Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
Vraagtekentjes

Vraagtekentjes

16-09-2009 om 11:22

Ik ben speciaal

In het handelingsplan van onze zoon, die sinds kort een rugzak heeft, staat dat hij begeleid gaat worden met de methode 'Ik ben speciaal'. Toen ik deze methode googlede, bleek dat dit bedoelt is voor kinderen met autisme.
Onze zoon heeft adhd en een enorme Verbaal/performale kloof. Hij heeft een bovengemiddeld totaal-iq, bijna hoogbegaafd, maar door de kloof is dat onbetrouwbaar.
We hebben in het verleden regelmatig discussies (lees:ruzie) met de school gehad over onze zoon. Onder andere omdat zij er steeds maar op terugkomen dat ze vinden dat hij ass kenmerken heeft. Wij herkennen daar thuis helemaal NIETS van. We zien heel veel wederkerige interacties, hij kan zich erg goed in anderen verplaatsen en houdt veel rekening met zijn familieleden. Op school is zoon inderdaad wel wat meer op zichzelf. Hij mist aansluiting met zijn klasgenoten, omdat hij sneller denkt en ander interesses heeft. Toch heeft hij vier erg goede vrienden in de klas. Waar hij regelmatig mee speelt en afspreekt. Hij heeft wel veel moeite met samenwerken op school. In onze beleving komt dat met name door de kloof. Ze krijgen een opdracht, hij heeft binnen drie seconden een beeld in zijn hoofd, hoe het moet worden, maar het lukt hem niet goed om dat onder woorden te brengen en uit te voeren. Daardoor is het voor hem heel lastig om samen te werken met een kind dat zelf een compleet ander plan heeft.
Een heel lang verhaal, onder een andere nick. Als iemand van school dit leest weet men gelijk wie ik ben :S.
Mijn vraag is nu: Kent iemand hier de methode 'Ik ben speciaal en vind je deze methode ook geschikt voor kinderen die niet-autistisch zijn?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Vraagtekentjes

Vraagtekentjes

16-09-2009 om 18:16

Gertrudis

Wat jij zegt, vertelde de behandelaar van zoon ook. Door die kloof kan zijn gedrag lijken op ass. Vroeger vond ik heel erg vervelend, dat school steeds opnieuw weer over ass begon. Nu zie ik ook wel dat school alleen maar kunnen praten op grond van wat zij zien.
Maar die methode komt op mij over als een soort zelfbewustszijn methode voor kinderen met autisme. En ik wil niet dat zoon nu weer een nieuw label erbij krijgt, wat niet klopt. Zeker niet als ze dat naar hem toe zo gaan benoemen. Hij heeft al genoeg sores van de diagnoses die wel kloppen.
Ik vraag mij af of er hier mensen zijn die meer weten van deze methode. Dan kan ik me alvast een beetje voorbereiden op het gesprek met school.

Annet

Annet

16-09-2009 om 20:13

Beetje off topic

Je schrijft dat je zoon een enorme V/p kloof heeft en een bovengemiddeld IQ, bijna hoogbegaafd.
Mijn zoon heeft dit ook. Hij zit nu nog in groep 4 maar gaat na de herfstvakantie naar groep 5.
Mag ik vragen hoe groot de kloof van je zoon is?
Ik kan je geen antwoord geven op je vraag over de methode 'ik ben speciaal'. Wij hebben wel veel gehad aan het boek: hoogbegaafd, nou en. Dat is geschreven voor kinderen en legt veel uit over anders zijn dan de andere kinderen. Er zitten ook lijstjes zien waarin kinderen zelf kunnen aangeven wat bij hun past. Die worden dan geordend in bepaalde categorieën zoals bijvoorbeeld faalangst. Dit was voor zoon en ons erg leerzaam. Er is ook een werkboek bij maar dat heb ik nog niet gezien.

Jessy69

Jessy69

16-09-2009 om 20:42

Ik ben speciaal

Onze begeleider heeft hem ooit (gedeeltelijk) met zoon gedaan (wel ass). volgens mij heb ik het mapje nog boven liggen. Zal straks even voor je kijken.

toja

toja

16-09-2009 om 20:46

Volgende week

start onze zoon hiermee; dus daarna kan ik pas meer vertellen. Mijn zoon heeft wel autisme. Maar hij heeft ook disharmonisch intelligentie-profiel.
Wat ik heb begrepen is het eerste deel van ik ben speciaal vooral om uit te leggen wat autisme is; hoe ga je er mee om; waar ben je goed/minder goed in enz. Dit gaat over in een sova-training.
Groetjes Toja

Jessy69

Jessy69

16-09-2009 om 20:50

Helaas

Ik kan hem niet meer vinden, maar zoals Toja het beschrijft komt het mij wel bekend voor.

