Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
Jakiro

Jakiro

09-10-2009 om 17:38

Emotie explosie?

Onze dochter is bijna 13, zit midden in de puberteit en heeft de diagnose PDDNOS met ADHD.
Al jaren zijn we gewend aan een redelijk emotieloos meisje, alleen boosheid komt soms aan de oppervlakte. Tot nu toe was ze redelijk vlakjes, pikte stemmingen niet op en liet haar stemming ook niet merken.
Sinds een paar weken laat ze echter iets anders zien. Opeens komt ze tegen je aan zitten op de bank, vind ik een lief briefje op mijn hoofdkussen, staat er een bosje geplukte bloemen op tafel en krijg ik SMS-jes met < 3 (blijkt dus een hartje te zijn) en LYDL (love you darling).
Het toppunt kwam vanmiddag, ze kwam huilend uit school, kroop bij me op schoot, want haar beste vriendinnetje was boos op haar geworden (zonder reden, alhoewel ik dat betwijfel) en blijkt dat sommige meisjes uit haar klas haar onaardig behandelen (dat is een ander verhaal, daar spreek ik nog wel over met de mentor).
Voor het eerst in bijna 13 jaar kwam ze met haar verdriet bij me, wilde getroost worden, een aai over haar bol, een kus, een bemoedigend woord en wonder boven wonder lukte het ook nog.
Mijn moeder, die toevallig op theevisite was, liep met de tranen in de ogen weg en ik heb na het troosten, apart in de schuur, ook de tranen de vrije loop gelaten. Niet zozeer omdat ze verdriet had, maar omdat ze zich open stelde, ze het toonde en bovenal de juiste emotie toonde bij het gevoel dat ze had. Mijn meisje deed "normaal".....
Geeft dit hoop voor toekomst ? Is de PDDNOS toch niet zo'n zwaard van Damocles als wij dachten ?
Ik ben er eigenlijk heel erg van ondersteboven en weet niet goed hoe ik dit moet plaatsen.
Weet iemand of dat toch redelijk normaal is ?
Jakiro

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
*Twinkel*

*Twinkel*

09-10-2009 om 17:52

Jakiro

Of het normaal is weet ik niet, maar ik schiet helemaal vol van je bericht!

Vooral het hoop voor de toekomst, is zo enorm herkenbaar. Mijn meisje is nog klein, over een dikke week wordt ze 9.

Van hulpverleners heb ik begrepen dat er heel weinig op voorhand te zeggen is over het verloop van PDDNOS in de pubertijd. Ik hoor regelmatig dat het bij meiden erger wordt maar anderen doen er juist geen uitspraken over... Waarschijnlijk omdat het in zoveel vormen en gradaties voorkomt...

Maar je bericht geeft ook hier een beetje houvast voor de toekomst!

koentje

koentje

09-10-2009 om 21:47

Oooooooohhhhhhhhh.....

heel bijzonder Jakiro!
Koester deze momenten, oh, wat zul je je vreemd voelen, zulke dingen nooit meer verwacht en zomaar in je schoot geworpen.
Misschien is het toch iets met de puberteit dat ze de emoties niet meer binnen kan houden en naar je toe komt. Tjonge, heb je haar de hemel in geprezen?

T&T

T&T

10-10-2009 om 13:19

Bijzonder!

Hier ook zo'n poppetje, met heel weinig emotie... (ze is pas 8) Ik merk de laatste tijd wel meer wederkerigheid, ze leert meer rekening houden met anderen, en daar sta ik al echt van te kijken. Wat gaan we nog krijgen in de pubertijd? ik weet het niet. Maar aan jou berichtje te zien kan het nog heel veel kanten op.
groetjes Tess

toja

toja

10-10-2009 om 20:54

Jakiro

Fijn hoor!
Hier een mannetje van 8 die sinds een half jaar ook steeds meer laat zien. Het is begonnen met de film van wall-e. Daar heeft hij zo ontzettend om zitten huilen. Hij kon het eerstzelf niet plaatsen; maar het was dus gewoon verdriet om een ander (zielig vinden voor een ander.)Sindsdien heeft dit vaker. Hij kan mij ook ineens een enorme knuffel geven(wat hard soms; hij kent zijn eigen krachten niet of zeggen dat hij je mist. Vandaag betrapte ik hem op een traantje bij madagascar (de schat..)

Jakiro

Jakiro

10-10-2009 om 23:15

Ik heb haar later de hemel in geprezen

Want ze belde ook nog eens dat vriendinnetje helemaal zelf op, om het proberen uit te praten (is overigens gelukt, vriendinnetje bleef 's avonds slapen).
Maar gelukkig, mijn vertrouwde meisje kwam weer terug, nadat ik haar 2x had geprezen dat ik het zoooooo goed vond dat ze haar gevoelens uitte en hulp zocht; ik mocht het er niet meer over hebben, ze werd een beetje kribbig en begon gewoon weer over haar computerspelletje te praten
Jakiro

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.