Hoe help ik (vooral) jongste die weken door?

Emotieschriftje

Dochter had op school een emotieschriftje. Mischien is dat een idee. Daar kan een tekening en verhaaltje in.
Dat kan kind dan in het weekend aan je laten zien.
Benoem alle emoties ook blijheid en opwinding met bijbehorende verhaaltjes.
Ik snap wel dat het voor de kinderen niet makkelijk is maar het gaat voorbij en dan ben jij een veel leukere moeder omdat je uitgerust bent.
Ik ben pas opgenomen geweest -fysieke restauratie- en dochter had wel erg op haar tenen gelopen. Gelukkig zakt het stof alweer. En dochter kon mij altijd bellen, wat ze dan ook gedaan heeft. Maar dat kan in jou geval je rust verstoren. Ik vind wel dat je het heel overzichtelijk hebt gemaakt voor de kinderen.

Tja

Ik weet niet wat voor effect het op jou ass-kinderen zou hebben. Maar wat ik zou doen in jou geval met mijn zoons.
Ze het vertrouwen proberen te geven dat ze het kunnen! zo zonder mij, en met papa redden jullie het prima.: ok het is anders, maar niet slechter. Papa heeft misschien minder geduld, maar het is je vader en hij heeft ook kwaliteiten die ik bijvoorbeeld weer niet heb.
Jij bent al zo groot, jij kan dit wel aan hoor.
Je kan me altijd mailen, dan kletsen we wat.

ik zou mijn zoons complimenten geven, en zo proberen hun vertrouwen in de de situatie te kweken.

Maar nogmaals, dat zou ik met mijn zoons doen, ik weet niet hoe dat gaat als ze ass hebben zoals bij jou.

groet, polly

Zou het

een idee zijn en kun je het opbrengen om... een kaartje, plaatje, fotootje of iets met een paar zinnetjes temaken? Deze dan per dag in een envelopje te doen, zodat hij dagelijks een envelopje open mag maken waar een mini boodschapje, iets tastbaars van jou in zit?

Zo'n schriftje lijkt me wel wat!

Bedankt voor de reacties!
Ik vind het idee voor het emotieschriftje wel aardig! Hij heeft bij vader een eigen pc, maar omdat die van zijn broer stuk is zit hij er niet altijd zelf op (een frustratie van hem) zodat het dagelijks mailen misschien ook niet altijd lukt (er is geen schema wie er op welk tijdstip mag computeren, zoals hier). Hij heeft zelf ook wel oren naar zo'n schriftje.
Elke dag een envlopje is ook leuk, maar hem kennende loopt hij dan de hele dag te hyperen wat er in zit Dan lijkt me zo'n schriftje een beter idee. En misschien kan ik voor hém ook wel een schriftje gaan maken, dat ik hem in het weekend geef als hij weer terug naar zijn vader gaat, bedenk ik me nu.

Maar breng je het ook dubbel op

als oudste het toch ook nodig heeft? Komt bij me op omdat ik deze week met mijn 2 nadhkinderen alleen was. Jongste miste papa verschrikkelijk maar iedere extra aandacht die ik aan haar besteedde moest ik bij oudste zoon compenseren.Papa weg trok hij nog wel maar dan ook nog 'minder'aandacht van mama dan zijn zus was te veel..

Geen idee of jou kinderen zo'n mechanisme hebben maar toch...

Mijk

Niet gek gedacht, mijk

Daarom heb ik mijn weekend ook in tweeën gedeeld: een etmaal met jongste en een etmaal met oudste. Jongste is net weg (en gaf aan géén schriftje te hoeven), oudste net binnen (en kruipt al meteen aan de PC ).

kan vader tijdelijk in jouw huis komen met de kinderen als jij weg bent? Tsjor

Envelope

Hier ook twee kinderen met ass. Hier vinden de kinderen een aangekondigde verrassing ook erg moeilijk *maar* het scheelt dat ze weten wat het is.. de spanning van de verrassing is weg *maar* dat mamma aan ze gedacht heeft blijf overeind ookal weten ze wat er komt. Eventueel doorzichtig papier oid. Sinds wij dit als uitgangspunt nemen, kunnen ook de leuke dingen zonder die enorme spanningsboog en bijbehorend hyper gedrag. Misschien een heroverweging waard?

Tsjor

Ik heb veel voor mijn kinderen over, maar dat wil ik absoluut niet hebben! Ik heb het namelijk over een periode van mogelijk 12 weken en ex is erg dominant (wil me eigenlijk ook weer terug nu zijn relatie met vriendin uit is, heeft hij al laten doorschemeren). Dit is dus een absoluut nee, sorry...

Envelope

Dat is een idee...! Ik kan dat vandaag niet meer voor elkaar krijgen, maar zeker wel de aankomende week, voor dit weekend! Ik overweeg ook kaartjes te gaan sturen met de post.
En verder ben ik er steeds meer van overtuigd dat hij gewoon eens moet komen kijken waar ik zit. Ik vermoed dat hij het ook eng of zo vindt dat zijn moeder doordeweeks op een totaal onbekende plek zit. Ik heb wel foto's laten zien en erover verteld, maar hij wil het ook graag zien, dat is me inmiddels wel duidelijk.

Enkel

veel sterkte en beterschap fladder!!

Continuiteit

Ik maak voor mijn (jongere) kinderen al sinds een paar jaar een pictokalender als ze in het weekend naar hun vader gaan. Die maakt visueel hoe lang ze er zijn en wanneer ze mij weer zien. Ze schrijven en tekenen bovendien in de open vakken wat ze allemaal gedaan hebben. Een beknopt 'dagboek' eigenlijk. Ik merk dat het ze goed doet dat ze mij op die manier kunnen betrekken bij het leven bij hun vader. Het heft de splitsing tussen die twee levens een beetje op en geeft continuïteit.
Sterkte trouwens! Ik hoop dat het je goed doet om er een tijdje helemaal uit te zijn en dat het je ruimte geeft om er sterker uit te komen.
Groet, Jo Hanna