
Engeltje
24-07-2010 om 15:13
Add en medicatie werkt niet (genoeg). wat nu?
Nou ja, de titel zegt het al. Voor zoon van 10 met ADD zijn we al een tijdje bezig met medicatie, maar dat helpt niet genoeg. We merken wel verschil als we tijdelijk stoppen (recent door de overstap van Ritalin/Concerta naar Medikinet), dan is het nog een graadje erger, maar zelfs met de hoogste dosering medicatie blijft hij slecht presteren op school. Daarmee bedoel ik dat hij zijn werk niet af krijgt, op zich is wat hij laat zien van hoog niveau (IQ is volgens de test rond de 125).
Hij gaat nu naar groep 7 en wij beginnen ons nu toch wel zorgen te maken. Hoe moet dat met de CITO's verder? En straks op het voortgezet onderwijs? In groep 6 kreeg hij van zijn juf desnoods 3 dagen de tijd, maar dat houdt natuurlijk op straks.
We hebben al een remedial teacher ingeschakeld, maar ook daarvan hebben we geen wonderen gezien. Het probleem zit hem vooral in rekenen, hij snapt de theorie gelukkig wel, maar het tempo is echt schrikbarend laag. Ook de tafels heeft hij (nog?) niet geautomatiseerd, dat helpt natuurlijk ook niet mee.
Heel verhaal, het zit ons natuurlijk ook hoog. Alle reacties zijn welkom, misschien dat er nog iemand een gouden tip heeft, of een hart onder de riem...
Engeltje

Pippin
25-07-2010 om 11:23
Automatiseren
Onze dochter (nu groep 6) ging ook erg achteruit met rekenen. Zij had ook de tafels niet geautomatiseerd. Toen zijn wij elke avond alle tafels door elkaar gaan oefenen met flashkaartjes. Dat hielp echt. Ze had nu weer een II voor rekenen!
Ze vond het wel moeilijk om de motivatie te vinden, maar dat hebben we opgelost met behulp van een beloningssysteem.
En verder kan het ook helpen als je simpele sommetjes automatiseert. Daar heb je spelletjes voor. Maar je kunt het ook gewoon in een gespeksvorm doen. Wij waren vooral druk met verdubbelen en de helft van getallen. Dat vond ze moeilijk en daardoor liep ze vast in het rekensysteem. Als je de sommetjes heel eenvoudig houdt (het dubbele van zes, de helft van 18), krijgen ze er zelfvertrouwen van.
Ook krijgt ze op school haar sommen in een aparte kopie, waarbij alle plaatjes weg zijn, de vage instructies geschrapt zijn en ze de sommen dus niet meer over hoeft te schrijven in haar schrift. Met dat laatst maakte ze veel fouten. (43 werd 34, + werd - enz), en het was saaaaai dus het duurde uren. Dat is dus een hele verbetering.
Verder moet ze, als ze haar werk niet af heeft, het thuis verder afmaken. Anders wordt de achterstand zo enorm. En dan raakt ze steeds minder gemotiveerd op school, zodat ze nog minder concentratie op kan brengen, etc. Ik wil niet dat ze er mee weg komt dat ze maar de helft van de sommen maakt. Dan oefent ze niet genoeg. Waardoor haar niveau nog verder daalt.
Ik weet dat ze het kan, ze begrijpt het goed, dus ik vind dat ze het ook moet doen.

Moek
25-07-2010 om 17:49
Hier totaal onpedagogisch!
Ik betaal mijn zoon voor de tafels. Een uur oefenen levert een euro op. Gelukkig zijn er weinig mensen meer op het forum, anders was ik nu al afgeschoten. Het werkt redelijk, in ieder geval beter dan niks doen.

Philou
25-07-2010 om 18:52
Heb je ooit..
Heb je ooit SIT overwogen ?
Wij hebben er hele goede (verbluffende) ervaring mee.

Moek
26-07-2010 om 12:20
Pelle,
Dat vind ik zelf natuurlijk ook, maar er lopen hier mensen rond (virtueel dan) die nogal veroordelend kunnen doen over andere opvoedingsstijlen of meningen dan de hunne. Dat bedoelde ik hiermee.
Wat bij mij ook goed bleek te werken is dat ik zoon uitlegde dat ik op een hele slechte school heb gezeten en het zelf ook niet goed wist. Met verbazing keek hij toe hoe ik op mijn vingers rekende. Hij bood me vriendelijk aan het me te leren en daarmee was zijn enorme weerstand meteen weg. Wat hebben ze hem op die school aangedaan?
Over een paar weken op zoek naar een nieuwe school...

