
Even maar zo
12-09-2010 om 08:12
Dringend jullie hulp, advies, tips, ervaringen gezocht!
Onze zoon van 4 heeft een gebruiksaanwijzing. Dit is afgelopen jaar door ons, door de 2 huidige en de oude therapeut gecommuniceerd. Voor hij op school zat al overigens met een "let op, dit is een rugzakkind, de vraag is niet of hij er een krijgt, maar wanneer hij er een moet krijgen". Dit ivm de juiste aanvraagargumenten. Maw hou er maar rekening mee. Maar wat onze zoon aangeboden krijgt door zijn huidige juf is niet op zijn gebruiksaanwijzing toegepast en gebeurt consequent niet. De therapeuten zijn zelfs zo ver gegaan dat ze hebben gezegd, ok, dan schrappen we alles wat bij juf niet kan, wij doen de rest in therapie en thuis. Maar juf heeft tot nu toe alleen een kussen voor hem gemaakt dat hard genoeg is.
We hebben het nu bijna een jaar geprobeerd en de conclusie is onherroepelijk.
Wij willen binnen school een andere klas voor onze zoon. Er zijn 7 kleuterklassen, drie ervan zijn in elk geval niet geschikt (die van invaljuf van broer vorig jaar, want ook lief maar lethargisch, de klas waar deze invalval juf 2 dagen invalt en zijn huidige klas) En nu zitten we uit te vogelen hoe we dat aanpakken.
Hij moet na de herfstvakantie in een andere klas zitten. Want zijn ontwikkeling staat stil en de tijd gaat vooruit: achterstanden stapelen zich op. Maw er is niet al te veel tijd om rustig na te denken hoe we het moeten doen.
Er moet een (kort) gesprek gevoerd worden met de juf met een uitleg waarom en de mededeling: wij zijn klaar. Dat is het probleem niet. Vervolgens moet er een gesprek met de directeur komen (denk ik?): wij willen na de herfstvakantie een andere klas voor zoon want [redenen x, y en z].
Mocht het nodig om op het forum wat meer in te gaan op onze redenen dan wil ik die wel kort proberen te schrijven.
Ik ben nu bang dat school automatisch gaat handelen en zegt oh, dit is allemaal plotseling, we gaan op de rem staan. Hun eerste reactie zal vast zijn: dat kan niet want alle klassen zijn al ingedeeld met kleuters die gaan instromen.
Hoe gaan dit soort dingen op school. Voor welke valkuilen/argumenten moet je zoal oppassen. Hoe pakt men zoiets voortvarend aan ?

Vera*
12-09-2010 om 14:32
Een paar dingen
Ik denk dat je pas naar de directeur kan gaan als je veelvuldig met de juf om de tafel hebt gezeten.
Hoe het met een (zorgen)kind op school gaat hangt ondanks de mooie praatjes van school af van de leerkracht die voor de klas staat. Nu wisselen van klas wil niet zeggen dat het probleem daarmee opgelost is.
Ziet de juf wel het probleem? Of wuift ze het weg?
Jij schrijft dat de juf tot nu toe alleen een kussen voor hem heeft gemaakt dat hard genoeg is. Wat is jullie rol als ouders om te zorgen dat jullie kind op school de juiste hulpmiddelen krijgt? Je had ook zelf voor dat kussen kunnen zorgen? Dat kussen vind ik nu typisch iets wat je niet bij de juf kan neerleggen met het idee dat z'jj er maar voor moet zorgen.
Verder ben je erg vaag (logisch?) maar zo kunnen wij ook geen goede tips geven.

Guinevere
12-09-2010 om 14:32
Heb je
Heb je de directeur hier al eerder over gesproken? Wat zegt de intern begeleider? Ik krijg de indruk dat dit een school-probleem is en niet alleen een probleem van die juf, maar ik kan me vergissen.
Je therapeut meenemen naar een gesprek kan helpen.
En wat een enorme school is dat trouwens, met 7 kleuterklassen.

Philou
12-09-2010 om 14:58
Vera
Hoi Vera,
Bedankt voor je reactie. Ik zet mijn antwoord onder jouw (gequote) reactie.
Je schrijft:
"Ik denk dat je pas naar de directeur kan gaan als je veelvuldig met de juf om de tafel hebt gezeten."
Ja, wij hebben in augustus 2009 met de toenmalige IB-er om de tafel gezeten en vanaf november 2009 diverse malen met de juf. Onze therapeuten zijn gaan observeren (was nodig ivm therapie, de schoolsituatie was daar geschikt voor (want thuis heb ik verder geen probleem met mijn zoon). Ook wij als ouders hebben tips en wat dan ook gegeven.
"Hoe het met een (zorgen)kind op school gaat hangt ondanks de mooie praatjes van school af van de leerkracht die voor de klas staat. Nu wisselen van klas wil niet zeggen dat het probleem daarmee opgelost is."
Nee, maar de combinatie juf-jongetje gaat niet. Zijn broer heeft ook zo'n gebruiksaanwijzing en daar hebben wij niet deze moeite voor hoeven doen.. dat loopt helemaal vanzelf!
"Ziet de juf wel het probleem? Of wuift ze het weg?"
Ze ziet het niet, ze ziet ook niet in dat ze het niet in ziet. Zo hebben wij gezegd dat hij geactiveerd moet worden door de dag, hier en daar. Simpele handvatten om dat voor elkaar te doen krijgen. Maar hij valt elke dag daar in slaap, omdat hij zich zo afsluit. Niet omdat hij moe is.
"Jij schrijft dat de juf tot nu toe alleen een kussen voor hem heeft gemaakt dat hard genoeg is. Wat is jullie rol als ouders om te zorgen dat jullie kind op school de juiste hulpmiddelen krijgt? Je had ook zelf voor dat kussen kunnen zorgen? Dat kussen vind ik nu typisch iets wat je niet bij de juf kan neerleggen met het idee dat z'jj er maar voor moet zorgen."
Dat wilden wij ook heel graag! En hadden het ook betaald. Geen probleem maar zij wilde dat alle kussens in de klas hetzelfde eruit zien. Dus hij heeft een plat hard kussen terwijl wij liever een soort poef hadden willen zien voor een actieve zit.
"Verder ben je erg vaag (logisch?) maar zo kunnen wij ook geen goede tips geven."
Wat wil je verder nog weten ? Ik wil niet teveel over de juf ingaan omdat dat voor ons nu wel klaar is. Wij willen een juf die dit kind wat meer structuur en activering kan bieden. Daarnaast moet er een handelinsplan komen mbt de fijne motoriek. En dat komt vanwege deze juf niet van de grond. Het lijkt of wij steeds weer terug moeten naar de basis van deze juf.
Dit kind heeft geen handicap maar een gebruiksaanwijzing. Van een ogo-school verwacht ik toch wel aanbieden van structuur en activatie op niveau en niet de hele tijd een klaaglied over dat hij zeker te laat naar bed gaat.
Dat is klaar.. dus nu: andere klas!

