Dochter gaat getest worden op autisme, wel of niet vertellen?
Hallo,
In samenspraak met de leraar en ons, is onze dochter (10 jaar) geobserveerd door iemand van een autismecentrum. Daarna zijn er 2 gesprekken met ons, en één gesprek met dochter geweest. Dochter is waarschijnlijk HB (niet getest) Maar er zijn toch wel veel tekenen van autisme (Asperger) Daarom hebben we besloten haar te laten testen. Er zijn qua "symtomen" natuurlijk wel veel overeenkomsten tussen HB en Asperger, maar we willen weten of dochter "alleen" HB is, of dat er meer speelt. Ze heeft vooral problemen met de omgang met andere kinderen. Tot nu toe hebben we haar vertelt dat de geprekken zijn om uit te vinden waarom ze daar moeite mee heeft en wat we er aan kunnen doen.
Ze heeft in de klas een autistisch jongetje, ook HB, maar veel meer problemen op autistisch vlak. Dit jongetje gaat volgend schooljaar naar een speciale school, omdat het niet meer lukt op het regulier onderwijs.
In haar beleving is autisme synoniem aan dit jongetje. We zijn bang als we het vertellen, dat ze alleen het beeld van dit jongetje ziet, tewijl haar geval heel anders is. Ons plan is, om haar nog niet te vertellen waar ze precies op getest wordt, maar te blijven vertellen dat het is om te kijken hoe we haar op sociaal vlak kunnen helpen (en dat klopt natuurlijk ook) Maar is dat verstandig? Of komt er bij testen duidelijk naar voren waar op getest wordt?
Behoorlijk lang stukje geworden zo 
Ik hoop dat iemand ons tips kan geven, want dit is allemaal erg nieuw voor ons!
Tip
Leg alleen uit aan de hand van concrete dingen die moeilijk voor haar zijn dat mensen die daar verstand van hebben eens goed gaan kijken waarom sommige dingen zo moeilijk voor haar zijn en hoe ze haar samen met jullie kunnen helpen zodat dat beter gaat.
Dus
wat je zelf al aangeeft ja. Je moet kinderen niet mneer vertellen dan ze aankunnen en ik denk dat meer echt te veel is.
Mocht de term autisme toch aan de orde komen, dan kun je goed uitleggen dat iedereen heel anders is en dat ze daarom nog niet hetzelfde is als dit jongetje.
Ik zou het nog niet vertellen
juist vanwege de mogelijke combinatie die je aangeeft van autisme en HB.
Als je dochter inderdaad hb is, zou school eerst alleen daarop kunnen inspringen. Het zou kunnen dat de autistische kenmerken dan verdwijnen.
Voor zover ik weet wordt vaak geadviseerd om eerst op hb te testen (bij vermoeden daarop), daarop actie te ondernemen en pas later autisme te onderzoeken. Dit om te voorkomen dat het autisme-onderzoek door de verschijnselen van hb beinvloed wordt.
Koentje en annet
Bedankt voor jullie reacties! Mocht het zo zijn dat er een diagnose komt, willen we idd heel goed uitlegen dat er veel verschillen zijn, en dat zij anders is als haar klasgenootje. Op school wordt al heel veel gedaan voor haar, we hebben 2 jaar geleden vragenijsten ingevuld (wij, dochter,leerkracht en de leerkracht van de plusklas) en ze is toen doorgetoetst. Daar is een digitaal handelingsplan uitgekomen. Ze zit in de plusklas en krijgt extra werk. Dit handelingsplan is gemaakt met als uigangspunt dat ze HB is. Ze is dus niet officeel getest, maar wordt op school wel benaderd als HB-kind. De observatie was in eerste instantie alleen gericht op het krijgen van handvaten voor ons en de leerkracht om haar te helpen. Maar omdat er toch wel specifieke dingen opvielen, hebben we in samenspraak met de persoon van het autismecentrum, de leerkracht en wij ouders besloten om verder te kijken. Er wordt nu een rapport opgesteld, en daarna is het even afwachten waneer ze getest kan gaan worden.
Bibi
Los van wat er uit de onderzoeken komt, zou ik bij je dochter wel alvast duidelijk maken dat er veel verschillende ass-ers, adhd-ers en dergelijke zijn. Dat lijkt me so wie so een wijze levensles toch?
Succes verder met de onderzoeken.
Pippin
In haar klas zit o.a. ook een jongen met adhd, en nog meer kinderen met 'iets'. Op school is door de begeleider van het jongetje met autisme verteld in de klas dat hij naar een andere school gaat. Daarbij is uitdrukkelijk duidelijk gemaakt dat dit NIET betekend dat je naar een andere school gaat als je 'iets' hebt. En we hebben het inderdaad al eens over gehad dat er heel veel verschillen zijn. Maar ze is nogal een zwart wit denker 9grijs bestaat niet), dus we moeten haar het heel duidelijk vertellen denk ik.
