen ramp. Pas als er echt iets structureels aan de hand is, kom ik in actie. Op de vorige school hadden ze er ook een handje van. Bij iedere achterstand hup naar Remedial teacher, fysio, ergo, logo, weet ik veel. Zelfde kind, andere school, iets meer aandacht voor bepaalde dingen en het kwam prima voor elkaar.
Artsen
Mijn oudste heeft een tijdje therapie gehad, een keer per week, en dat kon ik regelen op mijn 'vrije' maandagmiddag. Ook zwemlessen waren op maandag (vader deed de donderdag). Voor andere doktersafspraken neem ik vrij of schuif ik met uren. Vier wekelijkse afspraken zou ik niet in mijn werkweek kunnen passen. Daar moet ik vrij voor nemen, en dan maar hopen dat het niet al te langdurig is.
Vooruit koken
Ik kook niet echt vooruit maar ik schil bv wel de aardappels voor de volgende dag terwijl ik kook voor vandaag bv pasta).. Dan hoef ik de volgende dag alleen boerenkool bij de pan aardappelen te gooien. Zo eet ik vers, gezond, snel. En het scheelt ook veel schoonmaakwerk.
Ook heb ik een soort van schema: een keer per week eten we goedgevulde, zelfgemaakte soep en broodjes, minimaal een keer per week een wokmaaltijd, in de winter minimaal een keer stamppot, een keer per week vis,... Dit biedt bij boodschappen houvast. Ik heb aardappels, rijst, pasta, kruiden op voorraad. Vlees en brood in vriezer. Voldoende fruit, groente en zuivel. En altijd een snelle maaltijd achter de hand (bv spinazie, kruidenroomkaas, spekjes of pijnboompitten, pasta)
Hier ook afspraken ellende
Is de een klaar, dan begint de ander weer. Ik zelf ook.
Volgens mij is het ook een kwestie van omstandigheden: flexibiliteit van de baan, eventueel grootouders achter de hand, hoe ver je moet forenzen. Ik reis echt 50 km dus ik kan niet even tussendoor een afspraak doen.
Bij mij is nu een psychiatrische diagnose gesteld. Ik heb de behandeling weten te beperken tot 1x in de twee weken. Daarnaast loopt er hier een beugelaar, eentje moet naar rt en de jongste zit nog op zwemles. Oh en toen moest ik naar Mensendieck vanwege rugklachten, voor middelste moeten we dit jaar een middelbare school kiezen. Zij wordt een bespreekgeval vanwege rugzakje dus we moeten met een aantal scholen in gesprek. Verder is er een zorgenkind dat maar niet goed loopt op school.
School wisselen, briljant voorstel, wie was dat? Anneken geloof ik. Lekker realistisch ook.
Bah, ik kan wel heel begrijpend en neutraal gaan zitten doen maar ik merk dat er ergernis bij mezelf omhoog komt. Laat iedereen het lekker over zichzelf houden.
Doktersafspraken
Ik doe ook een dingetje per kind en bij voorkeur op mijn vrije dag.
En als dat niet kan dan combineer ik het met een half dagje thuiswerken.
En Lisbeth, maakt mij verder niet uit, maar is dat echt echt allemaal wel nodig? Nu en allemaal tegelijk? Je zet jezelf wel heel erg vast zo, namelijk. Ik werk ook 24 uur verdeeld over 4 dagen, maar dan wel 2 hele en 2 halve dagen, zodat ik in ieder geval nog iets van tijd voor mezelf overhou. Meer werken betekent hier gewoon meer bso nemen, heel simpel.
Lisbeth
Dat is inderdaad erg moeilijk soms. Mijn werk is redelijk flexibel dus ik kan het meestal wel zo inplannen dat ik bijvoorbeeld die dag wat later begin of eerder stop. Ik plan afspraken als het enigszins kan vroeg op de dag en dan kan ik daarna kind naar school brengen en vervolgens zelf naar werk. Of juist aan het einde van de dag en dan eerder weggaan. Ik kan dan de uren later in de avond of het weekend weer inhalen.
Verder heb ik wel mensen in mijn omgeving die eventueel naar een afspraak kunnen gaan met de kinderen. Dat scheelt wel maar de meeste medische afspraken wil ik natuurlijk zelf heen (of mijn man dat kan ook) maar als het om fysio of zo gaat dan hoef ik er niet elke keer bij te zijn dus dan kan ik iemand anders zoeken voor halen/brengen.
