
Guinevere
09-02-2010 om 13:33
Adhd-er rustig op school?
Zomaar iets dat ik me afvraag. Onze ADHD-er is op school ongelooflijk rustig. Hij heeft nooit ruzie etc. en is erg aan de stille kant, verlegen. Zijn er nou meer van zulke ADHD-ers? Ik vind het zo a-typisch voor ADHD namelijk. Natuurlijk helpen de medicijnen wat mee, maar zoals hij zich in de klas gedraagt worden ze in "de boekjes" in elk geval nooit beschreven.
In het verkeer gedraagt hij zich trouwens ook totaal niet impulsief, nooit gedaan.

Pippin
09-02-2010 om 13:48
Guinevere,
Onze zoon is ook rustig op school. Al vanaf het begin. Toen hij in groep 1 zat, mochten we een keer meekijken. Wat was ik geschokt. Het leek wel een ander kind. Hij zat superstil op zijn stoeltje het kringgesprek uit te zitten. Maar als je goed kijkt, zie je dat hij niet ontspannen zit. Hij onderdrukt de hele tijd de bewegingsdrang. Dus zie je zijn spieren spannen en ontspannen.
Hij voelt zich ook onrustig, vertelt hij. Hij wiebelt bijvoorbeeld continu met zijn tenen in zijn schoenen, maar niemand die het ziet. Je ziet het ook aan zijn ogen, maar dan moet je hem wel een beetje kennen. Hij kijkt bijna nooit naar een ding.
Bij hem komt het doordat hij zich niet veilig voelt. Hij gaat in de 'beleefdheidsstand' die hij reserveert voor artsenbezoeken, familiebezoeken en andere onduidelijke situaties.
Ook in het verkeer houdt hij zich overigens erg goed aan de regels. Voor mijn zoon zijn de 'regels', een soort van houvast. Zij helpen hem om de chaos onder controle te houden in de boze buitenwereld.
Thuis daarentegen is hij gelukkig wel 'zichzelf'. Dan heeft hij wel veel bewegingsonrust en praat hij hard en veel. Hij valt je continu in de reden en kan erg ongeduldig zijn. Maar ik zie hem het liefste zo, want thuis is hij ook echt blij, is hij ook ontspannen en kan hij zijn ei kwijt. Hij vertelde eens dat hij het beste kan denken als hij rondjes loopt. En dan ben je op school om te denken en daar mag je niet lopen.

Bikkel
09-02-2010 om 16:49
Ook
Onze zoon is doorgaans ook rustig in de klas. Net als Pippins zoon gebruikt hij regels om steun te hebben, daarnaast gebruikt onze zoon ook de klok. Als de juf zegt: "Om half twaalf gaan we tekenen" dan moet er van zoon ook getekend worden om half twaalf en niet later. Dan is hij van slag want de juf zei toch .... Verder is hij heel beleefd (ook een regel). Hij vindt het wel moeilijk om er mee om te gaan als anderen zich niet aan de regels houden.
Hij zit op school inderdaad zichzelf ook in te houden en gelukkig heeft zijn juf begrip daarvoor. Als het even kan, mag hij iets van zijn plaats doen, een klusje of zo. Maar helaas kan dat niet altijd.

Gaia*
09-02-2010 om 18:33
Onze zoon is ook heel rustig op andere plaatsen. Ook erg verlegen. Mensen zijn verbaasd als we vertellen dat hij ADHD heeft. Ook als er visite is wordt hij veel rustiger. Dat is best fijn voor de sfeer natuurlijk.
Op school is hij vooral van binnen druk. Voor de medicatie stond zijn stoel op een gegeven moment 2 meter van zijn plaats. De onrust ving hij op door op zijn nagels te bijten. Ik heb het met hem toen over die onrust gehad en hoe hij zich dan voelde. Dat heeft hij getekend en ik schrok er van. Bibbers en trillingen en misselijk gevoel. Van buiten, zijn oren in, naar zijn hele lijf. Op de tekening tekende hij zien voeten en handen bewegend (zoals in een strip) en allerlei zigzagstrepen door zijn lijf, vanuit en naar zijn hart. Echt triest.
Wat opvalt is dat mensen ook niet zien hoe verlegen hij is. Dat komt misschien omdat hij wel juist weer makkelijk contact maakt. als hij iets wil zeggen floept dat er natuurlijk heel makkelijk uit.
Over ADHD lezen bracht bij ons ook niet gelijk herkenning. Dat is ook het stomme altijd van ADHD-info. Het gaat vaak vooral om gedrag. Maar niet wat er in gevoelens allemaal omgaat. En het gedrag beschrijft misschien eerder dat wat kinderen doen omdat ze helemaal klem zitten.