Bij ons
Beste Bibi,
Onze dochter is ook getest op Asperger. Toen dat ging gebeuren heb ik haar alleen verteld dat we wilden kijken hoe het voor haar fijner zou worden op school; waarom ze zoveel moeite met vriendinnetjes maken heeft e.d. Dat was als uitleg voor haar genoeg.
Toen de diagnose bekend was heb ik het haar uiteindelijk vrij snel verteld. Ze had ook een jongetje in de klas wat net een paar maanden ervoor naar een cluster 4 school gegaan is wegens diagnose Asperger. De IB-er had toen in de klas het boek 'Alle katten hebben Asperger' voorgelezen.
Ik heb het haar uitgelegd dat er kinderen zijn die bijv. heel veel moeite hebben met lezen en dyslectisch zijn, daar dus hulp bij moeten hebben. Zij heeft problemen met andere kinderen, vriendschappen; Het was een opluchting voor haar moet ik zeggen.
Ze kon het een plaats geven; ze had al heel lang door dat ze 'anders' was dan de andere kinderen (en dan vooral meisjes) in de klas.
En nee ze hoefde niet, zoals dat andere jongetje, naar een andere school, omdat het best wel aardig gaat met haar op school; alleen gaan we nu zoeken hoe het makkelijker en leuker kan worden voor haar.
Ze heeft nu bedacht dat ze detective wil worden. Immers door haar 'asperger'is ze heel goed in gedetailleerd kijken!
Succes,
Karin
Karin
Dank je voor je reactie! Ik herken mijn dochter erin, idd totaal geen problemen met schoolwerk (integendeel, lager als een 8 haalt ze zelden) Maar op het sociaal vlak gaat het niet bepaald geweldig! En ze heeft volgens mij prima in de gaten dat ze anders is. Mocht ze de diagnose krijgen, zal ik eens op zoek gaan naar dat boek. Mijn dochter wil trouwens astronoom worden, moet je ook aardig gedetaillerd voor kunnen kijken geloof ik!
Hier
een uitvinder in de dop. Hij is vast begonnen met het slopen van afgedankte apparaten en krijgt ze erg snel uit elkaar voor een zevenjarige!
Re bibi72
Beste Bibi,
Onze dochter komt op zich ook met aardige cijfers thuis. Maar nu in groep 6 worden er toch ook wel problemen steeds meer zichtbaarder:
- ze is echt slecht in begrijpend lezen.
- ze scoort op de CITO's altijd (veel) lager dan bij de methodetoetsen
- ze is dromerig
- ze vergeet nogal eens wat (proefwerken leren, vragen van een proefwerk die ze overslaat e.d.).
Kortom, het leek alsof ze wat leren betreft flierefluitend door de basisschool zou gaan, daar geloof ik nu niet meer in.
Problemen met begrijpend lezen hoor/lees ik veel vaker bij autistische kinderen. Ik denk dat haar problemen vooral liggen op het verbale vlak. Cito's zijn ook heel verbaal. En daar heeft ze toch moeite mee.
We zijn nu bezig met aanvraag van een rugzak. Van school hoefde het eerst niet, later zijn ze met me mee gegaan. Ik hoop dat als we het krijgen dat ze dan gerichter iets kunnen doen voor haar wat betreft vooral de sociale aspecten. Groep 7 en 8 staan bol van allerlei uitjes, extra activiteiten; en die geven allemaal stress voor haar.
Karin
Karin
Op school gaat het echt heel goed, het is bij haar puur het sociale. Het enige is dat ze een wat zwakke motoriek heeft, dus netjes schrijven lukt niet zo goed. En spreekbeurten en boekbesprekingen zijn moeilijk (want voor de klas) Vandaag heeft ze haar spreekbeurt, de spreekbeurt zit heel goed in elkaar, dat kan ze wel, maar nu nog even afwachen of de presentatie ook lukt! Uitjes zijn ook lastig idd, schoolreisjes zijn niet echt aan haar besteed. Ze houdt niet van pretparken. Uitjes naar musea e.d. vindt ze wel erg leuk, als ze maar mag leren! De cito's zijn altijd a-tjes, vandaar, in combinatie met haar enorme leergierigheid, denken we óók aan HB.
Het plannen van huiswerk e.d. moet wel goed begeleid worden, daar heeft ze moeite mee. Gelukkig hebben we het erg getroffen met de school, ze krijgt een geweldige begeleiding!