T&T
26-07-2010 om 12:37
Vakantie?
Het is toch vakantie nu? waarom maak je je dan druk om de tafeltjes die nog niet geautomatiseerd zijn?
Misschien ben ik niet echt van deze tijd, maar het moment dat de schooldeuren dicht gaan is voor mij ook het moment om alles effe los te laten op leergebied... we doen NIKS!
School hier werkt trouwens met periode onderwijs, wat inhoud dat het hoofdonderwijs in blokken wordt gegeven; dus 4 weken heel intensief rekenen, dan wordt het 4 weken los gelaten en komen er 4 weken taal. Soms zijn er dingen waar een kind steeds maar weer tegenaan blijft lopen, maar hij moet het blijven oefenen, en hij ziet het maar niet... na 4 weken rust is het kwartje soms wel gevallen. De oude stof wordt kort herhaald, en daarna gaan ze verder.
Ik merk het thuis ook dat het vaak goed werkt om iets even los te laten en later pas weer te oefenen. Kinderen ontwikkelen zich zo snel, wat nu nog niet lukt kan over een paar maanden ineens wel goed gaan, zonder al dat oefenen maandenlang, gewoon omdat hij er nu meer aan toe is.
Tess

Puck
26-07-2010 om 13:36
Tess
Onlangs is er een draadje geweest in Ouders en school over "schoolwerk" in de vakantie. De strekking van dat draadje was dat er heel veel ouders zijn die op één of andere wijze ook tijdens de vakanties nog steeds wat doen op leergebied en dat de kinderen daar niet slechter van worden. Sterker nog, na de vakantie schijnen ze eerder de draad weer op te pakken.

T&T
26-07-2010 om 15:28
Klopt puck!
Dat draadje heb ik ook met verbazing mee gelezen... ik had geen idee dat zoveel ouders dat doen, en het schijnbaar heel normaal vinden. Ik kan mij van mijn schooltijd niet anders herinneren dan dat vakantie ook echt vakantie was, heerlijk! natuurlijk blijf je dan niet stil staan, maar het is effe tijd voor iets anders. Ik heb een dochter die alles leest wat los en vast zit, OOK in de vakantie (ik lees zelf ook graag). Maar tafeltjes oefenen in de vakantie??? ik vraag me echt af waarom. Laat het toch even rusten. Zeker een kind met add (waar het hier over gaat) heeft vaak ook nog wel andere punten te ontwikkelen, de minder schoolse zaken. Laat hem eens zelf een boodschap doen, ga wat vaker fietsen of zwemmen, dat soort dingen.
groetjes, Tess

Pippin
26-07-2010 om 17:35
Tess
Ik begrijp je standpunt wel hoor, maar als je een kind hebt, wat na veel moeite eindelijk de basisdingen kan automatiseren, dan zou het wel heel erg dom zijn om al die automatismen in de zomervakantie weg te laten zakken, zodat je in september weer opnieuw kunt beginnen.
Dus onze dochter oefent gewoon lekker de jager en de bakker woorden in de vakantie hoor. Vind zij niet erg, vinden wij niet erg.
Onze zoon wil niet oefenen, daar doen we het dus niet officieel, maar ik kom wel regelmatig op die spelling terug bij hem. Zodat ik bij hem ook steeds opnieuw het vuurtje warm hou.

T&T
27-07-2010 om 08:59
Moeilijk hoor...
Want wat is nou verstandig? even rust, of juist blijven oefenen? ik ben er ook geen expert in hoor maar is het echt zo dat een kind "het" kwijt is na 6 weken zomer vakantie? een kind dat bijvoorbeeld avi 3 leest voor de vakantie, dan 6 weken niks doet, zou die na de vakantie weer op avi 1 terug vallen? dat geloof ik dus niet zo, en dat geld natuurlijk ook voor de andere vakken. Als je een tijdje niets gedaan hebt en je begint weer is het even wennen, effe een stukje terug kijken, en dan ga je toch weer gewoon op het niveau verder waar je gebleven was?
Als je kind echt achter ligt kun je natuurlijk in de vakantie een stukje "bijspijkeren" , maar anders lijkt het me niet zo nodig.
groetjes, Tess

