
Jackie66
10-11-2010 om 09:58
Komt het ooit goed? [dochter met ODD]
Onze dochter (14,5) heeft ernstig ODD. Ale vele hulpverleners hebben de revue gepasseerd. Bij anderen is ze vrolijk, aardig, goed opgevoed. Thuis is ze onmogelijk in gedrag. Vooral respectloos tegen mij (moeder) en totaal stuurloos. Doet waar ze zin in heeft, liegt, bedriegt en houdt zich niet aan regels/afspraken.
Ze is inmiddels 3 middagen in de week naar speciale opvang met begeleiding EN naar jeugdpsycholoog. Voorheen liep hulpverlening vooral via ons, ouders. Na evaluatie van 8 weken blijkt dat dochter "niet beweegt" oftewel niets uit zichzelf veranderd en niet lijkt te willen worden geholpen. Moeilijk ook, want puber.... Ze denkt niet na over haar eigen gevoel.
Ik zit er zolangzamerhand helemaal doorheen. Alle adviezen ten spijt lukt het me niet er positief mee om te gaan, me niet te laten raken en niet overal op te letten. De minachting van haar nekt me volledig. dat weet zij en dus raakt ze me nog meer, lijkt wel.
Ze laat zich niets zeggen en doet braaf mee met de hulpverlening, of let juist totaal niet op... Hulpverlening wil druk niet verhogen om vertrouwen te krijgen, maar voor mij is het niet vol te houden!
Uithuisplaatsing is al vaak genoemd: is dat dan echt nodig?

jasset
10-11-2010 om 15:32
Mijn vriendin
heeft precies hetzelfde maar dan met haar zoon. Het is echt loodzwaar. Zij heeft ook al de nodige hulpverlening gehad, en de jongen is buitenshuis ook zo'n schatje dat men denkt dat mijn vriendin gek is als ze vertelt hoe het er thuis aan toe gaat!
Dus herkenning, maar helaas geen tips...

tsjor
10-11-2010 om 16:40
Jackie66
Wat betekent die evaluatie na acht weken? Stopt het dan met de psycholoog of met de opvang?
Heb je al eens rondgekeken op mogelijkheden voor een internaat in België? Volgens mij weet Mirreke daar meer van. Of op mogelijkheden bij een zorgboerderij?
Als ouders kun je nog wel wat, zelfs zonder OTS een gesloten plaatsing aanvragen (als er gevaar is dat ze wegloopt) als daar een indicatie voor is van jeugdzorg.
Tsjor

koentje
11-11-2010 om 10:00
Uithuisplaatsing
probeer het eens om te draaien, Jackie?
Is uithuisplaatsing echt zo erg: in de gegeven omstandigeheden?
Ze leert nu dat ze haar moeder volkomen respectloos kan behandelen. Ze krijgt het voor elkaar om buitenhuis niets te laten merken. Wat leert ze bij jou? Dat ze je kan en mag minachten? En de hulpverlening voor het lapje kan houden zonder er ook maar iets mee op te schieten? Ze leert terroriseren en manipuleren. Dit is geen verwijt, ik zeg absoluut niet dat het jouw schuld is!!!
Uithuisplaatsing zal betekenen dat ze uiteindelijk door de mand zal vallen en dan met vereende krachten wordt aangepakt door de hulpverlening. Dan gaat ze leren dat haar gedrag bepaalde effecten heeft waarvan ze uiteindelijk zelf de vruchten mag plukken. Geef haar die kans om dat te leren! Misschien is het nog niet te laat en zien zij kans om haar gedrag bij te stellen.
Ooit heb ik me voorgenomen : als ik ooit geterrorisseerd wordt door mijn zoon in mijn eigen huis, dan gaat hij eruit. Niet dat ik dan niet meer van hem houd!
Maar dat is dan nodig om zijn opvoeding te voltooien. Ik heb het jarenlang geprobeerd: soms is hij agressief en moeilijk te hanteren. Als dat straks niet beter gaat als ik hem fysiek niet meer aankan dan gaat het niet goed en ben ik niet meer bij machte om hem op te voeden. Dat is het keerpunt. En ik hoop echt dat ik dat op dat moment ook inzie.

