
Even een andere naam
15-09-2010 om 19:46
Dochter extreem verlegen bij de psycholoog
Vanmorgen ben ik met mijn dochter naar voor een intake gesprek geweest voor wat testen.
Zij heeft leer problemen op school en nu willen we er achter komen hoe dit komt.
Op school heeft ze wat concentratie problemen. En daarom willen ze haar onder andere op ADD laten testen.
Verder is ze een gewoon vrolijk en sociaal meisje die wel soms wat angstig is in nieuwe situaties.
We hadden het weekend al aan haar verteld dat ze vandaag getest zou worden en toen is ze boos en verdrietig geworden. Ze zei dat ze er niet heen wilde en durfde.
Natuurlijk moest ze toch maar ze vond het heel erg eng. Ze moest er bij zijn en de psycholoog ging heel veel aan haar vragen waar ze bijna geen antwoord op gaf. Ze haalde bij bijna elke vraag haar schouders op en zat een beetje met haar vingers in haar mond tegen mij aan te kruipen.
En als ze wel antwoord gaf deed ze dat heel zachtjes en bijna onverstaanbaar.
Ik schrok hier zelf een beetje van want zo extreem verlegen is ze normaal nooit (wel een beetje) Ik ben nu een beetje bang dat ze een verkeerd beeld van haar krijgen en er dalijk iets heel anders uit de testen komt. Ze moet nog twee keer terug komen.
De kinderarts zei nu al dat ze veel te bang en verlegen was voor een meisje van 10.
Ook wilde ze dat wij alles over onze dochter vertellen waar ze zelf bij was.
Is dit de normale gang van zaken.
Nadat wij hadden aangegeven dat onze dochter het heel vervelend vind als er over haar gesproken wordt in haar bijzijn mocht ze in de wachtkamer wachten.
Zijn er meer kinderen die helemaal dicht klappen bij de psycholoog en zijn er tips om het de volgende keren wat soepeler te laten verlopen?
Mijn dochter was overigens ook niet te spreken over het feit dat de kinderarts zei dat we een dyslexie test moesten doen. Terwijl ze juist heel goed kan lezen. Maar ze zeiden dat ze dit wilde uitsluiten.
Ze heeft wel spellingsproblemen.
Ik heb even een andere naam gebruikt. Want ik ben een beetje bang voor herkenning.

rodebeuk
15-09-2010 om 21:38
Ja joh tuurlijk
- het is normaal dat mensen heel verlegen zijn. Verlegen zijn kan door andere mensen opgevat worden als iets raars maar het is een eigenschap waar ook heel veel goede kanten aan zitten. Een verlegen kind hoeft helemaal geen spontane flapuit te worden. Het moet leren omgaan met zijn eigen eigenschappen, leren wat het eigen gedrag bij mensen oproept en in sommige gevallen is het nodig om nog wat meer dingen te oefenen of door te werken. Ik vind het dus nogal fors zoals er nu op je dochter wordt gereageerd, en ik vind het goed dat je voor haar opgekomen bent zodat ze buiten kon wachten.
- verder is het helaas helaas normaal dat er bij behandelaren mensen tussen zitten die horkerig gedrag vertonen. Je bent ook niet getrouwd met zo'n kinderarts.
Begrijp ik het goed dat jullie dit zelf hebben geregeld? Ik denk dat ik het nog even zou aankijken, maar als ze zo raar blijven doen daar, als je vindt dat ze niet goed reageren op de verlegenheid van je dochter, dan zou ik verder zoeken naar een andere testmogelijkheid. Hoe vervelend ook.
Maar goed, ik vind niet dat je nu veel moet doen. Ik wilde vooral reageren op je vraag. Dit komt vaker voor. Verlegen kinderen en horkerige behandelaars.
Wat je kunt doen om het soepeler te laten verlopen: je dochter heeft kennelijk meer tijd nodig. Zoek een plek waar ze die tijd hebben, of probeer dat op deze plek voor elkaar te krijgen.
Verder zou ik heel zorgvuldig zijn in de benadering van je dochter. Grondhouding moet zijn, zoals jij zelf ook al zegt, dat zij een vrolijk sociaal beetje verlegen meisje is. Ok dus. En dat ze in principe niets hoeft te veranderen, maar dat je het er wel met haar over wilt hebben hoe jullie dit het beste kunnen aanpakken. Je moet het dan wel iets van jullie samen maken, deze onderneming, dus het moet voor haar duidelijk worden waarom jullie deze intake ingaan. Uiteindelijk moet het voor haar een verbetering opleveren in iets wat voor haar gevoel nu verbetering behoeft.

even een andere naam
16-09-2010 om 13:37
Bedankt
Maar normaal is ze niet zo heel erg verlegen. Maar nu was ze van te voren al heel bang. Ook al hadden wij uitgelegd dat het niet eng is.
Ze voelde zich gewoon helemaal niet op haar gemak. Bovendien vind ze het heel erg moeilijk om over haar leer problemen te praten. Want zij ziet dat als falen.
Ik ben nu een beetje bang dat ze hierdoor misschien een verkeerde diagnose krijgt.

Philou
16-09-2010 om 15:44
Inz. diagnose
Mijn ervaring is dat er geen excuus is voor een verkeerde diagnose behalve een slechte professional. Een goede kan voorbij extreme verlegenheid of onzekerheid kijken. Dat betekent wat meer tijd en energie voor een vertrouwensband tussen kind en therapeut. Op zijn hoogst is er geen volledige diagnose of geen enkele. Mocht de combinatie geen goede zijn, hoort een goede therapeut dat op tijd aan tegen zodat jullie niet eindeloos blijven investeren. Maar een verkeerde diagnose, ligt aan de onderzoeker, niet aan jouw dochter.

Even een andere naam
16-09-2010 om 16:02
Bedankt
Oké bedankt misschien valt het ook wel mee we hebben alleen nog maar een intake gesprek gehad over 3 weken gaan ze pas met de testen beginnen
Ik hoop dat dat beter gaat. Dan hoeft ze misschien niet zoveel over haar eigen te vertellen.
Ze schaamt zich gewoon over haar leer problemen en wil daar niet over praten.