Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op

Hoe kan ik mijn zoon helpen wat minder negatief over zichzelf te denken?

Even korte situatieschets: zoon van 11 met ADD in groep 8, heeft nogal een lage dunk van zichzelf. Ondanks een enorme intelligentie vindt hij van zichzelf dat hij niks kan en begint daarom ook maar nergens aan. Op de basisschool voelt hij zich nog redelijk veilig, maar ik wil hem een stevigere basis geven voor hij naar het VO gaat. Ik zoek dus een soort training die hem daarbij kan helpen. Maar een SV training hoeft het niet te zijn, hij is niet verlegen of onzeker. En een assertiviteitstraining dekt naar mijn idee ook niet helemaal de lading.
Ik hoop dat er hier ouders rondlopen die eenzelfde soort kinderen hebben en iets hebben gevonden. En dat met mij willen delen natuurlijk. Omgeving Den Haag.
Bedankt vast,
Engeltje

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
via via

via via

11-09-2011 om 14:51

Voor ons te ver

Ik ben via via eens hierop gewezen. www.kindcentraal.nl.
Voor ons was het te ver weg, maar de zoon van degene die mij daarop wees, was erg tevreden.

Tineke

Tineke

11-09-2011 om 15:49

Ander idee

Een geïsoleerde training is vaak maar lastig te integreren in je daagse handelen. Daarom ben ik, als het kan, voorstander van het ingrijpen in het daagse leven.
Heeft je zoon een hobby, een bepaalde interesse, iets wat hem bezighoudt? Van voetbal tot dino's, het maakt op zich niet uit. Maar dat onderwerp zou je al thema kunnen gebruiken voor een groots project. Je begint met samen achtergrondinfo uit te zoeken, je laat hem een powerpoint maken, je bezoekt iets wat ermee te maken heeft, je zoekt iemand, een deskundige, die je zoon een keertje mee op pad kan nemen, etc. Stapje voor stapje neemt je zoon de leiding over zijn project over, hij bepaalt wat hij er nog meer mee wil, van het ene idee belandt hij in het andere. En wat niet haalbaar blijkt, wordt vervangen door iets anders.
Zo'n soort project zorgt voor veel energie en zelfvertrouwen. Daarbij medicaliseer/ psychologiseer je de problemen niet nog verder, waardoor hij mogelijk nog onzekerder raakt van zijn eigen kunnen.

Elisa Gemani

Elisa Gemani

11-09-2011 om 15:57

Engeltje

Misschien is dramatherapie iets? Zoals http://aread.typepad.com/annabelle_read_dramathera/2009/02/nederlands.html
Kunstzinnige therapie is ook een leuke vorm van therapie http://www.kleurrijk-coachen.nl/
Of anders integratieve kindertherapie; dit heeft mijn zoon een stuk geholpen, zeker als het gaat om zelfvertrouwen en faalangstigheid. Zie http://kindertherapie-veerkracht.nl/index.html
Verder heb je natuurlijk ook nog het Sterkamp en de andere kampen http://www.sterkamp.nl
Ik zit te denken om zoon volgend jaar op een van de Sterkampen te doen. Ik hoor veel positieve verhalen over deze kampen; zowel van ouders als van kinderen zelf.

Zorg voor succeservaringen

Naast alle deskundige hulp, die natuurlijk ook heel nuttig kan zijn een tip die bij ons goed werkte. Zorg dat je kind ervaart ergens goed in te zijn. Het voorbeeld van K. is voor ons te moeilijk, maar als dat voor jouw kind wel binnen de mogelijkheden ligt, doen!
Bij ons lag het in de sport en de muziek. En dan klein denken. Je hoeft geen topper te zijn, maar het plezier iets te kunnen, bijvoorbeeld het volgende liedje. Of lekker een uur bezig zijn met iets leuks kan al genoeg zijn. Heeft hij moeite met de omgang met anderen, laat hem ook eens lekker iets alleen of samen met jou doen. Complimenteer veel en duidelijk.
Bij ons heeft het echt geholpen. Het besef: ik ben niet hetzelfde als anderen en ja, ik heb moeite met alles wat anderen gewoon kunnen. Maar: Ik kan wel andere dingen goed.
En dat moet langzaam groeien. Ik wens je heel veel sterkje, Engeltje!