Philou
12-09-2010 om 15:06
Guinevere
Hoi Guinivere,
De directeur gaan we spreken zodra ik met de juf heb gesproken over wat er afgelopen vrijdag is gebeurd.
Daarna loop ik langs de directeur. Ik kan ook meteen naar de directeur maar vind ik naar de juf toe niet zo netjes. Ik zal ook tegen de juf zeggen dat ze een prima juf is voor 90% van de kinderen maar niet voor mijn zoon.
Ik hoop dat dat deze week lukt.
De Ib-er: binnen 1 jaar nu 3x een nieuwe iber. Ook de vorige is nu binnen een week weg. Ik weet wel wie de nieuwe IB_er is maar de rest van school nog niet. Ik moet wachten tot dat bekend is, dan leest zij het dossier (of ik alvast haar wilde updaten,, poeh.. ik heb maar even gevraagd wat er voor haar nog onderbelicht in het dossier want er ligt genoeg van ons in). Dus de nieuwe ib-er, die ik vrijdagochtend de hand schudde, heb ik verder nog niet gesproken.
De vorige IB-er was wel betrokken bij de ups en vooral downs van deze juf met onze zoon. Daar hebben wij ook al twee keer tegen gezegd dat de combinatie juf-zoon ons inziens geen goede was.
Het zou heel goed zijn dat het toch een structureler probleem is dan wij denken en dat het school-breed is.. (gezien snelle wisselingen ib-ers oa).
De peut meenemen lukt niet want die heeft deze week geen tijd *maar* die komt wel observeren deze maand om te zien wat zoons alertheid is op school, waar daarin hij ondersteuning moet hebben en het plan was waarin deze juf maar dat hoeft niet meer vinden wij.
Bedankt voor je reactie!

banaan
12-09-2010 om 15:30
Hoi
Onze zoon is eens halverwege het jaar naar een parallel klas gegaan, vanwege een gestoorde relatie met de juf. Het was een zeer enerverende periode. Bij ons was de aanleiding dringender aangezien zoon suicidaal werd van deze juf.
Ik heb wel heel veel geleerd van de ruzieachtige situatie waarin we terecht waren gekomen, waar je misschien iets aan hebt:
Het valt me op dat je met allerlei datums en gegevens komt. Met feiten dus, waaruit blijkt dat jullie je best hebben gedaan en juf in gebreke blijft. Realiseer je dat het in deze NIET om waarheidsvinding gaat. Laat dat los. De school heeft waarschijnlijk geen gelijk, ze zullen vast niet genoeg in jouw zoon geinversteerd hebben en veel beloften zullen niet nagekomen zijn. Veel gesprekken zullen gevoerd zijn door jullie en daar zal dan veel te weinig, of niets mee gedaan zijn door de school. Maar dat boeit hun niet. Zij vinden dat zij goed zijn, dat zij professioneel zijn en zullen nooooooiit hun collega/werknemer afvallen. Realiseer je dat goed. Je gelijk zul je niet krijgen. Dat heb je ook niet nodig, want je hebt het allang. Maar die school zal dat niet toegeven. Het gaat erom dat jouw zoon de juiste opleiding gaat krijgen. Dat is het enige doel. Laat alles wat daar niet toe leidt, los. Mopper daar hier over, hou een dagboek bij, huil uit bij een vriendin.
Verder zal school nooit toegeven dat ouders een stem hebben over de klas waarin hun kind zit. Want dan scheppen ze een precedent die ze ten alle tijde willen voorkomen. Zorg dus dat je er zo min mogelijk met andere ouders over praat. En zorg ervoor dat de school de beslissing neemt. Dat is een poppenkast. Uiteindelijk neem jij natuurlijk die beslissing. Als jouw kind in een klas zit die slecht voor hem is, kun je hem daar weg halen. Maar laat ze maar in de waan dat jij die macht niet hebt.
Verder is onze ervaring dat het absoluut geen zin heeft om als ouders op te komen voor de rechten van je kind bij een school. Jij bent niet te vertrouwen, want je bent ouder. Jij bent niet rationeel, want je bent ouder. Jij hebt er geen verstand van, want je bent ouder. Als een therapeut precies hetzelfde gaat vertellen wat jij zegt, wordt er wel naar geluistert. Neem dus je eigen therapeut mee.
Een sterk argument voor de overplaatsing van onze zoon, was 'vertrouwensbreuk tussen kind en leerkracht en tussen ouders en leerkracht'. In de officiele brief die wij na de overplaatsing kregen stond: dat ze zoon hadden overgeplaatst omdat de leerkracht hem niet meer in de klas wilde hebben. Een grote leugen. Weer loslaten, zennnnn. Laat maar, ze zijn niet wijzer.
En dan nog dat rugzakje. Is dat al aangevraagd? Wij hebben hier een ab-er die een ontzettend goede advocaat is voor de zorgenkinderen. Directief en duidelijk. Zij is nu onze spreekbuis, die eigen therapeut kunnen we inmiddels dus thuislaten. Hier heeft het rugzakje ontzettend goede gevolgen gehad.