mirreke
11-11-2010 om 11:57
Uithuisplaatsing op eigen initiatief
jackie, wat is het alternatief? Er komt denk ik zo echt geen hulpverlener fulltime bij jou in huis om de klappen op te vangen. Ik denk dat je je voor ogen moet houden dat de relatie ouder/kind echt niet ophoudt als je kind niet thuis woont. Wij hebben ook een moeilijke tijd gehad met een zeer opstandige, niet te houden, dochter. Uiteindelijk is ze uit huis geplaatst, door ons, op ons initiatief. En uiteindelijk heeft dat erg goed uitgepakt, voor ons omdat eindelijk, eindelijk die slopende kwetsende ondermijning van ons eens ophield, en voor haar omdat nu eindelijk eens duidelijk werd waar het probleem zat, bij haar namelijk. De weekeinden werden weer leuk, de relatie tussen haar en ons normaliseerde. Wij werden weer haar ouders, en hielden op boxbal te zijn. En nu is onze dame bijna 22, en het gaat zeer goed met haar. Ik ben blij en trots.
Wel weet ik niet zo goed wat ik zou aanbevelen. Onze dochter heeft idd in België gewoond, maar achteraf ben ik totaal niet te spreken over deze instelling. MEE Utrecht heeft destijds ook toegezegd dat zij geen meisjes meer daar zullen plaatsen. Deze instelling gebruikte de meisjes namelijk alleen maar voor henzelf, als goedkope arbeidskrachten (het is voor de lokale bevolking namelijk een manege) en gebruikte al het geld wat de meiden inbrachten (zo'n 12 meisjes per jaar, is toch een half miljoen per jaar) gewoon voor het eigen gewin. Plus dat de pyschische hulpverlening ronduit gevaarlijk was, want niet door professionele hulpverlening uitgevoerd.
Ik zou denk ik wel gaan voor uithuisplaatsen, maar op eigen initiatief en heel goed mee willen regiseren waarheen en met wel doel. Als je zelf de voogdij hebt en houdt heb je als ouders redelijk veel macht en mogelijkheden. Achteraf ben ik blij dat we het gedaan hebben, ook voor haar. En nogmaals, toen ze uit huis woonden hielden wij niet op ouders te zijn. We bleven voor haar zorgen en regelen, en dat heeft ze bijzonder goed meegekregen blijkt nu. We hebben nu een zeer goede band.
Weet je, ik zou het proberen zo te zien. Je dochter heeft in haar opvoeding iets nodig wat jij haar niet kunt geven, gewoon omdat ze een speciaal geval is en iets extra's nodig heeft. Eigenlijk heel gewoon, want jij kunt ook niet haar tanden boren, of haar gebroken arm genezen als ze die heeft. Dergelijke specialistische hulp haal je extern. En bij uit huis wonen is dat net zo. Het is beter, want rustiger voor je dochter, eindelijk kan er écht iets gebeuren. En ook nog eens rustiger voor jou...

Waaghalsje
11-11-2010 om 14:48
Een goed adres
voor dit soort problemen is te krijgen bij de diverse vestingen van De Waag. Maar misschien heb je daar al hulp.
http://www.dewaag-utrecht.nl/client/3/?websiteid=3&contentid=185&hoofdid=42&pagetitle=Overige_groepen
Kijk bij overige groepen en dan de hulpverlening van ouders en hun pubers.
Heel veel sterkte. Inderdaad: dit is lood- en loodzwaar, maar je bent niet de enige ouder die dit mee maakt. Die wetenschap helpt niet, maar ja, schrale troost is ook troost denk ik dan maar.

Jackie66
13-11-2010 om 17:39
Dank dank
voor jullie reacties!
inderdaad, niemand weet het antwoord uiteraard, maar ondersteuning, begrip en herkenning is zoooo fijn!
na de evaluatie gaat men gerichter door met de hulpverlening, alleen had er al een behandelplan moeten zijn; nu schort en dit 2 mnd op, maar wordt er wel specifieke hulpverlening gegeven.
Ja, misschien is uithuisplaasting het juiste... ik moet er nog wel diep om zuchten...
En de vergelijking met tandarts en zo is wel heel treffend, zelfs logisch...