Kind zonder hongergevoel
Mijn vriendin is vorig jaar bevallen van een dochter, iets te vroeg, maar alles bleek goed.
Het enige wat moeizaam ging (en gaat) is de flesvoeding. Haar dochter is inmiddels 9 maanden en mijn vriendin is inmiddels zover dat ze hulp wil gaan zoeken vanwege het volgende:
Haar dochter drinkt met moeite 5 flessen per dag. Laat geregeld de helft staan, duwt de fles uit haar mondje, beweegt druk met haar hoofd heen en weeg en is ontzettend snel afgeleid. Eten van een lepeltje wil, en kan ze niet. Ze houdt haar kaken stijf op elkaar en slaat naar het lepeltje. Speelgoed en andere dingen steekt ze overigens wel graag in haar mondje. Liga's, lange vingers, er wordt aan gesabbeld maar de stukjes die loslaten worden met een vies gezicht het mondje weer uitgewerkt. Als een stukje te groot is, of moeilijk uit de mond te wurmen is, geeft ze over.
Ze laat ook dikwijls een liga of lange vinger uit haar handen vallen en taalt er dan niet meer naar.
Ze slaapt hele nachten door, maar als ze net uit bed komt: geen honger. Dat is toch raar? En als ze dan die ochtendfles krijgt begint ze redelijk gulzig maar na de helft (zo'n 100 ml.) is haar interesse gereduceerd tot nul.
Ik vind het heel erg voor mijn vriendin. Zelf heb ik 2 kinderen die het volgens het boekje deden maar iets in me zegt dat er iets is met dit meisje. Ze heeft veel luchtwegproblemen, hoest met periodes echt enorm maar de huisarts en een kinderarts zeggen slechts dat ze "erover heen moet groeien". Ze groeit redelijk maar is voor haar 9 maanden best klein, ze zit onderin de curve.
Ik vraag me af of iemand iets hierin herkent, misschien ook de combinatie geen hongergevoel versus luchtwegproblemen. Met 9 maanden heeft een kind toch ook fruit, groente en een boterham nodig om verder te kunnen groeien lijkt me, geen 5 halve flesjes melk.
Alvast bedankt voor de reacties.
Liefs Febe
Hallo febe
Ik herken veel terug in jouw verhaal. Onze zoon van bijna vier vertoonde hetzelfde als dit meisje. Ron heeft ook nog nooit gehuild als baby zijnde dat hij honger had en zijn fles wilde. Hij kent het gevoel honger volgens mij nog niet, heeft het verbaal geleerd "als je buik rommelt heb je honger" Hij heeft geen groei achterstand en is gezond, wel ook 6 weken te vroeg geboren. Altijd door de kinderarts en het consultatiebureau met zijn eetproblemen weg gestuurd (hij eet nu wel goed brood maar bv helemaal geen avond eten ook geen patat of pizza, echt niks.) ieder kind eet wel eens slecht, zal wel op gang komen, is net ziek geweest enz. We zijn nu bijna vier jaar verder. Een oplossing heb ik niet, ook geen ideeen wat het kan zijn, zelf heb ik morgen middag mijn intake bij de GGD die een therapeut voor hem gaat zoeken.
Amandelen
Tja, moeilijk hoor. Het kindje groeit nu wel toch?
Ik ken wel een kindje die ook problemen met eten had. Pas op latere leeftijd (4 jaar) kwamen ze er achter dat de keelamandelen er beter uit konden. Slikken was een probleem. Het kind bleef ook heel lang op zijn eten kouwen, wilde het niet slikken.
Jij hebt het over luchtwegproblemen, vandaar de associatie bij mij.
Pippie
Nare ervaring in mondgebied?
Hoi Febe,
Je zegt dat het meisje te vroeg is geboren. Wellicht heeft ze die eerste tijd een nare ervaring in het mondgebied gehad ? ( denk aan sondevoeding bijvoorbeeld ).
Soms zie je dat allergie de oorzaak is van voedselweigeren. Komt dit voor in de familie ?
Het kan dus ook komen door pijn of ongemak ( denk aan spruw, keelpijn, oorklachten etc. ).
M.
Probleem?
Hallo Febe,
Heeft dit meisje een groeiachterstand ofzo? Zo niet, dan zou ik me niet al te veel zorgen maken.
Sommige kinderen hebben gewoon minder honger. De keren dat mijn zoon me verteld heeft dat hij honger heeft, kan ik op 1 hand tellen. Soms kan ik aan hem zien dat hij honger heeft, maar als je het hem dan vraagt, zegt hij nog dat hij niets hoeft. Als baby huilde hij vrijwel nooit van de honger. Nu hij de jaren van (iets meer) verstand bereikt heeft, hij is 6, snapt hij wel dat een mens drie keer per dag moet eten om zijn motortje draaiende te houden en om te groeien. Wij scheppen voor hem op en hij moet zijn bord leegeten. Maar het gaat niet van harte. Niet dat hij het niet lust, hij lust vrijwel alles, hij hoeft gewoon niet. Hoe vaak vragen we niet: Wil je een koekje? Neuh, is dan vaak het antwoord. Onze zoon is normaal van lengte en tenger van postuur (moeders ook), maar prima gezond. Overigens was hij ook een minimale drinker, bv ging prima, maar daarna hield hij bijna op met drinken. Daar heb ik me een tijdlang ook behoorlijk druk over gemaakt, maar de CB-arts zei dat er nu eenmaal kinderen zijn die alleen maar het hoogstnodige drinken, en die niets drinken als ze "nat" eten krijgen (pap, fruit). Nu snapt hij ook dat hij bij elke maaltijd en een keer tussendoor een beker drinken leeg moet drinken, omdat hij anders ziek wordt. Maar het is dus bewust en rationeel, niet omdat hij dorst heeft.
