
Mamadd
23-11-2009 om 22:30
Add en juf boos
Pffff.... onze zoon (9) heeft sinds de zomer een nieuwe juf en deze dame lijkt de missie te hebben om onze zoon dit jaar van al zijn problemen af te helpen. Niets nieuws voor ons, elk jaar denkt de nieuwe leerkracht weer 'laat mij maar even, ik pak hem wel aan'.
Onze zoon heeft ADD en dyslexie en werkt erg traag. Ook heeft hij de neiging om elke schrijfopdracht als een enorm obstakel te zien en komt dan vaak helemaal niet op gang en zit maar naar het papier te staren.
Vanmiddag heeft de juf hem na school na laten blijven om zijn schrijfopdracht af te maken (wat overigens niet gelukt is). Het gevolg is dat de juf kwaad is, onze zoon zich heel vervelend voelt en wij zijn ook boos, omdat de juf onze zoon straft voor iets dat echt heel moeilijk voor hem is.
Ik snap haar frustratie wel, want hoe kan hij nou leren meer werk te produceren als hij het niet probeert? Maar boos worden en straffen werkt echt niet.
Iemand tips?
Mamadd

Wolkje
23-11-2009 om 23:01
Herkenning
Onze zoon heeft twee jaar geleden een dramatische tijd gehad met een juf. We plukken nog steeds de wrange vruchten van zijn vernietigde zelfbeeld. Ik heb er erg veel van geleerd.
Dit soort dingen zou ik nu gelijk bij de directie en de ib-er bespreken. Deze juf begrijpt het niet en heeft hulp nodig. Naar jou zal ze waarschijnlijk niet luisteren, want dat kunnen leerkrachten nu eenmaal moeilijk, naar ouders luisteren. Ik heb er achteraf zoveel spijt van dat wij het eerst op zijn beloop hebben gelaten.
Ik zou naar de ib-er en directie mailen bijvoorbeeld. Duidelijk maken dat deze manier van werken jouw kind beschadigt en dat je dit ten zeerste afkeurt. Vraag hun hoe ze deze juf gaan helpen om te leren wel goed met je zoon om te gaan.
Dat lijken grote woorden, maar dat zijn het niet. Het is ontzettend slecht voor het zelfbeeld van je zoon, wat zij gedaan heeft. Wat moet die arme jongen een gevoel van falen en verdriet hebben gehad, in die klas boven zijn werk. Onder deze druk gezet lukt het hem natuurlijk nooit om ook maar iets zinnigs op papier te krijgen.
En verder zou ik denken aan een beloningssysteem. Bijv. voor elke regel die hij heeft geschreven. En misschien is het een idee om hem het werk dat hij op school niet af heeft gekregen thuis te laten maken? Thuis kun je het huiswerk maken gezellig maken, met een kopje thee en positieve aandacht en heel veel lofprijzingen.
Wat kunnen mensen toch gemeen doen tegen kinderen, dat kan ik maar niet begrijpen, brrr!

emma43
24-11-2009 om 11:23
Helemaal met wolkje eens
Heel snel iets aan doen....
Stel ook zelf voor om zoon het werkje mee naar huis te laten nemen.
Dat doet school nu bij mijn zoon en dat werkt super.
Thuis aan een lege tafel,geen kinderen die voor afleiding zorgen.

mamadd
24-11-2009 om 13:01
Inderdaad
Ik heb gisteren al een boze brief naar de IBer en de juf in elkaar gedraaid. We worden er gewoon ZO moe van dat het elk jaar hetzelfde liedje is. Zo tegen de kerst dringt het eindelijk tot de nieuwe leerkracht door dat onze zoon niet zo in elkaar steekt als de andere kinderen in de klas en dat de aanpak van de juf gefaald heeft. Maar tegen die tijd is de schade al aangericht
Goede tip, Wolkje, om de school te vragen hoe ze de leerkracht kunnen ondersteunen. Op die manier doen we niet mee met het welles/nietes spelletje dat de juf ervan maakt (ze beweert dat hij lui en ongemotiveerd is) en kunnen we kijken naar hoe ze hem wel kan motiveren. Ik moet zeggen dat ze al veel beloont, en daarin ook wel naar ons geluisterd heeft, maar met zo'n actie als gisteren zetten we weer een paar grote stappen terug. Ze lijkt gewoon niet te begrijpen dat het op slechte geen enkele zin heeft om druk uit te oefenen (laat staan straffen). Onze zoon gaat er niet meer werk van produceren en voelt zich alleen maar rot.
bedankt voor jullie reacties!
groeten van mamadd (tanden ontbloot)

