Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Toos Werkeloos

Toos Werkeloos

08-10-2010 om 11:26

Zit in een werkelozendip

Even klagen hoor! Korte situatieschets: alleenstaande moeder van twee pubers, opgeleid tot docent creatieve vakken, uit nood secretaresse werk gaan doen, daarna 1 schooljaar domeinassistent. Per 1 augustus ben ik werkeloos geworden, wat ik op zich niet eens zo heel erg vind: het werk als domeinassistent is mij opgebroken. (Heb een zware burnout gekregen.)
Uiteraard ben ik direkt gaan solliciteren naar een andere baan. In de maand augustus ben ik dan ook 4x op gesprek geweest, maar ben het steeds nét niet geworden.
Sinds die tijd ontvang ik al-leen maar afwijzingen. Gisteren was er een banenmarkt hier in de buurt, waar ik wel zin in had. Maar de banen die daar werden aangeboden passen absoluut niet bij mijn achtergrond, daarnaast werd er door een uitzendbureau aldaar mij verteld dat bedrijven tegenwoordig geen mensen meer willen die niet een specifieke opleiding daarvoor hebben gedaan. (Op secretaresse gebied dan) Nou moet ik eerlijk zeggen dat secretaresse werk nou niet bepaald mijn droombaan is, maar het is wel goed te doen.
Op dit moment zie ik het allemaal niet meer zitten: hoe kom ik nou toch ooit aan weer een baan, zonder dat ik daarvoor naar het ongeschoolde niveau moet. Het leven is al duur genoeg, dat ga ik als enige kostwinnen financieel écht niet trekken! Uiteraard heb ik wel meer capaciteiten, maar die liggen allemaal op het creatieve/kunstzinnige vlak. Helaas is daar sowieso nooit veel werk in geweest. En nu ik al 43 ben zal die weg al helemáál niet meer te bewandelen zijn.
Sorry, even een klaagzang van mij maar ik moest dit gewoon ergens kwijt.
Bedankt voor het lezen.....

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Sterre42

Sterre42

08-10-2010 om 13:01

Uitzendbureau

Pimp een mooie cv in elkaar en ga de uitzendbureau's langs en schrijf je bij diverse bureau's in. Je heb al ervaring als secretaresse dus dat is een pre. Dat je tijdens de banenmarkt iets is verteld, wil niet zeggen dat dit voor alle bedrijven geldt. Als je flexibel bent, multi-inzetbaar en een aanpakker, dan telt dat toch ook behoorlijk.

Ik heb ook een tijdje zonder baan gezeten, maar liep ca. 2 a 3x per week even bij de uitzendbureau's binnen. Daarnaast keek ik ook op internet wat de uitzendbureau's zelf voor banen aanboden. En zat er iets tussen waarvan ik dacht: dat is iets voor mij dan ging ik ermee naar het desbetreffende ub. Dat heeft zeker geholpen want binnen no-time had ik weer werk en ben zo weer in een vaste baan gerold.

Ik kan me je dipje heel goed voorstellen, maar je moet haar op je tanden kweken en je doorzettingsvermogen behoorlijk aanspreken. Je moet jezelf op de kaart gaan zetten bij ub's, vriendelijk blijven lachen en zorgen dat ze weten wie je bent en dat je een leuke baan zoekt. Niet dwingend, maar je bent een doorzetter, dat moeten ze zien.

En daarbij hebben ub's ook filialen in andere gemeenten, wellicht is dat nog even een doordenker voor je als aan het zoeken bent op hun sites op internet.

Succes, ga ervoor, dip nog even een weekendje maar vanaf maandag schouders eronder!

Hillary

Hillary

08-10-2010 om 13:15

Docent

Kun je niet weer gaan lesgeven of is daar op jouw gebied ook weinig vraag naar? Wat is dan docent creatieve vakken? Gaf je drama op een middelbare school ofzo? Kun je je niet omscholen tot docent Duits ofzo? Dan hoef je volgens mij maar een korte opleiding te doen. Heb begrepen dat Duits erg veel gevraagd is, vandaar dat ik dat noem, baangarantie zeg maar. Bovendien kunnen ze die mensen zo moeilijk krijgen dat ze je soms ook al onbevoegd voor de klas laten staan, kun je nog sneller weer aan de slag.

