
T&T
25-05-2010 om 11:05
Eenzaam manneke
Ons manneke van 7 doet het op zich best goed. Ondanks zijn klassiek autisme gaat hij naar een "gewone" school, komt goed mee in de klas, is zelfs flink voor met rekenen. Hij wordt niet gepest, en gaat 3x in de week na school 1,5 uur naar de bso, binnen hetzelfde schoolgebouw, hij gaat daar graag naartoe.
Waar mijn hart echter steeds vaker van in mijn schoenen zinkt, is het feit dat hij geen vriendjes heeft, geen contacten maakt, en hij is gewoon heel erg sociaal onhandig. Ja, dat hoort ook bij zijn autisme, dat weet ik.
Hij speelt voornamelijk met zijn zus (1 jaar ouder en ook met een ass), maar zus krijgt nu wel steeds vaker vriendinnetjes te spelen. Dat is vaak een probleem, want daarmee is hij zijn kameraadje kwijt! en dan is hij dus ook boos en verdrietig. Soms vinden de meisjes het wel leuk als hij mee doet, maar natuurlijk ook geregeld niet! ik wil ze niet dwingen om broertje op sleeptouw te nemen, en dus eindigd hij dan maar achter de nintendo, of met mama... en jaaaa ik begin het aan hem te merken, schaken met mama is toch iets heel anders dan met een vriendje spelen...
Ik zou zo graag willen dat hij ook zijn contacten had, dat hij ook een keer naar een vriendje of een clubje kan. Hij doet alsof hij dat allemaal niet wil, maar loopt bijzonder eenzaam rond als zus wel samen kan spelen en hij niet. Ik kan hem ook werkelijk niks leuks in het vooruitzicht stellen om hem te troosten, zijn interesses zijn zo beperkt.
Zoals ik al zei, op school wordt hij wel goed geaccepteerd in de klas, hij heeft een rugzakje voor wat extra hulp. Thuis hebben we geen hulp, en geen pgb, dus logeerhuis of zo is geen optie. Daarbij heb ik dat ook altijd moeilijk gevonden, ik wil mijn kinderen geen heel weekend kwijt. Was er maar een soort logeerhuis voor de woensdagmiddag of zo... Gewone clubjes zijn erg moeilijk voor hem, ik zie hem echt niet naar de scouting gaan, als hij overprikkeld raakt (en dat is nogal snel) hoort hij niks meer en loopt gewoon in zijn eentje de verkeerde kant op, tenminste, in het beste geval, in het slechtste geval gaat hij heel stoer doen, en wordt ook agressief.
Pfoeh, misschien een beetje een warrig verhaal. Maar hoe doen andere mensen met kinderen met een ass dit nou? Wat doen jullie kinderen in hun vrije tijd? Er mag geen lawaai zijn, en niet teveel prikkels en kleine groepjes... zucht... ik krijg steeds meer het idee dat kinderen gebombardeerd worden met prikkels, mijn rustige doedels passen nergens tussen. Oudste zit wel op paardrijden, dat zijn we ook op goed geluk begonnen (ze geven allebei totaal niet aan wat ze leuk zouden vinden) en is bijzonder goed uitgepakt. Manneke is echter niet op een paard te krijgen ! ook andere activiteiten met dieren zijn niet aan hem besteed.
Misschien hebben jullie nog tips voor mij? ik heb echt een bijzonder leuk ventje van 7 in de aanbieding en hij wil wel, maar hij vind het zooooo moeilijk, om met leeftijdsgenoortjes iets te doen.
groetjes, Tess

anna van noniemen
25-05-2010 om 11:14
En waarom
nodig je dan niet eens een klasgenootje uit bij jou?
Er zijn best mogelijkheden voor opvang op alleen een woensdagmiddag, het is wel even zoeken....Veelal is dat op zorgboerderijen....

Sasvangent
25-05-2010 om 11:18
als hij schaakt, waarom dan geen schaakclub (jeugdafdeling)? Zoon (8 met ass) zit op een schaakclub en vindt dat leuk. Het zijn ook vaker rustige kinderen die daar zitten. En schaken werkt volgens duidelijke regels, da's ook een voordeel.
Ik weet niet of je anders al iets als tekenacademie hebt overwogen? In groep maar eigenlijk toch alleen?

Tineke
25-05-2010 om 11:31
Och
Mijn zoon zit in groep 8 en heeft pas sinds kort speelafspraakjes. Dus het kan nog 'goed' komen, en misschien is het wel goed zoals het nu is. Op school en BSO alle prikkels, thuis tot rust komen. Gelukkig kan mijn zoon dat prima met zijn gitaar, is muziek niet iets voor jouw kind?

Pippin
25-05-2010 om 11:56
Offe
Mijn dochter zit op jeugdyoga. Zij is de enige in de groep zonder ass/dylexie/adhd. Ze vindt het super. De sfeer is daar heerlijk rustig, het is een bad van acceptatie en er is geen prestratiedruk. Ze komt er helemaal los.
En daarnaast zit ze op tekenen. Ook een prettige sfeer, geen prestatiedruk, maar wel interactie en acceptatie.
Het zijn maar ideetjes hoor, maar soms kan een idee van een ander opeens een nieuwe kijk geven..

