Getverderrie waar gaat dit jaar heen....
Onlangs nieuws van de logeerboederij waar zoon altijd heen gaat. De eigenaren gaan scheiden en de man stopt daardoor ook met de begeleiding. Laat zoon nu erg goed met deze man kunnen opschieten en laat deze man nu veel voor zoon betekend hebben en hem over een aantal angsten heen hebben geholpen....
Vervolgens telefoon van de PGB-begeleidster. Ook zij gaat er mee stoppen vanwege tijdgebrek. Laat zij nu erg goed met zoon op kunnen schieten en ook al veel voor hem hebben betekend.
Verder moeten we weer een herindicatie aanvragen en de verhalen zijn overal al niet positief te noemen...
Ik baal! Zoon baalt! We kunnen alleen maar hopen op verlenging en natuurlijk dat we weer een fijne begeleider kunnen vinden....
Op de boerderij zal zoon zijn Piet (niet zijn echte naam) erg gaan missen, hij mist hem nu al zegt hij....
Ik voel met jullie mee
Beste Anna en zoon
Ik voel met jullie mee.
Heb je alles goed voor elkaar (dat is al lastig genoeg!) en dan stort het weer in elkaar (en volledig buiten jullie macht!).
Dat is inderdaad reden om stevig te balen. Je weet ook zo goed hoeveel werk het kost om alles weer op de rails te krijgen.
Heel veel succes daarmee! Het gaat natuurlijk allemaal weer lukken!
groet,
Dihanne
Zou het kunnen helpen...
als zoon zelf een brief schrijft over hoe hij het logeren ervaart?
Geef je hem extra hoop en
zal de teleurstelling nog groter zijn. WQant als mensen nu eenmaal in zo'n situatie zitten dat ze gaan stoppen door een scheiding, gaan ze echt niet alleen voor je zoon wel door. Spijtig, maar thats live.
Wij houden ook ons hart vast voor de PGB- logeren.In de groep van mijn zoon zijn al verschillende kinderen afgevallen wegens stopzetting PGB.....
Misschien wel
ik vind het moeilijk hoor, hij zou zelf ook heel goed kunnen aangeven wat het logeren voor hem doet, hij is inmiddels oud genoeg daarvoor. Ik zou hem goed moeten uitleggen dat het niet zeker is dat een brief van hem het wel toekent, dat sowieso....
Bij hem op de boerderij dus ook al veel afvallers inderdaad...
Zoon heeft het heel moeilijk...
En vandaag op school is het weer fout gegaan...Er gebeurt net even te veel tegelijk, Piet die stopt op de boerderij, de PGB begeleidster die ook nu al snel voor het laatst is, het is teveel voor dat kleine drukke koppie van hem. Neem daarbij een flinke dosis spanning omdat ze met de klas morgen een 1 april grap wilden uithalen, 1 verkeerde opmerking vandaag en bam! Daar plofte hij....Met als gevolg dat hij nu morgen niet eens naar school mag....
Zucht....Zouden ze in Den Haag wel snappen wat ze onze kinderen aandoen???
Snappen...
Oef, breek me de bek niet los over Den Haag. Ook al heeft het CDA net de resolutie passend onderwijs aangenomen, de bezuinigingen gaan wel door maar pas later. Tsja, zou het daarom dan werkelijk wat schelen ? Zou het hun wat schelen? Ik betwijfel het..
Affijn, ook ik herken het 'heb je net alles op de rails, stort het helemaal in' verhaal, dat maken we regelmatig mee. Het is nu weer een poosje rustig, maar om de zoveel jaar en soms als we dikke pech hebben, om de zoveel maanden, stort er weer een stukje van de perfect op elkaar afgestemde structuur in en kan ik weer overnieuw beginnen. Slopend! Waardeloos! Om moedeloos van te worden! En toch zet je je iedere keer weer voor de volle 100% in om het weer zo perfect als mogelijk in orde te krijgen voor je kind. Dat doe je toch gewoon? Geen vraag, hoor. Maar het KOST zoveel, zoveel energie, tijd, moed, ruimte, puf... Hou vol. Hou vol en doe wat je kan. En vergeet niet om hulp te vragen als je dat nodig hebt (ehm.. da's waar ik nooit zo sterk in ben..)
Sterkte!
Petra