Weet nog wel dat ze idd hun uiterlijk moesten tekenen en daarna naar je innerlijk kijken. Wat kan je wel en wat niet? Waar ben je goed in en waar slecht in? (hier haakte zoonlief af).
Dochter deed mee hierin, maar ik weet nog dat we toendertijd wel moesten bekijken hoe lang ze mee kon doen omdat zij geen ass heeft. Volgens mij is het wel erg daarop gericht.

Vraagtekentjes

Vraagtekentjes

16-09-2009 om 23:29

Uitleg

Bedankt voor jullie reakties. Het lijkt dus inderdaad sterk gericht op ass. We weten nog niet hoe school met deze methode wil gaan werken bij zoon. Misschien pikken ze er alleen een aantal ideeen uit.
Het is wel moeilijk om duidelijk te maken op school. Ze denken steeds maar dat zoon het allemaal niet begrijpt, op het sociale vlak. Terwijl wij zien dat hij het wel begrijpt, maar dat het hem niet altijd lukt om het toe te passen. Ik begrijp de regels van tennis ook prima, maar ik kan geen bal raken. Als je mij de regels uit gaat leggen, raak ik erg geirriteerd...
We zullen de methode in ieder geval kritisch bekijken. Het moet wel passen bij zoon. Mij valt op dat men op school vaak denkt: 'Baadt het niet, dan schaadt het niet', maar dat is natuurlijk vaak wel het geval. Ik laat therapie liever geven door mensen die ervoor geleerd hebben en het allemaal tactisch en verantwoord uit kunnen leggen aan hem. Voor je het weet, krijgt hij het idee dat er weer iets niet goed is aan hem.
Annet, zijn kloof is iets meer dan dertig punten. Het boek hoogdbegaafd nou en, heeft zoon ook doorgelezen. Wel op een adhd manier, snel. Maar hij vond het wel interessant.

vraagteken

vraagteken

17-09-2009 om 07:10

Diagnoses

de training ik ben speciaal is, volgens mij, inderdaad alleen gericht op kinderen met autisme.

Als ik jouw verhaal zo lees vraagtekentjes, dan kan ik me goed voorstellen dat jij je twijfels hebt bij deze keuze. Het is misschien ver gezocht maar voor je het weet vindt school (en omgeving) dat je kind autisme heeft juist OMDAT hij de training ik ben speciaal gevolgd heeft. (daar hoort toch eerst een juiste indicatie aan ten grondslag te liggen?). En dat komt dan weer in zijn dossier en is voor de 'deskundigen' dan alleen maar weer een 'bewijs' dat jouw kind een diagnose krijgt waar jij het niet mee eens kan zijn.

Mijn zoon heeft autisme (volgens de diagnose). Dat geloof ik ook wel. Maar ik zou hem niet een training laten volgen die ontwikkeld is voor kinderen met ADHD, alleen maar onder het mom baat het niet dan schaadt het niet en ook al zou hij er gerust wel wat dingen van opsteken. Dus ik wou zeggen: goed van je dat je daar zo je vraagtekens bij zet.

Vraagtekentjes

Vraagtekentjes

17-09-2009 om 09:11

Precies vraagteken

Dank je wel vraagteken, zoals jij het zegt, voel ik het ook. We zullen weer eens een paar kritische vragen stellen op school.
De ambulant begeleider begint ook elke keer over een training sociale vaardigheden. Dat kan natuurlijk heel erg goed zijn, ware het niet dat zoon daar volgens mij helemaal niet zo veel problemen mee heeft.
Hij is alleen niet zo sociaal vaardig tegen leerkrachten, maar dat heeft volgens mij hele andere oorzaken. Het lijkt net alsof ze met een gekleurde bril naar zoon kijkt. Het is dan moeilijk omdat om te draaien.
Volgens mij is het onmogelijk om te bewijzen dat iemand níet autistisch is. Als wij zeggen dat hij zo ontzettend wederkerig is in zijn contact met ons, met vriendjes en met andere gezinsleden, komt dat doordat het aangeleerd gedrag is. Ja, zo ken ik er nog wel een paar.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

17-09-2009 om 10:25

Vraagtekentjes

"Volgens mij is het onmogelijk om te bewijzen dat iemand níet autistisch is."

