Weer te veel hooi op mijn vork genomen ☹️
dag allemaal
Ik werk sinds september op een fantastische school! Leuke, zeer diverse en zeer gemotiveerde leerlingen. De lessen gaan geweldig, ik heb lol met de leerlingen, mijn collega’s steunen mij en ik steun ze. Kortom: geweldig! Maar, er is een maar: een collega van mij is begin september uitgevallen (voor langere tijd) en ik heb 2 van haar klassen overgenomen. Ik heb nu 7 klassen. En ik begin te merken dat het te veel is. Ik werk op drie dagen (mijn eigen wens) en dat zijn lange dagen. Morgen bij voorbeeld begin ik om 8:15, en ik ben tot 15:00 non stop (behalve de korte pauzes uiteraard) in touw. Daarna geef ik van 15:30 tot 18:00 lesjes aan groep 8 leerlingen die komen kijken of de school iets voor ze is. In de tussentijd komt mijn teamleader ook op lesbezoek (eerste keer). Ik ben enorm gespannen, en kan het niet loslaten. En het gebeurt steeds vaker. Eigenlijk mis ik mijn oorspronkelijk rooster van voordat collega ziek bleek te zijn. Het scheelde 4 uur lesgeven, maar blijkbaar maakt het een groot verschil.
Ik vind het alleen moeilijk om het te bespreken: de vervanger van de zieke collega (voor de overige klassen) voldoet niet helemaal en een andere collega heeft te kennen gegeven over een paar maanden ermee te stoppen (om privé redenen, niet omdat het niet goed lukt). Kortom: ik ben in mijn standaard “ik wil pleasen” valkuil gevallen en vind het moeilijk om het te bespreken met mijn leidinggevende.
Het is absoluut onbekend wanneer de zieke collega terugkeert.
Wat moet ik doen?
Bluebell
@Bijtje82
Structureel minstens twee dagen in de week 11 uur achter elkaar werken zonder ook maar één keer pauze te hebben vind ík dan weer niet normaal. Als dat de lat is waarlangs je andere beroepen legt, dan gaat dat nergens over.
TO geeft aan dat ze tijdelijk door ziekte/afwezigheid van een collega meer uren draait dan ze achteraf aan blijkt te kunnen én loopt er tegenaan dat ze moeilijk nee kan zeggen. Volgens mij maakt het niet uit in welke beroepsgroep ze zit, ik denk dat veel mensen dit herkennen. Vooral in deze tijd waar overal tekorten zijn op de werkvloer. Daar gaat deze vraag over.
Dus in plaats van die hele zinloze discussie over al die zeurende leraren, moet je misschien je eigen frustratie ( want die zit er overduidelijk ) even laten voor wat het is. Je hebt je punt gemaakt, helaas gaat deze vraag daar niet over, dus graag weer terug op de inhoud.