Heb je die mensen niet en heb je ook nog eens een baan waarbij je van 09;00 tot 18:00 op dezelfde locatie moet zitten zonder enige flexibiliteit dan is het gewoon heel lastig.
Mijn jongste dochter heeft het eerste jaar van haar leven meer tijd in het ziekenhuis dan thuis doorgebracht en in die periode werkte ik niet. Ik zou ook echt niet weten hoe ik haar eerste jaren had kunnen combineren met wat voor een baan dan ook. Dat zijn natuurlijk uitzonderingen maar toch het is wel iets wat kan gebeuren.
Zelfs als je 2 of 3 afspraken bij artsen in een week hebt wordt het al lastig met werk. Als het om therapie of zo gaat waarbij je als ouder zelf niet bij hoeft te zijn dan kan je het brengen/halen ook door een oppas of oma laten doen. Echter het gaat natuurlijk vaak om dingen waar je als ouder zelf bij wil zijn en dat is gewoon lastig.
Ik vind inderdaad juist zulke ad hoc dingen die toch wel vaak gebeuren het lastigst te combineren met werk en kinderen. Zelfs al heb je een flexibele baan dan levert het toch af en toe moeilijkheden op.
Ik vond/vind het heel zwaar
Ik heb ook 32 uur gewerkt met veel reistijd(ook 2 pubers en een schoolkind). Het was voor mij te zwaar, ik kreeg een burnout. Achteraf ben ik heel dom geweest. Ik had gewoon WEL een werkster moeten nemen, en WEL af en toe een ontspandagje, dus gewoon alle vrije dagen opmaken. WEL huiswerkbegeleiding voor de pubers. En gewoon lekker elke week Chinees moeten eten en me niet zo druk maken. Dan had ik die goedbetaalde baan nog gehad. Ik heb weer een baan nu, weer 32 uur, maar nagenoeg geen werktijd, maar er is geen geld over voor bovenstaande luxes, die geen luxes bleken te zijn. Bovendien is er iets geknapt in mij waardoor ik nog steeds weinig stress kan hebben. Dat wordt maar heel langzaam beter.
Dus Katje, wees niet zo'n domme muts als ik was! Het is nog maar een paar jaar dat de jongste basisschool is. Reden te meer om de vrije tijd die je hebt te genieten met je kinderen en niet te gaan koken en schoonmaken om wat geld te besparen.
Mijn oudste dochter zei trouwens eens toen ik nog niet werkte, ze was toen 12 ofzo: moeders die werken, van die carrieremoeders die vind ik zo cool, waarom doe jij dat niet mama? (daar sta je dan met je 'goeie' gedrag)
Even zo
Ik zeg nergens dat wie dan ook van school moet wisselen. Maar op de ene school moet kind van alles (eigen verklaring: omdat die betreffende school een broertje dood had om zelf eens iets extra's te doen) en op andere shcool moet kind wat extra dingen en hoefde dus niet naar logo, ergo, fysio en wat nog meer.
Ik vraag me, net als anderen, af of al die afpsraken nu wel zo nodig moeten. Dat komt ook omdat we Lisbet een beetje kennen.
En ik zie echt wel hoe zwaar het is als er wel wat echt zorgelijks aan de hand is. Mijn neefje heeft ernstige epilepsie en zit in een onderzoekstraject. Tig afspraken per maand, overal in het land, 24 uur deskundige zorg nodig, meerdere zware aanvallen er week.... de zorg is zwaar, de zorg kun je ook niet aan anderen overdragen, ouders hebben allebei nu ook lichamelijk een klap gekregen. Dat is knetterzwaar. Maar niet te vergelijken met 'een niet zo mooi handschrift' of 'spellingsachterstand in halen'. Ik zou zeggen: dat kan school prima zelf.
En terug naar Katje. Ik zou het advies van Mopperkont wel ter harte nemen. Hier vliegt het grootste deel van mijn salaris richting oppas, huishoudelijke hulp, strijkservice. Ik neem niet meer de tijd om boodschappen bij Aldi en Ah te doen; alles bij AH, cadeaus laat ik online bezorgen, etc. Alles wat ik niet leuk of belangrijk genoeg vind, besteed ik uit. Zodat ik tijd overhoud voor dingen die ik wel belangrijk of leuk vind. En we gaan meerdere keren per jaar op vakantie en gaan op zondag vaak uit eten. Dat zijn de weinige momenten dat ik niets hoef en ook niets wil hoeven.