Dat hoe je ook niet. Zolang er geen diagnose is van iemand die hier echt voor heeft doorgeleerd, heeft je kind geen autisme. Klaar, punt, discussie gesloten met de school. Een diagnose wordt bij voorkeur gesteld door een psychiater, en zeker niet door een leerkracht. Daar mag je een school op aanspreken!

Neemt niet weg dat je niet autistisch hoeft te zijn om (zo nu en dan) autistisch gedrag te vertonen. Zeker zeer slimme kinderen wordt nogal eens verweten autistisch te zijn. Maar ook veel mannen hebben wel eens 'autistische trekjes'.

Misschien moet je in de discussie vooral focussen op heel concrete zaken. Waar loopt precies zoon tegen aan, waarom en voor wie is dat een probleem, en hoe pakken we dit aan?

Guinevere

Guinevere

17-09-2009 om 10:41

Inderdaad

Een leerkracht mag helemaal niet bepalen of er sprake is van ASS-kenmerken. Ik zou dan ook zeker geen ASS-methode op een kind loslaten als er geen sprake is van ASS. Maar je kunt het ook aan je eigen behandelaars vragen, hoe die erover denken om deze methode te gaan inzetten.
Hier bleef school ook maar doorzeuren over ASS-kenmerken, totdat we onze psycholoog en aanspreekpunt van BJZ erop af stuurden, die ze nu éindelijk eens hebben kunnen overtuigen dat zoon zuivere ADHD heeft. Daarna hebben ze het er op school nooit meer over gehad. Ze konden maar niet begrijpen dat zoon ten eerste verlegen is, en ten tweede zich bij teveel prikkels in zich zelf keert. Zo'n stil, in zich zelf gekeerd kind, dat is vast ASS, jaja.... :-p

toja

toja

17-09-2009 om 21:54

Vraagtekentjes

Hier komt de cursus niet van school uit; maar van ons zelf en onze begeleider (rckjp). Het wordt ook niet in de school gegeven; wel onder schooltijd.
Wij vinden het ook goed dat hij na deze cursus de sova-training gaat doen. Hij geeft vooral aan dat hij kinderen vaak niet snapt; dat hij niet begrijpt dat het spel ineens anders kan zijn, of hoe hij iets moet vragen bijv. Naar leerkrachten is hij trouwens heel beleefd en netjes en is hij het braafste; puurste (en liefste ) mannetje van de klas (zit trouwens op regulier onderwijs).
Verder heeft hij veel vergelijkingen met een vriendje die ook een kloof heeft. Zijn moeder en ik herkennen het gedrag beide. Wil echter niet zeggen dat hij dan ass heeft; het lijkt alleen op elkaar.
Hij kan trouwens ook wederkering zijn; alleen niet altijd.
Goed dat je zo kritisch bent! Jij kent je kind het beste.
Groetjes

Astrid

Astrid

17-09-2009 om 23:47

Kloof

Zoon hier doet ook de cursus "Ik ben speciaal". Ik heb me er niet inverdiept, dus ik kan je helaas niet zeggen wat het precies inhoudt. Zoon heeft Asperger, maar hij heeft meer kenmerken niet, dan wel. De kenmerken zouden ook door de kloof kunnen komen. Bij zoon zijn die nl. 149 verbaal t. o.v. 95 performaal. Zo extreem hebben ze het zelfde gezien. Overigens vind ik die 95 nog hoog, op praktisch gebied vind ik hem bijna zwakzinnig (al mag ik dat niet zeggen van mijn eigen kind). Hij snapt bijna niks.

Annet

Annet

18-09-2009 om 12:49

Astrid

Performaal is toch echt wat anders dan handigheid op praktisch gebied.
Mijn zoon heeft bijna dezelfde scores als jouw zoon dus net zo'n grote kloof. Hij is inderdaad minder goed in ruimtelijk inzicht, kan een plan in zijn hoofd niet uitvoeren in de praktijk, etc. Dit frustreert hem.
Maar op praktisch gebied is er niets aan de hand.
Hij heeft geen ADHD en is ook niet autistisch.

