Even stoom afblazen
Ik zit er helemaal doorheen.
We vallen echt van het ene probleem in het andere en ik zie er geen gat meer in.
Al onze kinderen hebben ASS en nu ze puber worden ontstaan er zoveel problemen. Schoolproblemen, problemen met zogenaamde vrienden, problemen met geld uitgeven, problemen onderling thuis, chaos, en nog veel meer. Zoveel!
En ben je met de een net in wat rustiger vaarwater terechtgekomen zodat je even weer kunt uitpuffen, komen er ineens allerlei problemen met een ander kind op je af. En zo hebben we de afgelopen drie jaar geen rustig moment gehad. Ik trek het niet meer en weet ook niet meer hoe verder. Wéér een kind die strandt op school, waar we niet meer mee aan weten. Begeleiding is er wel, maar hij windt iedereen om zijn vinger. Hoog intelligentieniveau, dus slim genoeg om allerlei uitvluchten e.d. te verzinnen. Maar ondertussen lijkt hij alles aan elkaar te liegen en hij gelooft er zelf nog het meeste in. Andere aanpak geeft grote problemen en kost enorm veel energie die ik gewoon niet meer heb en kan opbrengen. Andere kinderen worden hier weer de dupe van. En zo val je echt van het ene in het andere.
Ben er zo vreselijk moe van. Als dit nou het enige was. Maar nee, ook met de anderen is van alles aan de hand. Morgen een afspraak voor kind 1, overmorgen voor kind 3. Volgende week is kind 4 aan de beurt en kind 2 komt er nog even plotseling tussendoor omdat er een telefoontje van school komt dat het helemaal niet gaat.
Houdt dit dan nooit op?
Er is (g)een oplossing
Natuurlijk is hier geen oplossing voor, maar tegelijkertijd zijn er wel manieren te bedenken waardoor je vol kunt houden.
Het belangrijkste is blijven kijken naar wat wel goed gaat. Probeer iedere dag een dingetje op te schrijven, al is het nog zo klein. Daarnaast moet je relax-tijd voor jezelf inbouwen. Zo ga ik tegenwoordig direct na het avondeten een half uur in bad liggen. Iets om naar uit te kijken, even ontspannen. Tot slot is het een domweg van uitgaan dat het voorlopig lastig is en blijft. Dat maakt het minder frustrerend.
Veel sterkte!
Relax-tijd
Dank je Kaatje! ik weet ook wel dat je gelijk hebt en zo deden we het ook altijd. En zo gaan we ook wel weer verder, maar af en toe breekt het gewoon weer even op. Maar goed, dat weet jij natuurlijk zelf ook maar al te goed.
Over die relax-tijd waar jij het over hebt he, weet je, eigenlijk voel ik me schuldig bij elk momentje dat ik voor mezelf neem. Want er blijft altijd zoveel liggen. Dus ik heb altijd zoiets van, eerst moet dit af zijn en daarna dat en dan... Maar voordat het 'dan' is is er alweer iets anders dat voorgaat. Dus 'wat moet' komt nooit af en daardoor gun ik mezelf geen tijd voor die dingen.
Ja nu even, even met een glas jus en een groot stuk chocola op Ouders Online neuzen... Maar écht relaxen dat komt er bij mij gewoon niet van. Wat goed van je dat jij dat gewoon wel doet! En dan direct na het avondeten... Als ik bij ons kijk dan zijn dat juist even een paar hectische momenten waarop er veel aandacht naar de kids moet/gaat. Is dat bij jou niet ook zo? of zeg jij gewoon domweg: ho stop, jullie wachten maar even, nu is het ff Kaatjestijd?
