Weer werken, wat wel zeggen

Echt wel paaseitje

Als je via een uitzendbureau wil of kunt werken: altijd doen. Toon die bereidheid!
Ik heb al eerder gepost in deze draad met mijn verhaal hoe je jezelf kunt presenteren bij een sollicitatiegesprek, ook als je geen direct ervaring hebt met de werkzaamheden. Voor uitzendwerk geldt eigenlijk in grote lijnen hetzelfde. Met mijn cv waarop een doctoraal- en hbo-opleiding staan plus bijna 20 jaar aan werkervaring (en ja, ook ik ben een periode thuis geweest) ben ik bij een uitzendbureau binnen gelopen. Nadat ze mijn cv gelezen hadden zei ik: vergeet nu maar even al die opleidingen en werkervaring en beschouw me als een herintredende moeder zonder relevante ervaring, ik ben bereid alles aan te pakken. Dat gebeurde ook: ik mocht solliciteren als oproepkracht bij een bedrijfsrestaurant waarbij de enige 'eis' was dat ik op stel en sprong kon werken indien nodig. Maar voordat ik daar aangenomen kon worden, kreeg het uitzendbureau een andere opdracht binnen en hebben ze mij voor die functie voorgesteld. Omdat mijn naam was blijven hangen door de hoge opleidingen in combinatie met mijn bereidheid áán te pakken.

Hmm

Laat ik het verhaal even afmaken. ik werk nu in een hbo-functie waar ik mijn werkervaring (hoewel op een ander vlak) en opleiding heel goed kan benutten. En met uitzicht op een aanstelling na dit detacheringscontract.

0_0

Wat een vreemde conclusies trek jij, Moeder. Iets beter lezen hoor.

Tuurlijk ben ik vaag

Ik ben hier net aan het peilen wat realistisch is om te verwachten en waar ik me het beste op kan richten. Ik ben NU immers niet aan het solliciteren, dus ik hoef helemaal niet zo concreet te zijn.

Maar het lijkt me wel tijd en moeite besparen als ik daar goed voorbereid aan begin te zijner tijd. Net zoals werkgevers onterechte vooroordelen hebben over herintredende moeders, heb ik die natuurlijk ook over werkgevers.

Call center

..was het in mijn geval.
Ik denk dat je toch wat opener moet gaan kijken Leni. Als ik zo vrij mag zijn.

Chippie

Ik ben soort 1. Nou, je weet wat ik doe. Daar moet je gemotiveerd voor zijn hoor!)
Soms kan de omslag van thuiszitten naar werken een vuurtje doen ontbranden waarvan de persoon in kwestie niet wist dat zij of hij dat in zich had. Ik begrijp je indeling wel, maar ik vind het niet erg ehm hoe moet ik dat zeggen... open staan voor een minder algemene benadering. Als je merkt dat iemand solliciteert omdat het min of meer moet, sluit jij je eigenlijk al voor zo iemand af.

Leni

Ik werk op een callcenter en voor mij is het zoals het lijkt geen opstapje maar een blijverdje, maar om mij heen heb ik al meerdere malen gezien dat een collega doorging naar een andere baan. Solliciteren vanuit een baan is áltijd beter dan solliciteren vanaf de bank.

Opstapbanen

"Wat ik opstapbanen vind, zijn vooral administratieve en ondersteunende functies bij bedrijven/instellingen waarbij je ook veel contact met mensen hebt en je ook altijd net iets meer kunt doen dan waarvoor je bent aangenomen."

Juist. Dat zjn voor mij ook opstapbanen. Maar voor deze banen kom je tegenwoordig niet meer in aanmerking als je niet minimaal drie jaar recente ervaring in een soortgelijke functie hebt.

"Doe er dan in ieder geval alles aan om dat gat te compenseren i.p.v. te beginnen met het stellen van eisen"

Nou zo ver om eisen te stellen kom ik helemaal niet omdat mijn CV meteen in de prullenbak gaat en uitzendbureaus me verwijzen naar de vacatures op hun site. Ze nemen me dus helemaal niet op in hun bestand.

Leni

Goeiedag zeg, jij hebt kennelijk nooit om inkomen verlegen gezeten.

Ik merk bij mezelf dat ik je vraag enorm vervelend vind. Niet open. Ontzettend oordelend. Alles vastzettend.

Ik zou zeggen, blijf vooral thuis. Je vult van alles in, je weet helemaal niet wat voor call centra er zijn, dat er zowel in- als outbound nog enorme verschillen zijn. Je komt bij voorbaat al met een oordeel.