Vraagtekentjes

Vraagtekentjes

18-09-2009 om 20:47

Praktisch

Onze zoon is ook niet slecht op praktisch gebied. Hij kon heel vroeg lopen, fietsen, knippen, timmeren. Het is bij hem zoals Annet schrijft. Hij heeft een plan/idee in zijn hoofd, maar het lukt vaak niet goed om het zo onder woorden te brengen en/of uit te voeren dat anderen er ook van mee kunnen genieten. Vooral tekenen vindt hij moeilijk. Het wordt nooit zo als hij dacht.
Ik wacht nu eerst maar het gesprek op school af. Ik ben in ieder geval weer iets wijzer. We gaan de lesmethode zeer kritisch bekijken. Ik vind het best als er een paar werkbladen worden gebruikt, maar ik wil niet dat hij een soort van stappenplan 'Hoe ga ik om met mijn autisme?' gaat volgen.
In ieder geval bedankt voor jullie reakties.

Astrid

Astrid

18-09-2009 om 23:31

Hij heeft het allebei

Ok. hij heeft en geen ruimtelijk inzicht, kan iets bedenken, maar het niet uitvoeren en daarnaast is hij extreem onhandig. Hij heeft ook een grote motorische achterstand. Dus fysiek is hij er ook niet toe in staat. Van de wiskunde docent begreep ik gisteren dat hij de sommen snapt en hij weet wat er gedaan moet worden, maar hij kan ze niet uitvoeren. Hij kan niet omschakelen van een tekst naar iets praktisch. Zoals bv. met een geodriehoek of passer werken. Qua motoriek zou hij dat dan weer wel kunnen, maar hij ziet gewoon niet hoe hij moet beginnen. Zolang alles lekker theoretisch is gaat het goed.

Laatst moest hij bepaalde gebeurtenissen in de goede volgorde zetten en dat kan hij ook niet.

Tineke

Tineke

19-09-2009 om 11:57

Astrid

Astrid: "hij heeft en geen ruimtelijk inzicht"
Ja maar, in een eerder postje zei je dat zijn performaal iq 95 is. Dat is gewoon gemiddeld, daar moet het gros van de mensheid het mee doen. Hij heeft dus best een normaal ruimtelijk inzicht. Verbaal is bij hem alleen wat hoger dan gemiddeld.
Ik vind eigenlijk niet dat dit de problemen verklaart waarover jij vertelt. Het klinkt meer alsof hij niet kan beschikken over zijn ruimtelijk inzicht (wat hij dus wel normaal heeft). En dat zal dan wel komen door zijn autisme.
Daarom denk ik dat hij daarin een heel grote achterstand heeft, en dus beter op kleuterschoolniveau zijn ruimtelijk inzicht moet gaan leren gebruiken, dan pats-boem op gymnasiumniveau. En helaas, dat bedoel ik niet gechargeert, maar heel serieus. Is hij bijv. in staat om eenvoudige vouwwerkjes te maken, instructies alleen gegeven met afbeeldingen? Gewoon een hoedje vouwen?

Astrid

Astrid

19-09-2009 om 14:48

Hij zit inderdaad op kleuterschool niveau

Natuurlijk is een performaal iq van 95 gemiddeld, maar t.o.v. van zijn verbaal 1q van 149 is het verschil te groot. Volgens psychologen heeft een kind al een probleem bij een kloof van 12. Dit is vele malen erger en het frustreert hem dusdanig. De psychologen vonden het ook erg zorgwekkend.

En op je laatste vraag terug te komen: Hij heeft en geen ruimtelijk inzicht, snapt heel veel niet, dat zal wel door z'n autisme komen, maar daarnaast is hij fysiek heel zwak. Bij sommige dingen is het moeilijk te zeggen of het aan z'n autisme of aan z'n gebrek aan motorische vaardigheden ligt. Hij kan dus niet recht knippen, hij kan geen a4 tje netjes dubbel vouwen, laat staan een vouwwerkje maken. Hij kan ook niet binnen de lijntjes kleuren. Verder kan hij met z'n 11 jaar nog steeds geen bloes aan, want hij krijgt de knopen niet dicht. Met de rits van z'n jas heeft hij al moeite. Veters strikken kan hij ook niet en moet daarom noodgedwoongen klittenband schoenen aan. Hij heeft zelfs moeite om z;n schooltas dicht te ritsen. Vlees kan hij ook niet snijden en de dop van de tandpasta krijgt hij ook niet open.