Netel

Netel

12-09-2011 om 15:19

Ik lees mee.

Ook wij hebben zo'n kind in groep 8 die best meekan, heel goed in taal, maar slecht in rekenen. Hij heeft zichzelf wijsgemaakt dat ie het niet kan, terwijl we weten dat ie het wel kan. Niet op topniveau, maar hij moet gewoon mee kunnen komen met de rest van de klas met rekenen. We weten ook niet goed hoe we hem moeten bereiken. We proberen het nu op de vervolgopleiding te gooien: als ie nu zijn blokkade omtrent het rekenen opheft zou ie zoveel meer kunnen op het VO.
Maar het is zo moeilijk, het is net of ie zijn blokkades omhoog haalt ipv. naar beneden duwt.

Ilva

Ilva

13-09-2011 om 13:53

Kindertherapie

Mijn zoon (nu 9) heeft twee jaar terug Intergratieve Kindertherapie gedaan. Was geweldig. Zijn problemen zijn nog niet helemaal opgelost (en dat zal misschien ook nooit gebeuren) maar het ging daarna wel een stuk beter met hem. Helaas zitten wij niet heel dicht bij Den Haag maar daar is vast ook wel iets dergelijks. En muziek werkt inderdaad ook prima. Mijn zoon begon met een orientatieklasje (blokfluit en keyboard) en begint binnenkort met pianoles. Hij vindt het geweldig en oefend regelmatig zonder dat we hem hoeven aan te sporen (nadeel: we moesten wel een piano kopen, haha).

Boek

Het boek "Hoe kan ik mijn leven( nog) leuker maken."
Was hier voor zoon echt een hulp, we hadden niet alle hoofdstukken nodig, bv pesten was neit aan de orde, maar zijn zelfbeeld en zelfvertrouwen is wel verbeterd erdoor. De schrijver weet ik niet maar wij hadden het via de bieb.

Engeltje

Engeltje

14-09-2011 om 12:27 Topicstarter

Reactie

Fijn, jullie reacties. Ik ben meteen alle linken gaan bekijken en heb warempel iets gevonden bij ons in de buurt waar ik mijn licht eens ga opsteken: www.lereniszijn.nl.
Viavia: mijn zoon is niet hoogbegaafd, dus in die hoek hoef ik het niet te zoeken. Kaatje, hij heeft een hekel aan alle soorten werkstukken, dus jouw idee gaat bij hem niet werken ben ik bang. Wel zorgen we natuurlijk voor succeservaringen (door de 'korting' op school soms wel het werk af, eigen huissleutel en telefoon waardoor hij 'buiten' heel zelfstandig kan zijn en dat ook steeds meer wordt, muziek waar hij echt heel goed in is, een andere sport waar hij ook meer uit de verf komt). Elisa, integratieve therapie lijkt me toch net iets te heavy, en kamp wil hij sowieso niet. Lilian1, dat boek ga ik eens opzoeken.
We kwamen er gisteren achter dat hij twee jaar lang niet heeft begrepen hoe er op school gedeeld wordt. Hij heeft gewoon destijds niet durven of niet willen vragen aan de juf om het nog een keer uit te leggen. Juf (hij heeft dit jaar weer dezelfde als in groep 6) geeft ook aan dat hij nooit vraagt, niet als hij iets niet snapt en ook niet als hij (een deel van) de instructie heeft gemist. Wat gezien zijn ADD toch regelmatig moet gebeuren . Wij merken thuis ook dat hij heel veel moeite heeft met hulp vragen. Dus dat is waar ik op in wil zetten, straks op het VO moet hij vragen durven stellen!
Ik ga contact opnemen met Leren is zijn, ik laat jullie nog wel weten wat het resultaat is.
Engeltje

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.