Massi Nissa

Massi Nissa

08-10-2010 om 16:56

Ja, docent

Wij hebben hier op school een behoorlijk verloop van docenten handenarbeid/techniek/handvaardigheid/beeldende-vorming (het heet elke paar jaar anders). Ik zie bij andere scholen ook regelmatig vacatures. Zou er echt eens naar kijken. Het is trouwens geen makkie, een praktisch vak op het voortgezet onderwijs, maar het verdient best aardig en je hebt in elke klas leerlingen die de hele week uitkijken naar dit soort vakken.
Groetjes
Massi

Toos Werkeloos

Toos Werkeloos

08-10-2010 om 17:46

Dat is nou juist het probleem....

tijdens mijn werk als domeinassistent is er op een bepaald moment iets "geknapt" in mij waardoor ik niet meer in een klas kan/wil functioneren.
Waarschijnlijk komt dat mede door mijn hooggevoeligheid, dan krijg ik teveel indrukken ineens binnen en dat put me uit. Daarom is het beter voor mij om in een rustiger omgeving te werken. (Hoeft niet persé individualistisch te zijn.) Verder sta ik bij verschillende uitzendbureau's in het bestand, maar die hebben tot nog toe niet veel voor me kunnen doen. Gelukkig belde er vandaag weer een nieuw uitzendbureau voor een kennismakingsgesprek (n.a.v. een sollicitatie die ik bij hen heb gedaan) en heb ik weer een klein beetje hoop gekregen.

Wat wil jij

Misschien dat je in de tijd dat je thuis zit eens kunt bekijken of je functies kent die je graag zou willen uitoefenen, of bedrijven waar je graag voor zou willen werken. Probeer ook open sollicitaties te doen richting jouw ideale bedrijven. Het zou zo maar kunnen zijn dat je op het juiste moment met je brief komt.
Je kunt ook kijken of je zelf iets kunt doen aan het feit dat er iets geknapt is in je, in het onderwijs. Eens praten met iemand daarover? Kortom; in een tijd waarin je op stel en sprong nog geen baan hebt, kun je ook aan jezelf werken. Of waarom doe je niks met je creativiteit als zelfstandige? Kun je met behoud van WW misschien voor jezelf beginnen? Ik zeg absoluut niet dat het makkelijk is en zeker als je kostwinner bent, maar gebruik het moment! En netwerken, zeg tegen iedereen dat je werk zoekt en waar je goed in bent. Probeer dat verhaal over jezelf ook positief te houden. Ook al zit jij in een dip (wat iedereen begrijpt), je toekomstige werkgever hoeft dat niet te zien.

Dorry

Toos

been there, done that.
Het is moeilijk om altijd positief te blijven denken. Maar je gaat gewoon weer werk vinden. Je bent veel te jong om het op te geven. En je hebt een vervelende ervaring achter de rug die nog in je hoofd rondspookt. Daar moet je eerst een 'positief vertrekverhaal' van zien te maken.

Paar tips:
-afwijzingen verzamelen hoort erbij. Moet voor de WW. Zie het als een apart traject, dus los van werk zoeken. Gaatjes erin en in de map.
- pak het heel breed aan. Ga boeken lezen over netwerken, over manieren om bij jezelf na te gaan wat er bij je past. Ga praten met mensen die iets doen wat je leuk lijkt. Nou ja, daar zijn echt honderd tips over te geven, maar het gaat er vooral om dat je loskomt van het solliciteren. Dat je jezelf gunt om het veel breder te bekijken.

Ik zou je dus niet één oplossing of één type baan willen aanraden. Laat jezelf gewoon even vet balen en dan kan je weer met frisse moed ertegenaan. Zoek ook iets waar je energie uit krijgt. Al is het maar 's ochtends een wandelingetje iedere dag. Of vrijwilligerswerk of een cursus voor jezelf (dus niet iets voor het werk zoeken).

Tijdelijk, Toos. dit is een tijdelijke situatie. Om met Max Velthuijs te spreken "er kan nog van alles gebeuren!".

En bij een reclamebureau?

Hier is een groot reclamebureau waar ze zitten te springen om personeel. Ze zoeken mensen met een çreatieve achtergrond' is zoiets niet wat voor jouw? Schijnt erg groeiende markt te zijn, nog steeds.
groeten albana

Herken ik wel

in tijden dat je heel gericht op zoek bent naar een baan en het niet lukt, dat is heel frustrerend en deprimerend.

Ik heb sinds kort een baantje voor 1 dag in de week maar wel op een goed instituut waar van alles gaande is waar ik bij wil zijn. Ik heb dus meer werk naar mij toegetrokken om mezelf zichtbaar te maken en ervaring op te doen. Daarnaast volg ik een intensieve training binnen en is mijn netwerk in korte tijd enorm gegroeid, ik heb linkedin ontdekt en ben half verslaafd, ik doe actief mee aan discussies bij de diverse groepen waarbij ik mij heb aangesloten, dat werkt, als je iets interessant te melden hebt dan komen er snel reacties op.