PDD-ertje
24-11-2009 om 21:17
De juf vragen
Ik zou de juf vragen of ze bekend is met ADD. Lui en ongemotiveerd ik zou d'r in haar gezicht uit lachen en een boekje geven over ADD. Blijkbaar weet je het niet en hier kun je informatie uithalen..... Pff wat denkt ze wel niet. Maarja dan heb je haar tegen je en daar heeft niemand wat aan. Maar als dit ieder jaar gebeurd zou ik een soort handleiding schrijven en de juffen van het jaar wanneer ze door hebben hoe het werkt er hun ideeen bij laten schrijven. Dan hoeft niet iedere juf of meester het wiel uit te vinden. En kunnen ze elkaars tips gebruiken.

Mamadd
27-11-2009 om 22:12
Update
De school neemt de brief die we naar de juf en de IBer hebben geschreven erg serieus. De directie is ingelicht en we hebben maandagochtend spoedoverleg met alle betrokkenen. Heel goed, want na wat navragen blijkt de juf onze zoon behoorlijk uitgefoeterd te hebben in de klas. Ik vermoed ook dat haar negatieve houding naar onze zoon toe een van de pestertkoppen extra munitie heeft gegeven. Tijd voor actie dus. Ik ben benieuwd hoe het afloopt, want we moeten nog wel even verder met deze juf en deze school.
PDD-ertje, jij ook bedankt voor je reactie. Ik blijk inderdaad wat naief te zijn geweest. Raar genoeg dacht ik dat bij de overdracht naar de volgende leerkracht de strategien die wel en niet werken ook overgebracht zouden worden. Maar blijkbaar willen de meeste nieuwe leerkrachten toch weer op basis van hun eigen ervaring het wiel uitvinden. En dat richt nogal wat schade aan. Het erge is dat we uitdrukkelijk hebben besproken dat dat nu een aantal keer gebeurt was en we dat ECHT niet nog een keer mee wilden maken.
groeten,
Mamadd

Wolkje
28-11-2009 om 10:56
Mamadd
In ieder geval erg goed dat je serieus wordt genomen. Ga je niet alleen naar het spoedoverleg toe? Als ze je zoon de zwarte piet willen toeschuiven, is het van belang dat er meerdere mensen zitten die hem verdedigen hiertegen. Ik vind zulke gesprekken altijd erg lastig, omdat je zelf zo betrokken bent en dus de boosheid zo makkelijk naar boven komt.
Verder zou ik ook vragen om speerpunten die op schrift worden gesteld, zodat duidelijk is wat de leerkracht gaat doen. Bij ons is er later een keer gezegd± ´Dat hadden we helemaal niet afgesproken.´
Verder onderschatte school in ons geval enorm de impact van die juf op onze zoon. Een kind kan serieus beschadigd worden door zo´n gemeen secreet. Maar dat zien ze zelf niet. Vooral als het een kind is dat zijn gevoelens bij zichzelf houdt. Zo´n schattig meisje dat gaat zitten sniffen en al dan niet gemeend huilt van: ´Sorry juffie!´ heeft het in dit soort situaties heel veel makkelijker. Dat zo´n stoere jongen zijn verdriet verbijt en DAAR depressief, agressief of onzeker van wordt, dat zien leerkrachten niet. Mijn mening is dat je dat niet genoeg kunt benadrukken dat je zoon er aan onder door kan gaan.
En verder hebben wij heel erg slechte ervaringen met het reflectief vermogen van leerkrachten. Ze begrijpen bij ons op school niet zo goed, dat kinderen beinvloed worden door de pipo die voor de klas staat.
Succes met je gesprek. En sorry voor alle misschien overbodige afviezen, maar er komt nog een en ander boven drijven hier door jouw verhaal.

