Iets voor jezelf: ik ben mijzelf kwijt dus wat?
Kritiek van man en vriendinnen: je werkt zo hard, pleegt roofbouw, bent altijd in de weer voor anderen en vergeet jezelf. Het klopt wel, moet ik toegeven. Ik vind het al heel wat nu ik voor mijzelf en alleen mijzelf naar de oogarts ben geweest en blijk nu een behoorlijke bril te hebben. Hun advies was dat ik mijzelf wat vaker moet verwennen of belonen. Dat doe ik niet. Nu ik zo zit na te denken, kom ik ook op niets (ja de kapper en wellicht iets van opmaken of verzorging maar dat vonden ze niet genoeg en niet vaak genoeg zeg maar 
.. shoppen voor kleren heb ik geen zin want ik wil eerst afvallen, lezen oid is lastig ivm bril die nog moet komen..
Wat doen jullie zo al om jezelf te belonen voor de inzet, de zorg, het harde werken ?
Van alles
Op maandagmorgen, als iedereen weg is, en ik die dag niet werk, ga ik languit op de bank met koffie en een tijdschrift. Of ik vraag mijn zoon om te koken. Ik neem af en toe bewust tijd voor mezelf en laat de boel de boel. Ga eens een paar uurtjes weg met een vriendin.
2 vliegen in 1 klap
Hardlopen! Je bent even weg uit alle dagelijkse beslommeringen. Als je niet in een groep gaat lopen, ben je dus even helemaal alleen (dat vind ik heerlijk). Je maakt je hoofd leeg, verlegt je grenzen (in het begin loop je na een paar minuten met je tong op je hielen, na een tijdje loop je fluitend een half uur aanéén) en bent helemaal voor en met jezelf bezig. Bijkomend voordeel: als je lang genoeg en voldoende loopt, ga je vanzelf langzaam afvallen 
Ik ga naar de meeting op 5 februari. Zeer ontspannend (denk ik).
Verder worstel ik hier ook wel mee. Ik merk dat ik continue bezig ben met zoonlief. Ik zit de hele dag te letten op zijn vorderingen en welke aanpak we moeten toepassen. Lastig om dat los te laten.
Wat ik wel doe is met een groepje meditatietraining volgen. Lekker een avondje relaxen. En gewoon werken, dan ben ik even geen moeder.
Moeilijk hoor
Hier ook een moeder die dat moeilijk vindt. Op een bepaald moment ga je je ook schuldig voelen als je iets doet en kan je er niet meer van genieten. Mijn werk bestaat uit opvoeden van kinderen, daar kan ik niet erg van genieten, om eerlijk te zijn. Ik zeg tegen mijzelf dat ik vroeg naar bed moet, om gezond te blijven. Dat zeg ik ook tegen mijn man. Dan zeurt hij niet, omdat dat erg belangrijk is. Ik ga dan ook wel eens een tijdje zitten op een kussen doe net alsof ik mediteer(Ik kan dat niet, want de gedachten blijven komen) De beste tip die iemand mij gegeven heeft: accepteer dat gewoon, je bent geen boeddha als je probeert te mediteren, niemand. Dan maar alle gedachten erbij en stilzitten. Verder probeer ik mij niet druk te maken om het huishouden, dat is niet van de beste kwaliteit, maar schoon genoeg, vind ik.
Je kan niet alles!
Sporten!
Oh ik herken je verhaal wel, maar dan van een paar jaar geleden alweer... een middagje winkelen, ach ja, leuk, maar daarna begint alles ook weer van voor af aan...
De omslag kwam bij mij echt met sporten, dat deed ik ook voordat ik kinderen had, maar kwam toen op een laag pitje. Het werd hierboven al genoemd, maar hardlopen is echt een geweldige uitlaatklep! Ik ben begonnen met een blokje om en dan hijgend en puffend thuis komen, nu heb ik er intussen twee marathons op zitten, en de derde zit in de plenning 
Zo fanatiek hoeft het natuurlijk niet altijd. Hou het klein; een half uurtje is al heel wat in het begin. Lopen kun je altijd en overal, dat is ook het grote voordeel. Als je te zwaar bent, of het gewoon nog heel moeilijk vind begin je met wandelen, iedere dag na het eten een half uurtje.
Intussen ben ik ook lid van een atletiek vereniging, maar ik loop nog steeds graag alleen, je kunt je hoofd echt heerlijk leeg maken.
Kom in aktie! het klinkt verleidelijk om lekker op de bank te gaan liggen... maar het ligt echt veel lekkerder als je je daarvoor goed moe hebt gemaakt en het doet enorm veel voor je zelfvertrouwen (en dat doet op de bank liggen nou eenmaal niet )
groetjes, Tess
En ik
1x per week sluit ik mezelf een avond op in de badkamer ,stap in het ligbad met een boek en ben voor niemand bereikbaar.
