8 jaar en weer in broek plassen

School

Doet de school daar dan helemaal niets aan, bezorgde moeder? Ik zou in elk geval een pittig gesprek willen voeren met de leerkracht en/of de directeur. Want hij wordt dus fors gepest.
Verder lijkt het me een goed plan met hem langs de huisarts te gaan. Die kan eventueel doorverwijzen naar een kinderpsycholoog.
Wat is het doel van de oudergesprekken bij GGZ trouwens?

Oudergesprekken

We praten daar over het gedrag van onze zoon. Over hoe daar mee om te gaan.
Hebben al een aantal keren aangegeven dat het volgens ons met onze zoon niet goed gaat.
Dat hij niet gelukkig is, maar dat we niet weten waarom dit is. Hij wil niet naar een andere school. Zegt hij. Heel heel soms wel. Maar hij weet niet of hij dat leuk gaat vinden.

Heb ook besloten om morgen de huisarts te bellen. We willen een verwijzing voor de kinderarts. Zodat we als eerste uitsluiten dat het niet medisch is het broekplassen. Via de kinderarts kunnen we dan makkelijker naar een orthopedagoog / kinderpsycholoog in het ziekenhuis.

School doet verder weinig. Denk eigenlijk dat ze mij teveel vinden zeuren.

Het enige wat wij willen is dat ons kind gelukkig is. We zijn ook al een beetje aan het uitkijken naar een andere school.
Vorig jaar ben ik zelfs naar een andere school geweest. In een dorpje hier vlak bij. Dit omdat we dachten dat ze op die school wel meer zouden doen met het "verder zijn" van onze zoon. Maar helaas. We woonden niet in het postcodegebied van de school.
Ze wisten ook niet hoe snel ze moesten bellen naar de school van onze zoon. Ik werd dan ook thuis gebeld door de directeur en uitgenodigd voor een gesprek.
Onze zoon is toen getest. En uit de test kwam dat hij verijking en verdieping moest hebben. Hij was aan het onderpresteren. Maar school geeft dat eigenlijk alleen als een kind het ook daadwerkelijk laat zien.

Nu zul je vast zeggen ga naar een andere school. Maar ik ben bang dat we daar misschien geen goed aandoen. Dat mijn kind nog verder in de put zakt door onzekerheid.

Morgen eerst maar naar de huisarts.....

Te snel verzonden...

Ik wilde nog vragen: Of zit het hem meer in zijn houding en zelfvertrouwen?

Hoogbegaafd....

Ik zou stoppen met de gesprekken bij de GGZ, maar hulp zoeken die ook iets met je zoon wil. Ik lees nergens uit dat er problemen bij jullie zouden liggen.

Wel kan ik me voorstellen dat hij bijzonder gefrustreerd raakt door de houding van school. Zeker in groep 3 en groep 4 heeft de basisstof weinig uitdagends voor slimme kinderen (dat kunnen ze in een paar maanden ook beheersen).
Wordt hij geacht gewoon mee te doen met de klas? Zonder aangepast werk? Zonder compacten en verrijken? Alleen dat kan al behoorlijke gedragsproblemen veroorzaken.

Je zou je vraag ook eens op het forum van HIQ kunnen stellen (www.hiq-forum.nl) daar schrijven veel ouders van hoogbegaafde kinderen.

Ik zou ook naar een andere school zoeken, je hebt geen Leonardo school op reisafstand?

Pesten

Ik denk dat de oorzaak van zijn ongelukkig zijn in het pesten op school ligt. Hij wordt niet geaccepteerd door zijn klasgenoten omdat hij "anders" is. Hij is diepongelukkig en wrs van de stress plast hij weer in zijn broek. Pesten heeft echt heel veel impact. Heeft je zoon wel vriendjes. Op school, buiten school? Hij zal zelf ook niet om moeilijker werk vragen, dan wordt hij nog meer gepest. Hij wil net zo zijn als de rest en vooral niet opvallen met speciale werkjes. Ik zou zeker nog eens met school gaan praten.

Hoe het verder ging. (lang verhaal geworden)

Het is nog niet afgelopen. Helaas.