T&T
27-07-2010 om 09:11
Engeltje
Toch nog even een vraag; want er is nu geen school, hoe functioneert hij thuis, zonder medicatie, als er dus geen schoolwerk gedaan hoeft te worden?
Ik merk bij mijn kinderen (allebei ass) dat ze echt een ontlading hebben als het vakantie is, er hoeft dan niks, en ze doen ook niks! Nou ja, niks? ze spelen hun eigen spel in en rondom huis, ze zitten vaak helemaal in hun eigen wereldje, met knuffelbeesten en kussens en lakens om zich heen, of juist buiten: heel lang trampoline springen... Ik hou de structuur erin door op vaste tijden te eten, naar bed en in bad te gaan, maar verder doe ik niet veel, daar hebben ze nu even absoluut geen behoefte aan! ze hoeven nergens naartoe, er hoeven geen vriendjes te komen... maar ik heb wel twee blije kinderen in huis!
Hun aanpassingsproblemen komen juist als ze WEL naar school moeten, en dan ben ik al heel blij dat we nu een leuke passende school hebben gevonden, voor die tijd was het veel erger.
Ik hoor wel eens van kinderen die in de vakantie geen medicatie krijgen omdat het dan net beter gaat, en daar kan ik me dus helemaal iets bij voorstellen (Mijn kinderen krijgen overigens nooit medicatie) bij jou lijkt het omgekeerde het geval. Misschien is het toch een idee om nog eens kritisch naar de medicatie te kijken, samen met de psych natuurlijk.
groetjes, Tess

Engeltje
27-07-2010 om 12:05
Reactie
Om jullie allemaal even gerust te stellen: ik zit hem niet met de zweep achterna hoor . Integendeel, vakantie is ook echt vakantie bij ons. Dus er wordt niet als zodanig geoefend, maar als de gelegenheid zich voordoet doen we dat wel op een speelse manier. Maar nu we even bij kunnen komen hebben we ook tijd om nog wat meer na te denken. Vandaar dat ik nu in de zomervakantie me druk maak over volgend schooljaar en de jaren daarna.
Tess, thuis merken we sowieso eigenlijk niets van zijn ADD, behalve dat hij weinig eigen initiatief toont en met alles erg langzaam is. We moeten hem veel voorkauwen en controleren (tanden poetsen bijvoorbeeld doet hij niet uit zichzelf en ik poets nog steeds óf zelf zijn tanden óf ik poets na, zelf doet hij het niet grondig genoeg). Zelfs naar het toilet gaan doet hij eigenlijk zelden uit zichzelf, daar moeten we hem ook altijd naar toe sturen. Maar ik moet zeggen dat dat soort dingen wel steeds beter gaat naarmate hij ouder wordt.
Mijn vraag gaat eigenlijk niet zozeer over het rekenen, maar meer over ons dilemma wat we nu met de medicatie aan moeten. Hij is blijkbaar een van de weinigen waarbij medicatie weinig resultaat te zien geeft. Moeten we er dan wel mee doorgaan? Stoppen heeft als bewezen resultaat dat het op school nog moeizamer wordt. Zijn er nog andere methoden om hem op school meer te helpen dan we nu al doen? En is dat te verkiezen boven medicatie die weinig (maar wel wat) doet? Hoe zal dat zijn zelfbeeld beïnvloeden? Of helpen we hem juist door hem te stoppen met medicijnen en het hem helemaal op eigen kracht te laten doen? Dat is eigenlijk waar ik mee worstel. En ik hoopte dat er hier meer mensen met dit bijltje gehakt hebben en dat die mij hun overwegingen wilden laten weten.
Dank voor alle reacties tot dusver, blijf vooral reageren!
Engeltje

Engeltje
27-07-2010 om 12:10
Judith-t, wat is sit?
Als ik daarop zoek krijg ik wel een heleboel hits....

T&T
27-07-2010 om 12:57
Engeltje
"Tess, thuis merken we sowieso eigenlijk niets van zijn ADD, behalve dat hij weinig eigen initiatief toont en met alles erg langzaam is."
Dus thuis is er eigenlijk geen proleem? dan zou ik in ieder geval in de vakantie geen medicatie geven, en eens kijken hoe hij dan reageert. Ik merk thuis ook niet dat mijn kinderen autistisch zijn, toch zijn ze dat wel, alleen is ons leven ernaar aangepast, en hebben we thuis geen "gezond" vergelijk, dus die frustrerende vergelijking met gezonde vlotte spontane kinderen valt weg. Een verademing, zowel voor de kinderen als voor mij Ze kunnen gewoon zichzelf zijn, en met mijn kinderen als zichzelf heb IK ook geen problemen; oke, ze zijn niet zo vlot, ze blijven nogal hangen in bepaalde interesses, en ze willen ook niet teveel de deur uit, maar ja, daar is wel mee te leven.
Zo snel er eisen gesteld gaan worden die ze eigenlijk niet aankunnen komen er pas problemen. En die eisen stellen we wel geregeld, anders zouden ze later nooit zelfstandig kunnen worden.
Ik heb, zoals al eerder gezegd, helemaal geen ervaring met medicatie, en wil dat het liefst ook zo houden. Er is nl geen medicijn dat autisme kan genezen, er zijn alleen medicijnen die de symptomen wat verzwakken, maar zelfs dat werkt niet bij iedereen, en er zitten nogal eens bijwerkingen aan.
Voor zijn zelfbeeld lijkt het me trouwens ook veel beter dat doet wat hij het zelf kan, dan dat hij levenslang medicijnen moet slikken om aan een beeld te voldoen dat misschien helemaal niet bij hem past. Als het alleen op school mis gaat zonder medicatie, en thuis niet, heb je dan geen vragen bij school? Ik weet dat dat geen gemakkelijke vragen zijn, wij hebben ook een hele zoektocht achter de rug.
groetjes, Tess