ijsvogeltje
12-09-2010 om 16:42
Eerst naar directeur
Het overplaatsen naar een ander klas is geen zaak van de leerkracht lijkt mij. Volgens mij moet je naar de directeur gaan.
Je vraagt naar valkuilen. Die zie ik wel. Je hebt namelijk de oplossing al duidelijk voor ogen: naar een andere klas. Daar houden scholen niet van, die willen zelf de oplossingen verzinnen.
Ik zou de problemen en vooral je zorgen bij de directeur neerleggen. Val de juf niet af, maar houd het bij jezelf en je kind. Wat merk je aan je kind etc. Dus wat zie jij feitelijk ziet/hoort/merkt. Geef aan dat je het gevoel hebt dat het tussen juf en jouw kind niet werkt. En vraag directeur mee te denken aan een oplossing.
Directeur kan dan zelf bedenken dat overplaatsing naar een andere klas een oplossing kan zijn. Hij/zij heeft het dan zelf bedacht, en jij verzucht dan dat je daar héél blij mee zou zijn.

Philou
12-09-2010 om 17:58
Ijsvogeltje
Ijsvogeltje,
Vind je niet dat ik eerst een gesprek met de juf moet hebben en dat nieuws eerst aan haar hebben bekend gemaakt. Ik ben echt niet van plan om haar af te maken of haar neer te halen. Verder snap ik je punt(en) en begrijp ik waarom je zegt dat wij moeten inzetten dat de directeur moet benoemen dat hij naar een andere juf moet. Bedankt voor je tips, hier kan ik wel wat mee..
Judith-t sjort de moed weer van enkels naar dr middel

banaan
12-09-2010 om 18:38
Judith
Als jullie al veel gesprekken met de juf gehad hebben, dan weet ze al dat jullie niet tevreden zijn. Ijsvogeltje heeft heel erg gelijk, als je naar de school, of naar de juf zeg: Hij moet naar een andere klas, dan heb je een conflict.
Als je zegt: we hebben al veel tegen de juf gezegd en het is moeilijk voor ons om nog hoop te hebben dat het beter met zoon zal gaan, want we merken niet dat zoon .....
Dan kan ieder weldenkend mens zelf de conclusie trekken.
Ik denk dat je dat wel snapt, maar hou het heel erg bij jouw zoon. Niet over andere kinderen spreken, niet spreken over je eigen anti-pathie voor die juf.
Die gebruiksaanwijzing kun je misschien erbij pakken en punt voor punt vertellen wat jouw zoon te kort komt bij deze juf. Dan kun je aan de directie vragen of zij/hij vindt dat deze gebruiksaanwijzing 'niet te doen is'. (ik neem aan dat dit wel mee zal vallen?!) Dit is wat jouw kind nodig heeft, hoe kan school dat gaan bieden?
Ow bah, ik leef met je mee. Het is zo rot als je kind niet op zijn plek zit op school, elke dag moet-ie er weer heen. Sterkte ermee!

Inge M
12-09-2010 om 18:44
Eerst naar juf
En aan juf meld je dat er veel dingen zijn die niet lekker lopen. Deze onderwerpen moeten klasoverstijgend besproken worden, dus niet met juf maar met directeur en ib-er.
Aan juf meld je dus niet jouw oplossing. Dat is inderdaad niet handig.
Bij directeur meld je netjes op een rijtje (liefst ook op papier) welke problemen je ondervindt en wat de aanbevelingen zijn van de hulptroepen.
Vervolgens laat je de directeur verzinnen wat een mogelijke oplossing zou zijn. Je kunt altijd mondeling melden dat het best een oplossing zou zijn om van klas te wisselen, een nieuwe start en zoo........., frisse leerkracht, etc.

