
Nikus
14-03-2011 om 09:06
Autisme en pubertijd
Emotioneel loopt onze zoon al geruime tijd vast. Zoon vroeg gister zelf om hulp wat ik heel goed van hem vind. Wie heeft er ervaring met weerbaarheidstraining, sova training en andere therapie icm autisme en pubertijd?

Nickelo
14-03-2011 om 12:12
Dramatherapie
Hoi Nikus
Onze zoon (13) heeft vanaf groep 8 dramatherapie gedaan. We zijn er een half jaar geleden mee gestopt omdat er geen noodzaak meer was. Het heeft hem geweldig geholpen. Ik heb voor hem ook het boek Lichaamstaal voor Dummies gekocht. Hij klaagde dat hij echt niet aan mensen kon zien wat ze dachten. Ik vroeg toen of het misschien een idee was om eens in hun ogen te kijken Hij kijkt namelijk niet graag mensen aan.
Caroline van der Velde heeft ook een heel goed boek geschreven: Autisme voor Pubers. Ze zet daarin veel van die ongeschreven regels op een rij. Bijv.: hoever ga je van iemand afstaan? Ik zag dat jij laatst hier ook zo'n soort boek beschreven. Verborgen regels of zo.
Het schijnt dat Peter Vermeulen ook trainingen geeft, maar ik weet niet of dat ook in NL gebeurt voor deze leeftijd. De psychiater kon me toen alleen trainingen aanreiken voor kinderen tot 12 jaar.

Nikus
14-03-2011 om 12:22
Gefrustreerd
Dank je nickelo voor je reactie. Autisme voor Pubers heb ik in de boekenkast staan. Ik vond het wat tegenvallen. Ook heb ik net Verborgen regels gelezen. Zoon zit erg met zichzelf in de knoop. En net toen wij midden in de wisseling van school zaten sloot het ATN zijn dossier. Gevolg, hij kan weer rustig achteraan sluiten op de wachtlijst. Zo verdrietig want hij vroeg gister zelf of er heel snel iemand hem kan helpen naast de hulp die hij van ons krijgt.
Mijn hart breekt als ik hem zo zie. Het is zo'n lieve knul.

Nickelo
14-03-2011 om 15:21
Pgb
Ik begrijp en herken je gevoel. Onze zoon gaat momenteel enorm goed, maar dat is anders geweest. Hij heeft me ook vaak gevraagd hoe hij aan vrienden kan komen. Dat doet heel erg pijn.
Afgelopen zomer is hij op wiskundekamp geweest. En daar waren er meer zoals hij. Hij was daarna gewoon veranderd. Het leek wel of dit zijn zelfvertrouwen een boost had gegeven. Toen hij 8 was zijn we met hem een tijdje bij een integratief kindertherapeut geweest. Dat heeft hem destijds in elk geval een tijdje geholpen.
We hadden overigens vorig jaar een PGB-er die hem een paar keer per week na school opving. Die PGB-er was zelf een jonge man van 26. Ik had hem daar bewust op uitgezocht om hem een stukje gevoel van vriendschap mee te geven.
Kun je iets meer uitleggen over zijn emotioneel in de knoop zitten? Waarin uit zich dat?

Nikus
14-03-2011 om 16:20
Nickelo
Hij is depressief, Chaos in zijn hoofd en heel dwars zijn met de daarbij behorende excessen. Na een dergelijke bui kan hij pas bij zijn gevoel en verteld hij hoe hij zich voelt. Hij geeft al lange tijd aan zijn gedachten niet te kunnen stoppen en is alleen maar bezig wat de ander van hem vindt en wat deze denkt. Verder uit het zich in een hoop tranen en onmacht bij hem.

Nickelo
14-03-2011 om 22:28
Integratief therapeut
Ik zou daar eens naar gaan zoeken. Of een gewone psycholoog, hij is immers al weer wat ouder. Ik zou niet gaan zoeken naar allerlei cursussen of trainingen. Er is weinig voor pubers heb ik al ontdekt.
Onze zoon had enorme woede-aanvallen en werd daarbij fysiek agressief. De dramatherapie heeft hem geholpen die woede te beteugelen. Intussen is hij wel blijven praten over zijn gevoel. Heel veel praten. Maar hij was gelukkig niet depressief. Hij gaat wel het liefste met volwassenen om. Omgaan met leeftijdgenoten vindt hij inspanning. Want dan moet je continu nadenken over wat je wel kunt zeggen en wat niet en voor je het weet zeg je weer iets dat ze vreemd vinden. Ik kan me best voorstellen dat je hierop gaat doordraaien. Je altijd af moeten vragen wat je nu moet zeggen omdat je niet op je intuitie kunt vertrouwen.
Vorig jaar is hij op wiskundekamp geweest en hij gaat dit jaar weer. Dat was voor hem een verademing: kinderen bij wie hij zichzelf kan zijn zonder dat ze hem raar vinden.

Jo
19-03-2011 om 22:02
Paardrijden
Heb net toevallig gereageerd op de topic hierboven over ASS, daar schreef ik ook al iets over paardrijden.
Ik geef zelf rijles aan kinderen met Autisme en adhd en aanverwante problemen (ook problemen met bijvoorbeeld het zelfvertrouwen) en mijn ervaring is dat dit heel goed kan werken. Niet op een gewone manege, maar echt specifieke therapeutische lessen. Hierbij gaat het niet alleen om het rijden, maar vooral ook om de omgang met paarden. Paarden spiegelen het gedrag van mensen heel erg duidelijk en zo kunnen zij mensen helpen te leren naar zichzelf te kijken en met zichzelf om te gaan. Weerbaarheid, zelfvertrouwen, het gebruik van lichaamstaal etc. zijn allemaal facetten waar je heel goed mee aan het werk kunt. Misschien is dat iets voor jouw zoon?

Sera
20-03-2011 om 14:32
Mijn zoon zit ook op paardrijden en hij vindt het echt geweldig. Het is heel goed voor zijn zelfvertrouwen voor zijn motoriek. Hij rijdt trouwens op een gewonen manege en in een gewone groep en dat levert ook geen problemen op. In zijn groep rijdt ook een meisje met down syndroom. Dat gaat ook prima. Zij is wat vlugger afgeleidt maar dan wordt ze wel weer bij de les geroepen door de andere kinderen of door de instructrice. Mijn zoon heeft eigenlijk geen extra hulp/begeleiding nodig. Juist gestructeerde activiteiten met een duidelijk begin en einde werken voor hem heel goed.

Jo
21-03-2011 om 16:26
Sera
Hoi Sera
Ik bedoelde ook niet dat het niet kán op een gewone manege, integendeel; ik ben daar juist een voorstander van hoor! Sorry als het zo overgekomen is. Wat ik meer bedoelde was, als je aan specifieke doelen wilt werken (zoals bijvoorbeeld bij specifieke problemen in het zelfvertrouwen of andere (psychische) dingen) dat je dan ook paardrijden als therapie kunt gaan doen, dus niet zozeer als 'hobby'(hoewel dat natuurlijk best samen kan gaan). Je bent dan als instructeur/ therapeut meer 'coachend' bezig en de activiteiten met de paarden kunnen vanalles zijn, niet alleen rijden. Ik dacht dat dit in het geval van Nikus zijn zoon wellicht beter zou zijn omdat hij dan echt gericht aan doelen kan werken.
Maar, leuk dat jouw zoon het in de gewone lessen ook al zo naar zijn zin heeft en er veel van opsteekt! Zouden meer kinderen baat bij hebben denk ik!
Groetjes Joke