Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op

Gedragsproblemen(lang)

Hallo,

Tja,waar zal ik beginnen....laat ik maar beginnen dat ik me zorgen maak om mijn zoon...hij is nu bijna 10...mijn 2e zoon is hij,ik heb nog een zoon van 12 die een stoornis binnen het autistisch spectrum heeft in combinatie met adhd...mijn jongste zoon was toen hij geboren werd kerngezond,was een zeer lieve,rustige baby die nooit huilde..werd alleen wakker als hij honger had en/of een vieze luier..je hoorde hem nooit..hij ontwikkelde zich als een leuke,vrolijke peuter....hij was altijd in een goede bui,at ontzettend goed,hij lustte werkelijk alles wat je hem gaf(hij at zelfs een rauwe aardappel,toen ik die aan het schillen was)...was overal heel vlot in,los lopen deed hij toen hij net 11 maanden was...nooit is hij eenkennig geweest,al was hij wel graag in mama's buurt....toen hij 2,5 was,kreeg hij epilepsie die moeilijk instelbaar is...daarmee begon ook het slechte eten...bijna niks lustte hij nog en ik dacht dat dat aan de medicijnen lag,dat zijn eetlust daardoor verdwenen was...nu gebruikt hij al 3 jaar geen medicatie meer ,maar nog steeds is hij een slechte eter..althans,datgene wat hij wel lust,is hij weer niet in te remmen ...ondertussen lijkt zijn spraak ook niet goed op gang te komen,hij was slecht te verstaan door zijn slechte articulatie..en kwam er ook een gehoortest..ook omdat hij al veel oorontstekingen had...hij had vocht achter de trommelvliezen dus kreeg hij oorbuisjes..en voor zijn spraak logopedie..maar desondanks hielp dat niet echt,hij bleef moeilijk verstaanbaar...en kreeg driftbuien..hij was dan niet te kalmeren of te troosten,zelfs niet te bereiken..dan ging ik maar bij hem zitten zonder iets te zeggen,totdat hij uitgeraast was en vervolgens heel verdrietig bij me kwam...haren wassen,nagels knippen en naar de kapper of tandarts gaan werden complete drama's... ook zijn motoriek was/is niet soepel...op school(hij zat inmiddels op De Waterlelie) was hij een onzeker,gevoelig,kwestbaar jongetje, die snel angstig is en zich terugtrekt,lijkt faalangstig en heeft een korte concentratie..op school blijkt later ook dat zand ed liever niet zijn voorkeur heeft..hij wil geen ''vieze handen'' ..schminken vond hij ook maar niks en op school spraken ze over prikkelverwerkingsproblemen...inmiddels is hij nu bijna 10,en lijkt hij bijna geen aanvallen meer te hebben(laatste eeg's en mri wezen niks uit) maar zijn gedrag werd/word steeds moeilijker..hij praat heel makkelijk met vreemde..bijv. als ik met iemand praat die hij niet kent,neemt hij mijn gesprek over en vertelt alles,hij heeft geen geheimen..als hij bijv een vertrouwelijk gesprek opvangt,vertelt hij dat ook tegen vreemde(wat wel eens genante momenten oplevert ..hij claimt mij ook erg,wil constant weten waar ik ben..als ik maar 2 min. in tuin sta,volgt de vraag: ''mam,kom je?''...praten doet hij vanaf het moment dat hij wakker word,totdat hij weer naar bed gaat..en dat naar bed gaan,gaat iedere avond op dezelfde manier..tanden poetsen blijft een drama..ik MOET zijn fles water voor naast zijn bed pakken,en als hij ligt en ik naar beneden ga blijft hij ''weltrusten mam,slaap lekker,tot morgen'' herhalen...hij speelt heel weinig buiten,tenzij zn buurmeisje hem komt halen..de keren dat hij een vriendje meeneemt,word dat meestal strijd omdat vriendje buiten wil spelen,maar hij niet,hij speelt dan liever op de PS3 of met de PC..hij kan moeilijk met teleurstellingen omgaan,daar kan hij uren in blijven hangen en vreselijk bij blijven huilen..als ik hem zeg dat ik begrijp dat hij verdrietig is,maar dat hij nu echt moet stoppen met huilen,dan zegt hij ''dat kan ik niet,ik kan niet stoppen met huilen,ik heb er geen controle over''..en zo speelt hij nog verstopspelletjes met mij of oma...hij kruipt onder de tafel waar oma aan zit en vraagt dan heel serieus ''oma,waar zit ik?''...zijn emoties lijken extreem,als hij lacht is het net iets te,als hij verdrietig is,verdrinkt hij bijna in zijn tranen,als hij boos is,is hij woest...met zijn broer samen is er altijd strijd..willen alleen met elkaar spelen op hun eigen voorwaarde..en lijkt de grapjes van zijn broer niet te snappen,waardoor hij weer boos bij mij komt klagen...overal moet hij ook in aangspoord worden..met douchen,met aankleden,hij begint dan wel,maar gaat vervolgens met van alles verder behalve aankleden...zijn brood moet s'ochtends altijd hetzelfde zijn..doordeweeks een bolletje met vruchtenhagel,in het weekend pistoletjes met ook altijd hetzelfde beleg...soms lijkt hij uitspraken ook letterlijk te nemen ...en vraagt hij met regelmaat van de klok hoelaat het is...ook vind hij dingen vaak niet eerlijk..als mijn oudste zoon bijvoorbeeld een studiedag of partijtje heeft..daar kan hij over door blijven drammen,...hij vraagt ook veel naar het waarom van dingen...en alles wat hij ''kwijt'' wil,gooit hij gewoon achter zich neer...schoenen,jas,tas..honderdduizend keer kan ik zeggen dat dat in de gang hoort,maar 't kwartje lijkt niet te vallen...en zuigt hij alle energie weg
Ik heb jaren gedacht dat het door de epilepsie kwam,en dit heb ik laten onderzoeken...wat niet zo blijkt te zijn..wel zeggen ze dat hij autistische trekjes heeft..
Eigenlijk word mijn vermoeden daarin ook groot en toch heb ik ook weer twijfels...

