Ik blijf me verbazen
over de medicijnen van zoons,
oudste is zijn kamer aan het opruimen, erg grondig... spullen die hij al jaren bewaart mogen ineens weg.
We zijn vandaag precies 3 weken bezig en ze hebben beide al een dip dag gehad, gewoon een dag met verdriet, zonder te weten waar het vandaan kom.
oudste heeft iets minder eetlust, maar op dat na heb ik nog geen negatieve dingen gezien.
ze luisteren, zijn voor rede vatbaar, ze maken mondeling ruzie, waarbij ze hun gevoel benoemen!
zeggen spontaan, dank je wel, alsjeblieft en sorry!
het is werkelijk ongelooflijk, middelste die ernstig dyslexties is, gaat spontaan lezen.
Reclame borden aan de kant van de weg, wat er op vrachtwagens staan, de tv gids, alles!! Hij pakt nog net geen boek, maar hij leest!!!! iets wat hij al die jaren nog niet spontaan gedaan heeft, alleen op school en bij het oefenen thuis. Hij leest nu vrijwillig de achterkant van het pak hagelslag!! Zelf zegt hij dat hij door de pillen van zijn dyslexie is genezen.. hahaha arm kind, dat kan natuurlijk niet. Maar hij krijg dankzij de medicatie voor zijn adhd nu wel de kans zich te concentreren en eindelijk het licht te zien met lezen!!
Dat verdriet wat ze beide hebben gehad ( 1 dag) was wel moeilijk om aan te zien, omdat ik ze ook niet kon troosten omdat ze zelf niet wisten waar ze nu verdrietig om waren.
Maar buiten dat!! oh ik geniet zo van ze! wat een heerlijke kinderen heb ik toch!!
groet, polly
sorry hoor, maar ik loop op veertjes en ik wil het ergens kwijt.
Fijn
dat het zo goed gaat nu je kinderen medicijnen hebben. Ik kan me voorstellen dat je in de wolken bent.
Mijn zoon gaat ook aan de medicijnen hebben we besloten. We houden het nu hij in de pubertijd zit niet meer vol, krijgen geen grip meer op zijn steeds bozere buien en worden moe van de eindeloze discussies.
Ik ben niet zo van de medicijnen, voor mezelf niet en voor mijn kinderen al helemaal niet, maar heb nu toch dit besluit genomen puur omdat het niet langer zo kan.
Wij moeten nog even wachten maar ik vind jou berichtje hoopvol
Foske
voor ons was de stap naar medicatie voor nr 1 en 2 maar klein, omdat nr 3 al weer geruime tijd aan de medicatie zit. Hij heeft reuma en slikt daarvoor de meest gruwelijke medicatie waaronder chemo, waarvan het inademen van het poeder als wij het breken voor ons al giftig is.
Vandaar dat wij denken, ach die ritalin kan er ook nog wel bij.
De kinderen missen duidelijk een stofje, en de ritalin levert dat stofje.. en nu lijken het wel normale kinderen.. ik vind het ongelooflijk!!
Polly
wat heerlijk zeg! ik hoop dat het zo goed mag blijven gaan !!
over dat verdrietig zijn... soms huilen kinderen ook gewoon omdat ze gefrustreerd zijn.. of het gewoon even helemaal gehad hebben...
soms het is het dan genoeg er alleen maar te zijn voor ze en ze lekker vast te houden zonder te vragen en te zoeken naar een reden.. soms zorgt zoeken naar een reden alleen voor meer verdriet omdat je het niet weet en niet kan uitleggen...
Oei
ja, dat verdriet in het begin, ken ik ook. Dat was moeilijk aan te zien! maar het ging snel over en kwam niet terug!(al in geen jaren)
Ook beginnen
Onze zoon (bijna 7) is onlangs gediagnosticeerd met ADHD en gaat vrijdag starten met Ritalin. Wij zijn erg benieuwd! Hij gaat starten met 2x5 mg Ritalin. Ik hoop maar dat hij niet teveel last gaat krijgen van reboundverschijnselen.
Zoonlief zit sinds dit jaar op het sbo. Daar gaat het al wel wat beter dan op het reguliere onderwijs, maar hij blijft wel even impulsief, hyperactief en ongeconcentreerd. Hij is nu logeren bij zijn oma en er heerst hier een oase van rust
Hier
mochten zoons wat langer op blijven vanwege mijn verjaardag, en ja hoor voor het eerst zag ik echt dat de medicatie uit was gewerkt, om een uur of 8
De rest van de week waren ze dan al boven op hun kamer, sliepen nog niet, maar dan waren ze alleen en mochten nog wat lezen/spelen/tv kijken.
Nu zaten we hier aan tafel, met wat bezoek en ze speelde een spelletje, Klokslag 8 uur begon het oude gedrag weer, NIET erger hoor, dus een echte rebound niet, want ik heb begrepen dat het dan erger moet zijn als VOOR de medicatie, nou dat wel het niet, maar ik zag heel duidelijk dat het uitgewerkt was.
Gewoon voortaan dus lekker op tijd naar boven, kunnen ze ook niet vechten.
groet,pol
Ik ben om
Wij twijfelen al een behoorlijk lange tijd over wel of niet medicatie. Jouw verhaal is wat mij betreft echt de druppel: wij gaan ook beginnen.
We gaan eerst nog even deelnemen aan een onderzoekje en als dat afgelopen is ga ik een afspraak maken bij de GGZ voor medicatie.
Zei zij terwijl dochterlief zojuist twee stoelen en een tafel omliep omdat grote broer thuis kwam .
Verbazen
Ja, ik ben ook nog steeds verbaasd. het gaat hier nog steeds stukken beter. Zoon is veel vrolijker en veel minder onrustig. Hij is niet minder druk of zo, want nog wel heel aanwezig, maar toch meer beheersd. Wat echt veranderd is hier is dat hij veel minder ruziezoekerig is. Dat was echt ellendig en ging de hele dag door en iedereen kreeg er van langs. Pfff, ik weet bijna niet meer hoe het was voor zijn medicatie, maar het was heftig.
Polly
Ja, wat fantastisch he? Wij kregen een paar dagen geleden een oude vriend van ons op bezoek die we al een paar jaar niet hadden gezien en hij kon er maar niet over uit hoe geweldig en rustig zoonlief was Hij had hem nog niet meegemaakt zonder Ritalin. Hij liep helemaal weg met hem terwijl hij hem eerst wel achter het behang kon plakken en gek van hem werd... Hij is ook niet zo van de medicijnen maar nu hij zag wat voor een effect het heeft op zoonlief zou hij ook niet twijfelen als zijn kind ADHD zou hebben. Hij zei letterlijk dat een kind dan dus juist zichzelf zou kunnen zijn zonder dat het belemmerd en gefrustreerd wordt door zijn onrust. Het verschil is zo groot! Geniet maar lekker van je kids hoor!
