Hoogbegaafd meer dan cognitief?
Onze zoon is onderzocht, iq score lag op hb gebied, tevens vinden ze hem autistisch. Communicatief komt er veel minder uit dan je zou verwachten tov zijn cognitieve mogelijkheden.
Wat mij verbaasde was dat de psycholoog erbij vertelde dat er dus sowieso geen sprake is van hb, gezien wat hij laat zien communicatief. Ik dacht dat iets van sociale intelligentie los stond van cognitieve intelligentie en dat hb meer slaat op dat laatste. (plus ev doorzettingsvermogen en creativiteit maar hoe meet je dat. Volgens mij bezit hij die in overvloed maar daar is verder helemaal niet over gesproken. En soms wordt gesproken in de literatuur over een bepaalde sensitiviteit, maar dat staat toch ook los van je sociaal functioneren?)
Als ik haar mag begrijpen zou je dus nooit kunnen zeggen dat een autist hoogbegaafd is.
Het gaat me uiteraard niet zomaar om het stempel hoogbegaafd. Zoon heeft problemen en ik wil weten hoe ik hem het best kan helpen, dus moet voor mijn gevoel ook weten waar ik op in moet steken. Mijn gevoel zegt dat op zijn cognitieve nivo de meeste winst te halen is. (voor zijn welzijn, voor de duidelijkheid) Ik herken dingen bij autisme maar net zo goed bij hb. Nu zou ik hb kunnen laten liggen min of meer, volgens de psycholoog dan. Volgens haar is het vooral alleen maar fijn voor hem dat hij blijkbaar slim is.
Wat vinden jullie?
Etiketjes
Beste Isabel,
Dit lijkt mij een voorbeeld van dat etiketjes hun eigen leven gaan leiden. Je zoon is duidelijk erg slim, maar sociaal veel minder intelligent en daar loopt hij tegenaan. Mijn zusje heeft de diagnose autisme gekregen omdat ze te slim is en sociaal erg onhandig (ja, door een psychiater gesteld, zusje durft zich niet te verweren maar is meerderjarig, rest van de familie heeft zoiets van als zij autistisch is, zijn wij het helemaal) gevolg: haar behandeling richt zich op omgaan met autisme en ze komt er feitelijk na 2 jaar geen steek verder mee.
Kun je zelf verder met het helpen van je zoon als je hem als hoogbegaafd behandeld? Zo ja, heeft dat etiketje voor jou nut en geeft het handvaten. Zo nee, ga dan verder met de psychiater in gesprek. En moedergevoel is meestal meer waard dan wat voor diagnose dan ook, maar dat is mijn mening.
Succes, Fransien
Autisme en intelligentie
Volgens mij staan deze dingen idd los van elkaar. Maar in je dagelijks functioneren is het natuurlijk zeer verweven.
Ik heb een dochter van 8, ze heeft een vorm van autisme, en is boven gemiddeld intelligent. In precies de juiste omstandigheden komt die intelligentie er wel uit... maar de vraag is hoe vaak dat kan natuurlijk. De wereld is bepaald niet ingericht op mensen die zo hyper gevoelig zijn en snel overprikkeld. Gelukkig zit ze nu op een school waar de omstandigheden aardig in de richting komen (veel regelmaat, vaste rituelen, vaste leerkracht die er altijd is etc.), daarbij heeft ze een rugzakje. Dus qua leren gaat ze nu als een trein. Ik vind het fijn dat ze zich in ieder geval goed kan ontwikkelen hier, het geeft een goede start voor de toekomst.
Mijn zoon is 7, klassiek autistisch, en met een beneden gemiddeld IQ, hij zit op dezelfde school (met rugzak). Ik heb het idee dat zijn IQ test zwaar beinvloed is door het feit dat hij heel moeilijk communiceert... maar goed, ook dat telt! je kan het wel in je hoofd hebben, maar als je het niet naar een ander kan over brengen heb je er natuurlijk geen barst aan! Hij heeft weer wat minder last van omgevingsfactoren, maar is in zijn communicatie veel beperkter. Toch zien we hem ineens weer "groeien" nu hij in groep 3 zit; hij pikt meer op dan ik had gedacht.