Ik begrijp heel goed dat je vriendin zich zorgen maakt, maar het allerbelnagrijkste is dat het meisje goed in haar vel zit en goed groeit.
Maria
Ouders
Wat vinden de ouders, jouw vriendin dus, hier zelf van? Want ik lees dat jij het zo erg voor haar vind, maar hebben zij zelf wel een probleem ermee?
En erg veel is er aan een eetprobleem niet te doen. Als het kind wel "gewoon" groeit, anders neem ik aan dat er wel wordt ingegrepen, ook ivm de luchtwegproblemen.
Ik zou het dus van me af zetten, omdat het kind dus al onder controle is en de groei daar in de gaten gehouden wordt. En ik weet waar ik over praat, ik heb een peuter die niet eens in de buurt van de groene lijnen op de curve komt.
Logopediste?
Hoi Febe
Heeft er al eens een logopediste naar het drinkgedrag van het meisje gekeken? Logopedisten doen namelijk ook de behandeling van eet drink en slikproblemen van (hele) kleine kinderen. Vooral ook omdat wellicht de eerste periode nare ervaringen in het mondgebied heeft gehad. (als drinken vanaf de eerste dagen al moeizaam gaat, associeer je drinken niet met iets prettigs) Daardoor ZOU (ik ben een leek, ik opper maar wat) de gevoeligheid van de mond verstoord kunnen zijn Wij hebben zelf goede ervaring met de logo, zij heeft ons goede tips gegeven om onze zoon te leren kauwen. Hij vond (en vindt) eten nog steeds niet leuk en eet zeker niet iets met een enge structuur in zijn mond zoals spekje.
Een logopediste kun je ook raadplegen zonder verwijzing van de huisarts of kinderarts. En een tip, laat je vriendin een video-opname van een drinkmoment en sabbelmoment meenemen.
Sterke ermee, Judith
Allemaal..
bedankt voor de snelle reacties.
Om even wat antwoorden samen te vatten nav jullie vragen: Mijn vriendin is wel degelijk bezorgd, iemand vroeg of de ouders het ook een probleem vonden en ja, dat vinden ze. Ze zien hebben best wat vergelijkingsmateriaal, en als andere baby's van dezelfde leeftijd allemaal gulzig een potje leegeten of zitten te knoeien met stukjes brood is dit natuurlijk niet leuk.
De logopediste die Judith noemt is een erg goeie tip. Ook het filmpje vind ik een goed idee.
En verder
Ja, ze groeit aardig. Ze is erg tevreden, bijna TE tevreden lijkt het wel. Ze vindt zoveel goed, glimlacht de hele tijd. Schaterlachen doet ze trouwens ook niet.. Kijk, het is gewoon een onderbuik gevoel hoor, niet om dit kindje met de mijne te vergelijken maar het valt gewoon op en mijn vriendin nu dus ook.
Toen ze net geboren was had ze een zeer sterke kokhalsreflex die heel erg voorin haar mondje lag. Misschien dat daarmee een bepaalde gevoeligheid en associatie gepaard gaan.
En inderdaad, het kan ook wel dat ze totaal verkeerd zuigt. Ik weet dat m'n vriendin al vrij snel overging op een speen met een groter gaatje omdat het haar dochter anders teveel moeite kostte de fles leeg te krijgen.
Ik zal eens vragen wanneer en met wie mijn vriendin een afspraak gaat maken.
Groetjes Febe
Logopediste
Ook hier was een meisje dat ontzettend weinig dronk. Mijn dochter was te vroeg geboren, en had door het niet-kunnen-drinken een moeilijke start, maar ook toen ze na een paar weken gewoon thuis was bleef het drinken moeilijk. Aan de borst kostte te veel moeite, maar ook de flesjes waren minimaal. We hebben ons hier veel zorgen over gemaakt. Ook het eten lukte niet, dus kreeg ze niet veel binnen.
Hier stelde het CB toen dochter een jaar oud was voor om een logopediste in te schakelen. En wat een verschil ! In zes weken tijd leerde mijn dochter wél eten en ook nog eens beter drinken ! Haar lange tong bleek in haar geval in de weg te zitten, waardoor haar eet- en drinktechniek slecht was. Door een soort "tong-oefeningen" leerde ze daarmee omgaan. Ik kan een logopediste dus zeker aanraden (al vond ik haar tips soms te belachelijk voor woorden klinken - bijvoorbeeld de lepel ondersteboven houden bij het voeren - ze bleken WEL te helpen !).
Martine
