Add: diagnose door ritalin te slikken?

Niet doen

gewoon een goede diagnose.
Vraag hem eens of hij ook insuline zou geven van vermoeden bij suikerziekte?

Te gek dit zeg

Vanuit de pharmaceutische industrie bekeken dan. Perfect. Helemaal af. Niets meer aan doen. We zoeken gewoon de werkzame stoffen op, stoppen die in pillen, dienen ze toe en wie zich beter voelt heeft de ziekte die op het doosje staat??

Meestal is het al een behoorlijke stap om naar een hulpverlener te stappen met dit soort vragen.. ik kan je alleen maar complimenteren Paula met de manier waarop je voor jezelf zorgt en waarop je opmerkzaam blijft.

Snel naar een ander dus. Want zelfs als dit de standaard is hoeft het nog niet de juiste benadering te zijn voor jou. Jij bent op zoek naar iemand die je helpt bij het stellen van een diagnose. En die daarmee begint. Niet deze psycholoog dus.

Je kunt dan ook met een diagnose in de hand veel gerichter je orienteren op wat voor hulp je eigenlijk wilt. Misschien wil je een andere benadering en zit je helemaal niet in eerste instantie op pillen te wachten.

Ijsvogeltje

Het klopt wel, IJsvogeltje, dat ik vooral de gerichte hulp zoek. De afgelopen drie jaar heb ik al het vermoeden van ADD. Eerst wilde ik beslist geen diagnose, maar inmiddels is dat veranderd: ik wil nu wel graag weten of ik het écht heb. Bovendien komt bepaalde hulp waarschijnlijk in aanmerking voor vergoeding van de ziektekostenverzekering als die op basis van een officiele diagnose wordt gegeven. Maar dat is nu niet eens m'n voornaamste argument om toch mijn problemen maar 's van een naam te laten voorzien: het is vooral dat ik wil weten of ik me dit inbeeld of dat het werkelijk zo is. Het zóu ook kunnen dat ik me vasthoud aan een 'vermoeden' van een afwijking als een soort vlucht uit de werkelijkheid - 'kan niet' om niet te hoeven toegeven 'wil niet', of zoiets. Ik denk het niet, maar dit oordeel komt wel vaak weer even boven. Vandaar de behoefte aan een officiele diagnose. Dan weet ik ook voor mezelf waar ik mijn energie in moet stoppen. Hm, beetje warrig misschien, ik hoop dat 't te volgen is!

Ik overweeg nu om elders een diagnose te laten stellen (of niet natuurlijk) en dan praktische hulp te zoeken bij een instantie of persoon die gespecialiseerd is in AD(H)D-coaching.
Iemand aanbevelingen in Zuid-Holland-Noord, voor diagnosticering én voor coaching?

Paula

Als ik jou was zou ik op zoek gaan naar een gespecialiseerde kinderpsychiater; alleen die kan een goede, officiele diagnose stellen. Neem even contact op met Stichting MEE Zuid-Holland Noord; zij kunnen je verder helpen. http://www.meezhn.nl/default.asp Succes!

Rivierduinen

Wij hebben goede ervaringen met Rivierduinen in Leiden. Zij hebben de diagnose ADD bij mijn puberdochter gesteld. Goed onderzoek gedaan, diverse gesprekken, vragenlijsten enz. en pas nadat de diagnose was gesteld werd er over medicatie gesproken. Het is nl. helemaal niet zo dat iedereen met ADHD of ADD meteen goed op ritalin reageert. Sommige mensen hebben andere medicatie nodig.