Guinevere
09-02-2010 om 19:55
Wel gewoon dus
Kijk, het is wel heel passend bij ADHD dus! Dáár heb ik in geen enkel boekje iets over gelezen.
Bij onze zoon heb ik niet het gevoel dat er een "slapende vulkaan" binnenin zit. Ik kan me niet voorstellen dat hij anders de hele dag zo kan zitten dromen. Hij is dan meer aan het ADD-en.
Wel interessant te lezen dat er meer verlegen ADHD-ers bestaan. Dat lijkt ook zowat niet mogelijk in de ADHD-boeken.
Hier trouwens ook van diverse kanten ongeloof als ze horen dat zoon ADHD heeft. Dat zal wel komen omdat "men" nog steeds denkt dat ADHD synoniem is voor "ettertje".

Pippin
09-02-2010 om 20:21
Gedrag
Gaia, dat stoort mij ook, dat er in veel adhd boeken vooral over gedrag en structuur wordt gesproken. Beloningssystemen, wiebelkussens, pictogrammen, blablablabla. Mijns inziens zit de moeilijkheid daar helemaal niet.
Bij ons ligt de 'zwaarte' in de emotie, in de acceptatie en in het doorgaan. Het gaat niet over, dat vind ik moeilijk, vooral voor onze zoon, hij moet leren om met zichzelf te leven. Ik hoop zo dat hij een werkomgeving krijgt later, waar hij wel zichzelf kan zijn!
Ik vind dat in 'Oudergids adhd' van Kutscher en in 'Hulpgids adhd' van Hallowell wel wat meer aandacht is voor dat gevoel. Vooral de Kutscher, die heeft een heel hoofdstuk over positief blijven. Dat lees ik nog weleens opnieuw.
Pas was er op nederland 3, een programma met die gast van Kyteman, door Wilfried de Jong. Die muzikant heeft ook adhd en vertelt daar openlijk over. Zoals Kyteman zat te praten, te frunikken, die ogen die alle kanten opschoten, de manier van praten, dat deed mij en mijn dochter zo aan mijn kereltje denken. Die kan alleen geen trompet spelen, dat dan weer niet...

Bikkel
09-02-2010 om 21:08
Kyteman
ik heb die aflevering van 24 uur over Kyteman ook gezien. Ook bij mij viehlen de overeenkomsten tussen zijn gedrag en dat van mijn zoon op. Het springerige in praten en denken, vooral dat ook in zijn manier van spreken terugkam. Ik vond het interessant hoe hij er over praatte. Hij kwam op mij ook niet "alle dagen heel druk" over. Dat is het beeld dat in de media bestaat en dat wordt natuurlijk ook wel door adhd'ers als Jochem Myjer uitgedragen.
Ik vond de muziek van Kyteman al erg leuk maar na die 24 uur heb ik het gevoel dat ik hem aardig heb leren kennen en ik vond hem sympathiek. Hij deed mij aan mijn zoon denken.
Mijn zoon is geen drukke jongen, een aardige en vrolijke (dat hoor ik van anderen ) jongen met voldoende vrienden. Zijn gedachten schieten alle kanten op als hij geen medicatie zou krijgen. Zijn gedachten spreekt hij dan ook uit, impulsivitiet dus. En dat brengt hem wel eens in de problemen. Hij heeft behoefte aan ordening in zijn chaotische wereld en die brengt hij ook aan. Alleen is die structuur er niet altijd en al helemaal niet altijd voor iedereen duidelijk. Het is zijn structuur (en dat herken ik bij mijzelf ook). Dit type adhd'er (dat dus vaker voorkomt, zoals ik hier lees) wordt weinig beschreven. Maar ze bestaan: adhd'ers die niet bovenmatig druk zijn en niet heel erg opvallen bij anderen.
Maar waar ik wel van baal, is dat we weer een proef gaan starten van verhoging van de dosis medicatie. Hij is aardig gegroeid en hij heeft net weer wat meer nodig, zo lijkt het. Vanmorgen gehoord. Balen.

