Ervaring met ipt?

Ik heb ervaring

Toen ik nog maar heel erg aan het begin van het "he he, er luistert iemand"-traject stond, kreeg ik een IPT-er, die ons kwam helpen met de rest van het traject. Zij wist heel veel hindernissen, waar ik al jaren tegenop liep, weg te halen. Verder hebben we veel gesprekken gehad en heeft zij geprobeerd de jongens wat te begeleiden (wat minder goed ging omdat ze geen kennis van asperger had en maar aan die picto's bleef vasthouden, maar ze was uiterate gemotiveerd).
Zij is heel belangrijk geweest in het proces naar de diagnoses van de kinderen.
Mijn achtergrond is anders dan die van jou, omdat zij in ons leven kwam na een jarenlange bierkaaienstrijd (mijn kinderen ontwikkelden zich volledig anders en niemand wilde dat inzien, ik voelde me net Cassandra soms...) en heel veel voor elkaar heeft gekregen. Ze had wat heel nuttige kruiwagentjes waar we graag gebruik van maakten!
Het is intensief, maar het is het meer dan waard geweest!

Ik ken het niet

Dus eigenlijk moet ik niet reageren, maar ik doe het toch .
Als ik jouw opening lees, dan denk ik aan video home training. Maar ik weet niet of dat al eens gedaan is bij jullie?

Ja hier

IOG en IPG. Beide erg goed bevallen. Het is intensief maar als je bereidt bent om inzicht in jezelf te krijgen en eerlijk te zijn kan je veel halen uit IPT

Eerst vragen naar pedagogische principes

Mijn ervaringen waren dus fout. Ik heb na de zormelding direct gevraagd wat nou de pedagogische principes waren van de instelling. Die bleken anders dan die van de ipt-ster. De ipt-ster had meer een soort algemene opvoedprincipes, alsof ik moest leren opvoeden. Ik had gehoopt op iemand die juist het speciale gedrag van mijn kinderen kon plaatsen en mij daar inzicht in kon geven en kon reflecteren op mijn gedrag. Daar zou ik dus nooit meer aan beginnen. Je laat wel mensen toe in de kwetsbaarheid van je gezin en als het dan niet klikt kan het zuur aflopen.

Training adhd

Wat mij heeft geholpen is trainingen bij Autisme Centraal. Mogelijk dat er iets dergelijks over ADHD is, dan kun je zelf je interactieschema's beoordelen en wijzigen. Ouders worden niet altijd hoog aangeslagen en dan krijg je niet het niveau dat je nodig hebt en aankunt.

Bedankt

Fijn om jullie ervaringen te horen. Ik had eigenlijk niet verwacht op zoveel positiefs. Waar ik een beetje bang voor was, is van die basale adviezen (misschien waar AnneJ het over heeft?). Wij krijgen heel vaak te horen dat 'we het al zo goed doen'. Of we krijgen echt heel lullig adviezen mee waar we al lang voorbij zijn. Maar in huis is de situatie zelf. Daar ligt dan ook weer een punt. Met anderen in de buurt is de situatie compleet anders. Dochter is stil en trekt terug (o.a. selectief mutisme), terwijl ze normaal wat plaagt en uitdaagt. Zoon (adhd) houdt zich in en zoekt juist contact, waar hij normaal onbereikbaar lijkt. Maar goed, we begrijpen dat je dan alsnog wel verder kan, namelijk met de positieve dingen die er dan zijn. Ik geloof daar best in.

Omdat we nu juist wel met andere dingen gestart zijn (training, behandeling etc) hebben we nu in gedachte om het even te laten rusten. Misschien in september met zo iets te starten. Dat is dan ook gelijk de moeilijkste periode. Want nu, in januari merken we ook gelijk wel weer wat rust, na de feestdagen.

Jullie ervaringen hebben fijn geholpen om dit te kunnen besluiten.

Idee?

Hey Gaia,

Is het een idee om te gaan zelf video opnamen te gaan maken thuis? Onze zoon was op een gegeven moment veel filmpjes aan het maken met het fototoestel. De filmpjes gingen nergens over, maar toen ik ze eens uit verveling aan het bekijken was, hoorde ik bijvoorbeeld steeds mijn eigen stem, terwijl ik hem probeerde te corrigeren. Dat klonk vreselijk! Echt, als iemand zo tegen mij zou praten, zou ik ook niet luisteren. Wat een zeurstem!
Het deed even een beetje pijn bij me, maar ik zag ineens dat ik zelf mijn rol ook niet helemaal optimaal speelde. Ik ben er toen op gaan letten en heb mezelf aangeleerd om zijn stem op een opgewekte positieve manier uit te spreken. Hij luistert nu veel beter.
Het is maar een voorbeeldje, maar je zou kunnen overwegen om een camera aan te zetten, bijvoorbeeld tijdens het eten, of tijdens het spelen. Dan zie je objectief hoe je zelf op je kinderen reageert en hoe ze op elkaar reageren. Het levert misschien iets op...

Kobalt

Ja dat vind ik echt een goed idee. Ooit heb ik geprobeerd ons te filmen tijdens het eten. Daar gebeurt van alles ha. Maar de batterij van de camera was leeg (stom natuurlijk) en daarna nooit meer aan gedacht.

Ik hoor mezelf de laatste tijd wel eens snauwen. Echt heel naar. Ik weet ook dat het komt doordat ik heel moe ben en snel geraakt daardoor. Maar daarvoor is er natuurlijk al iets geweest waardoor dat zo gaat.

Dus ik ga dat toch maar eens doen. Misschien leg ik het dan ook eens voor aan de therapeut.
Bedankt voor je tip.