Inderdaad, er zijn call centra waar het werk me niet prettig lijkt. En het werk waar ik werkte was ook niet altijd prettig. Maar als ik dat niet aangegrepen had zat ik nu niet hier. Ik ben degene die me daar aangenomen heeft (Gerda, waar zit je?) nog steeds enorm dankbaar dat ze mij die kans gegeven heeft. Ik heb hem met beide handen aangegrepen. Ik heb er ontzettend veel geleerd en het is een opstapje geweest terug naar werk op WO-niveau.

Je klinkt zo verwend dat ik er van achterover sla, Leni.

Tjeemig zeg

Wat is er mis met werken voor het geld en het gezelschap?

Toen ik tig jaar geleden afstudeerde lagen de banen in mijn branche bepaald niet voor het oprapen. Manlief werkte wel maar had ook geen denderend salaris. En om toch onder de pannen te zijn heb ik toen een hele tijd allerlei uitzendbaantjes gehad. Voornamelijk als datatypiste. Was nou niet echt werk dat waar ik van droomde en ik was ook redelijk gefrustreerd over het feit dat ik mijn verse diploma niet ten gelde kon maken. Maar wat heb ik toch een lol gehad tijdens mijn werk. Lijkt wel een beetje alsof dat hier totaal over het hoofd gezien wordt. Zelfs aan de lopende band kun je het naar je zin hebben.

Mijn vader heeft mij altijd geleerd: er is geen werk het niet waard om gedaan te worden. En zo is het ook.

Dus lieve Lenie:ga of werk zoeken en haal je neus niet zo overduidelijk op voor werk dat je te min lijkt. Of Blijf lekker thuis in je luxepositie alleen dingen doen die je leuk lijken.

Bij dat laatste kan ik me overigens niks voorstellen. Thuis poetsen vind ik het ergste werk dat er is.

En verder denk ik dat je het vooral positief moet brengen. Dus niet zeggen: ik ben thuis gebleven omdat ik niet wil dat mijn kinderen naar de creche gaan, maar ik ben thuis gebleven omdat ik graag bij mijn kinderen wilde blijven toen ze zo klein waren. En dus ook niet: omdat ik graag zelf voor mijn kinderen wilde zorgen (ook als je fulltime werkt zorg je namelijk zelf voor je kinderen, extreme gevallen daargelaten).

Ik herken de types die chippie beschrijft. Persoonlijk denk ik dat het geen kwaad kan om een type 1 te nemen voor productiewerk dat makkelijk uitwisselbaar is. Waar ik meer moeite mee heb zijn de types die zodra ze een vast contract hebben ziek of onderwege zijn.... Maar ook dat heeft natuurlijk met intrinsieke motivatie te maken.

Kaaskopje

Jij WAS misschien een type 1. Het is zoals Rosase het omschrijft, voor productiewerk is dat minder groot probleem en je was/bent makkelijk inwisselbaar.

Maar ik neem mensen aan voor andere functies. En daar past geen type 1. Al ben ik er van overtuigd dat type 1 wel een type 2 kan worden. Als je aan het werk gaat omdat het 'moet' dan komt er mogelijk een moment dat je ook de andere positieve kanten dan het 'moeten' van werk ziet. En dan 'moet' je misschien nog steeds werken voor brood op de plank, maar dan ga je er wel voor...

En ik heb het al eerder gezegd, ik denk dat jij meer in je mars hebt dan wat je nu doet. Ik snap dat baanzekerheid voor jou heel belangrijk is, maar ergens denk ik dat je echt meer in je mars hebt. Je bent allang geen type 1 meer, denk ik. Als je morgen 5 miljoen wint, stop je misschien met dit werk maar je gaat ergens voor, vrijwillig of betaalt, maar ik geloof echt niet dat jij vrijwillig thuis op de bank gaat zitten...Type II dus.

Houding

Die baas die mij aannam voor een baan die duidelijk te makkelijk voor me was legde uit: je hebt 3 dingen. Houding, ervaring en kennis.
Ervaring en kennis kan je bijspijkeren.
Houding niet. Ik denk dat dat ook is wat Chippie bedoelt. Houding is zo belangrijk. Met houding creeër je kansen. Dat is ook wat die baas zei toen ik na behoorlijk korte tijd verder ging naar een adviesbureau en haar voor de kans bedankte. Ze zei: die heb je zelf gemaakt.

Niet om mezelf op de borst te kloppen maar in aansluiting op wat Yta zegt. kansen maak je zelf. En dat doe je niet op de bank. Ik vind het ook leuk wat Rosase vertelt over dat werkplezier. Zo zie ik het ook! En ja, als je thuis blijft mis je dat allemaal.