Philou
12-09-2010 om 18:58
Banaan
Hoi Banaan,
Ik merk dat ik je een paar keer lezen moet.
Kijk, ik hoef geen gelijk van de juf of over de juf. Zij is een beste juf voor 90% van de kinderen maar mijn kind valt in die 10%.. de combinatie juf-jongetje is geen goede voor dit jongetje. Maar ik heb genoeg aangekeken en geprobeerd. Ik zit het nut niet in om verder te experimenteren.
Je schreef:
"En dan nog dat rugzakje. Is dat al aangevraagd? Wij hebben hier een ab-er die een ontzettend goede advocaat is voor de zorgenkinderen. Directief en duidelijk. Zij is nu onze spreekbuis, die eigen therapeut kunnen we inmiddels dus thuislaten. Hier heeft het rugzakje ontzettend goede gevolgen gehad."
Nouja, we hebben niet eens een behoorlijk handelingsplan en dat moet eerst (6 maanden) in plaats zijn meen ik. Dat komt oa doordat we nu alweer aan de 3de ib-er zitten. We waren bezig met een handelingsplan met vorige ib-er dus dat moet door deze nieuwe opgepakt worden. Maar wat nu als je kind bij deze juf niet genoeg op maat krijgt aangereikt, een achterstand heeft (die niet nodig was geweest) en net te goed is voor een rugzak.. onze zoon is nl prikkelvermijdend en prikkelarm. Deze kinderen lopen onder het referentiekader door, bij iedereen omdat ze rustig zijn/blijven en lief in een hoekje spelen, geen reuring veroorzaken. Dan denk je, ah, lekker rustig, vooral laten zo. Zo bevestig je hem in zijn vermijdingsgedrag.. en als hij wel een keer huilt en je neemt hem op schoot, bevestig je het idee dat de wereld idd eng is.

ijsvogeltje
12-09-2010 om 19:48
Judith
"Vind je niet dat ik eerst een gesprek met de juf moet hebben en dat nieuws eerst aan haar hebben bekend gemaakt."
Nee, want jij hebt geen nieuws te melden. Ouders bepalen niet in welke klas hun kind zit en of hun kind naar een andere klas gaat. Je kunt haar dus niet melden dat jouw zoon naar een andere klas gaat, want je weet niet of dat wel door gaat.
Maar ik kan mij wel voorstellen hoor, dat je eerst met de juf wil praten. Maar dan zou ik insteken op dat je het gevoel hebt dat juf er niet meer zo veel kan kan en haar nog eens haar mening hierover te vragen. En dan kun je met haar concluderen dat zij dus het maximale doet wat in haar vermogen ligt en dat dat voor jouw zoon blijkbaar onvoldoende is.
Met die conclusie stap je dan vervolgens naar de directeur.

banaan
12-09-2010 om 21:22
Nu misschien wel leesbaar?
Joh Judith, sorry voor de leesbaarheid. Ik geloof dat er toch het een en ander aan emotie meekomt als ik aan die periode terugdenk. Beetje projectie erbij en voor je het weet heb je een onleesbare post, waar jij helemaal niet zo heel veel aan hebt. Maar het laat me niet los.
Mag ik het nog eens proberen?
Zoals ik heb begrepen heeft juf eigenlijk helemaal geen problemen met je zoon. Maar jouw zoon heeft wel problemen met de juf, of hij het nu weet of niet. Ik zou geloof ik in jouw geval, de gebruiksaanwijzingen van de therapeuten meenemen naar de directie en met hun uitspellen waar je zoon niet goed begeleidt wordt. Het zijn geen gezellige tips, het zijn minimale voorwaarden die het voor jou zoon mogelijk maken om zich te ontwikkelen. En dat is toch de reden waarvoor hij elke dag bij hun in het gebouw is. Als de directie hier niet open voor staat, zou ik een behandelaar meenemen, omdat daar over het algemeen beter naar geluisterd wordt dan naar ouders.
Ik denk niet dat jij er mee zit als je geen gelijk zult krijgen van de juf. Maar ik bedoelde dat het ook moeilijk zal zijn om gelijk te krijgen van de directie. Feedback geven en ontvangen gaat nu eenmaal niet zo makkelijk op de meeste scholen. Bij ons hebben ze echt een hele interessante draai aan het hele verhaal moeten geven om voor zichzelf te verantwoorden dat onze zoon bij die juf wegging. Hij kon opeens niet meer met een klasgenoot opschieten, nooit eerder iets over gehoord, nooit eerder iets van gemerkt.
En verder ben ik het heel erg met Ijsvogeltje eens. Zeg niet direct dat je hem in een andere klas wilt, maar laat de directie zelf die conclusie trekken.
Wat ik wel bij Ijsvogeltje wil aanvullen, ouders bepalen niet bij wie hun kind in de klas komt en wie de leerkracht is. Maar.... Ouders bepalen wel bij wie hun kind NIET in de klas zit. Je hebt altijd de mogelijkheid je kind thuis te houden/van school te halen. Wij hebben (tijdens de suicidale periode) gezegd dat het gevaarlijk was voor de gezondheid van zoon om nog langer bij haar in hetzelfde lokaal te zijn. De dagen dat zij voor de klas stond hielden wij hem ziek thuis. Het was verbluffend hoe snel de school toen opeens gemotiveerd was om met de behandelaar te spreken (daar waren wij al maanden op aan het aandringen). Toen wij vertelden dat zoon suicidaal was, kregen wij geen reactie van school. Toen wij hem een dag later ziek meldden, was de situatie opeens 'zeer ernstig' en werden er spijkers met koppen geslagen.
Als ik jou was, zou ik bij de directie bezwaar maken omdat er nog steeds geen handelingsplan is. Dat vind ik echt heel erg slecht. Het is de verantwoordelijkheid van de directie om er op toe te zien dat er continuiteit is, ook bij personeelswisselingen.
Wist je overigens dat er ook zoiets is als Preventieve Ambulante Begeleiding? Dat is tijdelijk, maar gaat wel veel sneller. De verslagen die daar dan van gemaakt worden, kunnen weer helpen bij het aanvragen van een rugzakje.
Nu ja, hopelijk is deze post duidelijker. Sterkte ermee!

