Kinderfeestje
Zoon heeft altijd al graag zijn eigen feestjes (mee) geregiseerd. Was al heel jong teleurgesteld omdat we versierd hadden, had graag mee willen doen
Op zijn feestjes is het dus altijd een beetje laveren, met wel meer kinderen denk ik, jarige wil natuurlijk meestal graag in het middelpunt staan, maar bij hem misschien iets meer omdat hij zich er zo´n precieze voorstelling van maakt en natuurlijk loopt het anders.
Naarmate hij ouder wordt neemt zijn behoefte zich te mengen in de voorbereidingen toe. Ik sta daar dubbel in, vind het enerzijds ook best leuk en snap het goed, past ook gewoon bij hem. Van de andere kant is het lastig omdat hij toch een tikkie anders is als andere kinderen, en een kinderfeestje is natuurlijk ook een groepsgebeuren. Twee jaar terug kon ik me ´eruit redden` door iets spannends georganiseerds te plannen, en vorig jaar ging ook best goed, had een speurtocht die hij deels mee had opgezet. Hoewel duidelijk was dat hij eea anders beleefde, hij ging veel meer op in de speurtocht, was fanatieker en kreeg er ook niet genoeg van, ook niet toen de lol er voor het gros eigenlijk wel af was en ik de speurtocht hier en daar wat in ging korten. (het was die dag onverwacht erg heet en daar hadden ze last van, maar zoiets onbenulligs als hitte is voor hem geen reden om minder fanatiek te zijn.) Voor hem is die speurtocht dan super belangrijk, heeft zich er enorm op verheugd, en dat ´ie dan ingekort is is moeilijk te verteren. Maar eigenlijk was het best geslaagd, kinderen blij, hij blij. Hij had ook nog allerlei vragen voor ze gemaakt over het thema van het feestje maar dat die vragen van hem afkwamen valt in de drukte niet eens op.
Maar nu. Er komt dus weer een feestje aan en nu wil hij graag echt een aantal onderdelen leiden ipv alleen mee voorbereiden. (andere jaren lag leiding gewoon bij mij) En er gaat zoveel door me heen. Het is zijn dag natuurlijk, wil wel heel graag dat het ook echt ´zijn` dag is, dus ook op een manier ingevuld dat hij er een goed gevoel over heeft. En ook; hij heeft het al niet makkelijk momenteel, en ook op sociaal gebied niet. Maar ook daarom juist; het is natuurlijk best vreemd zo´n constructie, wat vinden kinderen (rond 8, 9, 10) daar van? Kinderen willen vooral ook allemaal hetzelfde volgens mij, en een feestvarken mag best maar ook weer niet teveel is mijn ervaring, kunnen ze het wel waarderen als hij een grotere rol inneemt als zij. En daarbij ´kan` hij het natuurlijk helemaal niet. Juist bij zo´n overspannen verwachtingen (maar ook zonder al) kan hij het natuurlijk niet handelen als dingen tegenvallen, kinderen niet meewerken, het niet leuk vinden enz enz. Ook met hulp van mij baart me dat zorgen. Ik weet hoe snoeihard kinderen kunnen reageren en als ´spelleider` moet je uiteraard letten op kleine signalen etc. Dat kan hij helemaal niet denk ik, zeker niet met een groep. Ik vind het ook lastig om hem nu al, in zo´n vroege fase vh feestje, te gaan teleurstellen. Lastig!
Wat vinden jullie?
Zonnetje
Wat leuk, iig herkenning, hoor en zie het eigenlijk nooit. (mijn dochter wil ook graag mee-organiseren en regelt ook veel zelf, maar bij haar is die behoefte minder dringend en ze is flexibeler)
Organiseren kan mijn zoon wel, en hij probeert ook vooraf goed rekening te houden met de kinderen die komen. Maar juist dat improviseren op moment zelf zie ik hem niet goed doen.
Maar regelt je dochter dan ook zaken op feestje zelf? Daar heb ik dus vooral moeite mee. Heb geen idee hoe de andere kinderen erop reageren. (bijkomend is ook dat hij sociaal minder goed ligt nu, ik ken sommige kinderen dan ook niet zo goed die komen, en het is een beetje een mengelmoesje dus weet ook niet goed hoe de groep als groep functioneert. En weinig kinderen die op zijn golflengte zitten.) Ik zie hem al helemaal staan iets doen en dat anderen daar negatief op reageren, of dat anderen ook graag mee willen gaan leiden oid.
Poeh, ik vind het wel leuk allemaal en ook wel een uitdaging, maar simpeler zou zijn als ik het gewoon allemaal zelf kon doen Maar misschien is de druk voor mezelf ook wel gewoon te groot, en wil ik te graag dat dit feestje voor hem gewoon leuk is.