Nou vraagt iedereen zich natuurlijk af: hebben jullie niet geoefend? Nou we hebben juist heel veel geoefend. Wij zelf en op school. Daarnaast heeft hij 5 jaar lang elke week ergotherapie gehad. Het heeft wel wat geholpen, maar op een gegeven ogenblik zat er totaal geen vooruitgang in.

Voor wiskunde moet hij nu allerlei kubussen e.d. uitknippen en dat is 1 drama. Ik heb ze maar gekopieerd, want hij gooit de 1 na de ander in de prullenbak. Ook na 10x voordoen snapt hij niet dat je dat ding eerst recht moet uitknippen en dan moet omvouwen en dan moet vast plakken. Na 5 pogingen van zijn kant, doe ik het dus maar. En dat zit dus op het gymnasium. Was het maar zoals vroeger...ik had destijds alleen maar rijtjes sommen.

Tineke

Tineke

19-09-2009 om 15:25

Astrid

Ergens herken ik wel iets, alleen dan tegenovergesteld. Mijn kind zit op maximaal perfomaal, en ondergemiddeld verbaal. Dat maakt de kloof nog een paar puntjes groter dan bij jouw kind. Dus in die zin heb ik er ook wel ervaring mee, nou ja, met zo'n kloof dan.
Wat ik vaak merk is dat mensen instappen op het vrij hoge niveau (kind daarop aanspreken) en maar denken dat de rest vanzelf meekomt. Daardoor krijgt kind een hoop niet mee, en mist het ook ervaringen die wel belangrijk zijn om verder te komen, waardoor de achterstand alleen maar groter wordt.
Klinkt vaag, even een voorbeeldje: kind vond toen hij klein was schootspelletjes afschuwelijk. Nu hij 11 is, vind hij het wel leuk, hij is er nu aan toe. Gelukkig heeft hij een Opa die het graag nu nog met hem wil doen. Dus gelukkig krijgt hij het nog mee.
Ander voorbeeld uit een boekje van Delfos: als een kind klein is, leer je een kind veel over emoties. "ach, moet je huilen? Heb je verdriet? Je vind het niet leuk he, dat je nu niet televisie kijken mag" Zo leert een kind zijn emoties herkennen. Bij autistische kinderen komt dat niet aan, maar jaren later vaak wel, alleen is er dan niemand meer die het ze leert net zoals bij een klein kind.
Wat wil ik hiermee nou eigenlijk zeggen? Dat oefenen heeft waarschijnlijk geen zin gehad, omdat je zoon er niet aan toe was en misschien ook wel omdat er veel stappen zijn overgeslagen in het proces van ruimtelijke ontwikkeling. Die begint immers al in de wieg. Dus nog verder terug, geen kleuterschool, terug naar de wieg. Ook kinderen die veel (in het ziekenhuis) hebben gelegen missen essentiële basis voor de ruimtelijke ontwikkeling.
Maar, hoe gaan jullie dit verder doen? Is er op school extra begeleiding? Wordt er rekening met hem gehouden? Krijgt hij bepaalde vrijstellingen? En, had je dit voorzien?
(allemaal vragen waarvan de antwoorden onze schoolkeuze zullen beïnvloeden)
Wij werken dus op verschillende niveau's met kind. Op extreem hoog niveau (bijv. bouwkunde) en op heel laag niveau. (peuterspelletjes). Ik zie dat vooralsnog niet samenkomen op een schoolniveau. Maar ik zou nooit voor gym durven kiezen.

cqcq

cqcq

19-09-2009 om 17:38

Kloof op zich geen probleem

Volgens mij is de kloof op zich geen probleem (en heb hier ook ervaring met een kloof van 50 punten en eentje van 35 punten). De kloof geeft gewoon aan waar je goed en waar je minder goed in bent. Wel heb ik inmiddels de indruk dat waar de basisschool voornamelijk (behalve dan wellicht in de kleuterjaren) een beroep doet op de verbale vaardigheden, op de middelbare scholen de performale kant veel meer aangesproken wordt. Als je dan met een peformaal IQ van 95 (zeg maar VMBO niveau) het moet redden op het gymnasium, dat kan veel gevraagd zijn. Aan de andere kant is de zoon van Astrid natuurljk op het verbale vlak als een vis in het water met tweetalig onderwijs, en daarnaast ook nog Latijn en Grieks. Wat dat betreft is gymnasium gewoon een hele logische keus voor een kind wat extreem talig is.