Aan de andere kant ben ik regelmatig vervuld van zelfhaat en vind ik dat ik enorm gefaald heb er veel te weinig altijd uitgehaald heb. Ik vergelijk mij dan met mensen die 5 jaar jonger zijn en allerlei interessante functies en projecten hebben gedaan op hoog en maatschappelijk nuttig niveau en dan krimpt mijn zelfvetrouwen met de seconde. Mijn collegatrainees hebben dit ook opgemerkt, dat ik te negatief praat over mij zelf en dat is dus niet goed (dat dat dus zo op te merken is). Daar moet ik dus wat aan gaan doen, ik moet juist positief en interessant en gedreven overkomen om effectief wat aan die training en netwerkborrels te hebben.

Ja ik heb het negatieve bijgevoel dat ik een inhaalslag moet maken terwijl er niets in te halen valt. Ik heb namelijk die dingen voor elkaar gekregen die ik 2 a 3 jaar geleden heel erg graag wou.

En nu nog die interessant inhoudelijke baan vinden vanaf 1 januari voor 3 dagen in de week hier in de buurt.... en dat is dus heel lastig want die zijn er nu even niet, ik moet dat dus via netwerken voor elkaar gaan krijgen, maar ik kom er wel, want ik heb veel te bieden.

Dat herhaal ik dus elke dag een paar keer: ik kom er wel ik heb veel te bieden.

Tips zijn trouwens heel welkom

hoe ik om moet gaan met die onzekerheid, zelfhaat noem ik het altijd, mezelf letterlijk voor de kop willen slaan dat ik niet alles meteen door heb en bevat, meteen alles kan.

Laatst heb ik dus staan uitwijden dat ik vond dat ik te weinig had gelezen, dan zit ik als een gek mij door totaal nieuwe en ingewikkelde stof heen te worstelen, ik werk een slag in de rondte zeg maar, maar dan nog heb ik het gevoel dat ik te weinig doe en te traag ontwikkel.

*zucht*

Vic

Vic

09-10-2010 om 16:00

Manda

Het gaat er niet om wat je kunt en weet, maar om wie je bent. Het heeft dus helemaal geen zin om je door allerlei ingewikkelde stof heen te worstelen, je moet vertrouwen op je eigen persoonlijkheid. Degenen die het 'het verst' schoppen zijn zelden diegenen die het meeste weten en kunnen.
(Overigens baal ik daar best wel van, want kunnen en weten kan ik wel, maar waar haal je 'persoonlijke kracht' vandaan?).

Eeehh vic

moet je nu wel of niet het meeste weten en kunnen ?

Ik vraag mij bijvoorbeeld nu af of ik mij moet neerzetten als een specialist of een generalist, dat soort concrete vragen moet ik eigenlijk wel kunnen beantwoorden en dat lukt dan niet omdat ik mijn strategie niet helder krijg in mijn hoofd.

Vic

Vic

09-10-2010 om 16:30

Manda

Nee dat hoeft niet. Tenminste, dat hangt volgens mij dan weer af van wat je wilt. Als je hogerop wilt komen, wat dat ook moge zijn, is het op een gegeven moment niet meer relevant of je het meeste weet. Uit mijn loopbaanonderzoek kwam dat ik best wel veel weet en kan. Ik wil graag bereiken dat mensen mij zien en opmerken, en dan zal het dus weinig bijdragen als ik weer eens een studie volg of op een andere manier mijn kennis/kunde vergroot. Op dat gebied ben ik goed genoeg. Wat ik dan wel moet doen of onderzoeken is me helaas nog niet helemaal duidelijk. Het wordt in ieder geval iets lastigs, waarbij ik dingen moet gaan doe die ik eigenlijk niet durf (omdat ik in feite vind dat ik eigenlijk niet zoveel voorstel).

Vic

hmm, wat grappig ik denk namelijk dat ik door gebrek aan kennis en ervaring niet bereik wat ik wil.

misschien moet je je ook aanmelden bij linkedin, wat mee doen met discussies in jouw branche en wat borrels en workshops en lezingen bezoeken. In korte tijd kan je wel voor elkaar krijgen om op te vallen, zeker als je inhoudelijk dus ook veel kan bijdragen en dat kan jij. Dus dat komt vast wel goed joh !!

