Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
Mups65

Mups65

16-03-2009 om 20:48

Dysfasie

Sinds 2 weken weten we dat onze jongste zoon, bijna 7 jaar, dysfatisch (woordvindingsstoornis) is. Is er iemand die hier ervaring mee heeft?

Ik lees graag van je.

Groeten, Yvonne

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Inge M

Inge M

16-03-2009 om 22:02

Ken je deze al?

http://www.ouders.nl/mdysfasie1.htm
Dit is een uitgebreid dossier over dysfasie bij Ouders Online.

5 jaar ervaring

Mijn tweede van 7,5 jaar heeft een vrij ernstige vorm van dysfasie en orale dyspraxie. Dat heeft hij natuurlijk al vanaf zijn geboorte, maar pas in zijn derde jaar werd het duidelijk dat er echt iets aan de hand was en zijn we de medische onderzoeksmolen ingegaan. Doordat hij verder wel behoorlijk intelligent is hebben we te lang gedacht dat het vanzelf wel goed zou komen, ook door ale verhalen die je altijd hoort over kinderen die ineens in volzinnen beginnen te praten. Nou dat deed die van ons dus niet.
In het archief staan verschillende draadjes over kinderen met taal-spraakstoornis, waaronder ook mijn ervaringen. Dysfasie is vaak meer dan alleen een woordvindingsprobleem. Een site in het duits of frans die een overzicht geeft van de verschillende problemen die bij dysfasie kunnnen voorkomen of verschillende soorten taalproblemen is http://www.dysphasie.ch/
Behalve het algenoemde dysfasiedossier van ouders.nl heb ik nog de volgende nederlandse sites bij mijn favorieten staan:
http://oudersvo.kennisnet.nl/themas/problemenbijhetleren/leerstoornissendysfasie
http://www.dysphasia.org/
http://www.taalsite.nl/-6Hho-/bibliotheek/lexicon/00088
http://www.klasse.be/ouders/help.php?id=97
http://www.dysfasie.net/
http://www.dysfasie.web-log.nl/
Men is het niet altijd eens over wat nou precies de juiste behandeling is. Het hangt ook erg af van het kind. In verreweg de meeste gevallen is zo vroeg mogelijk leren lezen een grote hulp bij de taal en spraakontwikkeling. Als je kind echter ook nog dysletisch is (komt voor) kan het leren lezen zelf ook nog een probleem zijn ipv een hulpmiddel. Wat belangrijk is om te weten, dat bij veel dysfatische kinderen de op nederlands scholen gehandhaafde hak-en-pak metode nou niet de meest geschikste is. Het is stukjes hakken van woorden bemoeilijkt vaak voor hen de uitspraak en herkenning van woorden en is vervolgens ipv een hulpmiddel om makkelijker te kunnen lezen, juist een extra obstakel op de weg naar leesvaardigheid. Bij ons is de logopediste begonnen met een leesmethode waarbij plaatjes en het hele woord werden gebruikt. Voordat ze echter daar serieus mee aan de slag ging had onze zoon zichzelf al leren lezen.
Het grootste probleem waar je kind waarschijnlijk tegenaan loopt is het schoolsysteem en de methoden die daar gebruikt worden om de kennis van je dysfatische kind te testen. Bijv. wordt er opgemerkt dat Pietje de kleuren niet kent, want op de vraag welke kleur is dit antwoordt hij bijv. niks of "grijs", terwijl hij groen bedoelt, maar omdat de waarden allebei met een gr beginnen plus een samengestelde klinkercombinatie roept hij het verkeerde woord uit z'n geheugen op. Conclusie: Pietje kent de kleuren nog niet. Als je echter aan Pietje vraagt om een bepaald plaatje groen te kleueren pakt hij feilloos een groen potlood uit de bak en gaat met groen kleuren.
Andere schoolellendes zijn de zogenaamde schoolrijpingstesten of leesvoorwaarden, die begrippen zijn allang wetenschappelijk achterhaald, maar de meeste scholen willen er maar niet aan. Alhoewel ze nooit een doof kind zullen laten zitten omdat het niet hardop kan hakken-en-plakken, wordt bij vele dysfatische kinderen wel om deze reden geadviseerd voor doorkleuteren, terwijl het net zo min helpt. Kinderen met taalproblemen hebben sommige hyaten, waardoor ze never nooit aan bepaalde 'rijpheidsvoorwaarden' zullen voldoen. Dat hoort bij de handicap. Zittenblijven pakt het probleem niet aan, omdat ipv het op een andere, meer bij je kinds handicap passende manier te doen, krijgen ze meer van dezelfde voor hen ongeschikte methode voorgeschoteld.
Het gevolg van het onterechte doorkleuteren is meestal dat het kind later wordt gediagnoseerd als hebbende een probleem, later met logopedische terapie wordt begonnen, het kind later leert lezen, terwijl vroeg lezen juist zijn taalontwikkeling zou helpen en bovendien nog een jaar minder heeft voor het leren van schoolse activiteiten, terwijl deze kinderen juist meer tijd nodig zouden hebben. Ook de leesvaardigheid meten door de kinderen snel hardop te laten lezen is vaak een pure marteling voor deze kinderen, vooral als ze de vaak erbij voorkomende ontwikkelingsdyspraxie erbij hebben.
Het is belangrijk dat je precies laat testen war de moeiijkheden van je zoon zitten, zodat je hem de behnadeling kan geven die het best bij hem past. Mijn zoon mist bijv. totaa een spontaan taalgevoel en moet ook ales apart leren. Hij leert bijv. bij logopediste en andere hulpverleners wat de verschillende spreekwoorden en gezegden betkenen, die andere kindere als 'vanzelf' aanvoelen. Hij niet. Hij leert hoe hij een verhaal moet opbouwen volgens een bepaald schema, omdat het anders niet vloeiend is, begin , eind, middenstuk door elkaar gegooid worden en uitvoerig van de hak op de tak over bijzoeken wordt uitgelegd, terwijl de hoofdlijn van het verhaal verloren gaat. Hij heeft ook apart moeten leren welke voegwoorden je kunt gebruiken om zinnen aan elkaar te rijgen zodat het verhaal vloeiender loopt. Verder moeten we bij hem heel erg zijn sterke visuele kant gebruiken, zowel bij het leren als bij het testen. Hij is nu bijv. bezig om de tafels te leren. Het opdreunen daarvan helpt hem geen bal, omdat het auditief geheugen zwak is en bij een direkte vraag hoeveel is 6 x 7 verstomd hij of geeft zomaar een getal. Schrijf je de vraag echter op schrift, dan weet hij automatisch het antwoord zonder de tafels echt te moeten oefenen.
Gelukig hebben wij een school kunnen vinden met leerkrachten, die meedenken en niet te beroerd zijn om speciale aanpassingen voor hem te maken tijdens het lesgeven. Zien af van het constant tafels husselen en bereiden zelfs hun lessen allemaal op schrift voor zodat zodra mijn zoon achterblijf door op-comando problemen hij de les uitgeprint in zijn schrift geplakt krijgt. Ipv met de klas mee te moeten dreunen, mag hij achter de computer oefenen e meer van dit soort aanpassingen, waardoor hij het op school uitstekend doet. De dysfasie is geen probleem meer bij hem op school, jammer genoeg heeft hij nou bijkomende concentratie en opstartproblemen, maar dat is een ander verhaal.
Groetjes jessica

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.