Maar gezien zijn (gebrek aan) praktische vaardigheden was het willicht toch beter om voor cluster 4 onderwijs te kiezen (wat in deze regio gelukkig ook op VWO niveau afgesloten kan worden). Ik blijf het lastige keuzes vinden.

Vraagtekentjes

Vraagtekentjes

19-09-2009 om 21:26

Interessant

Mensen, ik vind jullie reacties superinteressant. Ik twijfelde of ik dit draadje wel wilde starten, maar ben nu toch wel heel blij dat ik het gedaan heb!
Cqcq, jij schrijft dat je denkt dat op de middelbare school een kind meer performaal aangesproken wordt dan op de basisschool. Waarom denk je dit?
Mijn oudste zit nu op het vwo, maar ik heb juist de indruk dat het lesprogramma vele malen gestructureerder, duidelijker en logischer is. Voor mijn gevoel is dat dus veel verbaler, maar misschien gebruik ik de term wel helemaal verkeerd. Vooral de wiskundemethode is in ieder geval een verademing vergeleken met het realistisch rekenen van de basisschool. Maar ook bij aardrijkskunde, biologie en geschiedenis bijvoorbeeld: Een duidelijk afgebakende tekst, met een samenvatting aan het einde.
Op de basisschool is het vooral heel veel herhaling en heel veel structuurwisselingen. Daarnaast zijn er op de lagere school van mijn zoon ook heel veel 'creatieve' lessen. Waarbij het de bedoeling is dat je vooral NIET creatief bent, maar netjes doet wat de juf/meester bedacht heeft. Mijn dochter op het vwo, mag toch veel meer zelf weten wát ze tekent of maakt met techniek. Zolang ze zich maar aan de opdracht houdt, mag verder heel veel. Er is dan ook waardering voor originele ideeen en oplossingen.
Maar misschien is dit gewoon wishful thinking. Ik hoop namelijk vanuit de grond van mijn hart dat mijn zoon het over twee jaar wél dragelijk gaat vinden, die school.
Ik vind het overigens wel lastig hoor, dat onderscheid in verbaal/performaal. Globaal weet ik wel wat de begrippen inhouden, maar ik merk dat ik het tot in de finesses niet echt begrijp. Vooral de concrete gevolgen kan ik niet zo overzien. Maar als ik zoon met trillende handen een foamvliegtuigje in elkaar zie zetten, waarbij het foam allemaal valse vouwen krijgt en hij het drie keer geergerd van zich afgooit, voel ik wel de moeite die het hem geeft.
Kaatje, ik vind het heel erg mooi hoe jij schrijft dat je zou moeten oefenen op het niveau waar je op zit. Het klinkt zo logisch, maar toch bedenk ik dat niet zo snel. Dat is weer een eye-opener voor mij, dank je.
Astrid, wat lijkt het me lastig voor je zoon. Ik geef je groot gelijk dat jij die kubus dan voor hem maakt.

Tineke

Tineke

19-09-2009 om 21:43

Gelukkig maar vraagtekentjes

Ik was nl. opeens bang dat ik je draad verknalde door vragen aan Astrid te vragen!