Toos Werkeloos

Toos Werkeloos

09-10-2010 om 16:55

Manda en anderen

Hoi Manda, ik denk dat mijn situatie toch wel anders is dan de jouwe. Ik hoef nl. niet zo nodig meer en beter, waar ik naar op zoek ben is "gewoon" een leuke baan in een leuke omgeving waar ik een fatsoenlijke boterham verdien. Daarnaast begrijp ik uit andere draadjes dat jij een relatie hebt. Dat maakt dat de noodzaak bij mij als alleenstaande ouder toch een stuk hoger ligt. De tips van Dorry en rodebeuk vind ik hele goeie, natuurlijk weet je dat wel maar zoiets moet je als je vast zit even horen. (Bedankt Dorry en rodebeuk!) albana, ik had er nooit aan gedacht om bij een reclamebureau te gaan werken. Dat zal ik eens onderzoeken. (Dus jij ook bedankt!)

Vic

Vic

09-10-2010 om 17:23

Toos

Toch geldt dan ook hetzelfde. Ik geloof er namelijk niet zo in, en zie om me heen het bewijs daarvoor, dat diploma's zaligmakend zijn. Als jij uitstraalt dat je een goede secretaresse bent en daarbij een goed verhaal hebt, hebben bedrijven liever jou dan een nietszeggende dame die toevallig Schoevers heeft gedaan. Zeker op secretaressegebied heb je veel meer aan gezond verstand en ervaring, dan aan een papiertje.

Nasha 1st

Nasha 1st

10-10-2010 om 13:23

Toos

heb je al eens gedacht om bijvoorbeeld een onafhankelijk arbeidsadviseur te raadplegen? Wellicht zijn er met jouw opleiding banen waar je zelf nog niet aan gedacht hebt?

www.onafhankelijkarbeidsadviseur.nl

Toos Werkeloos

Toos Werkeloos

12-10-2010 om 13:23

Bedankt dames

Eigenlijk weet ik zelf donders goed hoe het zit en wat ik eraan kan doen. Dat niet hebben van de juiste diploma's vind ik (!) dus ook geen issue, maar blijkbaar verschillende werkgevers wel. Qua uiterlijk ben ik geen typische secretaresse, maar dat wil niet zeggen dat ik er niet goed in kan zijn. Helaas, hoe straal je dat uit als je niet zo'n zelfverzekerd type bent.
Een aantal jaren geleden heb ik al eens bij een reïntegratie traject gezeten, wat een regelrechte ramp was. Ze wilden mij iedere keer de kinderopvang in duwen wat he-le-maal niets voor mij is. Uiteindelijk heb ik zelf werk gevonden in secretariële richting. Uiteraard wilden ze toen gráág een kopie van mijn contract om hun bonus op te strijken. (Die ze dus naar mijn mening absoluut niet verdienden...)
Vandaag ontving ik helaas wederom een afwijzing op een sollicitatatie waarvan ik dacht wel een redelijke kans te maken. Maar helaas.... Ik heb de hele ochtend er om zitten huilen en weet het echt echt echt niet meer. Mijn sollicitatiebrieven laat ik steeds lezen aan anderen, die het goede brieven vinden. Mijn c.v. ziet er prima uit (ook volgens de werkcoach van het cwi.
Wáár kan ik nou toch mijn zelfvertrouwen terugvinden
Groetjes van Toos

Toos

...je moet een heel andere kant op kijken. Niet naar je brieven en niet naar je CV.
Je moet gaan netwerken. Boekje van Rob van Eeden lezen.
Sorry, leuker kan ik het niet maken. Maar het is wél echt heel leuk. Echt.
Verder moet je nagaan waar je energie uit haalt. Kan puur hobby zijn. Of hobby vermengd met vrijwilligerswerk. Of puur vrijwilligerswerk. En daar ga je dan je energie uit halen.
Wat ook helpt is bij de bieb gewoon die non-fictieboeken halen over onderwerpen die je interesseren, maakt niet uit wat het is. Er moet reuring komen in je leven, positieve reuring. En daar kan je dan weer uit putten als dat nodig is.
Één ding zeg ik je: je volgende baan ga je niet vinden met een brief.

Uitzendbureau

De tip is al eens langsgekomen volgens mij, maar ik geef hem toch nog maar eens een keertje: via een uitzendbureau gaat het waarschijnlijk makkelijker.

