Ervaringen met orthomoleculair arts en zorgenkind?
Een schoolvriendin van mij vertelde over de diagnose van haar kind (ADD) en hun ervaringen bij de orthomoleculair arts. Haar kind was getest, gevoelig gebleken voor melk en geraf. suikers. Door die uit het dieet te laten (wat overigens nog wel een hele toer was in het begin: waar zit dat niet in..) had haar kind geen medicatie nodig *en* was kind veel beter geconcentreerd (werkjes waren op tijd af). Nu heeft haar kind niet zo'n zware vorm van ADD maar wel genoeg om de diagnose te krijgen.
Ik sta er wel van te kijken en geloof haar hoe ze over dr kind praat... maar aan de andere kant.. kan iets weglaten uit een dieet bijdragen aan verbetering van prikkelbaarheid ?
Wie heeft hier ervaring mee, positief of minder positief ? Ben benieuwd !
Geen ervaring
Ik heb er geen ervaring mee. Wel een mening. En die is:
Ik denk dat het best kan kloppen dat er mensen zijn die overgevoelig reageren op bepaald voedsel. Zéker op geraffineerde suikers, die zijn toch bekend om hun snelle energiestoot en het daarop volgende gestuiter. Of zo'n orthomoleculair arts dat kan aantonen met een testje betwijfel ik, maar ik denk wel dat het weglaten van dergelijke snelle suikers kan bijdragen aan een ander gedrag.
Voeding in het algemeen heeft tenslotte invloed op het gedrag, ik merk het nu ik zoonlief volprop met vette vissoorten. Waar hij overigens erg blij mee is, want hij is gek op vis. 
Zoon
Ik ben jaren geleden met zoon (hij was toen 7 jaar) enige tijd bij een orthomoleculair arts geweest. Mijn zoon heeft Asperger. Hij werd maar niet zindelijk (broekpoepen) en we hadden tegen die tijd al werkelijk álles was je maar kunt verzinnen uitgeprobeerd. (Dit was naturlijk niet zijn enige probleem, maar op dat moment wel het moeilijkste.)
Zoon kreeg (na iets van hocus pocus met ik denk electro-acupunctuur) een bepaald enzym voorgeschreven en daarnaast een aantal vitaminen. En hij was in twee weken zindelijk.
Ik heb die voedingssupplementen nog een tijd gegeven, tot ik geen verbetering meer zag in zijn gedrag. Een terugval heeft hij niet gehad.
Eerlijk gezegd kan ik me zelf niet voorstellen hoe de arts heeft vastgesteld welke tekorten mijn zoon had. Zoon zat op de onderzoekstafel en riep: 'maar hoe werkt dat dan?!' En liet zich niet overtuigen door uitleg over energieën en trillingen, want als ie niet in een autistische fantasie zit is ie best rationeel en kritisch ook. Maar ik was echt ten einde raad en wilde het dus proberen. Deze man was overigens arts, niet alleen 'genezer', en vroeg redelijke bedragen voor de supplementen die hij voorschreef.
Ik denk dat het zeker de moeite waard is om uit te proberen, maar ik zou tegelijk wel degelijk kritisch blijven. Orhomoleculair artsen schrijven meestal niet alleen een dieet voor maar ook (veel) voedingssupplementen. Daar kan heel veel geld in gaan zitten. Het is niet moeilijk veel geld kwijt te raken als je je kind wilt helpen bij stoornissen als AD(H)D of autisme...
Judith
Misschien vind je deze groep interessant: HOOP (Hulp voor Ouders bij OntwikkelingsProblemen). Ze hebben al heel lang een mailinglist genaamd OnderzoekAutisme waar veel ervaring zit op het gebied van de meest uiteenlopende therapieën bij autisme. Diëten, allergieën, homeopathie, bioresonantie, noem maar op. Je vindt deze lijst bij Yahoogroups.
Of zit ik nu even helemaal fout en ging het bij jouw eigen kind niet om autisme? Nou ja, sorry dan, maar dan zijn er misschien anderen die er wat aan hebben.
Mijn ervaring met diëten, visolie, supplementen, vaccinatie-ontstoringskorreltjes en alle andere maatregelen die ik vroeger op mijn zoon met ASS heb losgelaten, inclusief allerlei reguliere medicatie: alles lijkt in het begin effect te hebben, maar vroeg of laat merk je dat je toch weer terug bij af bent. Autisme kun je naar mijn overtuiging nauwelijks beïnvloeden.
Ik vermoed veel placebo-effect en zien wat je zo graag hoopt te zien. Bovendien neem je soms meer maatregelen tegelijk, bijvoorbeeld een andere aanpak op school én iets om in te nemen, of een dieet. Wat doet dan wat?
Groet MM
Bedankt voor je reactie. Mijn kinderen zijn niet autistisch maar er is sprake van lichte Sensorische Integratie Stoornis maar dan wel op allerlei vlakken. Bij elkaar genoeg om heftig te zijn. En misschien ligt er meer op ons pad.. dat weet ik ook liever niet voorlopig.