mamadd

mamadd

19-09-2009 om 21:52

Goh vraagtekentjes

Als ik jouw eerste bericht lees is het alsof ik over mijn zoon van 9 en zijn school lees! Onze zoon heeft ADD en dyslexie (met rugzakje), en vertoont volgens de school ook autistische trekjes en mist aansluiting bij de meeste andere kinderen in zijn klas. Maar thuis zien we daar helemaal niets van, het is een kind dat juist interacties en gevoelens goed begrijpt, goed en graag met andere kinderen speelt en absoluut geen problemen heeft met plotselinge veranderingen ed. De school was dan ook er verbaasd dat vlak voor de zomervakantie, toen de routine er op school wat uitging en de meeste 'probleemleerlingen' opspeelden onze zoon juist als een trein ging. Onze zoon is ook behoorlijk slim (IQ (verbaal en nonverbaal) op 90e percentiel, performaal is niet getest) maar er komt werkelijk niets uit zijn handen. De plannen en ideeen zitten allemaal in zijn hoofd en het kost erg veel moeite om iets op papier of gemaakt te krijgen. En dat is niet omdat hij het niet kan. Op school zien ze een zeer traag werktempo en erg slechte concentratie.
Op basis van hun vermoedens van ASS geeft de school onze zoon al een tijd sociale vaardigheden training. Wij vinden dat wel ok, maar ik zou zelf niet blij zijn als ze met een cursus zouden komen waarin hij zou leren met 'zijn autisme' om te gaan.
We hebben overigens voor volgende week een intake voor de psychologische dienst staan, om een beeld te krijgen van wat er wel en niet goed gaat op sociaal gebied. Met al dan niet een diagnose kunnen we ook duidelijker met de school om de tafel.
Ik vond het wel erg frappant hoe alles wat je schrijft zo'n beetje toepasbaar is op onze zoon. Ikzelf maak nog wel eens een grapje als het gesprek komt op alle diagnoses die ze op hem geplakt hebben, ik roep dan dat hij volgens mij een 'scrambled brain' heeft . Hij is ook linkshandig, daarbij komt wel vaker voor dat de hersenorganisatie wat anders is. Volgens mij is hij hier een schoolvoorbeeld van. Tot op zekere hoogte zie ik de diagnoses (dyslexie en ADD) dan ook meer als samenvattingen van de problemen die hij heeft, niet zozeer als verklaring, ik heb het idee dat ze allemaal samenhangen met zijn 'geklutste hersenen'. Met die hersenen is hij wel een heel leuk enthousiast en nieuwsgierig kind, dat beregoed is in verbanden leggen. Ik hoop alleen dat hij ooit leert dat op een andere manier te gebruiken dan alleen verbaal, want ik voorzie grote problemen op de middelbare school.
groeten,
mamadd

Vraagtekentjes

Vraagtekentjes

19-09-2009 om 23:10

Mamadd,

Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar de leerkrachten van onze zoon, zijn altijd verbaasd als hij gaat praten. Hij is een beetje verlegen geworden door alle problemen van de afgelopen jaren, maar als hij zich veilig voelt, dan kan hij zoveel vertellen, dan weet hij zo veel. En dat geeft hem dan weer een positief gevoel over zichzelf. Op deze manier zien ze dat hij toch wel meer kan en weet dan uit zijn werk blijkt.
Zo heeft hij in de kring bijvoorbeeld uitgelegd wat de verenigde naties zijn, wat er tijdens de koude oorlog gebeurde en waarom het niet zo leuk is voor de indianen, dat Amerika ontdekt is. Als zoon een leerkracht treft die dat leuk vindt, dan ontstaan er erg leuke gesprekken in de kring en is zoon achteraf supertrots.
En waar zoon verder heel veel aan heeft is films en documentaires kijken. Lezen kost veel moeite, daar heeft hij in zijn vrije tijd geen zin in, maar films kijken is super. Ik merk dat hij er verschrikkelijk veel van leert. Ook op sociaal gebied, daar zijn vooral lachfilms erg voor geschikt, je ziet iemand klungelen en leert gelijk hoe het niet moet. Hij heeft inmiddels even gediagnostiseert dat Jim Carrey ook wel adhd zal hebben . Hij ziet in films hoe anderen dingen oplossen en daar heeft hij veel aan. En ondertussen krijgt hij input en hersengymnastiek, want ook dat heeft hij erg hard nodig.

Annet

Annet

20-09-2009 om 00:02

Vraagtekentjes

Psychologe die mijn zoon heeft getest, zei inderdaad dat het verbale niveau bepalend is voor de schoolresultaten, met name de basisschool. Dat past bij mijn zoon helemaal want daar gaat hij als een trein.
Zelf verwacht ik voor het VO dat hij delen van wiskunde (meetkunde) moeilijk zal vinden. Natuurkunde misschien ook zolang er ruimtelijk inzicht bij te pas komt.
Overigens vond psychologe zijn grote kloof niet verontrustend. Het was wel bijzonder.

Ik ben me nu aan het inlezen over braingym (er is een site over). Dat gaat uit van het trainen van het samenwerken van de hersenhelften. Want al is een perfomaal niveau van 95 ongeveer gemiddeld, dat werkt toch niet lekker samen met een hoogbegaafd verbaal niveau.

Annet

Annet

20-09-2009 om 00:06

Creatieve lessen

Mijn kinderen houden helemaal niet van veel gefrutsel en geknutsel. Gelukkig blijft dit na de kleuterklassen beperkt tot 1x per week handenarbeid en 1x per week tekenen.
Anderen vinden het misschien jammer dat school niet zoveel creatieve lessen heeft. Maar wij zijn er blij mee.