2x per jaar ga ik een weekendje weg met mijn man,zonder kinderen.Drie maal per jaar ga ik uit eten met een vriendin.Twee maal per week kook ik niet,dan regelt mijn man het eten.en 1 avond per week heb ik muziekles.
ik zie dit niet als beloning voor mijn harde werken of inzet of zorgen,maar als `, ik zorg goed voor alle gezinsleden,dus ik zorg ook goed voor mezelf.
Ook sporten
Net als Anneque, sporten/hardlopen is een heerlijke uitlaatklep waar je even al je dagelijkse beslommeringen opzij kunt zetten. Ook (power)yoga vind ik een heerlijk uurtje tijd voor mezelf.
En die nieuwe bril zal je toch binnenkort wel krijgen, dan is lezen toch wel weer een optie?
Effe een mooie one-liner...
Als je niet goed voor jezelf zorgt kun je ook niet goed voor een ander zorgen.
(Mijn kinderen hebben echt een veeel leukere mama als ik geregeld kan sporten!)
groetjes, Tess
En ik
heb vorig jaar een burn out gehad. moest in die tijd van psycholoog nadenken over wat ik nou leuk vond, want dat wist ik niet meer. was alleen maar bezig met zorgen/werken/regelen/enz.
dit is mijn rijtje:
paardrijden (na 10 jaar weer mee begonnen), wandelen, lezen (geen tijdschrift maar romans), film kijken, theater, sauna met vriendin, puzzelen, yoga
misschien zit er iets bij wat jou op een idee brengt.
gr. wiggie
En ik
Ik ben niet zo'n sporter. Hardlopen heb ik wel eens een paar maanden geprobeerd, maar ik word er niet zo blij van. Maar een paar uur met een lekker boek in bad, en een thermoskan thee of koffie bij de hand, heerlijk. Of zoiets anders simpeligs als een vaste ochtend/middag in de week lekker op de bank naar een DVD kijken die jij gewoon leuk vindt. Met een vriendin of vriend of zus of gewoon een kennis op stap, ergens koffiedrinken.
En wat heel stom klinkt maar voor mij wel goed werkt, is een heel leuke beker kopen en als ik vind dat ik aan goed voor mezelf zorgen toe ben, drink ik daar mijn koffie uit. Zoiets stoms kost weinig geld en je wordt er ook niet dik van 
Wii
Ik heb ook een hekel aan hardlopen. Maar ik heb een WII met balanceboard, dus ik volg daar zo af en toe een sportief programma op. 't Is beter dan niks.
Jammer dat ik geen koffie kan drinken zonder iets lekkers erbij.
Moeilijk...
Ik had hier ook een draadje over. Ik doe eigenlijk best veel voor mezelf. Vrijdagochtend ben ik vrij, dan doe ik vooral veel voor het gezin, maar drink ook wel eens uitgebreid koffie. Ik heb een avond een knutselgroep en de zaterdagmiddag is voor mij, dan lig ik in bed met een boek. Niet dat ik moe ben, maar als ik op de bank ga zitten weten ze me wel te vinden.
Het probleem is vooral dat ik toch blijf doormalen als het slecht gaat, wat ik ook doe. Als het goed gaat, probeer ik in het nu te leven: hoe het volgend jaar gaat, zien we wel weer. Dat helpt wel.
Inspanning
Spannend boek lezen, koffiedrinken met buren of vriendinnen, naar de kapper.
Maar ook moest ik regelmatig een muziekstuk instuderen en dat was wel een inspanning waar ik me, toch al moe van alles, toe moest zetten, maar door de gestuurde aandachtige inspanning voelde ik me daardoor na afloop heel goed. Het blokte alle andere gedachten en dat is verfrissend als je een druk leven hebt.
Daar zit 't 'm in anne
AnneJ: "Het blokte alle andere gedachten"
Dat is volgens mij de essentie. Het maakt niet uit wat je doet, als je maar even alle andere gedachten los laat.
Judith-t?
En? Mogen we je al verwelkomen in het hardloopdraadje bij Gezéllug? We hebben net wat nieuwe aanwas, kun je mooi bij Maar serieus, kun je iets met de suggesties?
Allemaal
bedankt voor de suggesties.
Anneque schrijft:
"En? Mogen we je al verwelkomen in het hardloopdraadje bij Gezéllug? We hebben net wat nieuwe aanwas, kun je mooi bij Maar serieus, kun je iets met de suggesties?"
Ik ga naar sporten kijken in de buurt. Helaas is hardlopen niet voor mij weggelegd (wordt door arts afgeraden) maar er vast genoeg alternatief: een ochtend in de week. Dat kan voorlopig ook zonder bril wel. Ik kom binnenkort eens langs bij 'Gezellig' .
