Haperen/stotteren bij pdd-nos/groep 3
Onze oudste zit sinds 2 maanden in groep 3 en het gaat allemaal best goed.
Hij vindt het taakgerichte onderwijs erg prettig, zolang hij precies weet wat er van hem verwacht wordt, en hij doet het ook goed. Hij zelf zegt dat hij het heel leuk vindt in groep 3.
Maar er is een ding wat ons zorgen baart, na 2 weken groep 3, op een vrijdagmiddag begon hij opeens te stotteren, haperen. Geen enkele zin die hij nu zegt is zonder herhaling van woorden; "ik, ik iiiiik wil wil wil iets zeggen' etc. Heeft ie nooit eerder gedaan! Hij mompelde altijd al wel, en hij slist, waarvoor hij een tijdje logopedie heeft gehad maar dit haperen is nieuw. Ik zelf denk dat het 'stress' is, hij wil altijd erg graag goed zijn best doen en groep 3 is natuurlijk, pdd-nos of niet, erg intens.
heeft iemand hier ervaring mee ? of tips of waait het gewoon over ?
We corrigeren hem niet en schenken er ook geen aandacht aan, maar wij en de leerkrachten vinden het wel heeeel opvallend!
Adem
Hoi Pompiedom,
Vorige week heb ik hier al op gereageerd , maar ik zie mijn reactie niet staan, dus nog maar es:
Ja, dat lijkt wel op spanning. Heb je hem al gevraagd wat de bron daar van kan zijn? Als je die kunt aanpakken, is het stotteren misschien ook niet meer nodig.
Kan het zijn dat hij iets kwijt wil (misschien een emotie), en niet weet hoe dat moet, of dat hij ervaart dat er niet genoeg ruimte/tijd voor is?
Ik stotterde vroeger ook. Mijn moeder heeft me daarvan af kunnen helpen door me ruimte en alle tijd te waarborgen als ik iets wilde zeggen (bv, door zus in de wacht te zetten als die over me heen wilde walsen)
Maar verder met me te helpen bewust met mijn adem om te gaan.
Let eens op of hij hoog in zijn borst ademt als hij gespannen is / stottert.
Je kunt time out vragen, even de aandacht naar de buik, handen erop, ademen in zijn buik tot hij zijn handen voelt bewegen, ofzo, en dan pas laten zeggen wat hij wilde zeggen.
Veel samen zingen helpt ook, dat helpt goeie ademhaling en ontspanning
groetjes, Laura
Geen opmerkingen over adem
Hoi,
Het zal zeker een vorm van spanning zijn, die je nu in het praten terug ziet bij je zoontje. De kans dat het gewoon weer overgaat is het grootst als je er geen speciale aandacht aan besteed. Reageer gewoon op de inhoud van de mededeling en niet op de vorm. Zorg voor voldoende rust, en voldoende aandacht op het moment dat hij iets wil zeggen. Ga geen opmerkingen maken over adem, dat is veel te abstract en werkt vaak averechts.
Zorg ervoor dat de omgeving ook geen bekritiserende opmerkingen gaat maken. Laat hem gewoon in zijn waarde.
Alleen als je merkt dat je kind er zelf ook last van krijgt, dan zou ik even terug gaan naar de logopedist.
Succes,
Judith
Thanks
dank jullie allebei voor de reactie.
Ik heb dat ademen er toch maar 'ingegooid' want hij kent dat al als hij erg paniekerig is. Dat helpt hem dan om de ergste paniek weg te halen. En bij het 'stotteren' zeggen wij het zelden omdat het dan inderdaad nadruk gaat leggen op de vorm en niet op de inhoud.
Tis nu herfstvakantie, ben benieuwd hoe het deze week gaat.
En ik hoorde van een vriendinnetje die logopediste is dat je juist bij de echte stotteraars vooral niet directief moet praten. Maarja, hij heeft pdd-nos en directief praten is juist heel prettig voor hem. Duidelijkheid!
NOuja, we zien het inderdaaad nog maar even aan (hoe lang is even ??)
oja, hij zelf heeft er geen last van maar zijn vriendjes vinden het wel gek, 'waarom praat jij zo ?' en soms doen ze hem na...
Hier ook gestotterd
Hmmm, lang verhaal geworden:
Onze zoon heeft een CP klasse 1. Had in groep 3 logopedie voor de R te leren en te kijken of er iets verbeterd kon worden aan zijn ademhaling en daardoor zijn spierspanning bij het praten. Begon met lezen en leren schrijven. Was ontzettend in spanning voor zijn verjaardagspartijtje en... stotterde echt vreselijk! Via logo hoorden we dat op deze leeftijd stotteren veel voorkomt vooral bij jongens (!)
Zij wei dat zolang het stotteren gebeurde door het herhalen van het HELE woord (dus Ik,Ik,Ik,Ik... 40x) of de eerste lettergreep (bijv komkommer > kom,kom,kom,kom...) er geen reden tot paniek is. Het blijkt toch met de ontwikkeling van de spraak te maken te hebben.
Is het stotteren dusdanig dat alleen de eerste letter wordt herhaald en het kind daarop blijft steken (dus in geval van de komkommer hoor je k.k.k.k.k) of zelfs er helemaal geen geluid komt omdat het kind echt op de eerst letter blijft steken (k.... en dan gegorgel omdat het zelfs die letter niet kan herhalen) is er reden tot zorg.
Nou bij ons was het dus de eerste 2 (hele woord/ eerste lettergreep) wat 40 keer herhaald werd. Onze zoon is erg tikgevoelig (nu heeft ie weer een keelschraapperiode) en gezien alle leerprocessen die aan de gang waren en de stress voor zijn verjaardag en het feit dat ie ontspannen op zijn pony zittende NIET stotterde (!, hetgeen vaak nog de eropvolgende dag aanhield) wist ik gewoon dat ie eruit zou komen. Het heeft veel geduld gekost en vaak tot 10, 20 of 100 tellen om hem echt niet te corrigeren en er niet op te reageren. Maar hij is er helemaal vanaf. Ook weer van de een op de andere dag. Hij vertelde mij wat hij wilde eten en ik flapte er ineens uit: He je stottert niet meer! (oeps) Nouja, hij merkte het zelf ook en was wel opgelucht. Dit was een paar weken na zijn verjaardagsfeestje denk ik.
Nu stottert hij dus helemaal niet meer, maar zoals ik al zei heeft ie nu andere tics...
Tips: NIET corrigeren, NIET op ingaan, NIET helpen, vriendjes uitleggen dat zijn hersens de hik hebben bijv vanwege leren lezen, (hier weten ze van zijn litteken in zijn hoofd en herkenden sommige oudere jongens in de klas dat zij ook gestotterd hadden in groep 3. Montessori, dus gemengde groepen vandaar) en op momenten dat ie niet zo erg stottert ademhaling oefeningen doen. Dat is wel iets wat we gedaan hebben als hij weer 40 keer vastzat op 1 woord en zelf erg gefrustreerd van raakte: hem het advies gegeven diep in en uit te ademen, te ontspannen zoals op de pony. Dat hielp wel, in elk geval voor zijn frustratie!