Engeltje
27-07-2010 om 23:27
Tess
Tja, zo makkelijk is dat in dit geval niet. Hij gebruikt nu Strattera, en daarbij moet je een spiegel opbouwen. Dit kost enige weken, je start met een minimale dosering die je dan per week verhoogt. Dus deze 6 weken stoppen is geen optie. Dat was het wel met de ritalin (dat werkt direct) dus dat gaven we hem ook niet in het weekend en de vakantie.
Nee, we hebben geen vragen bij school. Ze zijn vanaf het begin (groep 3) heel constructief en werken goed mee. Maar hij zou eigenlijk vooral zijn rekenwerk 1-op-1 moeten maken en dat kan niet, zeker niet op deze reguliere school. Zoals ik al schreef maakt school er geen punt van, voor toetsen krijgt hij zelfs 3 dagen de tijd, maar dat kan natuurlijk niet tot in den treure worden gerekt. Hij heeft dan overigens nog steeds maar de helft af, maar voor die helft scoort hij dan wel een 9,6. Dus het niveau is het probleem niet.
Zijn leerkrachten hebben altijd het standpunt ingenomen dat zolang hij goed scoort op zijn toetsen ze verder geen eisen aan hem stellen voor wat betreft zijn maakwerk op school. Dat werkt(e) goed omdat zo de druk eraf was.
Wat jij zegt over die eisen die je toch wel stelt aan je kinderen omdat ze anders nooit zelfstandig worden, dat is precies wat wij ook doen. Maar ook wat ik op school wil bereiken. Hij is op de lange duur niet geholpen met nooit zijn werk af hoeven maken. Zijn juf dit jaar zat op dezelfde lijn, dus zij heeft de lat wel hoger gelegd. Hij kreeg af en toe werk mee naar huis, of moest wat langer blijven. Dat laatste vond hij heel vervelend (voelt als straf), het thuis maken vond hij minder erg (dat voelt als huiswerk en dat had hij ook dit jaar). Maar wij schrokken iedere keer weer: wat een 'gewoon' kind in een half uur doet kost hem er minstens 4, waarbij wij er die 4 uur bovenop moesten blijven zitten om er nog enige vaart in te houden. En dit was nog maar groep 6, dat is precies waarom wij ons zulke zorgen maken. Wij hebben de tijd (en het geduld) niet om straks iedere dag 3 uur met hem samen te zitten blokken!
Over zijn zelfbeeld in samenhang met medicatie: de kinderarts vergeleek medicatie met een bril voor mensen die slecht zien. Het is gewoon een hulpmiddel, geen wondermiddel. En het is zeker niet zo dat hij er zijn leven lang aan vast zit. Tenminste, als ik kijk naar de andere ADD'ers in de familie dan leer je na verloop van tijd wel wat er voor jou werkt en hoe je je staande houdt. Dat houden wij hem ook altijd voor. Alleen helpt voorlopig de medicatie hem daarbij. Want zonder was dus echt, zoals gezegd, rampzalig. Maar met is het zeker ook geen walhalla, dus wat dan??
Nou ja, het is weer een heel verhaal, dank voor het geduld .
Engeltje