zondo
09-02-2010 om 21:31
Hier ook
Ook hier 2 ADHD'ers die op school rustig lijken. De oudste zit op het VO en het feit dat hij zo rustig lijkt geeft dus veel problemen. Docenten herkennen het ADHD gedrag niet. Met als gevolg dat hij niet de begeleiding krijgt die hij nodig heeft. Maar als je goed (wilt) kijken zie je het wel, inderdaad het nagelbijten, alle kanten opkijken zonder direct te reageren, zijn schriften en boeken vol getekend met allerlei tekeningen, pennen, potloden, gummen afgekloven, zijn vingers altijd vol met inkt. Maar inderdaad hij springt niet gillend over de tafel en hij hangt niet zingend in de lampen. Deed hij dat maar eens misschien dat hij dan meer serieus genomen zou worden. Maar als hij uit school komt gaat hij eerst 10 min op bed liggen waar hij zo stijf als een plank ligt om alle spanning uit zijn lijf te laten lopen want dan heeft hij zich de hele dag in gehouden. In het weekend is hij veel vrijer (lees drukker) en heeft hij dit "overstrekken" niet nodig
De middelste idem ook niet duidelijk zichtbare onrust. Gelukkig heeft hij een lerares die het wel ziet en hem dat ook een aantal keren per dag iets laat halen of wegbrengen. Tijdens de pauzes heeft hij zijn eigen dingen om te ontspannen omdat hij dan al 1.5 uur op zijn tenen heeft moeten lopen. In het begin gaf dat wel wat problemen met de juf want hij speelde nooit mee met zijn klas genoten maar speelde met zijn diabolo of jongleer ballen. Toen wij de juffrouw uitgelegd hadden dat hij dat kwartier voor zich zelf nodig had om te ontspannen om de volgende 1,5 uur weer rustig aan te kunnen en dat het mee doen met tikkertje o.i.d voor hem geen ontspanning was, begreep ze het. Sindsdien geen problemen meer.
De jongste is wel een "typische" ADHD'er. Alles beweegt, zijn mond staat geen seconde stil, je houdt hem tijdens het eten ook moeilijk aan tafel, praat overal tussendoor, heeft de concentratie van een....... tja wat..... weinig tot geen aandacht en concentratie. Kortom wij noemen hem liefkozend onze vlo. Hij springt overal heen.
Wat acceptatie betreft de middelste verwoorden het tijdens een training heel treffend. Op de vraag "wat betekend het voor jou om ADHD te hebben" antwoordde hij: dat weet ik niet ik heb het al vanaf mijn geboorte en ik ben gewoon J, maar wat betekend het voor jou om het niet te hebben.
Of wij het ooit accepteren?????? Zolang het goed gaat wel maar zo gauw er een kink in de kabel komt wordt ik ook boos/emotioneel en vraag ik me af komen ze ooit goed terecht op een plek waar ze geaccepteerd worden zoals ze zijn. Maar als ik dan 's avonds op de bank zit en ze alle drie 1 voor 1 lekker bij me komen liggen denk ik dat alles wel goed komt en dat ik 3 super knullen heb met alle plussen en minnen