Philou
13-09-2010 om 11:14
Banaan
Dank je, Banaan, voor je verhaal! Een nogal heftig verhaal met veel tips en waarschuwingen. Een heel waardevol verhaal. Maar het duurt bij mij dan altijd even voor ik de volle realiteit onder ogen heb; een kind dat suïcidaal werd van de juf en dan je verhaal hoe school daarmee omgaat en weet te draaien. Het is zo bizar dat ik er moeite mee heb. Hoe heb je weer vertrouwen gekregen in de school ? Hoe gaat het nu met je kind. Wat was dit voor een 'aparte' juf (maar goed dat gaat wellicht verder dan je kwijt wil). Zit jullie kind nog wel op deze school ? Apart dat pas als je je kind thuishoudt, er beweging komt vanuit school. Hoe oud is jullie zoon ? Vijf of ouder dan is hij leerplichtig.. school wilde waarschijnlijk dat de leerplichtambtenaar dit van jullie zou horen. Wat een egocentrisch gedrag.
Triest dat het op school kennelijk ook zo werkt. Dus op leesniveau was ik bij op realiteitsniveau duurde dat ffkes.
Jouw tip over ons doel: helder.. je hebt het ons (en de andere reacties) nogmaals doen beseffen. De opleiding van onze zoon is waar onze focus op gericht moet zijn. School zal laten zien dat ze lange tenen hebben, zal het persoonlijk opnemen.. wij moeten zorgen dat wij uit die valkuil blijven door het te hebben over de combinatie juf-jongetje en dat beiden prima zijn maar niet samen.
En dus de bal zo neerleggen dat eenieder en bal erin kopt.. niet zelf de conclusie trekken. Die wordt moeilijk, om je mond te houden. Maar jullie hebben gelijk, IJsvogeltje ook.
Wat betreft handelingsplan: dat moeten we idd gaan doen zoals jij het zegt. Het gekke is dat school vanaf den beginne min of meer ons het idee heeft gegeven dat wij dat moesten doen. En als onervaren ouders hebben wij daar ook alles voor aangedragen. Aangezien wij voor de zomervakantie wilden dat onze peut kwam observeren. Juf wilde dat niet, die schuift alles vooruit. Met toenmalige IB-er is afgesproken dat iemand extern zou komen kijken ivm een pab met betrekking tot de fijne motoriek. Maar na 1 week school, hebben we alweer een nieuwe IB-er.. die dus ook even heel makkelijk zei: ach geef mij even een beknopte samenvatting wat er aan de hand is.. Ja sorry, beetje lui zijn op mijn conto. Zo komt dat op mij over.
Ik neem al jullie punten een voor een over.. il moet goed na gaan denken.. ben bang dat er verder uit mijn handen niets meer komt. Bedankt voor je waardvolle tips.
Een ding nog: hoe gaat het nu met je zoon ?

banaan
13-09-2010 om 11:43
Judith
Fijn dat je er toch nog wat aan hebt, ons verhaal. Het inderdaad bizar. Ik had net het gevoel in zo'n rampverhaal van de libelle of zo beland te zijn. Zo'n verhaal waarbij je denkt: 'Ja ja, daar geloof ik dus niets van, veel te ver gezocht.' Onze zoon zat in de middenbouw, wij denken ook dat ze opeens in actie kwamen uit angst voor de leerplichtambtenaar.
Maar goed, we hebben het achter ons kunnen laten.... (ten minste, als ik er aan herinnerd wordt, kan ik er nog wel emotioneel van worden, maar het is wel goed voor me om het weer eens allemaal onder woorden te brengen)
Het gaat inmiddels gelukkig wel weer goed met onze zoon hoor. Hij zit nog steeds op die school. Hij is nu (drie jaar later) bijna nooit meer somber. Het is wel een lange weg geweest om uit dat dal op te klimmen en als een leerkracht weer eens even geen begrip voor hem heeft, kan hij weer wegschieten in sombere gedachten. Gelukkig kunnen wij er heel goed over praten en kan ik hem dan helpen.
We hebben heel erg intensief getwijfeld over een andere school, maar dat niet gedaan. Dat kwam omdat hij in die parallelklas terecht kon, hij zelf aangaf enorm tegen een schoolwissel op te zien en hij een groepje klasgenoten heeft waar hij zich erg fijn en op zijn gemak bij voelt.
Zijn zorg staat nu goed in de steigers en zoon krijgt nu op school wat hij nodig heeft.
Zo'n periode laat zijn sporen na. Ik kan nog steeds niet begrijpen dat het zo lastig is om als ouder gehoord te worden, op de plek waar je acht jaar onderwijs voor je kind afneemt. Mijn man en ik zijn verbijsterd geraakt over de bedrijfsvoering en communicatie mechanieken op een basisschool. Vooral het gebrek aan zelflerend vermogen en het feit dat men jaren weg kan komen met afstellen en uitstellen, is verbluffend.
Ik heb het verhaal bij de MR neergelegd en dat heeft er mede (ik was niet de enige met negatieve ervaringen) toe geleid dat de zorgstructuur op school sterk is verbeterd. Maar daar gaat dan ook weer jaren overheen natuurlijk.
En deze juf persoonlijk. Ik ben bang dat zij gewoon lekker door gaat met kinderen negatief benaderen en de put in praten. Triest. Van de afgelopen drie jaar, kan ik drie kinderen noemen die bij haar in de klas hebben gezeten en daar somber en depressief raakten. Zij heeft een bepaalde manier van omgaan met kinderen die bij een bepaald type kind (gevoelig, slim, eigenwijs en IADH) vernietigend is voor het zelfvertrouwen. (prestatiegericht, gefixeerd op wat niet goed gaat en 'bewijs eerst maar dat je mijn vertrouwen waard bent') Sommige ouders zijn dol op haar, want ze kan bij een ander soort kind (het ijverige, hardwerkende, gehoorzame, gemiddeld intelligente type) de resultaten heel erg opkrikken. Het mens gaat het ook niet meer leren, want ze is al 25 jaar juf.... Volgens mij begrijpt ze zelf nu nog niet wat ze fout heeft gedaan.