T&T
28-07-2010 om 09:58
Engeltje
Fijn dat school zo goed meewerkt! dat heb ik zeker wel anders gezien, vandaar mijn vraag. Tja, die 1 op 1 begeleiding... daar loop ik in bepaalde dingen ook tegenaan, en die kun je echt alleen zelf geven. Zelfs als hij in het speciaal onderwijs zou zitten kreeg hij dat ook niet, dus een reguliere school die zoveel begrip toont en meewerkt moet je in ere houden
Als het niveau goed is, en alleen het tempo niet... daar kan ik me ook zo boos over maken! Van die toetsjes waar ze dan met de klok naast moeten zitten, je zou van minder zenuwachtig worden (en spontaan nog langzamer gaan werken ). Maar ja, zo zit het onderwijs tegenwoordig in elkaar, we zullen het er mee moeten doen.
Je uitleg over de Strattera snap ik wel, zoals ik al zei heb ik totaal geen ervaring met medicatie.
Het blijft puzzelen met deze kindjes, maar soms valt er ineens een stukje op zijn plaats, en dan kan ik ook weer heel blij zijn.
Groetjes, Tess

Philou
28-07-2010 om 14:33
Wat is sit
Hoi Engeltje,
,
Ik heb even voor je gezocht want ik veel vertellen over wat het mijn kinderen heeft gebracht (ze zijn rustiger en alert, kunnen nu goed luisteren naar een (lang) verhaal, leggen verbanden uit zichzelf etc) maar dat wordt een lang verhaal.. daarom:
"Wat is het verband tussen sensorische integratie en ADHD?
Kinderen en volwassenen met ADHD hebben problemen met de aandacht en het activiteitsniveau. Hieraan kunnen moeilijkheden met de verwerking van prikkels ten grondslag liggen. Sommige kinderen met ADHD reageren te veel op prikkels uit de omgeving. Andere kinderen reageren juist te weinig op deze prikkels. Het zenuwstelsel van beide type kinderen verwerkt de binnenkomende prikkels niet op de juiste wijze. Hierdoor worden de prikkels anders ervaren dan normaal."
en
"Wat is het resultaat van de therapie?
Door de sensorische integratietherapie leren kinderen met ADHD beter omgaan met prikkels van buitenaf. Daardoor worden zij vaak rustiger, kunnen zich beter concentreren of worden minder agressief. Een kind kan na de therapie bijvoorbeeld rustig aan tafel blijven zitten. Een teruggetrokken kind kan juist uit zijn schulp komen. Ook kunnen de schoolresultaten verbeteren, vooral het lezen en schrijven."
Maar ook: de tijd en de rust hebben om een leercurve te krijgen en verbanden te zien.
Juist samen met medicatie.
Het is dus niet het een of het ander, gelukkig

Engeltje
28-07-2010 om 16:07
Judith
Aha, sensorische integratie therapie dus. Okee. Op zich kan ik me voorstellen dat dit kan helpen bij kinderen met AD(H)D. Maar als ik naar mijn zoon kijk weer niet. Hij is niet druk of juist naar binnen gekeerd (wel een binnenvetter, maar dat is volgens mij wat anders). Sociaal gaat het heel erg goed met hem. Dat hij minder speelafspraken heeft dan andere kinderen ligt er meer aan dat hij rust nodig heeft na school om de dag rustig te kunnen verwerken. Lezen is geen probleem, schrijven ook niet. Zoals ik al schreef is het een heel intelligent kind met heel veel interesses. En zolang schoolvakken raken aan die interesses is er eigenlijk ook niet veel aan de hand. Opdrachten en toetsen kan hij binnen een redelijke tijd afronden (met de nodige aanmoediging, dat wel). Pas met rekenen ontstaat echt een groot probleem, hoewel hij de theorie gelukkig wel goed begrijpt. Thuis heeft hij wel meer sturing/controle/aanmoediging nodig dan klasgenoten, maar hij laat op dat vlak een flinke groei zien.
Als ik dat zo op een rijtje zet zie ik niet hoe SIT hem zou kunnen helpen. Ik ben op zich niet tegen een therapie, maar hij heeft op dit moment eigenlijk ook al logopedie en fysiotherapie nodig, en hij krijgt naast zijn Strattera ook al medicijnen tegen hooikoorts. Zet dat af tegen zijn zus die niets nodig heeft, en je snapt dat hij zich toch al voelt alsof er van alles mis is met hem. Ik sta dus niet te springen om iets op dat vlak uit te proberen als ik niet direct zie wat het op zou moeten leveren. Maar ik zal het zeker in gedachten houden en me er even in verdiepen. Je weet tenslotte maar nooit.
Dank voor je uitleg.
Engeltje

Philou
28-07-2010 om 17:02
Engeltje
Dat is inderdaad niet de bedoeling dat kinderen denken dat er wat mis met ze is. Of Sit zinvol weet je pas na een evaluatie. Is de fysio niet ook een SIT ? Hoe dan ook het is heel lastig om te zien, zeker als je zo dicht naast iemand staat. Misschien kan je tzt overwegen hem op SIS te laten evalueren. Hoe eerder je erbij bent.