Lichtpuntje
28-11-2009 om 21:41
Tja
Ook hier herkenning alom. Ik heb laatst een gesprek gehad met de leerkracht en die had zulke oude informatie voor zich liggen dat ik een gesprek heb aangevraagd met de IB-er . Maar ja, die was weer net nieuw en moest nog ingewerkt. Kortom, zo vaak als mogelijk je hoofd laten zien en gesprekken aan blijven vragen.

Engeltje
01-12-2009 om 13:09
Inderdaad heel stom van juf, boos worden
Hallo Mamadd,
Wat ontzettend zielig voor je zoon dat hij zo behandeld is door zijn juf. Bij ons ook een zoon van 9 met ADD, maar gelukkig een heel ander verhaal en hele goede begeleiding door school.
Wat er bij ons al gebeurt om voor zoon het schoolleven aangenamer te maken: * korting (dwz minder maakwerk dan de rest van de klas, herhalingsoefeningen doet hij helemaal niet), * rustige plek in de klas en juf houdt een extra oogje in het zeil, * veel mondeling met juf of stagejuf (want inderdaad, opschrijven is een ramp), * toetsen maakt hij met een 'tutor' uit groep 8, die hem gewoon 'bij de les houdt' en zorgt dat hij niet wegdroomt, * beloningssysteem, * omdat hij behoorlijk intelligent is mag hij meedoen met het plusklasje, ook al heeft zijn reguliere werk vaak niet af, * een kaartjessysteem waarop de juf van iedere taak apart aangeeft wat er van hem verwacht wordt (dus: rekenen, bladzijde zoveel, som zoveel, rij 1 en 3) en waarop hij zelf aantekent hoever hij is gekomen. Beloning bij werk af.
Ik hoop dat je met dit soort praktische tips ook bij juf verder komt. Wij hebben met juf afgesproken dat ze aan de hand van de toetsen bekijkt of zoon 'op niveau' blijft presteren en dat we daarvoor niet meer kijken naar het werk dat hij (niet) af krijgt. Dat geeft hem en juf veel rust.
Verder heeft hij pas een spreekbeurt over ADD gehouden zodat de kinderen in de klas weten wat er met hem aan de hand is. Dat is heel goed ontvangen en heeft opgeleverd dat er nu veel meer begrip is voor hem. En de klas vond het erg stoer dat hij dit over zichzelf durfde vertellen. We hebben er wel zoveel mogelijk een beetje humor in gestopt om het (ook voor hemzelf) luchtig te houden. En benadrukt dat er veel bekende mensen zijn die ook ADD hebben of hadden, zoals Einstein. Maakte ook indruk .
Als ik je verder nog ergens mee kan helpen laat je het maar horen, maar het begint inderdaad met begrip van school. Geef juf en IB-er deze link eens door, misschien leren ze er wat van: http://www.balansdigitaal.nl. Gaat over AD(H)D.
En tenslotte is het heel belangrijk dat je zoon iets vindt waar hij in uitblinkt. Mijn zoon is heel muzikaal en treedt wel eens op school op. Dat compenseert dat negatieve zelfbeeld weer een beetje.
Heel veel sterkte en succes met je gevecht, want dat is het zo te lezen wel...
Engeltje