Guinevere
25-05-2010 om 11:59
Vast speelkameraadje zoeken
Is het een idee om een keer in de week een vaste speelafspraak voor hem te regelen? Bijvoorbeeld met een ander jongetje met een autistische stoornis. BIjvoorbeeld elke woensdagmiddag een uurtje met Pietje, afwisselend bij jou of bij Pietje. Wellicht zit er bij hem in de klas nog zo'n jongetje? En anders plaats je een oproep in Balans Magazine?
Als je bij mij in de buurt woont heb ik ook nog een speelkameraad in de aanbieding?!? Bijna 8 jaar en met ADHD.

mama2
25-05-2010 om 12:56
Eenzaam?
Ik vind het begrip "eenzaam"altijd lastig bij kinderen met autisme. Want voelen ze zich ook eenzaam of vinden wij dat ze eenzaam zijn? Hier 2 kinderen (Tess je kent me nog wel denk ik?) van 10 en 8 jaar. Die van 10 jaar zit op regulier basisonderwijs en heeft op school best zijn contacten met kinderen. In de Meivakantie zijn ze zelfs met een vast groepje gaan zwemmen. Zo af en toe heeft een verjaarsfeestje van zijn "vaste"vriendjes. Maar verder buiten school heeft ie bijna nooit een vriendje te spelen of gaat ie ergens spelen. Hij voetbalt 2 maal per week en speelt in het leerlingenorkest op een instrument. Druk zat maar met allemaal dingen die hij leuk vindt. Daarnaast heeft ie veel behoefte aan rust en aan zijn eigen dingen doen. Dus dat lijkt mij prima zo.
Dan die van 8 jaar, zit op een cluster 4 school in Rotterdam. Geen vriendjes in de buurt maar hij heeft ook echt "niets"met andere kinderen. Het lukt hem niet ermee te spelen of hij heeft er geen behoefte aan en ik denk het laatste. Leeft erg in zijn eigen wereld. Gaat 2 maal per week naar een speciale naschoolse opvang en komt daar in contact met andere kinderen. Verder niet maar het is goed zo. Hij is gelukkig zo. Voor een ander misschien eenzaam maar meer kan ik denk ik niet van hem verwachten.
Kun je je kindje idd niet naar een schaakclub doen of iets anders wat hij leuk vindt? Waar hij op die manier in contact komt met andere kinderen?
gr mamavan2

Moek
25-05-2010 om 16:04
Behoefte aan contact
Als ik het volwassen autisten vraag, komt er toch meestal uit dat ze wel contact willen, maar zo vaak hun neus hebben gestoten dat ze denken: dan maar niet. Dus dat wij er allemaal veel moeite voor doen dat ze contacten hebben, is volgens mij wel terecht. Maar natuurlijk niet tot elke prijs, ze hebben ook rust nodig.
Die van mij heeft nooit speelafspraakjes, maar zit dan ineens bij een jongetje in de buurt omdat hij het in zijn koppie kreeg dat hij met de Lego van dat jongetje wou spelen! Jongetje (enig kind) heel blij, zoon ook heel blij. En ze waren zo vriendelijk en beleefd tegen elkaar, vertelde de moeder van het jongetje!

billie
26-05-2010 om 22:01
Hier wel behoefte
Het is niet zo dat zoon hier geen speelafspraakjes heeft, maar toch ook niet zo heel veel (wordt steeds minder) en iig veel minder dan hij zou willen. Hier is de behoefte dus wel duidelijk aanwezig. Ik merk dat ook goed want als zijn zusje een afspraak heeft (steeds meer vaker dan hem) hij steeds mee probeert te doen. (zus vindt dat meestal nog prima, en zus heeft ook altijd meegespeeld bij zijn afspraakjes dus het is hier gewoonte, maar het groeit wel steeds schever) Hij is ook dolblij met afspraakjes altijd. Kon zich toen hij jonger was erg goed vermaken alleen maar de laatste jaren (is 9) steeds minder.
Ik vind het ook lastig. Te veel clubjes etc wil hij niet, hij heeft niet graag te veel verplichtingen. (want stel je voor dat hij toch een speelafspraakje kan maken, vindt hij veel leuker) Ideaal voor hem zou een soort van open opvang zijn, iets waar hij naar toe kan gaan als het hem uitkomt. Maar het mag ook weer niet saai zijn..dan haakt hij ook weer af. Vind dat maar eens.
Hij doet scouting, vindt hij erg leuk, maar heeft daar geen contacten dus ik weet niet hoe lang hij het leuk blijft vinden. Verder doet hij aikido, kan ik wel erg aanraden! Zoon hier gaat niet al te graag, maar als hij daar is vindt hij het toch wel leuk en ik kan het eigenlijk voor ieder kind aanraden. Ze leren zoveel, zonder druk, zonder prestatie drang. Ze zijn doorgaans heel ´zacht` in hun benadering, tolerant, accepterend.
Verder heeft zoon hier ook eens kinderyoga gedaan, super hoor. Zoon vond het ook erg leuk, het stopte hier, was jammer.