Judith.t
13-09-2010 om 12:41
Oei banaan
Foute juf ! Daar hou ik helemaal niet van. klinkt als een familielid btw. Brrrrrr. Wat is IADH ?

Philou
13-09-2010 om 12:54
Dames, nog een vraag: handelingsplan
Bedankt voor jullie adviezen. Het is heel waardevol. Jullie weten niet half hoe waardevol. Het brengt alles in een stroomversnelling.. ik duik daarom ook in wat er te weten valt over handelingsplannen. Hebben jullie tips cq willen jullie, met jullie kennis en ervaring, svp meedenken?!
Wij vinden dat onze zoon ondersteuning (op welke manier weten wij niet, ligt aan wat kan en wat wenselijk is) nodig heeft op 3 vlakken:
-fijne motoriek (lijkt mij iets dat in de klas op niveau geoefend kan worden dmv leuke opdrachten)
-structuur (overzicht over de dag, wat er van hem/de klas verwacht wordt met mogelijkheid eigen planning te leren maken. ik meen iets met beertjesmethode maar ik weet ernog niet genoeg van.).
-alertheid.. onze zoon moet af en toe geactiveerd worden. Bijvoorbeeld de juf helpen met iets tillen of even lopen etc.. juf krijgt dit niet voor elkaar. Te gek voor woorden dat je hier een rugzak voor krijgt.. volgens de ib krijg je dat nite voor elkaar. Hoe vatten we dit in een handelingsplan ? Of als overplaatsing niet lukt, om welke reden dan ook, hoe krijg je hier dan toch een rugzak voor ?
Wat vinden jullie ? Willen wij teveel, te weinig, is het onmogelijk, hoe vorm te geven ?

Philou
13-09-2010 om 13:38
Inge m.
inge schreef:
"Vervolgens laat je de directeur verzinnen wat een mogelijke oplossing zou zijn. Je kunt altijd mondeling melden dat het best een oplossing zou zijn om van klas te wisselen, een nieuwe start en zoo........., frisse leerkracht, etc."
Ha, ook een hele goed!
/me noteert alles in dr rode boekje
Dank je Inge

Moek
13-09-2010 om 13:43
Handelingsplan
Bij ons was ook nog helemal niks gebeurd, maar met terugwerkende kracht is er toch een handelingsplan opgesteld. je lacht je dood als je ziet wat er allemaal zogenaamd al voor zoon was gedaan.
Voor een rugzak moet je natuurlijk wel een diagnose hebben. De dingen die jij opnoemt zijn beslist zaken die geschikt zijn om met een rugzak aan te pakken. Behalve de fijne motoriek, dat lijkt me meer iets voor fysio of senso-motorische therapie (vanuit de zorgverzekering dus).

Philou
13-09-2010 om 14:12
Moek
Moek schreef:
"Voor een rugzak moet je natuurlijk wel een diagnose hebben. De dingen die jij opnoemt zijn beslist zaken die geschikt zijn om met een rugzak aan te pakken. Behalve de fijne motoriek, dat lijkt me meer iets voor fysio of senso-motorische therapie (vanuit de zorgverzekering dus)."
De diagnose is er, dus dat deel is in orde. Het enige probleem is dat dit kind onder het referentiekader vliegt (prikkelvermijdend, prikkelarm, inactief) en dat juist dat zo moeilijk is om te laten zien. Maar ziekenhuis, kinderpsychologe, peut, fysio staan achter ons.
Wat betreft fijne motoriek op school: ik zou juist graag zien dat onze zoon een paar keer in de week fijne motoriekdingen aangeboden kreeg (bijv tekenen of schilderen, knippen etc) op zijn niveau. Of letters knippen en kleuren.. Nu krijgen ze een verhaal met allemaal zinnen waar hij de letter K rood moet kleuren.
Lijkt mij, maar ja wie ben ik op dit moment, niet groep 2 maar 3.. daarbij het is niet op zijn niveau. Juist fijne motoriek oefenen gebeurt toch op school ? Ik vraag overigens geen therapie, dat doen we bij de fysio.