Philou
28-07-2010 om 17:04
Senso-motorisch ..
dat is hoe artsen het vaak noemen. Volgens mij wordt er hetzelfde met bedoeld.

joep
30-07-2010 om 11:03
Sensomotorisch is iets anders
Sensomotoriek is hoe de sensoriek (gevoel, gewaarworden) en motoriek (besturing van het lichaam) samen werken. Sensorische integratie heeft te maken met hoe signalen binnen komen (alleen de sensoriek dus). Kinderen die hiervoor in aanmerking komen die herken je vaak aan het over of ondergevoelig zijn voor bepaalde prikkels. (Zitten b.v. te genieten in een steenkoud bad, of beginnen over een of ander kriebeltje in de trui te kermen).
De gemiddelde kinderfysio heeft hier geen ervaring mee, SIT is een specialisme dat soms door de fysio, maar vaak ook door logopedist (het vaakst) of cesar of ergotherapeut wordt uitgevoerd.
Gezien je toch al ergens heen moet zou ik kijken of het gecombineerd kan worden, onerleg met huisarts of kinderarts wie geschikt is voor jouw situatie.
Vaak is het ook een goed idee om een periode logopedie te doen, daarna een periode oefentherapie/fysio, om de dingen niet door elkaar heen te doen.
Succes

ijsvogeltje
30-07-2010 om 11:58
Combinatie
Ik hoorde laatst dat kinderen hier in de stad een combinatie-therapie kunnen doen: logopedie/ergotherapie. Wordt in kleine groepjes gegeven. Jammer dat we dat niet wisten toen zoon hiermee bezig was!

Philou
31-07-2010 om 12:50
Joep
Joep schreef:
"Sensomotoriek is hoe de sensoriek (gevoel, gewaarworden) en motoriek (besturing van het lichaam) samen werken. Sensorische integratie heeft te maken met hoe signalen binnen komen (alleen de sensoriek dus). Kinderen die hiervoor in aanmerking komen die herken je vaak aan het over of ondergevoelig zijn voor bepaalde prikkels. (Zitten b.v. te genieten in een steenkoud bad, of beginnen over een of ander kriebeltje in de trui te kermen). "
Een arts zegt: we zien geen adequate motoriek, dat heeft met de zintuigelijke waarneming te maken. Hoe het precies zit, weten wij niet. Vaak weten artsen niet naar wie ze moeten verwijzen (dit is langzaam aan het veranderen). Een SIT (veelal logopedist, ergotherapeuten, fysiotherapeuten die een kopstudie SIS hebben gedaan) zeggen: de integratie van de zintuigenlijke waarneming gaat niet soepel en daarom zie je dat het anders gaat in de motoriek. Want stel je hebt last bij het bewaren van je evenwicht, in stilstand of juist in beweging, beiden of 1 van de 2, dan kan je ook moeite hebben met het bewegen van je hoofd (ook evenwicht) en dat gebruik je bijv. bij het hallo en gedag zeggen van mensen (je kijkt op en maakt oogcontact).
Er zijn 7 zintuigen (5 van buiten naar binnen: tast, reuk, smaak, gehoor, zicht en 2 van binnen naar buiten: evenwicht en proprioceptief zintuig: het zintuig dat vertelt waar je (arm) bent (is) in de ruimte .. dat heeft te maken met de zenuwen in je pezen en in de uiteinden van je spieren.. dat zintuig gebruik je bijv. bbij het aantrekken van je kleren (je voelt dat je jas ter hoogte van halverwege je rug zit). Al deze zintuigen vormen een -meestal onbewust- systeem dat bij elk van ons anders werkt en bij de meesten van ons adequaat. Je hoeft er niet bij nadenken bij de dingen die je op een dag doet.. ook kan je soepel manoevreren tussen welke alertheidsfase je moet aannemen: bij lezen is die anders dan bij spelen. Als er sprake is van moeite op dit gebied, gaat het niet om 1 zuintuig dat niet adequaat werkt.. dan is het altijd een samenwerking van zintuigen die niet goed werkt. En het werkt als een geheel. Er is geen gedrag zonder zintuigenlijke waarneming en ook geen motorische aansturing.
Je kan ondergevoelig zijn of juist overgevoelig (meestal is het een combinatie) en ook nog een prikkelzoeker of een prikkelvermijder. Die laatsten worden er meestal niet uitgepikt, die eersten herken je wel. Maar de prikkelvermijder die ook nog ondergevoelig is, worden pas laat ontdekt en vaak niet. Juist een zenuwstelsel dat moeite heeft om op gang te komen (en te blijven wellicht) of een dat snel op gang komt maar lastig af te remmen is, ligt op het terrein van de SIT.
Ook dat is juist sensorisch. Het klinkt als veel en lang.. maar op elk moment gebruiken we onbewust sensorische integratie: bij pijn wrijf je over de plek want diepe druk doet dat verdwijnen, als je aan het studeren bent en je raakt duf, ga je op je pen kauwen of je wrijft over je wangen, gaat even lopen om je systeem weer wakker en alert te krijgen.
Gelukkig is er therapie die, als je ze vroeg toepast, heel veel onnodige moeite, frustratie, verdriet en (ontwikkelings)achterstanden kan voorkomen. Het is helaas nog zo onbekend.. bij het grotere publiek.. Wel overigens soms bij speciaal onderwijs en revalidatie centra (zo is er sprake van SIS bij whiplash bijv).
Een van mijn zonen gaat binnenkort ook naar de logopedie maar wel eerst een uurtje ervoor naar de fysio of anders lekker bewegen om alles wakker te maken. Dan is de mond ook wakker(der) en dan doet hij de logopedie oefeningen zodat ze ook lukken en het niet zoveel moeite kost en hij wat kan leren en dat ook beter kan vasthouden.
En er is therapie en er is op jonge leeftijd nog zoveel aan doen. Het zenuwstels is op jonge leeftijd nog in juiste banen te leiden. Daar heb je je leven lang plezier van.