T&T
27-05-2010 om 09:18
Mama2
He wat leuk! ja ik ken je idd nog wel!
Het is idd moeilijk in te schatten in hoeverre ik dit een probleem vind of mijn zoontje... toch zie ik hem vaak zo verloren rondlopen als hij zonder zijn zus is, hij vindt dat echt niet leuk! maar zelf afspraakjes maken lukt gewoon niet.
Ik ben wel blij met de bso, daar heeft hij toch ook speeltijd met andere kinderen. Maar ook daar is hij veel alleen, of hij kijkt alleen maar naar wat anderen doen. Toch lijkt hij daar wel tevreden mee te zijn, en soms komt er iets leuks uit, zo heeft hij op de bso het schaken ontdekt, en de regels min of meer geleerd puur van het meekijken.
Hij heeft ook wel veel behoefte aan rust. Al ziet hij dat zelf nogal eens als "vervelen" als er teveel activiteiten zijn geweest, zoals nu met al die feestdagen (feest op school, extra vrije dagen, paasfeest bij oma etc.) merk ik dat erg aan zijn gedrag, hij wordt snel boos, of heel erg hyper. Dan "parkeer" ik hem met opzet wat langer voor de tv of nintendo, voor hem voelt dat als een privilege, voor mij is het lekker rustig, en hij komt ook wat meer tot rust.
Die schaakclub... daar ben ik naar op zoek. Er is er hier in de buurt wel eentje, maar ik moet eens navragen of die ook kinderen hebben op de bso zie ik toch ook meer kinderen schaken (ik vind het niet echt een voor de hand liggende hobby voor iemand van 7, maar wel grappig hoor).
Verder even o.t.; mijn kinderen zijn intussen 7 en 8 (bijna 9) en gaan nu allebei naar dezelfde vrije school. Daar ben ik erg blij mee, en ze vinden het zelf ook geweldig dat ze samen naar school kunnen. Ik hoop dat we nu even uitgepuzzeld zijn in het scholen verhaal we moeten er zelf een aardig stukje voor rijden, maar ze worden hier geweldig "opgevangen" en ook de bso is dus erg leuk hier.
groetjes, Tess

T&T
27-05-2010 om 09:26
Bedankt voor de tips!
Ik ga in ieder geval even iemand opsporen van de schaakclub, geen idee of die hier een jeugdafdeling hebben??
Yoga vindt hij ook heerlijk, hij heeft een tijdje in een klein groepje aan yoga gedaan, totdat het groepje te klein werd en niet meer rendabel was erg jammer.
Verder vind ik het steeds moeilijker om zijn afspraakjes te regelen; dat doe je toch bij kleuters, maar niet meer bij een jongen van 7? andere kinderen spreken ook zelf af. Als er maar een aanwijzing in die richting is stimuleer ik hem wel om het afspraakje ook door te zetten natuurlijk maar liever een beetje op de achtergrond dan dat ik het echt voor hem regel.
groetjes, Tess

emma43
27-05-2010 om 09:47
Hoi tess
Ik herken veel uit je verhaal,heb hetzelfde met mijn zoontje,overigens geen ass,maar wel sociaal heel onhandig en erg gevoelig,daardoor geen aansluiting met kinderen van zijn leeftijd.Vooral niet met de jongens.Naar een clubje kan hij niet,Hij heeft privedrumles ,dat gaat goed.Hele geduldige fijne leraar.
Hij zit ook vaak alleen thuis.Hij heeft 1 vriendinnetje.Een heel sociaal zorgzaam meisje,meisje accepteert zoon zo hij is,maakt geen opmerking als zijn gedrag anders is of hij 'fout'reageert.soms zijn ze achter in de tuin en doen hun eigen ding,ze vindt het denk ik ook gewoon leuk om hier te zijn.Zoon en meisje zijn 10 en wij moeders sturen dit toch ook nog een beetje.Moeder weet van vriendjesprobleem zoon en laat dochter bellen als zij op dat moment niemand heeft en ik laat zoon soms bellen.
Het is moeilijk,hopelijk komt je zoon binnenkort een vriendje of vriendinnetje tegen.

rodebeuk
27-05-2010 om 11:27
Tess
Even over dat helpen met regelen.
Ik vind het prima om dat ook boven de 7 te doen. Nou ja, ik doe dat zelf dus . Gewoon even bellen, contacten met die andere moeders warm houden en af en toe wat regelen.
Hier sinds het klas overslaan omslag van regelmatig een afspraak naar geen enkele sinds september vorig jaar. En dan bedoel ik een spontane afspraak met een klasgenoot. Die zijn gewoon helemaal verdwenen. Zoon heeft wel een paar 'soortgenoten' ontdekt, dat vind ik al heel wat, en dat die in andere lagere of hogere klassen zitten maakt gewoon dat er wat meer gedoe is met afspreken. Daar help ik hem bij. Niet iedere week hoor, maar zo af en toe. Wordt van 2 kanten erg gewaardeerd.