Zou graag jullie mening lezen...
Bedankt alvast!!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Rafelkap

Rafelkap

03-07-2011 om 18:44

Poging

Is hij nog onder behandeling van een neuroloog en wat zegt hij hiervan? En hij zit op een speciale school met veel know how over epilepsie, kunnen die je wat handvaten geven hoe met deze gedragsproblemen om te gaan? Is het een idee om wat info over autisme te lezen, niet dat hij dat heeft (trekjes is nog geen autisme) maar misschien krijg je tips en ideeen om met bepaalde problemen om te gaan. Of op een forum over epilepsie?
Heel vermoeiend en zwaar voor jullie! Ik ben bang dat zijn epilepsie wel weg is, maar dat de gedragsproblemen daarmee niet weg zijn. En dat maakt het allemaal heel vermoeiend en onzeker voor jullie, omdat je niet weet hoe hij zich verder zal ontwikkelen.

Zeker autistische trekjes

Hoewel iemand met autistische trekjes zeker nog geen stoornis binnen het autistisch spectrum hoeft te hebben, zou ik zeker overwegen om je zoon hiervoor te laten onderzoeken.

De dingen die je opnoemt zijn wel heel duidelijke aanwijzingen in die richting. Dat hij steeds aangespoord moet worden bijvoorbeeld, kan te maken hebben met het feit dat hij dingen niet overziet. Als taken voor hem in stukjes gehakt worden of als hij eenmaal op weg geholpen is, lukt het misschien beter. Dit hebben wij zelf meegemaakt met onze oudste dochter. Bij haar is recent het syndroom van Asperger geconstateerd.

Grapjes begrijpen die een ander maakt vinden ze heel moeilijk, dit heeft oa te maken dat ze dingen letterlijk nemen.

Met teleurstelling omgaan is ook zoiets. Veranderingen zal hij waarschijnlijk ook niet prettig vinden dan.

En dat is nog maar een kleine greep van wat ik uit je verhaal heb gepikt.

Is je oudste ook onder behandeling voor zijn stoornis? Hebben jullie in elk geval ook ouderbegeleiding? Dan zou ik het hen eens voorleggen. Heb je verder geen hulp voor je oudste, dan zou je de huisarts eens kunnen vertellen waar je mee zit en vragen of hij jullie door wil verwijzen. Ik ben er vrij zeker van dat je die verwijzing zult krijgen, alleen al om het feit dat je oudste een ASS heeft.

Helaas moet ik er wel bij zeggen, dat de wachtlijsten enorm zijn voor de basisschoolleeftijd. We zijn meer dan een jaar bezig geweest om de diagnose voor onze dochter te krijgen.

Ik hoop dat je er iets aan hebt. IN elk geval hoop ik dat jullie een manier vinden om hem te helpen, zodat het leven niet alleen voor hem, maar ook voor jullie als ouders inzichtelijker wordt.

Groetjes MaMadelief
Moeder van 4 dochters waarvan 1 met syndroom van Asperger.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.