Mamadd

Mamadd

20-09-2009 om 21:17

Idd mondeling beter

Gelukkig weten de leerkrachten van onze zoon ondertussen dat hij niet dom is. Als het even kan wordt hij nu ook mondeling getoetst, zodat hij kan laten zien dat hij de kennis wel opdoet.
We hebben ze ook echt duidelijk moeten vertellen dat het echt de verkeerde aanpak is om hem uit belangrijke lessen te halen om zijn handschrift te oefenen. Op die manier miste hij de lessen die hij het leukst vond en waar hij goed in was (geschiedenis, biologie etc) en zijn handschrift wordt er toch niet beter op.
Maar uiteindelijk zal hij toch meer werk moeten produceren. Op het moment proberen we wat met Kurzweil te werken op de computer. Dan hoeft hij niet te lezen en kan hij de voorspellende functie op de tekstverwerker gebruiken. Het scheelt wel iets, maar het blijft duidelijk dat concentratie en planning erg lastig zijn.
Overigens luistert onze zoon erg graag naar luisterboeken, hij heeft net de 3e Harry Potter 'uit'. Nav van jouw bericht bedenk ik dat hij inderdaad ook wel wat vaker documentaires kan kijken en zo zijn kennis vergroten. Verder is het goed voor hem om dingen te doen die hij leuk vind. Zo zit hij op toneelles, en dat gaat harstikke goed, het kost hem geen moeite om de teksten te onthouden en om toneel te spelen. Tegelijkertijd leert hij duidelijk te spreken en werkt hij aan zijn houding en krijgt zijn zelfvertrouwen (ook wel wat gedeukt door al het 'falen') een boost. Echt een aanrader!
groeten,
Mamadd

Meike

Meike

21-09-2009 om 23:17

Hier ook kloof en suggestie ass

Zoon had kloof van 19 punten, gaat nu als een speer op TTO ook! Wel een lastige schooltijd gehad toen school nog erg wilde sleutelen. Psych die hem testte zei : van dit kind gaan ze zeggen dat het ASS is, niets van aantrekken, hoe verder hij in zn schoolloopbaan komt, hoe leuker het voor hem wordt. Leer hem maar doorbijten.

Hebben we gedaan. Onszelf vertrouwd, de psych die naar het kind keek, een andere school gezocht (waar ook zijn creatieve talenten aan bod kwamen) en rustig afgewacht. Kan dus zomaar helemaal goed komen als je de beste plek voor hem zoekt.

Les: niet sleutelen aan het kind, maar aan zijn omgeving! Kind leren om te gaan met beperkingen die er altijd zullen zijn (voor iedereen trouwens) en hem steunen in dingen waar hij goed in is.

M.

Vraagtekentjes

Vraagtekentjes

21-09-2009 om 23:56

Meike

Wat goed om dit te lezen. Ik hoop ook dat dit voor mijn zoon gaat gelden, dat het steeds leuker voor hem gaat worden. Ik merk wel dat hij al erg geinteresseerd is in de lesinhoud van de oudste op het vwo.
Ik moet zeggen dat we dingen wel steeds beter zien gaan. Vorig jaar was huiswerk nog een grote ramp, nu is het (met een beloning) goed te doen.
Ik vind het sleutelen aan de omgeving van mijn zoon wel een opgave hoor! Af en toe denk ik: 'Laat maar jongen, blijf maar lekker thuis. Je kunt ook zonder scholing wel gelukkig worden.' Maar dat is natuurlijk ook geen oplossing. Ik word er alleen soms al zo moe van! Hoe moet dat voor hem dan wel niet zijn?

Het werkboek ik ben speciaal

Om even op je eerste bericht terug te komen.
'Ik ben speciaal' is een mooie manier om kinderen te leren wat hun mogelijkheden en onmogelijkheden zijn. Ze kunnen aan de hand van de opdrachten leren hun kracht te gebruiken!
Ik heb er mee gewerkt bij kinderen en ben er erg enthousiast over.
Mooi is ook dat je alleen de werkbladen er uit kan halen die je aanspreken en bij de situatie van je kind passen. Als ze dat ook bij je zoon doen, heeft hij er vast iets aan.

Vraagtekentjes

Vraagtekentjes

26-09-2009 om 19:30

Marjochie

Hoi, zoals jij het beschrijft klinkt het niet slecht. Maar mijn vraag blijft: Is het nu specifiek bedoeld voor kinderen met autisme of niet?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.