Mamadd
03-12-2009 om 16:52
Hoe het gesprek ging
Afgelopen maandag hebben we het gesprek gehad met de juf, de klasse-assistent en de IBer. In eerste instantie wilde de juf het doen voorkomen alsof er een misverstand was geweest, maar er bleek al gauw dat er toch een soort 'battle of wills' had plaatsgevonden. Ze wilde gewoon dat onze zoon deed wat hem was opgedragen en ze hem in haar ogen weigeren. In het gesprek wilde ze wel aannemen dat het geen onwil van de kant van onze zoon was geweest, maar ze gaf wel dat ze van de andere kinderen ook verwacht dat ze doen wat ze vraagt, dus ook van onze zoon.
Op een slechte dag wilde ze in het vervolg wel wat soepeler zijn, maar dan moesten wij wel in de ochtend aangeven dat het een slechte dag zou worden. Ze lijkt dus niet van plan zich in onze zoon te verdiepen, lekker makkelijk. Bovendien verwacht ik dat ze, als we zouden aangeven dat het een moeilijke dag zou kunnen worden gewoon helemaal niets meer probeert. Zucht...
Boos worden zal ze wel niet meer doen, maar of het echt wat gaat worden met zoon en haar dit jaar vraag ik me af. Gelukkig kent de klasse-assistent onze zoon erg goed en zij is er altijd bij, dat scheelt.
Wolkje, ik heb juist veel aan je adviezen. En Engeltje, gelukkig doet de school wel al veel voor onze zoon, maar de juf van dit jaar lijkt er voor haar gevoel niet helemaal achter te staan. Ik proefde bij haar ook een beetje dat ze als zij veel positieve aandacht en feedback geeft ze er ook wat voor terug wil zien. En dat is niet altijd voor iedereen even duidelijk te zien. Positieve feedback is goed voor zijn zelfvertrouwen, maar dat leidt niet direct tot beter en meer geschreven werk. Ik stond er een beetje van te kijken dat we dat voor haar uit moesten spellen.
Maar goed, de IBer was erg geschrokken en zal nu wel wat beter vinger aan de pols houden. En dat doen wij ook.
bedankt voor jullie reacties weer.
Mamadd

Engeltje
05-12-2009 om 11:35
Nou, dat klinkt niet erg hoopgevend...
He jakkes, wat vervelend zo'n juf. Miriam Lavell (die je misschien ken uit Ouders en School hier op het forum) heeft haar zoon ooit eens voorgehouden dat school niet leuk is, maar dat het moet. Dat hij de dagen het beste doorkomt als hij zoveel mogelijk doet wat juf zegt. En dat hij gewoon moet proberen vol te houden overdag, 's middags is hij weer thuis. Zo'n gesprekje hebben wij ook wel eens met zoon gehad als het een periode slechter met hem ging. Gelukkig is dat op dit moment absoluut niet nodig, maar ik kan me voorstellen dat jij jouw zoon wel kunt vertellen dat zijn juf niet snapt wat er met hem aan de hand is en dat ze hem niet echt kan helpen. Dan schep je ook geen valse verwachtingen. Verder zoveel mogelijk de klasse-assistent en IB-er erbij betrekken als je daar wel hulp van kunt verwachten. Ik zou wel meteen nog even aan juf laten weten dat die afspraak over slechte/goede dagen natuurlijk nergens op slaat. Tenminste, bij ons is dat 's ochtends lang niet altijd al duidelijk en er kan ook nog een verschil zitten tussen de ochtend en de middag.
Nog even een vraagje: krijgt je zoon medicatie? Het is geen oplossing voor het probleem hoor, maar wij merken zeker wel verschil in concentratie met en zonder Ritalin. Misschien toch ook het overwegen waard?
Misschien nog een tip voor jullie: toen onze zoon het vorig jaar erg moeilijk had heb ik met de IB-er afgesproken dat we, als we het nodig vonden, zoon een dagje thuis mochten houden om bij te tanken. School kost onze kinderen zoveel energie... Uiteindelijk hebben we er geen gebruik van gemaakt omdat zoon niet op wil vallen in de klas. Maar het is zeker het overwegen waard, ook omdat je hem zo zelf enige zeggenschap geeft.
Heel veel sterkte weer!
Engeltje

Mamadd
11-12-2009 om 00:11
Engeltje
Beetje late reactie, sorry.
We hebben inderdaad de juf verteld dat ze zelf naar onze zoon moet kijken hoe het met hem gaat, maar ik vrees dat dat niet echt gaat gebeuren. Ik heb wel het idee dat ze beter haar best doet om hem positief te benaderen, maar het blijft een beetje wachten op het volgende conflict. Ze werkt heel erg op routine, deze juf, en is duidelijk niet van plan de kinderen als individuen te behandelen.
Over medicatie: vorig jaar wel geprobeerd, maar onze zoon werd erg depressief vahebben we een paar maanden Ritalin en Equasym geprobeerd, maar daar werd onze zoon erg depressief van.
We slaken allemaal een zucht van verlichting als volgende week de vakantie begint, lekker de teugels laten vieren en doen wat we leuk vinden en waar we goed in zijn.
groeten,
Mamadd