De voorsprong die slimme autisten hebben zit puur in het "kunstjes aanleren" zij zijn veel beter in staat om zich aan te passen, omdat ze dat letterlijk aan kunnen leren (let op, het kost wel veel meer moeite dan bij een normaal kind) en goed kunnen onthouden. Autisme en een laag IQ is een dubbele handicap, en een hele zware! ga daar maar eens mee functioneren in deze maatschappij.
Ik klap in mijn handjes dat mijn kinderen die compensatie van hun iq in ieder geval hebben. En even ter geruststelling: er zijn zeer zeker ook hoogbegaafde autisten! en die functioneren vaak heel goed, als ze in een beroep terecht komen waar ze hun ei in kwijt kunnen 
groetjes Natascha
Dank
voor jullie reacties.
Ik heb erg het gevoel dat we, met de hv, blijven steken op etiket-nivo. Zelf hebben we (vooralsnog) niet zoveel aan het etiket autisme, liefst zou hb ook niet nodig zijn. Liever willen we gewoon dat iemand eens met ons meedenkt/kijkt, dat blijkt vooralsnog lastig te vinden maar da´s weer een heel ander verhaal.
Zoon zit gewoon niet lekker in zijn vel en we willen graag weten wat we voor hem kunnen betekenen. En als dat dan adhv labels moet dan maar zo. (ik bedoel, meer hebben we vooralsnog niet gekregen van hv) De vraag is nu doen we iets met de hb of niet. (school doet er voor mijn gevoel niets mee nu, maar durft ook niet meer vanwege het etiket autisme)
Zoon hier kan overigens wel laten zien wat hij in huis heeft, ik heb ook wel het idee dat de testuitslag overeenkomt met zijn werkelijke nivo, we waren iig nergens verbaasd over. (behalve dan dat zijn verwerkingssnelheid lager dan de andere onderdelen was, maar nog steeds wel goed, ik heb juist het gevoel dat hij een enorm snelle verwerking heeft, dus dat roept vragen bij me op) Ook op school presteert hij goed, dat is het probleem hier dus niet. En eigenlijk vind ik dat hij heel goed kan communiceren, hij doet het alleen niet altijd. Maar goed, dat zullen die kunstjes dan zijn?
Zoon is gewoon niet happy op school. Mijn probleem is dat ik niet weet of hij zich prettiger voelt met meer structuur, duidelijkheid, herhaling en steun of dat hij juist minder herhaling moet krijgen, (veel) meer uitdaging, afwisseling etc. Heel zwart-wit gesteld natuurlijk. School weet het zeker niet. Open deur is kijken naar zoon zelf, maar dan weet ik het dus ook niet meer. Ik zelf zie vooral een (te) slim kind met bijbehorende behoeften maar ben bang dat ik voorbijga aan zijn autisme. Ik heb het idee dat hij ondervraagd wordt op school maar misschien wordt hij juist erg overvraagd sociaal-emotioneel en zie ik dat niet. Ik heb het vermoeden dat hij aansluiting begint te verliezen op school en dat daar veel ligt (dat is nl erg belangrijk voor hem, maar wrs voor ieder kind) maar los je dat op door hem een sova training voor autisten te geven? Het ontbreekt hem denk ik niet aan inzicht.
Herkenning
Ik herken wel het een en ander in jouw verhaal. Onze zoon heeft ook een redelijk hoog iq. Net onder de 130. Maar hij heeft een grote V/p-kloof en een erg lage verwerkingssnelheid. Er waren een paar subtesten waar hij zo mee uitschoot naar beneden, 1 doolhof meer opgelost en zijn iq was wel 130 geweest. Wat betekent het dan nog? Het zijn maar cijfertjes en woorden.