Gewoon op een ochtend in je beste secretaressepak en je cv een heel rijtje afwerken en daarna warm houden door minimaal eenmaal per week te bellen (eentje zei er ooit tegen mij: je moet me zo gek bellen dat ik je van ellende een baan ga geven omdat ik er niet meer tegen kan). En moet het persé secretarieel zijn of is administratief ook goed. Is volgens mij makkelijker werk in te vinden en wellicht een mooie opstap naar meer als je er eenmaal bent.

klokje 2

klokje 2

13-10-2010 om 13:30

Poezie

wat mij opvalt is dat iedereen voorbijgaat aan de zin: (Heb een zware burnout gekregen.) Je hebt hem zelf ook tussen haakjes geplaatst alsof het bijzaak is.
Ik denk dat je dit serieus niet moet onderschatten. Gun jezelf de tijd om tot rust te komen en weer lekker in je vel. Het hebben van een baan is niet zaligmakend, alhoewel misschien noodzakelijk als alleenstaande moeder, maar dat komt wel weer. Het is misschien helemaal geen goed moment om nu aan iets nieuws te beginnen. En een afwijzing zal nu harder bij je binnen komen dan wanneer je je sterker voelt. Niet goed. Ga leuke dingen doen, gun jezelf dat! Ga dansen, zingen en springen. Iets creatiefs, waar je energie van krijgt?
Eigenlijk ben je ziek, kun je dan geen vrijstelling van sollicitatieplicht krijgen? Zo kom je toch nooit tot rust? Sterkte!

Inderdaad, eens met klokje 2

Ik had al willen reageren dat ik het niet goed vind om nu naar uitzendbureau's te gaan.

Wat mij het meest geholpen heeft is alle mensen die 1000x hebben gezegd dat ik het meer tijd moest geven en het loopbaanadvies waarbij ik mijn kwaliteiten in kaart heb gebracht.
Het resultaat daarvan is nl. dat je 1. langer wacht met de uitzendbureaus en 2. als je dan gaat de afwijzingen veel beter kunt verkroppen.

Daarom vind ik sollicitatiebrieven schrijven ook zo vruchteloos. In het beste geval kan je de afwijzingen naast je neerleggen, in het slechtste geval voel je je iedere keer weer naar en verslagen. Een baan krijg je pas als je achter je brief staat, als je verhaal klinkt als een klok, als alles klopt. En tot die tijd is brieven schrijven algauw een kwelling.

Klopt

Burn out, daar had ik overheen gelezen.

Wellicht is het dan toch verstandiger om eerst tot rust te komen en wat aan te sterken voordat je je weer op arbeidsmarkt stort.

Toos Werkeloos

Toos Werkeloos

14-10-2010 om 15:25

Jullie hebben gelijk

Het is niet dat ik niet wíl werken, graag zelfs! Maar ik heb nu teveel gedaan op werk-gebied wat totaal niet bij mij paste. En dat heeft mij wel genekt! Ik ben dan ook erg bang weer in zo'n zelfde situatie te belanden. Jullie tip om eerst eens goed uit te rusten en ondertussen te kijken naar wat er wél bij mij past ga ik zeker ter harte nemen. Uiteraard blijf ik door solliciteren (moet ook van het UWV) en hoop dat er op een dag de juiste baan voor mij bijzit.
Heel erg bedankt voor jullie hart onder de riem, het voelt een stuk beter zo.

Mooi toos

Ik heb ook nogal kreukelig in de WW gezeten. Daarbij heb ik ervaren dat je echt een scheiding moet maken tussen afwijzingen verzamelen voor de UWV en het echte werk zoeken. Helaas, het is niets anders. Laatst heb ik weer kort in de ww gezeten en er was heel veel veranderd, maar nog steeds snappen ze belangrijke dingen niet. Ik vertelde bijvoorbeeld aan mijn 'coach' dat ik veel tijd stak in LinkedIn... interesseerde hem voor geen meter. Mijn suggestie dat dat een must is voor veel hoogopgeleiden stootte op dovemansoren.

Maar ik dwaal af.
Mijn tips wilde ik nl nog even samenvatten:
1. scheid afwijzingen verzamelen van het Echte Werkzoeken.
2. zoek iets tussen hobby en vrijwilligerswerk waar je energie uit krijgt.
3. ga wandelen. Of fietsen of zwemmen. Volg de seizoenen.
4. lees boeken over netwerken.
5. doe wat zelfonderzoek, ook adhv boeken. Durf het wat open te gooien. Overweeg bv. eens vijf kennissen/vrienden te vragen om vijf eigenschappen die zij kenmerkend voor jou vinden. Kan enorme eyeopener zijn.
6. formuleer een positief vertrekverhaal.
7. ga netwerken.
8. neem de tijd.
9. veel tijd.

Veel plezier, geluk en succes gewenst!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.