Hier ook
Voor dat ik die kinderen kreeg had ik een Miele wasmachine en een Miele droger geregeld. Veel plezier van gehad. Huis met tuin, ook handig. Als ik het eten af ging maken ging zoon even in de zandbak. Werkster. Wat ik zonder die werkster had moeten beginnen weet ik niet. Dat was werkelijk mijn redding. Ook omdat we hier met huisstofmijt en asthma de zaak goed schoon moesten houden. En een begripvolle werkgever en kantoortijden. En een goed netwerk met vrienden en familie.
De basisschooltijd was hier het heftigste. Met een paar zorgenkinderen en de kinderbescherming in mijn nek.
En zelf een chronische ziekte in die tijd begonnen.
Inderdaad schilde ik vaak aardappels vooraf of braadde vlees voor een paar dagen. Ik had zelfgemaakte soep in de vriezer en altijd vlees en groente.
Een supermarkt inderdaad. Niet overal gaan winkelen. Gelukkig is die tijd voorbij. Het was ook fijn om die kinderen te zien opgroeien en leuke dingen met ze te doen, vooral in het weekend, maar nu ze pubers zijn is mijn leven toch een stuk eenvoudiger naast een fulltime baan. Desnoods kunnen ze zelf een stukje vlees braden of stamppot maken oid. En ze kunnen de weekboodschappen samen doen. Of stofzuigen of hun bed verschonen. Al die dingen die er bij komen als je kinderen klein zijn.
Afspraken/lisbeth
Ik was vroeger tegen afspraken onder schooltijd maar we doen hier nu al vanaf eind februari de dyslexiebegeleiding op vrijdagochtend, half 9. Na de zomer hebben ze het zelfs zo kunnen regelen dat de klas van zoon dan gym heeft (en ja dat is ook niet altijd leuk maar ze hebben twee keer per week gym) maar al die afspraakjes na schooltijd vind ik ook niet goed voor een kind.
Ik vind 24 uur verdeeld over 4 dagen best wel een gedoe. Ik werk nu op twee dagen 17,5 uur en dan de woensdagochtend, de donderdag onder basisschooltijd en de vrijdag is nog een beetje rommelen door die afspraak maar dan loop ik wel 2 uurtjes post (als we niet net voor de kerst zitten).
Als je man 1 dag in de week thuis is zou dat voor mij reden zijn om dan zelf een hele lange dag te maken als het even kan.
Concreet lisbeth
Zou ik tegen de juf zeggen dat ik pas ga beginnen met fysio als de achterstand in spelling is ingelopen. Ook voor het kind. Het lijkt me niks om en naar een psycholoog en naar een fysiotherapeut en naar een bijlesleraar te moeten lopen.
En als je oudste dan naar de fysio gaat, kan je jongste meteen mee. Twee voor de prijs van een. Ik kan me niet voorstellen dat een half jaartje wachten echt heel veel verschil gaat maken.
Lisbeth
Je zou drie hele dagen en een dag tussen de schooltijden kunnen werken. Dan houden jullie 2,5 dag over voor activiteiten van de kinderen. Probeer afspraken over halen en brengen van en naar clubjes te maken met andere ouders, dat scheelt ook weer.
Hier ook een juf die caesartherapie wilde voor kind, ik heb dat iom de schoolarts niet gedaan. Wel wat oefeningen mee naar huis genomen, veel kon spelenderwijs mbv lego enzo. Uiteindelijk heeft kind op school RT gekregen om beter te leren schrijven. Dus... Niet meteen alles voor zoete koek slikken. Bepaalde zaken kunnen ze ook op school oplossen. Maar dat heeft niets met het aantal uren dat je werkt te maken.
Vaste of incidentele afspraken
Vaste doktersafspraken vind ik nooit zo'n probleem, ik zoek net zo lang tot ik een fysio vind die ook 's avonds praktijk heeft of een logopedist die werkt op de dag die ik/mijn partner niet werk.
De tussendoor afspraken zijn de afspraken die het moeilijk maken. Daar redden we ons meestal met flexibele werktijden en een groot vangnet uit
Oppas die kookt/licht huishoudelijk werk doet
Katje,
Ik heb veel maar niet alles gelezen, dus misschien nog een extra tip. Ik heb zelf altijd 32 uur (man fulltime) gewerkt met 2 kinderen.
Mocht je een oppas regelen (wij hebben lang met BSO gedaan, maar vanwege brengen/halen clubjes nu ook deels oppas aan huis) vraag dan altijd om iemand die OOK kookt EN licht huishoudelijk werk doet. Onze oppas vouwt nu ook de was op en strijkt. Geweldig! De hulp houdt het huis schoon en doet de bedden.