Maar goed hij heeft naast dit ingewikkelde iq ook adhd. Hij laat dus bij lange na niet zien wat hij kan.
Wat ik zo herken in jouw verhaal is, dat wij ook twijfelden of we hem niet overvroegen. Toen wij de uitslag van de iq-test kregen, zijn we hem toch als hb gaan behandelen thuis. Dus niet meer alles uitleggen, een keer vertellen en verder zeggen, 'we hebben het al uit gelegd.' We zijn moeilijkere boeken aan hem voor gaan lezen, hij mag moeilijkere films en tv-programma's kijken. We geven ook diepzinniger antwoord op vragen waar hij meekomt.(over politiek en dergelijk) We benaderen hem nu als een 13-jarige of zo. En zoon is er erg van opgeknapt. Hij begrijpt nu veel beter hoe hij in elkaar zit en voelt zich nu in ieder geval wel door zijn ouders begrepen (nu de rest van de wereld nog)
Op school ligt het allemaal een stuk moeilijker. Hij krijgt wel compact rekenen, maar vooral bij spelling heeft hij de herhaling erg nodig. Nu kunnen we het hem echter wel uitleggen. 'Ja, dat is lastig voor jouw he, die herhaling.' En we belonen hem als hij het toch doet. Met resultaat. Omdat hij veel slordigheidsfoutjes maakt, langzaam werkt, slecht schrijft en zijn motivatie niet altijd goed is, komt zijn intelligentie in de schoolse vaardigheden helemaal niet naar voren. Zijn vaardigheden liggen vooral op het gebied van mening vormen en verwoorden, verbanden leggen, wetenschap en wereldorientatie. Daar doen ze op de basisschool bijna niet aan helaas. (of het is zo oppervlakkig dat hij er nu al ver voorbij is)
En verder vind ik het sociale verhaal helemaal moeilijk. Zoon heeft wel meerder goede vriendjes hoor, maar ik merk dat hij nooit helemaal zichzelf is bij hen. Hij past zich zo enorm aan. Als hij wat wil vertellen, moet hij de hele tijd begrippen die hij gebruikt uitleggen. Vermoeiend voor hem, maar gelukkig kan hij het wel opbrengen. Op school vinden ze dat hij soms 'vreemd' doet. Maar hij zegt zelf dat ze hem gewoon niet begrijpen. Zijn humor, zijn kritische opmerkingen, worden afgedaan als 'ongepast'. Nou ja, dan maar 'ongepast'.
Ik zou dus zeggen, ga hem eerst thuis eens uitdagen. Met moeilijker films, museumbezoek, dingen uitleggen, krantenartikelen bespreken, journaal kijken. Dan merk je hoe hij erop reageert en kun je daar weer op inspelen.
Ouders en school
In de rubriek ouders en school heeft m. Lavell vandaag een paar hele interessante dinge over slimme kinderen gepost. Het draadje heet gesprek over voorsprong kleuter. Vooral de posting menskwaliteiten vind ik heel herkenbaar in dit verband.
Vragen en antwoorden
Hai!
Ik lees heel veel vragen bij je.
Wat me het meeste opvalt is je onzekerheid t.o.v. hb zijn en/of autisme.
Er is bij een onderpresterend HB kind soms sprake van gedragingen die aan autisme kunnen doen laten denken. Het is dan ook van groot belang dat de onderzoeker kennis en ervaring heeft op het gebied van HB en onderpresteren.
Vaak zie je wanneer het kind op het juiste nivo en op de juiste manier wordt uitgedaagd dat de "autischtische" trekjes weggaan.
Ik wil je graag aanraden eens te gaan lezen op het forum van HIQ.(nl).
Daar zul je ouders treffen met precies dezelfde vragen en problemen.
Ook kun je daar geschikte begeleiding en onderzoekers vinden die je kunnen helpen met b.v. school.
Heel veel succes!
Guusje (moeder van T. (4 jr en H