banaan
13-09-2010 om 14:15
Iadh
IADH is een afkorting voor iets aan de hand. Een kind met een stoornis.
Als ik lees waar jouw zoon tegen aanloopt, moet ik ook heel erg denken aan Cesartherapie, ergotherapie of iets dergelijks. Ik ken een meisje dat bij ons op school Ambulante motorische therapie heeft gekregen van de Mythyl of Tythyl school. (ik haal ze altijd door elkaar, het gaat mij om de school met de kinderen zonder verstandelijke handicap) De juf uit groep 3 heeft daar toen heel veel aangehad. Ze hebben toen ook een lesmethode aangeschaft, de schrijfdans. Die is voor de hele klas heel erg leuk om te doen. (grote vellen papier, veel verschillende kleuren wasco en dan schrijfbewegingen maken op muziek, hoekige muziek, vloeiende muziek, verdrietige muziek)
Wat betreft de structuur en het activeren, dat kan toch in een noemer door? Dat je zoon bijvoorbeeld een eigen hoekje in de klas, of een eigen mapje krijgt, met een pictovel met de verschillende stappen van een activiteit of werkje, er komt dan bij elke soort activiteit een bewegingsopdracht bij. En dan werkt hij dat werkje volgens dat pictovel af. Bijvoorbeeld: Bouwhoek: denken: wat ga ik bouwen waar en met wie, plannen: hoe pakken we het aan, uitvoeren: bouwen, evalueren: laten zien aan de juf, afronden: opruimen. Dat kan de juf dan voor elke keuzeactiviteit maken. Desnoods legt ze dat pictovel aan de andere kant van de klas, zodat je zoon iedere keer een stukje moet lopen om de pion/wasknijper/magneet op te schuiven naar de volgende stap.
Nou ja, ik weet het wel ))))
Volgens mij moet het allemaal toch wel mogelijk zijn in een reguliere kleuterklas. Volgens mij zal je zoon niet de enige zijn die behoefte heeft aan structuur en activering.
Sterkte met al het denken.

Guinevere
13-09-2010 om 21:55
Beertjes
Ik denk dat je de beertjes van Meichenbaum bedoelt. Google er maar eens op. Jammer genoeg werken zelfs die beertjes (of een ander beest) hier niet. Zoon wordt er teveel door afgeleid.... Bij hem moet de werkwijze gewoon in zijn hoofd geprent worden.
Het is overigens IADH versus NADH. Iets en Niets Aan De Hand. Een specifieke OO-afkorting....

Philou
14-09-2010 om 07:54
Ah
Ja daar ga ik zeker op googlen. Ik hoorde de peut gisteren zeggen methode van kaat Timmer-nogiets. Ze zou ook een website hebben, kan ik niet vinden overigens..
ik krijg veel hits op kaat timmer en beer.. ik google nog even door! Op Meichenbaum kijk ik ook even.
Goeie afkortingen die IADH en NADH. Zou in de faq moeten staan!

Philou
14-09-2010 om 09:38
Boos
Ik merk dat ik zo boos ben op school. Hoe kom ik van die boosheid af voor ik met de nieuwe IB-er ga praten, deze week. Het lukt me om m'n blik te richten op de horizon naar wat nodig is, wat wel en niet had moeten gebeuren en dat maakt me dan weer boos. Grr. En ik wil tegelijkertijd van die boosheid af.

banaan
14-09-2010 om 10:27
Boosheid
Judith, ik wilde dat ik wist hoe je van die boosheid af kon komen...
Moeilijk he, Het gaat om jouw lieve kind, zij zijn er verantwoordelijk voor en ze laten het afweten. Verschrikkelijk kwetsend en bedreigend vond ik dat. Ik kreeg echt leeuwin neigingen.
Maar die boosheid is natuurlijk ook funcioneel. Die boosheid geeft aan dat er iets misgaat en dat er iets moet gebeuren. Het is heel natuurlijk en ik denk dat het onmogelijk is om 'ervan af' te komen.
Zoals je zelf ook al aangeeft, het nadeel van die boosheid is dat het niet helpt bij het voeren van gesprekken. Het maakt dat je emotioneel kan worden, kan blokkeren. En daar heb je niets aan.
Wat wij deden, is dat wij aan het begin van het gesprek duidelijk aangaven dat wij heel erg boos en teleurgesteld waren. En ook waarom (kort en zakelijk, wij spraken dat voor het gesprek samen door). Maar dat wij daar in dít gesprek verder niet op in wilden gaan, omdat we nu spijkers en koppen wilden slaan om zoon zo snel mogelijk een goede begeleiding te geven. En dan gelijk de vraag: Hoe gaan jullie dat vormgeven? Zo gaven wij die boosheid wel een plek, maar overheersde hij het gesprek niet.

Guinevere
14-09-2010 om 10:35
Volgens mij (beertjes)
Volgens mij heeft Kaat Timmerman het idee van die beertjes overgenomen van Meichenbaum. Ik heb ook even gegoogeld, ik zag een paar interessante boeken van haar. Ga ik misschien maar bestellen want we hebben nu even geen orthopedagoog.

Moek
15-09-2010 om 21:47
Heb het ook besteld
Tja, die boosheid maakt mij letterlijk ziek. Ik heb gemerkt dat zij hun problemen steeds bij mijn proberen neer te leggen. Hij doet het niet goed en dat is op een of andere wonderbaarlijke manier mijn schuld. Hij moet dus maar van school, vinden ze. Ik ga nu proberen het probleem bij hen te laten liggen, waar het hoort. Goh, wat vervelend dat het allemaal nog niet lukt. Het is me ook wat, zo'n volle klas. En dan weer de instructies herhalen. Of me dat gaat lukken voordat ik een nervous breakdown krijg, weet ik niet.

Philou
17-09-2010 om 12:24
Herkenbaar
Dat doen ze hier ook. We hebben nu met school afgelopen jaar tig gesprekken gehad over onze zoon dat hij onderprikkeld is. Vandaag ook weer met zoon naar school en deze keer is het ons en zoon niet gelukt hem goed op school te krijgen. Dus wij zeggen: vandaag heeft hij opstartproblemen.. Juf vraagt of hij moe is (nee, opstartproblemen), heeft hij genoeg geslapen (nee, opstartproblemen), hoe laat gaat hij dan naar bed (nee, opstartproblemen). En ik hoor mijzelf zeggen; hij elke dag, de hele dag dus opstartproblemen.. hij moet geactiveerd worden. Vandaag wat meer dan normaliter (wat normaliter op school dus nooit gebeurd ondanks alle gesprekken, informatie ETC).
Ikworhierzogekvanhe.

