
T&T
06-09-2010 om 09:35
Huilend naar school...
Met twee kinderen, met een ass, maar op een "gewone school" dacht ik het eindelijk best aardig vool elkaar te hebben...
Ik lees net bij ouders en school over een kind in groep 1 dat moet huilen bij het afscheid... ik heb hier een kind in groep 6 dat dat nog steeds doet! het leek allemaal goed te gaan, geen getreuzel en gedoe, maar eenmaal op het schoolplein hing ze weer huilend aan me, mijn grote meid, 9 jaar... please vertel me dat dit ook wel vaker voorkomt?!
Met manneke ging het beter, hij ging naar groep 4, had direct een vrolijk babbelend klasgenootje naast hem, die hij natuurlijk negeerde, maar er kon zowaar een glimlachje vanaf. Manneke loopt de klas in, babbelende buurman naast hem, en hij ziet me niet meer staan. tot zover dik in orde dus!
Ik loop met ons meiske, huilend, "mama ik wil niet" ik lever haar af bij de juf, die haar heel lief van me overneemt, en ik ga. Ze zal nu wel uitgehuild zijn. Ik vind dit zo moeilijk, moest het gewoon even van me af schrijven. Is er hier herkenning? Tips over wat ik moet doen verwacht ik niet hoor ) afscheid niet te lang maken, begrip tonen maar het gebeuren niet zwaarder maken dan het is, en gewoon doorgaan, tranen of niet... he bah, ik baal ervan. Ben benieuwd hoe ze straks uit school komen.
groetjes, Tess

ishtar
06-09-2010 om 10:16
Moeilijk hoor
ons manneke van inmiddels 11 deed dat alleen in groep 1, soms in groep 2. En vorig jaar nog een paar keer in groep 6, wilde hij echt! niet! de klas in, huilen, driftbui en een half uur tegen hem zitten praten. Meestal was er dan wat voorgevallen thuis dat nog niet afgesloten was.
Fijn dat je dochter zo'n lieve juf heeft die haar rustig overneemt, dat zal al veel schelen, maar moeilijk blijft het!

Pippin
06-09-2010 om 10:36
Ach
Rot is dat. Hier vanmorgen ook weer een dwarse dochter (groep 6) die zelf vond dat ze ziek was, naar school gedirigeerd tegen haar wil. Brrr.
Ik vond het zelf ook altijd afschuwelijk om naar school te gaan, dus ik kan me veel te goed inleven in die kinderen. En dan toch maar hard zijn, want als je te begripvol bent, dan helpt het niet. Maar het gaat enorm tegen mijn gevoel in.
Een troost: als ze er dan eenmaal zijn, in de klas zitten en de les begonnen is, gaat het wel weer.

emma43
06-09-2010 om 12:16
Sneu
Tess,wat moeilijk!Mijn niets aan de hand dochter heeft gehuild tot en met groep 4,iedere ochtend,dus ik weet hoe het voelt.
Mijn zoon huilt niet,hij houdt zich groot,heel de dag,tot hij 's middags in de auto stapt,dan komen de tranen,boosheid en tranen van heel de dag.Van het onbegrip,kinderen waar hij last van had,enz enz.
Hopelijk komt je dochter weer snel in het ritme van het naar school gaan en gaat het dan beter.Nog 3 uurtjes.....ik hoop voor je dat ze lachend uit school komt.

emma43
06-09-2010 om 16:40
En?
Tess,
Hoe was het verder gegaan vandaag?
Is het meegevallen?
Groetjes.

T&T
06-09-2010 om 20:53
Tja
Even leek het heel goed, kwam ze vrolijk naar buiten, vijf minuten later stond ze alweer bijna te huilen. Het zullen wel weer even een paar moeilijke dagen worden... in de klas is het verder goed gegaan hoor, maar na school was ze ook weer echt op.
groetjes, Tess

jons
06-09-2010 om 21:04
Hier ook hoor
mijn joch van dik 11, groep 7, heeft ook nog her en der dagen dat ik hem echt naar school moet 'sleuren'. Dikke tranen, ook weer de eerste schooldag. ook hier gelukkig een juf die dat goed oppakte. Maar wat voel je je dan rot als je weer alleen naar huis loopt, he?
Ik probeer me voor te houden dat het er 'gewoon' af en toe bijhoort, hij is het zelf meestal snel vergeten.
sterkte
Jons

Anienom
07-09-2010 om 10:48
Hier
Begon het eigenlijk in de vakantie met dochter van bijna 9. Ziek, koorts en hoofdpijn, drie keer met telkens een paar dagen ertussen en geen duidelijke oorzaak, behalve dan dat ze niet naar de BSO wilde op haar vaste dag. drie dagen vantevoren begon het huilen al. De eerste schooldag daarentegen verliep prima. Maar vanochtend heeft ze zo gehuild dat haar vader haar naar mijn werk heeft gebracht in plaats van school. Vanmiddag gaat ze het nog een keer proberen en deze week gaan we verder met proberen te achterhalen wat er aan de hand zou kunnen zijn, waarom ze nergens meer heen wil en steeds aangeeft ziek te zijn...