Mamadd
14-12-2009 om 14:24
Bijna vakantie
(ik moet toch eens leren mijn berichtjes door te lezen alvorens ze te verzenden, sorry voor de rare zinsconstructie in het vorige berichtje)
Vanmorgen meldde ik aan de juf dat onze zoon de laatste twee weken duidelijk beter in zijn vel zit (nadat we dat als onze grootste zorg hadden uitgesproken). Haar reactie: Dat zal best, maar hij doet nog steeds te weinig werk, en daar maar IK me zorgen over. Pffff..... feitelijk niets op af te dingen, maar een beetje gevoelsreflectie zou geen kwaad kunnen. Ze lijkt maar niet te snappen dat een positieve grondhouding de eerste vereiste is voor een betere werkhouding.
Maar goed, het eerste trimester is bijna voorbij, nog maar twee te gaan dit jaar....

Wolkje
14-12-2009 om 14:53
Owwww
Ik zit me hier plaatsvervangend op te winden. Wat een grmslblfff juf is dat zeg!
Even denken hoor, wat is belangrijker? Aan de ene kant een kind dat somber is en negatief zelfbeeld heeft, en hierdoor zijn werk helemaal niet af krijgt, aan de andere kant een vrolijk kind dat goed in zijn vel zit, maar helaas zijn werk niet afkrijgt. Moeilijke keuze.
Fijn! dat je zoon zich weer wat beter voelt! Wat goed is dat zeg, dat hebben jullie goed gedaan als ouders! Mooi dat jullie aan de bel hebben getrokken, fijn dat de ib-er wel begrip heeft. Ik zou deze juf met argusogen in de gaten houden, want dit gaat haar competentie duidelijk te boven. (Om het maar eens correct te zeggen)
Ik zou de reactie van deze juf overigens ook aan de ib-er melden. Dan weet deze gelijk hoe lekker zijn/haar collega bezig is, in de communicatie met ouders.

emma43
15-12-2009 om 10:16
Niet normaal
Die reaktie van de juf.Ik snap niet hoe iemand die kinderen niet begrijpt ,juf kan zijn.Fijn dat je zoon zich beter voelt.Inderdaad bijna lekker vakantie,even bijtanken en het verder goed in de gaten blijven houden.

Engeltje
16-12-2009 om 17:36
Ik zou bijna zeggen, laat je zoon bij ons op school komen!
Tjongejongejonge, deze juf straalt wel een hoop positiviteit uit, maar niet heus! Kun je haar (en de IB-er) niet de filosofie van onze juf duidelijk maken: zolang onze zoon op zijn toetsen (die hij dan ook nog eens mondeling of met hulp van zijn tutor maakt) goed blijft scoren, maakt ze zich over zijn werk geen zorgen. Ze blijft hem tijdens de lessen wel aansporen, maar doet dat op een niet vervelende toon, en maakt er geen punt van als het niet af is.
VOlgens mij moeten jullie toch nog eens in een persoonlijk gesprek aan juf duidelijk zien te maken dat het werk niet af hebben niet wil zeggen dat het te moeilijk voor hem is of dat hij het niet kan. Dat halen leerkrachten namelijk nog wel eens door elkaar, terwijl het niets met elkaar te maken heeft. Sterker nog, bij onze zoon werkt het soms andersom: als het te makkelijk is raakt hij nog sneller afgeleid. Een moeilijke opdracht wil er nog wel eens voor zorgen dat hij zich er meer in vastbijt. Ook nog een punt ter overweging.
Nog even een gedachte die ik je mee wil geven: op zich ben ik er altijd vóór om de leerkracht te vriend te houden. Maar een 'vriend' is ze voor jullie duidelijk toch al niet. Zolang je de IB-er en RT-er mee hebt, kun je denk ik de druk op juf best wat opvoeren.
Ik wens jullie in ieder geval een hele fijne vakantie, rust allemaal lekker uit en begin in januari met een frisse blik. En ik hoop dat de juf dat ook doet!
(kerst-)Engeltje