GGZ kan helemaal niets doen. Hij moet zelf beseffen dat hij moet veranderen!!!! Belachelijk gewoon.
Kan mij steeds beter voorstellen dat er vreselijke dingen gebeuren met kinderen doordat Jeugdzorg het af laat weten.
NIET DAT WIJ GEKKE DINGEN VAN PLAN ZIJN HOOR. Ik kan het mij alleen heel goed voorstellen dat je zo radeloos bent.

Het verhaal ging nog verder.

Een tijdje terug is hij op de grond gegooid door wat klasgenootjes. Broek stuk, kapotte knie, verdriet.
Hij had het tegen de pleinwacht gezegd. Maar die heeft er niets meegedaan.
Ik als moeder naar zijn juf. Het was op een vrijdag. Juf wist nog van niets. Had niets gehoord van de pleinwacht. Maar zou het nagaan.

Dit was tussen de middag. Ik op de tijd dat de school weer begon nog eventjes naar juf. Ze was druk bezig. Want de klas ging zwemmen. Ik vroeg of ze al iets wist. Nee nog niet, maar ze gingen nu zwemmen.
Tja en de maandag dat de school weer was. Toen hadden ze een meester. (de een drie de ander twee dagen). Ik maandag naar de meester. Tja dat is natuurlijk lastig was het antwoord. Ik was er die vrijdag niet.
Nou ja dat is dan lekker, want donderdag is het weer vergeten. Meester heeft het nog wel nagevraagd, maar pleinwacht kon zich het voorval niet meer herrinneren.
Einde verhaal.

Mijn zoontje heeft het die vrijdag daarna (1 week later), in de klas schijnbaar te bond gemaakt. Hij schijn volgens juf zijn vinger in zijn keel gestoken te hebben als gebaar naar haar. En gezegd met mondmimiek. JUF IS STOM. Tja dat laatste kan ik mijzelf heel goed voorstellen. Ik zou juf ook stom vinden als ze niets aan pesten deed. En dat heb ik haar ook medegedeeld. Dat eerste kon ik mij bij mijn kind niet voorstellen. Maar het is en blijft een kind.

Dit hoorde ik pas toen de school weer begon na de tussendemiddagpauze.
Schijnbaar is hij daarna verder gegaan.

Gevolg. Kind heeft de hele dag in het kamertje gezeten. Iedereen vreselijk boos op hem.

Ik kreeg een gesprek om 3 uur toen de school uit was.

Gevolg: ik in tranen. Kind helemaal weer inzichzelf gekeerd.

Diezelfde dag nog heb ik wat ouders gebeld uit de klas en gevraagd of ze aan hun kind wilde vragen wat er nu gebeurd was.

De meeste wisten het eigenlijk niet eens. Ze moesten bijna allemaal lachen om mijn kind (de meeste lachten mee omdat de andere ook lachten.).

Maar de kinderen die naast hem zaten wisten ook niet wat hij precies gedaan had. Eentje zei dat hij alleen maar zijn tong had uitgestoken naar juf.

Maar volgens juf keken alle kinderen met grote ogen naar hem en waren ze daar helemaal ondersteboven van... van wat mijn kind durfde te doen.

Dus mijn man en ik wilden daar met de juf overpraten. (tijdens het eerste gesprek waren de directrice en de juf erbij). Nu kunnen wij jawel op 28 oktober een gesprek hebben op school. Eerder is er geen tijd!!!! Want nu moeten de twee directeuren erbij zijn en beiden leerkrachten.

Ben bang dat dit zo uit de hand gaat lopen dat we toch echt op zoek moeten gaan naar een andere school.

Nu opperde al iemand de Leonardoschool. Die is er inderdaad (binnenkort) eentje in de omgeving. Daar zijn ze mee bezig. Maar voor die school moet je IQ echt 130 gemiddeld zijn. En hij komt aan de 129.
En daar kijken ze heel streng naar.

Natuurlijk ben ik al aan het rondkijken voor een andere school.
Ik ga de scholen in de omgeving gewoon binnen stappen om te kijken hoe het er daar aan toe gaat.

Bedankt voor jullie luisterend oor....