Guinevere
09-02-2010 om 21:32
Gedrag en structuur
Dat "gedrag en structuur"gedoe heeft volgens mij grotendeels als doel om zo'n kind in de bestaande normen en waarden van de school etc. te proberen te proppen. Ik verwacht daar ook niet al te veel heil van. Hoewel ik wel de scherpste kantjes er vanaf probeer te halen, een beetje rekening houden met de omgeving mag natuurlijk best. En dan bedoel ik iets minder hard bleren.
Onze zoon is ook niet de ADHD-er zoals die standaard beschreven wordt, of zoals gedacht wordt dat die is. Hij is dus nauwelijks impulsief in de gewone dingen, daar is ie juist erg doordacht in. Alleen op school is ie impulsief omdat hij niet eerst bekijkt wat er moet gebeuren maar gelijk begint te schrijven. Verder heeft hij dus vrijwel nooit van die aanvaringen die je door de gebruikelijke impulsiviteit zou verwachten. Verder kan hij dagenlang zo kalm zijn dat je twijfelt of er wel iets is, totdat ie opeens begint te stuiteren. Die ADHD is er heus wel, maar het is kennelijk een minder opvallende vorm. In elk geval geen "hinderlijke" vorm voor de omgeving.

ijsvogeltje
09-02-2010 om 22:24
Niet rustig
Mijn zoon is niet bepaald rustig op school, hij past eigenlijk wel goed in het standaardplaatje van de stuiterende en impulsieve ADHD'er. Echt de gangmaker en clown van de klas, altijd in voor een lolletje of wat kattekwaad, tot groot plezier overigens van de anderen (zucht...).

Jakiro
09-02-2010 om 23:12
Hier ook zoiets
Tenminste, wat ik laatst gezien heb op school.
Het rustigste meisje van de klas, werkend in haar werkboek, maar aan de andere kant weer wel totaal van de wereld en afwijkende zinnen/opdrachten etc. niet oppikkend.
Een soort van overgeconcentreerd.
De andere 5 meiden in haar klas, dat zijn pas ADHD-ertjes
Ik heb er ook heel lang over gedaan om haar alleen aan het verkeer deel te laten nemen, omdat ik bang was dat ze overal op zou letten, behalve op het verkeer.
Niets was minder waar ! Ze is cum-laude geslaagd voor het verkeersexamen en is echt een perfecte verkeersdeelnemer. Wel is het zo, dat alles wat niet met verkeer te maken heeft, haar totaal niet opvalt.
Dus roepende klasgenootjes, zwaaiende moeders, vechtende eenden in de vijver: mevrouw merkt het niet. Maar wél die auto die 100 meter verderop naar rechts ging, terwijl z'n richtingaanwijzer naar links stond..
Jakiro

Elisa Gemani
10-02-2010 om 18:20
Zoonlief
Zoonlief van 9 is op school beslist niet de wildste van de klas Zijn ADHD uit zich voornamelijk in het ondoordacht en ongeduldig beginnen aan een werkje, niet eerst te plannen en een chaos van zijn omgeving (tafeltje) te maken. Snel afgeleid worden; ergens aan beginnen, iets anders leuks horen/zien en dan vergeten waar hij mee bezig was. Het gaat steeds beter hoor, want dit zijn ook dingen die andere kinderen (en volwassenen!) in meer of mindere mate moeten leren. Het verkeer is een ramp; ik hou m'n hart vast als ik met hem fiets en voorlopig is hij er absoluut niet aan toe om alleen te fietsen. Over twee jaar (of eerder; misschien gaat hij nog een groep overslaan) gaat hij naar de middelbare school en ik hoop dat hij dan veel minder impulsief en gevaarlijk in het verkeer bezig zal zijn. ADHD komt in vele vormen en maten en kinderen zijn ook heel erg verschillend dus nee, mijn zoontje is zeker niet iemand waar je meteen bij denkt: "ach, typisch een ADHDertje". Bij hem zit de onrust meer in zijn kop alhoewel hij zeker wel erg actief en ondernemend is. Maar nooit wild of driftig, ook als peuter/kleuter niet. Hij blijft gewoon wel fijn altijd wriemelen, op zijn stoel wippen en geluiden maken. Het is ook een deel karakter; hij is extreem outgoing, sociaal en charmant. Verlegenheid staat niet in zijn woordenboek. En met voetbal is hij de uitblinker van het team; spelinzicht, verbetenheid, plezier, teamspirit en vooral opperste concentratie. Hij is al gescout door Ajax
Het schijnt dat vele begaafde mensen AD(H)D hebben, hehe. Met de juiste medicatie, aandacht en begeleiding komt het wel goed...