Bah leni

Je weet niet waar je over praat ! Je zult het wel niet geloven, maar ik werk al ruim 10 jaar met heeeel veeeel plezier op een callcenter, hoop dat ik hier nog lang kan blijven, want mijn baan staat wel op de tocht.

Chippie o.t.

Als ik vijf miljoen zou winnen, zou ik in een crisis belanden geloof ik Er is best veel wat ik dan zou willen doen.

Leni

" Ik zoek al jaren iets in de administratie en ben nog niet een keer uitgenodigd voor een gesprek."

Gezien je berichtjes en houding hier, verbaast me dat helemaal niets.

Oja leni

Je doet me denken aan mijn klanten die een 020 nummer bellen en dan uitkomen bij een callcenter in Schotland (bij mij dus). En de reactie als ze horen dat ik "niet in dat mooie hotel in Oud Zuid " zit maar in een callcenter in Schotland. Ze vragen dan geschrokken, " Moet ik voor dit telefoongesprek betalen ? " Haha !!!

Kansen en niveau

Ik ben wo opgeleid maar heb van voor mijn studie al allerlei baantjes gehad voor 'laagopgeleiden' - daar heb ik enorm veel van geleerd.
Wel was er vaak een kloof tussen mij en de rest - ik hoorde er toch niet bij ofzo. Trok me dat ook teveel aan, nogal gevoelig type. I.c.m. faalangst of gewoonweg falen is mijn wo carriere nooit echt vd grond gekomen.

Tijdens mijn 2e zwangerschap toch een leuke ondersteunende functie gevonden (tot die tijd van alles gedaan) en daar weer heel veel geleerd. Toen gingen we verhuizen.

Maar - wat een rijkdom om je eigen werkplekje en collega's te hebben! Al was ik wel te snel afgeleid en rommelig enz.
Ik mis dat soms.

Leni, ben je stiekem niet ook een beetje bang? Want als je niet zo durft, gebeurt er sowieso niet zoveel. Dat weet ik maar al te goed

Even voor de duidelijkheid

Blijkbaar kwam het zo over dat ik callcenterwerk te min vind. Dit bedoelde ik niet. Er zijn gewoon banen waar ik me niet kan voorstellen dat er een andere reden is dan het geld. Dat is wat Rosase en paaseitje eigenlijk ook zeggen. En er is niks mis mee om te zeggen: ik heb het geld nodig daarom doe ik dit!

Gelukkig ben ik op het moment niet in de situatie dat ik het geld zo hard nodig heb. Ik zou van een baan in een Callcenter zoals ik die in mijn eerdere posting beschreven heb dood ongelukkig worden: "Als de overgrote meerderheid eigenlijk denkt: Rot toch op met je abonnement, rondvraag of energieverhaal" en ze je alleen uit beleefdheid niet meteen wegdrukken. Als je zo in het leven staat dat je daarmee geen probleem hebt - prima.

Callcenter is me niet te min maar gewoon niks voor mij. Ik ga liever poetsen, wied andermans onkruid en doe kopieerwerk. Allemaal ook geen wereldbanen maar ik maak er iemand blij mee en heb er zelf een goed gevoel bij. Een baan als verzekeringsadviseur of vertegenwoordiger zou ook niks voor mij zijn omdat ik gewoon niet het type ervoor ben. Dat heeft niks het WO/HBO/MBO of wat dan ook voor niveau te maken.

Ik neem aan dat jullie ook banen hebben waar jullie denken: alleen als het echt niet anders kan. En voor mij is dit callcenter voor een ander misschien boekhouder, stewardess, huishoudelijke hulp of wat dan ook.

Leni

Nee, ik zou ook doodongelukkig worden van call centre werk. Maar het kan best een 'opstapje' zijn, bv als je een leidinggevende baan ambieert.

Maar met bedenken wat je allemaal niet wilt, kom je niet veel verder. Ik zou dat uitzendbureau binnen stappen en laat zien dat je wit werken. Geef aan wat je zoekt en pak iedere kans - ook die secretaressebaan voor 3 weken - aan. En ja, je mag ook aangeven dat je bepaald werk niet wilt gaan doen, maar focus je vooral op wat je wel wilt doen. Volgende week bel je weer of ga je weer langs.

