Herkenbaar voor adhd-ertje?
gisteravond zat ik televisie te kijken met koentje en viel plotseling het scherm weg. Zoon raakte helemaal in paniek, sprong op, begon te huilen en te mopperen tegelijk en rende naarboven om vader te halen. Het gaat heel snel en hij is bijna niet te bereiken op zo'n moment. Paniek!
Even later, toen de tv gemaakt was en we weer rustig verder keken, viel het geluid alleen weg, :precies dezelfde reactie. Huilen, schreeuwen, mopperen!
Terwijl ik vlak ervoor met hem gesproken had dat als de tv kapot gaat je niet in paniek hoeft te raken, bla bla...
Mijn vraag is: komt dit voor bij kinderen die alleen adhd hebben?
Wij zijn namelijk nog zoekende met een aanvullende diagnose en ik vraag me af of het predikaat PDD-nos wel of niet bij hem hoort.
Jawel
Jawel, ik herken er wel wat van. Hier ook een "zuivere" ADHD-er. En zo heel, heel af en toe vertoont hij ook het extreme gedrag zoals jij het beschrijft. Het oerinstinct komt dan weer boven, een emotie die niet te onderdrukken is in elk geval.
Volgens onze huidige HV-er is het in elk geval iets dat vaker voorkomt bij ADHD (ik heb het haar nl. gevraagd). Het gebeurt hier in elk geval steeds minder. Er zal wel een opeenstapeling van dingen geweest zijn voor je zoon, en dit was wrsnlk de druppel.
6 minuten
Binnen 6 minuten een reactie gegeven, ook niet slecht he!
Herkenbaar
Hier ook een ADHD-zoon (nog geen officiële diagnose, maar daar twijfelt niemand meer aan). En ja, hij kan ook enorm flippen als de TV opeens uit valt of iets anders onverwachts. Bij hem dan niet zozeer een huilbui, maar wel zeer heftige emoties, vooral boosheid.
Yep
Hier kan zoon ook enorm in de stress schieten van onverwachte dingen die fout gaan. Hij wordt er acuut somber van, maar dat is net zo iets, alleen naar binnen gericht.
Hij heeft het vooral als er iets lichamelijks met hem gebeurd, (een snee bijvoorbeeld, of als iets kapot gaat dat waardevol of onvervangbaar is.