joep
02-08-2010 om 14:21
Sensoriek is niet hetzelfde als motoriek
Niet elk motorisch probleem heeft een sensorische oorzaak. Die indruk wordt gewekt in jouw tekst, judith-t. Hoewel er geen wetenschappelijk bewijs is voor het effect van SIT, heb ik de indruk dat SIT vaak wel zinvol is, mits er een sensorisch probleem is. Ik weet niet of dat het geval is bij bovenstaand kind. In ieder geval is er een motorisch probleem en een logopedisch probleem. M.n. een motorisch probleem zal zich niet vanzelf opheffen. Ik zou met kinderfysio/cesar en logopedie beginnen en evt als daar aanwijzingen voor zijn (als je de indruk hebt dat er een over of ondergevoeligheid is voor prikkels) kijken of er een combinatie gemaakt kan worden met SIT.

Philou
02-08-2010 om 15:07
Joep
Joep schreef op een bewolkte dag:
"Niet elk motorisch probleem heeft een sensorische oorzaak. Die indruk wordt gewekt in jouw tekst, judith-t."
Dat bedoel ik (ntuurlijk) geenzins.. ik probeerde duidelijk(er) te maken dat sensorische onderliggen problemen of onder/overgevoeligheden zeer zeker motorische gevolgen kan hebben.. veel meer dan je zou denken. Dat is natuurlijk individueel. Ik sprak over SIS en in het kader van SIS over de motoriek.. ik sprak niet over motoriek en in het verlengde daarvan over SIS.
"... mits er een sensorisch probleem is. Ik weet niet of dat het geval is bij bovenstaand kind. In ieder geval is er een motorisch probleem en een logopedisch probleem."
Daarom opperde ik ook om naar een Sit te gaan
"M.n. een motorisch probleem zal zich niet vanzelf opheffen. Ik zou met kinderfysio/cesar en logopedie beginnen en evt als daar aanwijzingen voor zijn (als je de indruk hebt dat er een over of ondergevoeligheid is voor prikkels) kijken of er een combinatie gemaakt kan worden met SIT."
En sensorische problematiek gaat ook niet per definitie zomaar over maar is nog niet (genoeg) bekend.
Het ADHD/ADD, Autistisch spectrum hebben een overlap.. en die overlap wordt oa SIS genoemd. Wbt wetenschappelijk onderzoek: er zijn zeer veel verslagen over behandelingen etc.. maar aangezien niemand met precies dezelfde SIS is, is dat alleen al lastig om te onderzoeken.. daarbij: hoe wil je het onderzoeken.. MRI scans ? dat is natuurlijk heel moeilijk voor kleine kindjes.
De kortste weg: zoek een SIT-fysio en een SIT-logopedist en die kijken naar beiden *en* zien of er een verband tussen is of niet.

joep
02-08-2010 om 19:34
Ook een bewolkt humeur
Ook mijn humeur is inderdaad bewolkt Judith-t. Daarom is mijn toon niet al te vriendelijk misschien. Dat is niet de bedoeling, ik probeer Engeltje ook maar een advies te geven waar zij iets mee kan.
Ik ben nogmaals niet tegen SIT, ik geloof er zelfs ook wel in, mits daar een indicatie voor is en dit zou ik overlaten aan huis- of kinderarts, zij weten vaak heel goed welke therapeut welke experise heeft. Overigens is het in ieder geval niet zo dat er nog geen bewijs is dat SIT werkt bij motorische problemen, er is zelfs bewijs dat SIT niet werkt. Hoe dat onderzocht is, is inderdaad niet m.b.v. MRI, maar middels testen die motorisch funtioneren meten.