Philou
19-09-2010 om 17:18
Banaan
De ontwikkelingen gaan heel snel en ondertussen is onze zoon in regressie. Heel pijnlijk om te zien. Het is zo groot aan het worden dat ik niet goed weet waar begonnen mee moet worden. Ondertussen gesprek met de nieuwe ib-er aangevraagd maar die heeft opeens besloten toch de directeur erbij te halen. En dat zit mij ergens niet lekker.. School ziet niet dat er wat aan de hand is of wellicht zelfs niet dat er wat aan de hand is. Dit kind vaart zo makkelijk onder het referentiekader. En ze wijzen op het feit dat ze het niet zien is voor sommigen al een belediging an sich. Ergens bekruipt mij het gevoel dat de directeur wel eens zou kunnen beginnen met "ach je zeurt, je neemt kostbare ib-tijd in beslag".
En dat gaan ze natuurlijk niet meteen zeggen, luid en duidelijk.. dat besef ontwikkelt zich gaande het gesprek natuurlijk. Ondertussen vraag ik me af of ik zoon weer halve dagen naar school moet laten gaan of hele. Ook dat is een belasting die ik er moeilijk bij kan hebben.

Banaan
19-09-2010 om 17:46
Gesprek
Judith, wat vervelend dat je zoon in regressie zit. Hoe zijn jullie contacten met de/een behandelaar/therapeut? Kun je niet vragen of deze (weer?) contact met school wil opnemen? Mijn ervaring is dat er naar behandelaars echt veel beter geluisterd wordt dan naar ouders.
Op zich is het natuurlijk wel goed als de directie bij jullie gesprek zit. De lijnen worden dan korter en dat maakt dat een beslissing sneller genomen kan worden. Stoot je echt op een muur van onbegrip, dan weet je gelijk wat je kunt verwachten en kun je besluiten nemen voor de toekomst.
Uit je vorige post blijkt dat jij bang bent dat 'ze het niet zien'. Misschien is het een idee om op een hele zakelijke manier jouw observaties op een rijtje te zetten?
Ik doe dat dan altijd in een bepaald kader, waardoor het allemaal wat hanteerbaarder worden. Je zou kunnen denken aan de onderverdeling: Werkhouding, Kennis, Vaardigheden. En dan heel duidelijk per item wat je bij je zoon ziet. Wat hij nodig heeft en wat hij van de juf krijgt.
Ik zou ook heel duidelijk benadrukken dat jij deze juf al heel veel tips en ideeen hebt aangedragen, maar dat je niet gezien, gehoord of gemerkt hebt dat ze daar mee aan de slag is gegaan. Dat jij graag wilt weten wat school kan doen, gaat doen, om je zoon uit zijn regressie te helpen en ervoor te zorgen dat zijn minimale leervoorwaarden aanwezig zijn.
Rustig blijven, zakelijk blijven. Maar wel heel duidelijk maken dat deze situatie moet veranderen omdat je kind er aan onder door dreigt te gaan.
Ja ja, lekker makkelijk gezegd vanaf de zijlijn: 'vooral rustig blijven.') Het zijn maar tips he!
Heel veel sterkte!

Philou
19-09-2010 om 19:58
Knoop in maag
Banaan schrijft:
"Judith, wat vervelend dat je zoon in regressie zit. Hoe zijn jullie contacten met de/een behandelaar/therapeut?"
Die hebben vooral contact gehad met de juffen en hier en daar met de vorige IB-er. Verder niet. Vorige IB-er nam ons wel serieus dacht ik maar kwam niet tot actie (stelde dat steeds uit tot mei en toen 'zaten we voor de zomervakantie').
"Ik doe dat dan altijd in een bepaald kader, waardoor het allemaal wat hanteerbaarder worden"
Kijk er is 1 voorbeeld dat mi spreekt: bij aanmelding school, 2 maanden voor ze ook echt naar school gingen, hebben wij tijdens het gesprek met de 1ste IB-er gezegd (en ook kinder psych was mee) dat deze kinderen problemen hebben en krijgen met de fijne motoriek. Wat schetst mijn verbazing: juf zegt nu opeens dat de fijne motoriek op minder dan groep 1 niveau was. Waat ? En dat is dan geen reden om contact te zoeken met de IB-er, zelfs niet na de waarschuwing/aankondiging ??!
"Ik zou ook heel duidelijk benadrukken dat jij deze juf al heel veel tips en ideeen hebt aangedragen, maar dat je niet gezien, gehoord of gemerkt hebt dat ze daar mee aan de slag is gegaan."
Oh, ik wou dat ik je het gespreksverslag dat ik heb van afgelopen vrijdag even kon mailen want dan sla je achterover. Dat durf ik alleen niet hier te posten.. nog iets te vers en persoonlijk.
Jaaa moeilijk he.. het jongetje zei vandaag dat de juf zovaak boos op hem is (zij zegt streng maar als je niet snapt waarom, denk je dat iemand boos op je is) en dat de klas zo warrig voor hem is. Hij is heel verdrietig.
Groet
Judith, met knoop in maag (