Guinevere
10-02-2010 om 21:59
Zie je wel
Zie je nou wel, de cliché ADHD-er bestaat niet eens! Nu dit draadje nog opsturen naar de Telegraaf ofzo, kunnen ze een leuk artikel wijden aan wat ADHD kan inhouden. Lijkt me wel leuk om de publieke opinie over deze kinderen eens wat bij te werken!

Elisa Gemani
10-02-2010 om 22:48
Guinevere
Ik zal het je nog sterker vertellen: alweer een tijdje geleden was zoonlief op een mega-verjaardagsfuif van een ex-klasgenootje met wel 40 kinderen, inclusief heuse disco en toen ik hem ging ophalen vertelde de moeder van dat meisje dat ze mijn zoontje zo ontzettend leuk en gezellig vond en zo rustig vergeleken met veel andere kinderen LOL. Toen ik vertelde dat hij ADHD had wist ze niet wat ze hoorde... Veel andere kinderen braken de tent op een gegeven moment bijna af en waren losgeslagen maar niet zoonlief hehe. Hij trok zich op een gegeven moment zelfs terug bij de aanwezige volwassenen omdat het hem te gortig werd en ging gezellig met hen socializen. Tja en hij heeft toch echt ADHD...

Pippin
11-02-2010 om 10:33
Stress
Mij valt op, bij mijn man, mijn schoonvader, en mijn zoon, dat ze juist in stresssituaties en bij flinke tegenslag, wanneer iedereen in paniek raakt, wel rustig en doordacht blijven handelen. Ik heb ook eens in een boek gelezen (weet echt niet meer waar), dat degene die bij een ramp juist handelt en de boel regelt, heel vaak de adhd-er is van het gezelschap.
Zo is mijn zoon ook altijd degene, die er voor mij is, als het mij allemaal teveel wordt in de heksenketel, die dit gezin soms kan zijn. Hij komt dan naar mij toe, geeft mij een knuffel en zegt: 'Mam, je bent lief hoor, je doet het hartstikke goed!' (aaaaah zo lief!)
Volgens mij is het op zo'n klassenfeest net zo. De meeste kinderen raken ontregeld van zoveel prikkels, maar onze adhd-ers zijn wel wat gewend?

Elisa Gemani
11-02-2010 om 14:55
Pippin
Hmm, dat klinkt zeer aannemelijk. Andere kinderen worden gek van teveel prikkels, ADHDers zijn al gewend aan die "overkill" en zijn dan juist rustiger? Als ik naar zoonlief kijk klopt dat wel...

Jakiro
11-02-2010 om 19:46
Ongeveer
De dagelijkse prikkels die een kind krijgt, zijn voor een ADHD-er te weinig. Hij maakt z'n eigen prikkels om te kunnen functioneren. Die eigen prikkels maken, maakt de ADHD-er helaas dus druk, beweeglijk.
Ritalin neemt die functie over.
Op een schoolfeest etc. zijn er zoveel prikkels dat een ADHD-er ze niet meer hoeft te maken, eindelijk komt er genoeg binnen, hij hoeft ze zelf niet meer te maken en komt daardoor veel rustiger over.
Ik zeg:Een ADHD-er moet continu in een feestje leven en alles gaat perfect.
Jakiro
PS Eigenlijk staat een ADHD-er heel dicht bij de natuur. Zoals mijn vroegere natuurkundeleraar altijd zei: De natuur streeft naar chaos om te kunnen functioneren.