Leni

je blijft maar praten over verkoop callcenters, maar er zijn nog genoeg andere. Vrijwel elke verzekeringsmaatschappij heeft al een CC. Dat is heel vaak inbound (dus, de klant belt JOU). Dat zijn hele andere situaties. Verkoop CC is ook niks voor mij (al ben ik voor dat onderdeel bij mijn MBO3 opleiding wel met vlag en wimpel geslaagd . Ik heb ook best veel geleerd in die 5 jaar, als zou ik dat van te voren nooit hebben kunnen bedenken.

Inderdaad leni

Ik sluit me bij NaShA aan, je hebt er inderdaad geen idee van hoe vaak je zelf een call center belt. Dat probeer ik met mijn voorbeeld aan te geven , deze klanten hebben er dus ook geen idee van......

En dan die denigrerende opmerking over inbound callcenter medewerkers; "ergens in de eerstelijns klantenservice te zitten en vragen te moeten beantwoorden waar je zelf niet meer vanaf weet dan de beller ".

Inbound call centers kan ook verkoop zijn, zoals in mijn geval: verkoop van hotelkamers. En voor dit werk heb ik toch echt wel een opleiding gehad hoor( en bijscholing) in combinatie met de klanten service voor mensen met een loyaltykaart van die hotelketen. Hoop dat al de opmerkingen het nu wat duidelijker voor je maken. En het is heel fijn als je mensen kan helpen, zelfs als call center medewerker !

Leni

Waarom denk je dat de vraag 'mevrouw zit de stekker er wel in?' gesteld wordt? Jij bent misschien heel erg slim en zult zo'n stekker niet over het hoofd zien. Maar je zult ze de kost moeten geven die paniekerig bellen en dan reageren met 'Stekker??'. Net zoals er nog heel veel mensen zijn die je het verschil moet uitleggen tussen een digitale ontvanger en een modem. Verbazingwekkend, maar de realiteit. Omdat je het werken voor een klantenservice als van bijvoorbeeld Ziggo afserveert als minderwaardig werk, nodig ik je uit om te solliciteren en het eens te proberen. Aan het eind van de tweede dag zit jij met je huidige mening en instelling huilend in je auto of op je fiets, omdat je de opleiding lastig vindt en het werk toch echt niet zo simpel is als je dacht.
Blijkbaar heb jij het geld van een betaalde baan niet nodig, waardoor je je de luxe kunt permitteren om rustig op een leuke baan te wachten. Ik gun je die leuke baan, maar je zou ook kunnen overwegen om vrijwillig de handen uit de mouwen te steken en de betaalde baan aan iemand te gunnen die wel voor het geld moet werken. Die mensen heb je op elk niveau, dus ook op jouw niveau.

Leni

Het nadeel van lang aan een reactie werken en ondertussen ook nog naar een programma kijken is dat degene waar je op reageerde zelf ook alweer iets geschreven kan hebben. Dat is nu dus gebeurd. Na het lezen van je laatste bericht moet ik natuurlijk sorry zeggen omdat ik dacht dat je callcenterwerk minderwaardig vond. Als ik eerlijk ben kies ik ook niet voor verkoopwerk. Toch zijn er mensen die daar wel vrijwillig voor kiezen en dat geweldig leuk vinden.
Ik heb het geluk dat ik in principe vier dagen per week op de klantenservice zit, maar als het aanbod van werk daar te klein wordt voor alle mensen die er werken is het wel eens noodzakelijk dat we 'uitgeleend' worden voor outbound (mensen bellen). Dat zijn niet mijn favoriete dagen. Maar ja... liever vier dagen per week werk dan naar huis gestuurd worden voor eigen rekening.

In aansluiting op nasha en shonagh

Ik denk dat je zelfs kunt stellen dat de economie niet meer kan draaien zonder callcenters.
Ik denk inderdaad ook dat er nog best veel mensen totaal niet doorhebben waar ze mee bellen als ze een bedrijf bellen. Die mensen denken dat je in een kamertje bij alle stekkertjes zit en van elke klant automatisch alle informatie in het hoofd hebt. Ik begrijp dat eigenlijk ook wel. Voor ik op een klantenservice werkte had ik er ook niet zo'n goed beeld van. Het zou best eens nuttig zijn als er op tv aandacht werd besteed aan het werk op een klantenservice. En dan eens niet vanuit een klachtenbeerput als Radar, maar gewoon eerlijke informatie zonder de missie callcentra in een kwaad daglicht te stellen.

Leni

Ik heb tijdens en na mijn studie allerlei bijbanken gehad en sommige waren gewoon heel leuk! Dan leek het werk stom maar was het toch leuk. Of het werk was stom maar de collega's superleuk.

Ga eens beginnen zou ik zeggen!

En 14 jaar thuis zitten heeft natuurlijk niks met kinderen te maken.

Liora