Wat is echt

Voorop gesteld, als je geen goed gevoel hebt, gelijk verder zoeken is mijn bescheiden advies.
Maar met de redenering van de psycholoog kan ik het niet heel erg oneens zijn. Patiënten zijn vandaag de dag zeer goed geïnformeerd. Het is echt niet zo dat uitgebreide onderzoeken daar altijd heel veel aan toe kunnen voegen.
Het is mi ook een enorm misverstand dat deskundigen wel weten wat je mankeert. Iets als add is niet onomstotelijk vast te stellen. De vergelijking met iets als diabetes gaat mi dan ook volledig mank.
Ik vind het helemaal niet zo verkeerd, om te gaan handelen voordat je *zeker* weet wat er aan de hand is. Als jij bijv planningproblemen hebt dan kun je daar best mee aan de slag gaan, of je nu echt add hebt of niet.
Er wordt vaak veel waarde gehecht aan een diagnose van een psychiater. Ik werk beroepshalve met psychiatrische patiënten en lees in dossiers evenveel verschillende diagnoses als een patiënt psychiaters heeft gezien. Ook heb ik ervaring vanuit de andere kant, als moeder van. Onderzoeken stellen soms bedroevend weinig voor.
En dan nog. Ook met diagnose add blijf jij je unieke zelf. Men weet ook helemaal niet zoveel van psychiatrie af. Bij diabetes weet men redelijk goed wat te doen, en dan maakt het niet zoveel uit of je pietje of marietje bent.
In de psychiatrie is het anders, vooralsnog iig. Men zal toch moeten uitproberen wat wel en wat niet bij jou werkt. Mij klinkt het dan ook eens niet zo hoogdravend in de oren, we proberen iets uit en kijken dan verder. Ik houd daar wel van. Maar dat is persoonlijk. En als ik iets geleerd heb in de afgelopen jaren in mijn persoonlijke zoektocht voor het welzijn van mijn kind, is dat je vooral op je eigen gevoel af moet gaan en dat je vooral niet moet doormodderen met hv die je niet ligt.
Succes!

Proefmedicatietraject

Hoi Paula B,

Als jij al sterk het vermoeden hebt dat je ADD hebt en de hulpverlener(s) weerleggen dat niet (wat ik interpreteer als dat ze dat als een reële mogelijkheid zien), is dan alleen het probleem dat er niet een diagnose is gesteld op de manier die jij verwachtte? Je kan natuurlijk altijd vragen of ze je een vragenlijst willen afnemen, maar de vragen die daar op staan kunnen eigenlijk al beantwoord zijn in jouw voorgesprek.

Anders is het als je eigenlijk geen medicatie wil. Als jij denkt dat je jouw probleem onder controle kunt krijgen door coaching, dan moet je de coaching vragen. Kan het niet daar, dan doe je dat elders.

Toevallig is bij mij gisteren ook ADD geconstateerd. Dit na een intakegesprek van twee uur, en een uur afname van een standaard-test door een GGZ hulpverlener. Volgende week nog een gesprek, en als daar geen bijzonderheden blijken krijg ik een Ritalin-proefmedicatietraject (3x woordwaarde). Ik ben van mening dat coaching voor *mij* niet de oplossing is. Maar voor jou kan dat heel anders liggen, die beslissing is aan jou.

Succes!

S.

Sarcas

Wat zijn er toch veel leuke ADD'ers!

Tja, ik wil inderdaad liever geen medicatie. Dat had ik al aangegeven in het telefoongesprek dat aan de afspraak voorafging. Ik vertelde dat het mij ging om een ADD-diagnose, de psycholoog begon over medicatie, ik zei dat ik dat bij voorkeur niet wilde.
In het gesprek zelf ontdekte hij na een tijdje dat ik ADD vermoed, en begon blij weer over medicatie, nu eerst als diagnosemiddel.

Inmiddels hoor ik behalve verontwaardigde reacties op dit verhaal ook van sommigen herkenning. Het lijkt erop dat diagnostisering door medicatie vaker voorkomt. Maar zelf heb ik inmiddels contact gelegd met een organisatie die ADHD-coaching als hoofdactiviteit heeft en waar men me doorverwees naar een psychiater met wie ze samenwerken voor de diagnose. Over twee weken kennismaken, ik ben benieuwd. Juist omdat ik graag coaching wil ben ik vrij kritisch op de 'klik' met de behandelaar, en dat is met deze eerste psycholoog niet echt meer het geval.

Medicatie

Ha Ja, we schijnen humor en relativeringsvermogen te hebben...

Maar ff serieus, ik ben geïnteresseerd in waarom je liever geen medicatie wilt. Kan je dat toelichten? Eventueel persoonlijk naar [email protected] als je dat liever hebt. Is puur om mijn horizon te verbreden, en niet om een wel goed-niet goed discussie met je aan te gaan hoor

S.