Philou
02-08-2010 om 20:08
Helaas
Beste Joep,
Ben het met je eens dat een huisarts of kinderarts zouden moetem kunnen verwijzen maar SIS kennis is daar niet.. helaas. Het wordt niet herkend of er is geen idee van dat er zoiets als therapie voor is cq men weet niet naar wie men verwijzen kan. Dat is zo in academische ziekenhuizen maar ook in streekziekenhuizen. Het gekke is dat als je naar de revalidatieafdeling gaat van zo'n zelfde ziekenhuis, fysio's daar wel kennis (al was het dat ze er van gehoord hebben) van hebben, ergotherapeuten en logopedistes ook. Maar die kennis wordt niet doorgegeven intern.. Dat is vreemd maar niet ongewoon: dat zijn wij heel veel tegengekomen.
Verwacht niet dat je huis of kinderarts je hierin adequaat kan verwijzen. Ik heb natuurlijk onze kinderartsen en onze huisarts van informatie voorzien maar ik denk dat er mee voor nodig is. Het zou mooi zijn als verwijzers beter zouden weten waarom en naar wie er verwezen kan worden.. Universitair en hbo niveau praten (kennelijk) te weinig met elkaar.

Engeltje
03-08-2010 om 12:44
Over noodzaak logo en fysio
Zoon heeft, naast zijn ADD, een lage/zwakke spierspanning. Met als resultaat dat hij de neiging heeft door zijn voeten te zakken (vandaar fysio) en hij zijn mond nogal open laat hangen (vandaar logo).
Vooralsnog zie ik geen sensorisch probleem bij zoon, noch een link tussen zijn fysieke problemen en ADD. Hij heeft gewoon dubbel pech .
Maar wellicht hebben andere meelezers wel wat aan jullie kennis.
Engeltje

ijsvogeltje
03-08-2010 om 13:28
Lage spierspanning
Onze zoon heeft ook een lage spierspanning. Bij hem heeft dit wel degelijk effect op het verwerken van prikkels, concentratie etc. Als zijn spierspanning wat hoger is, is zijn concentratie beter én zijn fijne motoriek ook. Hij zit dan gewoon beter in zijn vel en verwerkt allerhande prikkels beter. De spraakoefeningen van de logopediste kan hij ook alleen maar als hij op een zitbal zit of springt/loopt/fietst. Volgens mij is dit juist 'typisch gevalletje SIS'.
Wat hier werkt: op school zit hij op een zitbal (zo'n soort skippybal). We zijn begonnen met een wiebelkussen, maar een zitbal heeft beter resultaat. Veel lichaamsbeweging (juf stuurt hem geregeld op pad om dingen op te halen, het liefst zware dingen). Ook kauwgum kauwen schijnt goed effect te hebben (maar doen wij niet). Misschien heb je hier wat aan?

Engeltje
03-08-2010 om 14:40
Kunnen jullie mij die samenhang dan uitleggen?
De logopediste heeft destijds (hij is er al eerder geweest) ook wat suggesties in die richting gedaan. Hij heeft op school ook een wiebelkussen uitgeprobeerd, maar vond dat zelf echt helemaal niets. Daar zijn we na een maand weer mee opgehouden. Maar het intrigeert me wel, die samenhang. Hoe werkt dat dan?
Ik weet wel dat zoon vaak met iets 'friemelt', dan kan hij beter opletten. Maar dat werkt natuurlijk juist weer averechts als hij iets moet doen. Kauwgum is natuurlijk wel iets dat we redelijk makkelijk uit kunnen proberen, en waarbij hij gewoon beide handen vrij houdt , maar ik weet niet hoe school/juf daar tegenover staat.
Ik heb even vluchtig geneusd op wat sites over sensorische integratie, maar vind daar vooral links met ADHD, vooral de hyperactiviteit lijkt dus de link te zijn. En mijn zoon is van alles, maar niet hyperactief.
Misschien kunnen jullie er toch nog eens je licht over laten schijnen?
Engeltje