Verder is het druk, heel druk, maar met een leuke baan is dat het zeker waard. Heb niet de indruk dat mijn kinderen er ooit onder geleden hebben, doen het goed 
. Schoolactiviteiten doe ik (bijna) alleen op mijn parttime dag, neem heel soms vrije ochtend of middag voor iets.
Het enige is volgens mij dat je geen zorgenkinderen (regelmatig of erg ziek) moet hebben, dan wordt het denk ik moeilijk (of je moet thuis kunnen werken, ging vroeger niet zo makkelijk). Af en toe ziek is nog wel op te vangen.
En niets aantrekken van negatievelingen. Als je zelf maar eenmaal overtuigd bent dat het goed is zo, doet het je vast niet meer zoveel. Geniet van je baan en alle momenten met je kinderen!
Hier
Hier werkt man full time, ik 32 uur. Man en ik hebben de werktijden zo op elkaar afgestemd dat de kinderen niet naar een BSO hoeven, we komen zo beiden regelmatig op school en de werkgevers zijn beiden flexibel voor bijvoorbeeld als een van de kinderen plotseling ziek wordt of afspraken met specialisten e.d. Dat is heel prettig. Verder is er een goede achterwacht mocht het nodig zijn.
Man en ik doen huishouden 50/50 en de kinderen doen ook hun duit in het zakje, zoals koken, stofzuigen, de was, vaatwasser etc etc. Ze maken ook hun eigen ontbijt en lunch klaar. Wij hechten veel waarde aan een schoon en opgeruimd huis en het blijkt echt mogelijk te zijn dat te realiseren zonder huishoudelijke hulp. We eten elke dag een normale warme maaltijd, in de zin van aardappelen groente vlees, heel af en toe koken we een dag van te voren en er ligt altijd iets in de vriezer wat alleen maar hoeft te worden opgewarmd, voor als er echt geen tijd is om iets klaar te maken als een van de kinderen moet trainen ofzo.
's Avonds maken we tijd voor elkaar, sociale contacten of gaat een van ons sporten.
Vrije dagen gaan inderdaad voornamelijk op aan de kinderen, maar af en toe is het mogelijk om een vrije cohtend/ middag in te plannen dat ik even tijd heb voor mezelf.
Hier zijn er geen negatieve reacties geweest toen ik meer ging werken, eigenlijk alleen maar positief.
Het is in het begin wel heftig om zoveel van huis weg te zijn en je gezin moet zijn draai opnieuw zien te vinden, maar als het eenmaal gewend is, dan is het best te doen.
Hier nog drukker 
Ik werkte tot voor kort 32 uur, met per dag 1,5 uur reistijd, en mijn man 36 uur per week. Twee kinderen op de basisschool met twee middagen bso. En zelf studeer ik ook erbij, met een avond per week college en studiebelasting van 15 uur per week erbij.
Man brengt de kinderen op mijn werkdagen naar school, ik haal hen op van de bso. En op mijn vrije dag regel ik de hele boel, op zijn vrije dag doet hij dat.
Ja het zijn volle weken. Maar het kan best. Wij hebben een hulp die in drie uur per week de boel schoonhoudt. We doen verder samen het huishouden, en ons huis is meestal ook netjes.
Wij eten gewoon ter plekke klaargemaakte maaltijden, niets vooraf ingevroren ofzo - al is daar niets mis mee: wsl zelfs erg slim om dat te doen, maar ik vergeet altijd dat er nog wat in de vriezer staat.... Je kunt in 20 minuten gemakkelijk een maaltijd op tafel hebben.
Mijn ervaring is dat werkgevers best flexibel zijn als jij dat ook bent. Gewoon duidelijk aangeven wanneer je bv een keer vroeger weg gaat om de kerstshow op school te zien, of een keer thuis start met je email afhandelen omdat dat beter uitkomt. Als je werk het toelaat, kun je ook 's avonds een paar uur inhalen zodat je een middag tijd hebt voor je gezin.
Maar alles staat of valt met een goede planning. Wij hebben een maandkalender waarop alle prive-afspraken en clubjes, sport, speelafspraken, bedrijfsborrels, etc etc op geschreven worden. Die kalender is een hele houvast!
Ontaarde moeders bestaan niet vind ik. Mensen die jou zo noemen, zijn gewoon jaloers. Geniet van je nieuwe baan: ik weet zeker dat je een prima moeder bent die ook nog aan zichzelf kan denken!
groet, Mamvantwee