Blos
Kun je je zorg niet met je zoon bespreken? Ongeveer zoals in je laatste post. Je kunt hem vragen: 'Wat ga we doen als ze niet naar je willen luisteren, of geen zin hebben in wat jij bedenkt. Wat gaan we doen als er kinderen zijn die niet mee werken? Heb je dan een alternatief?'
Misschien kun je met hem een plan b en een plan c bedenken. Hij probeert eerst plan a, werkt het niet, dan zeg jij op het feestje tegen hem: 'Kerel, volgens mij is het tijd voor plan b.'
Mijn kinderen vinden het ook vaak leuker om zelf niet mee te doen. Dan kunnen ze ook niet verliezen, want dat willen ze niet.
Feestje ergens naartoe organiseren?
Is het niet mogelijk dat jouw zoon een feestje ergens naar toe organiseert? Bijv naar het zwembad.
Hij regelt welke taart er eerst thuis gegeten wordt, eventueel de autoindeling, mag van te voren al mee kaartjes kopen, mag in het zwembad zeggen wanneer jullie wat drinken,waar jullie je bivak opslaan, enz.Ik kan mij inderdaad voorstellen dat een feestje thuis moeilijk wordt. Kinderen van rond de 9 moeten doen wat een ander kind wil, terwijl dat kind al niet zo lekker in de groep ligt, zoals ik uit jouw woorden begrijp. Zo hou je het voor alle kinderen leuk. Je kunt natuurlijk in plaats van het zwembad van allerlei dingen bedenken
Goed bespreken
Hoi blos
Lastig hoor
Mijn zoon wilde op die leeftijd ook de regie van zijn kinderfeestje overnemen. Bij hem met al zijn moeilijke vriendjes werd dat niet echt gewaardeerd en vlogen de opmerkingen in het rond hij wil de baas spelen.
Ik heb toch het idee dat meisjes daar beter mee overweg kunnen.
Zelf hebben we ervoor gekozen om een paar jaar het feestje grotendeels buiten de deur te vieren.
succes
saar
Henriette
Ik vond jouw posting heel grappig, omdat het goed illustreert denk ik juist hoe het hier gaat. Het is geen kwestie van dat ik voor hem mag beslissen wat hij mee mag doen en wat hij ev mag beslissen. Dat klinkt een beetje alsof hij hier de baas in huis is en dat zou hij wel willen haha! Maar serieus, hij weet wel dat ik beslis en bindt daarom ook wel in, maar met tegenzin. Als hij zou doen wat hij WIL, dan zou hij iid alles beslissen wat hij zelf wil. En dan gaat het eigenlijk niet zo om details, maar juist om de grote lijnen. Als ik de grote lijnen uitzet dan is de lol voor hem eraf. (ik heb wel eens iets uitgezocht en dat vond hij leuk, dan is het goed)
En juist die praktische uitvoering, dat mogen anderen dan wel weer doen Het is dus niet zo dat hij graag mee wil doen, het is meer dat hij als grote baas de orders uitdeelt, zoiets. En nu heeft hij zichzelf voor het feestje dus ook zo´n leidende rol toebedacht.
Zucht, een feestje buitenshuis, dat had ik graag gewild deze keer. We hebben zelf ook eigenlijk weinig tijd dit jaar, en een feestje zoals hij wil kost veel voorbereiding. Maar dit jaar is het dus niet gelukt (ook mijn eigen schuld) thema etc ligt eigenlijk al vast. (voor hem dan) Eerlijk gezegd zou ik ook niet goed weten wat te doen buitenshuis. We hebben al een aantal dingen gedaan en hij wil wel steeds iets anders. Dat klinkt verwend maar in feite is hij eerder moeilijk dan verwend. Hij zou super blij zijn met een spannende speurtocht door een bos, er moet gewoon genoeg uitdaging inzitten. Ik maak hem niet blij met een zwem-of bowl-feestje. (hij vindt zwemmen of bowlen wel leuk maar niet voor zijn verjaardag)
Zonnetje en sawo
Zonnetje, mijn zoon regelt verder zijn leven ook wel behoorlijk! Ik mag veel voor hem doen en regelen (echte jongen ook wel, wordt graag verzorgd) maar hij beslist liefst wat ik voor hem doen en wat niet. In feite is hij heel zelfstandig.
Sawo, daar ben ik dus ook bang voor. Niet alle kinderen die hij wil uitnodigen zijn heel gemakkelijk. Hier kunnen de dames er trouwens ook wel wat van, hij heeft vriendinnen die ook wel wat meer willen leiden. (of alle kanten op stuiteren, het lijkt zo al een ingewikkelde groep) Maar met jongens onderling krijg je toch ook wat meer haantjesgedrag, dat merkte ik vorig jaar al wel.
